Dëbora

DUA TE JEM


Dua te jem por,
nuk jam me njeriu i pare,
veten mundoj
dhe e njejta jete,
me vitet vrasese
largohem nga vetvetja,
ketu mbetem
ne te njejten jete.

BYLBYLI I SHKODRES

Bylbyli i Shkodres
zogu kengetar
shetit neper lule
e gem me gem.

Ne nji vend nuk po qendron,
rehat nuk po gjen,
me sy nuk po m'shef
kush ty t'ka hidhnu.

Te tana lulet i shetita,
te tana m'knaqen me ere,
une du vjollcen
qe cil n'pranvere.

Vjollca m'ka hidhnu,
e vetme rri n'obor
mos me gerga
jam e vogel per ty.

Je e vogel po tan lezet,
eja t'fluturojme neper Shkoder
jeten tone te bukur
z'bashko me fillu.

Pranveren une prita
per te voglen vjollce,
t'rritet njifije
e me e marr ne dore.

Eja pra vjollca jeme
n'ballkon me qendru,
ke eren ma t'mire
ne shoqet e tu.

Vjollca ne krahet e bylbylit
bukur kishte cel,
kangen ma te bukur
Z'bashku nisen me kendu.

DUA TE SHOH SHQIPERINE

-Dua te shoh
fushat e blerta,
pemet ne lulezim,
grurin kur
e lekund era
femijet me
mollza te kuqe
qe lozin
gjithe gezim.

-Dua te shoh
fluturat qe qendrojne
neper lule,
delet dhe qingjat
ne lendine,
detet dhe lumenjte,
malet dhe ujevarat,
kanarinat dhe bylbylat.

-Dua te shoh
diellin ne agim
kur pershendet
vendin tim.
Edhe perendimin
duke e kthyer
ne ngjyre te arte
nga jugu
der ne veri.

keto deshira
ne zemer
i kam per
SHQIPERINE.

FRY STUHI

Fry stuhi
shpernda flok debore,
ne rrugice jam
mbledhur kruspoll.
T'i vazhdo stuhi !

Fry stuhi
mbulo endrat ,
mbulo zemren
me flok debore.
T'i vazhdo stuhi.

Fry stuhi
m'i fshi lotet e nxehte,
ngriji si ves ne qiell
rrugen e gjejne ,
per ne Shqiperi.

Ndalu stuhi
te shikoj diellin ne qiell
te me ngroh,
te me japi force
nje kenge malli te kendoj
Shqiperise ja kushtoj

Flladi pranveror
m'i kthe lotet
nga kopshtet me lule ,
kane marre arome
Shqiperie.

DEBORA

E bukur debora
vetem kur shikoj bardhesine.
Nuk e prek
me ben akull te ftot.

Edhe me shi
deboren e kam frike,
kembet me rreshkasin
te kap renqethja e ftot.

Mes debores,kam dhe zjarr.
Vetem kur te kem femijet pran,
te luaj me topa debore
atehere, do mund akullin e ftot.

MERGIMTAR ME PELLUMBIN

Nje cift pellumbash
mbi deren time ben fole,
erdhen tek une
si mergimtar te largojme pak mall.

Ju pellumba kur te fluturoni
serish kthehuni shpejt,
te vegjlit ju presin,
ushim nga ju duan.

Zogjte rrine e presin
prinderit mergimtar,
therrasin femijet e tyre
ejani sa me pare.

Hapin krahet pellumbat
celin zemren prinderore,
kthehen nga rruge e gjate
mbushur sqepat me ushqime.

Pellumba te shtepise sime,
edhe une jam mergimtare
jemi te permalluar
te ikm sa me pare.

Duhet te prisni ,
femijet te behen me krah
te jen zot te vetes
prindi te mos i ushqej.

Femijet jo ,mos t'i marrim,
t'i leme ,folene mos t'ja prishim,
e kan veshtire te largohen
do kene mall per kete vend ku u linden.

PRANVERA HYN KUDO

Femijet e shtepise lane dritaren hapur qe
dielli i pare i pranveres te hynte ne shtepine e tyre.
Ne kemi gjyshe prandaj e duam pranveren!
Ta gjalleroj dhe faqet me rrudha t'ja ledhatoj.

Bashk me gjyshen te kapur per dore
te dalim ne lendina, te mbledhim lule.
Dhe nje tufe me kalli gruri ne dore
nje kurore gjyshes t'i vem ne koke.

Shikou o gjyshe ne pasqyre
sot me e bukur, me e re dukesh!
Gjyshja me femijet e vegjel qeshi !
femijet e mi ,dimri do te veje perseri!...

Ne dimer kam datelindjen mbush plot 91.
Ju vogelush, dua te qeshur te jeni perher,
dimrin qe pres te vije ,ndoshta
pranvera nuk do me gjej perseri.

PRES PPRANVEREN

Te pres pranveren
me dore ta prek,
dielli i panveres
t'me ledhatoj.

Te shikoj vesen e but
kur shkrihet ne barin e njom,
lulet shumengjyreshe
behen kurore.

BYLBYLI I SHKODRES


O bylbyl , i bukuri shpend
eja te une fluturim
dhe m'kendo at kange
per shpirtin tem.
Zani jot n'qill bukur tingellon
tan zemrat e mallnushme i qetson.
Eja pra n'prehnin tem
me at za t'amel
nisja kanges pa pushu
der nadje kur drita me fillu.
O bylbyl ,o i bukuri shpend,
a mos je nga ai vend?
A ke ardh nga Shqypnia ?
du met'vet per viset e mia!
Du me t'vet per Shkodren teme
si i ka hallet o une e mjera
per c'do dite po m'plas zemra.
Eh -u ndava per se gjalli
medet sa m'ka marr malli.
O bylbyl ,o i bukuri shpend
te dy jemi nga nji vend
pra,me merr t'i me fluturu
dhe ne Shkoder me ndalu.
O bylbyl ,pra t;i me at za kristal,
fillo kangen e gzushme pa pushu
se zemra n'Shqypni don me shku.

LULE DHE VETEM LULE


Nje tufe lule roze ne doren tende
t'i bashkosh duart , tufe e madhe.
Merr flak ngjyra roz, ndyshon ngjyra
shetisin neper duar,perseri ngjyra roz.

Per c'do mengjes duart i ujit
tufa me lule shetit neper hapesire.
Duart me rradhe rrine ne mendime
i duket jeta e kot, pa shprese.

Ne hapesire ndihet ere lulesh
malet presin te mbushen me arome.
Lulet e tjera presin per tu cel
ndoshta ngjyre violet, apo e verdhe.

Shume ngjyra lulesh dita pret
te sundojne lulet jeten, vetem ato.
Dhe ne nate te gjejne qetesi
luet dhe vetem lulet.

LINDJA E MENGJEZIT


Lindja e mengjezit e shplodheshme
nje luge mjalt me arome pishe.
Rrezet e verdha te ndriteshme
te mahnisin, te japin shprese.

Lindja e mengjezit qiellor
mbeshtjell c'do jete ne toke,
pambarim dhe lulet me rradhe
ne tere gjithesine si karvan.

Lindja e mengjezit e hijeshme
hije midis rrezesh dhe henes,
yjet levizin ne qiellin kthjellor gri,
malet shtrijne krahet te pushtojne bukurine.

LOJA ME XIXELLONJAT

Ne nje mbremje te bukur
me hene
femijet lozen gjith gaz me xixellonja.
Te gjorat, u
lodhen ato dhe
perseri ne mes te femijeve donin.

Xixellonjat
florishente shetisnin
neper trupat e femijeve,zbaviteshin.
Here
drita te verdha,her portokalli,
ndriconin lojen ne erresire.

Deri
ne mes te nates vazhdoj
loja me kenaqesi, xixellonjat me femije.
Te
lozim dhe pak xixellonjat duan shoqeri
edhe pak o mami ,edhe
pak,edhe pak.

xixellonjat u merziten donin argetim
duhet te
largoheshin agoj dite e

MUNGESE DERI NE SHPIRT

U largova nga Shqiperia ime,
ika shume larg , ne Amerike.
Me mungon c'do gje.
Me mungojne njerezit e mi,
me mungon dhe vetja ime,
me mungon trendafili me arome,
me mungon c'do lule,
me mungon ajri i vendit tim,
me mungon oksigjeni i c'do pylli,
me mungojne shpendet,
me mungon edhe dallandyshja
e pranveres

NE KERKIM TE GURIT TE CMUAR


Ka dite nje vajze shume e shqetesuar!
Mendonte c'eshte guri i cmuar?
Mendoj, por gje nuk zbuloj
eshte vetem pese vjece,nuk kupton!

Te parku i lodrave luante me shoqet
dhe filloj te pyeste me rradhe.
C'eshte eshte guri i cmuar?
U habiten shoqet dhe njera-tjetren pan!

Vajza beri fjale me moshataren e saje.
Ishte italiane vajza capkene ,
kur degjoj vajzat te flisnin shqip
filloj dhe i percmoj ,gjuhen nxorri.

Vajzes shqiptare i,u kujtua fjala e mamit
dikur ajo i kishte thene ;
Gjuha jone shqipe eshte aq e bukur,
eshte gur i rrende i cmuar.

I ,u drejtua shoqes italiane me inat,
T'i nuk e di, gjuha ime shqipe
eshte e bukur ,gur i cmuar.

Capkenja italiane qeshi dhe i tha:
Gjuha shqipe eshte gur i cmuar?
Gjuha italiane eshte e bukur.

Per kete e vogla vajza shqiptare
pyeti mamin c'eshte guri i cmuar?
Guri i cmuar shpirti i mamit eshte djamant,
eshte si kjo unaze qe ndricon,

Mami ,gjuha jone eshte e bukur
si kjo unaza jote qe ndricon?
Po me e bukur se guri djamant,
me e bukur se c'do gur.

Eshte e rende gjuha jone?
E rende ne pesh por e lehte si lule,
me e bukur se c'do gjuhe
kaluar c'do guri qe ndricon.

FLLUCKA E SYVE TE MI

Nje fllucke shtrydha syve
rrodhi reke mbi faqe,
rrodhi deri ne buzet kripe
rekeja e ftot u tha
mbeta zheg.
Ca fllucka shtrydha syve
rrodhi reke ,lot malli
lulet me rreze dielli
te kuqe, te verdha, dhe blu
hipur isha mbi hark ylberi.
Zemren lendoja me heshtje
per nje pike te vogel ne glob,
per te madhen Shqiperi.
Me prit si zog me krah ,
me lot mos me njom ,me tha!

VARGJE PER VENDIN TIM


Kam mall per natyren e Shqiperise ,
fushat e mbuluara me mendafsh argjnedi,
kthehet dhe ne te kuqe florishent
vjole e thelle ,jeshile dhe blu.

Malet me kurore blerimi
me freski shpirti deri ne meshkri,
pyjet me degezime pranvere
te celura bukur per c'do stine.

Ujrat, detet ,perla te vertete
ku shikohet dhe guri i fshehte.
E gjithe natyra e vendit tim
margaritar pa mbarim.

DOJA EDHE NE SHQIPERI


Muzgu ne drita te forta
sic bie bukur perendimi
kthen perrreth oranxhe.

Vezullon ne c'do cep
Filadelfia
merr forme gjallerie.

Hyjne e dalin njerez
neper makina
edhe ne kafenete.

Shqiperi ne ty doja
te qendroja si ne Filadelfia
ne dricim oranxhe.

FAMILJA E MILINGONAVE

-Nje familje milingoash mbledhin grure per dimer
ne nje fushe te madhe te mbjelle me grure,
ishte shume larg, shume me larg se lumi.

-Familja e milingonave behej prej
gjashtembedhjete femije,
gjyshi shume vjecar dhe dy prinderit.

-Kjo familje ishte shume e cuditeshme
nese mundeshin edhe naten
e kthenin ne dite te mbledhnin ushqim.!

-I madhi i shtepise gjyshi,
i jep udhe punes me shkop ne dore,
i ndan detyrat ne maje te tribunes.

-Merrni te gjithe thaset,kapelet mos haroni,
kur keni ndonje veshtiresi
me antena gruri me lajmeroni.

-Punonin gjithe diten deri ne perndim
mbushnin thaset me grure gjithe gezim
dhe kenga nuk pushonte deri ne shtepi.

-Nuk e dime qe dhe milingonat bejne hile!
nje milingone e nje familje tjeter
c'do dite merrte grure , i hidhte te thesi i vet.

-E kapen nje dite me diell kete milingone
i folen e qortuan ,mos u bej hajdute.
ato qe morre nuk i duam.

-Bene mbledhje milingonat, te jene vigjilente
si ky rast te mos ndodhe tjeter her dhe
menduan, te vendi i strehimit roje te ven.

-Nje zog fluturak i shikonte me habi
c'far fusin keto milingona te thaset e zinje?
kur u afrua ,u gezua se kishin grure
e hengri nje dhe tjeter mori e mbajti ne goje.

-Milingona roje ishte per te marr dylbite
kur u kthye, zogu shpejt fluturoj.
Qau milingona c;far t'i them familjes!

-Perseri erdhi zogu per te mar grur
tani nuk mundet, roja ishte kthyer.
E pa milingonen qe ishte e merzitur
c'far ke moj e vogel je gati per te qar?

-Me mungojne dy grure c'far t'i them une babit
nje zog me pare i mori dhe fluturoj lart.
Zogu u merzit dhe shpejt mendoj....

-Erdhi diten tjeter zogu, erdhi me krimb ne sqep
e uli pran te milingona ,demin do te shlyej.
Ne nuk ham krim zog fluturak, merre haje vet.

-U ben shok milingona me zogun,
kur thesi mbushej perplot therisnin zogun.
Zogu i bente roje nge lart te mos i afrohej asnje grabitqar.