Pse të desha aq shumë?

Pse humbe nga endrrat e mia
A e din qe u be kohe e gjate pa ty ne enderr
Me lajmro..se paku ne enderr me thuaj
Ku gabova,qe u hidherove,me mbyti vetmia!

Eja ma ledhato ballin,koka po me qahet
Me ato buze te ngrira akull,eja ma puthe ballin
Edhe nese me kurr nuk do te zgjohem e gjalle
Se paku ne enderr,do te ma shuash mallin!

Eja nuk do te zgjohem,syt te mbyllur do i mbaje
Vetem edhe njehere me prek,me ledhato dhe hesht
E dij qe Ti vuan por lot nuk ke,te jane ngrire
E pra me lejo edhe nje enderr,ne preherin tend te qaj!

------Pika shiu.....
Ma lagun fytyren
me perkdhelin
i fshijn gjurmat tuaja...
kurse era e leht mi zgjon mendimet
ndihem e lodhur
po frigohem....
E ti shetit
nga nje enderr ne tjetren
Ma viziton vetmin
Fytyren e ke te shtangur
Pse hesht??
Bertit...piskat thuaj qe po shkon
Por prap ne gjysem bertim ndalu...
dhe behu endrra ime
Leshoje nje lot
e dij qe nuk te del loti
nga ajo fytyr e shtanguar
por behu te lutem
Pjese e endrres sime....

Furtunë,uragan i papërshkruar më është bërë jeta
Meskujtimesh a jetohet vall,e pyes vetëveten
Si sot si dje sikur ditët qe vijn në vijim,pa risi
Enigmë më është bërë jeta,s'ja mësova të vërtetën!

Edhe imagjinatën e humba diku,nuk e gjejë dot
Iku nga unë edhe ajo,më la të vetmuar
Pse ti moj e uruar,nuk më shoqërove deri në amshim
Por ike ashtu sikur që erdhe,më le të humbur e piklluar?!

Me mbaje si engjullin nen sqetull
S'mendova se do me largosh fare
Sa shum i besuam moj zemer
Kesaj bote genjeshtare!

Tani kur mbeta e vetmuar,kam mall
Nganjehere mendohem ne vetevehte
Athua cfar mbeta une ne kete jete
Engjull apo djall!

E djallezuar nuk isha kurrnjehere
Te betohem ne kta dy sy
Ani qe u munduan te me djallezojn
Do mbetem prap-engjellush....

-----Më falë----------


Më falë,për shum gjëra që nuk ti thashë kurr
Por një dua ta kesh në dijeni,ti ishe Ai
Shkakëtar i asaj që e quaja,Dashuri.
Më falë,për ca gjëra që nuk mund ti bëja dot
Cdo gjë do të bëja kohën ta kthej prapa
Mundohem eh sa shum mundohem,por kot!
Më falë,që i dashta syt e tu aq shum
Ky është shkaku i netëve të mia pa gjumë!
Më falë,që shkruaj kaq me dhimbsuri
Por më duhet zemër të shkruaj kështu
Se vetëm me këto shkrime,i fshij lotët e mij!

-----Kujtimi i hidhur------

Tek kalaja mbi qytetin tim shiqoja me permallim
Syt i kisha te ngulitur ne nje pike te caktuar
Ne kete dite me shi qe bie pa pushim
Mendja me shkoj,tek vendi ku kemi qendruar!

Po afrohet ditendarja jone,sa shpejt
Nuk doja t'i kujtoja keto dite pikllimi
Eshte dicka me e fort ne shpirtin tim
A thua me humbi edhe durimi?

Sa mire qe u erresua,kalaja nuk po duket
I largova syt nga ai shiqim i gjate dhe ika
Vetevetja mu duk si zogu krahethyer
Qe mundohet te fluturoj nga friga!

---Ne oret e vona----

Ne oret e vona,kur te gjithe bijn ne gjum
Mbetem une dhe vetmia,te ulura pran
Mundohem ta perbij lotin,qe me rrjedhe si lum
Nje ofsham leshoj,,Ah si s'te kam prane"

Te rrij e vetmuar,kurr s'do me lejoje
Lot nuk do te kisha,do isha e lumtur
Kur s'do te kisha gjum,do me ledhatoje
Kurr nuk do mbetesha,e gjalle por e humbur!

Kur qielli eshte i kthjellet,me leht e kam moj zemer
Jane yjet qe me bejn shoqeri,sme lejojn te merzitem
Bisedoj une me ta,e ty te thrras ne emer
E shtrati mbetet i paprekur,pa fjet fare ngritem!

-----PC-s----


Ti kuti e shemtuar
Qe me vjedh kohen e lire
M'u bere e merzitshme
Kurr s'u tregove e mire!

Nete te tera pa gjum
Me lot rreke neper fytyr
Pse kurr nuk u mundove
T'me thuash nje gje te mire!

Edhe kur s'dua te qaj
Shum gjera m'i perkujton
Nisi e shkrehem ne vaj
As ti nuk me kupton!

Nuk te adhuroj fare
Por kohen me ty e kaloj
Shum shpejt do te braktisi
Pa ty dua te vazhdoj!

Nga Kutia e shëmtuar
edhe sonte po të shkruaj.
Mbase dhe mua më vodhi kohën
pa e vërejtur unë fare orën.

Gjumit, as emrin s'ia mbajta në mend
lotët janë çlodhje kur zemra të dhemb.
Kujtova se ti do të ishe e lumtur
po ti oj melaqe çfarë do kishe humbur ?

Po të buzëqeshje, ta gëzoje jetën
t'i harroje lotët e ta mirrje një ditë vetën
ta mësoje edhe ti ndoshta një sekret
Gëzoje sot jetën , se ajo ecën shpejt.

Mos merr shembull nga unë
që e harxhova jetën kot.
Askujt nuk iu dhimbsa ,
askush s'më përkrahu dot.

Se po të kisha kohë
edhe një jetë ta jetoj .
do ta bëja të pamundurën që
çdo sekondë ta shfrytëzoj.

------Per Ty!-----

Me shkronja te zeza sot shkrova
As nje ngjyre nuk me shkoj per shtat
Si te shkruaj ndryshe zemra ime
Kur e dij qe dheun e ke shtrat!

Sdi a te mbeshtetem ne jastek
A te mbeshtes koken ne mur
E dij qe nen koken tende zemer
S'ke jastek,por vetem nje cop gur!

Mbi dheun qe te ka mbulua
Duart i mbeshteta ngadal
Drejtova syt tek fotoja,mu duk e perlotur
Sa veshtir,por duhet te beje ball!

Jame e fort une te betohem
Vetem ktu ndihem e ligeshtuar
Kur te kethej ne shtepi
Aktroj,kinse me humbje jame pajtuar!

Nuk u pajtova kurr,qe t'humba per jete
E fort qendrova dhe qendroj ballhapur
Ani qe me ty e humba gjysmen e vetevetes
Me vehte shpesh them:Ah vdekje e pangopur!

-----Perkujtim--------

Pran pllakes se mermert qendrova
Shkurt shum shkurt
Me gjate nuk mund durova
Gjaku nga zemra dhe loti
U shendrruan ne gjendje te ngurt
Duart mu shtanguan
Ne trup nuk me mbeti fuqi
Mezi arrijta zemer
Ne ball ta puthi at fotografi!
Si ta kthej shpinden
Si te le ne vetmi,me thuaj
Une se gjeje pergjigjejen
Zemer shuum po vuaj!

Pershendetje trime ,
kurr mos u perkul ,
zemra jote mike kurr nuk behet gur.....
koha te paska renduar .....
filizen e shpirtit nga jeta ta paska larguar....


Eh moj mikja ime ......
vargun tend kur letxoj .
me dritherohet zemra ...
syri lotin pikon ......

nese mbi shpatullat e tua rendon nje mal .....
behu trime trego kurajo vrull mos ndal ....
shprehe dhimbjen derdhe ne varg ,

nxire jasht hidherimin veten mos e plak ...


nuk je e para mikja ime qe ke hidherim
ke dhe te tjera shoqe qe vuajn si ty ,
ndoshta nje dit do ulemi ne ato lugje ,
dielli te ndricoj pak ne zemren tende
le ta mposhtim dhimbjen ,jepi krah endrres

-----Me mungon...--------

Sa shum me mungon
Sa shum qe po vuaj
Ketu c'mallem ngapak
Here shkarravis-here shkruaj!

Here te kujtoj larg meje
Here ne boten tjeter
Por kursesi te me shuhet
Dashurija jone e vjeter!

Jete e pa definuar
Jeta qe e jetoj
Shume veshtir moj zemer
Pa ty ta kaloj!

-----Eh bora.....----------

Keto rreze dielli qe shkelqejn mbi bore
Me peshperisin dicka,nuk i kuptoj dot
Me duket qe me thone:Afrohu,por pa lot!

Une e pervuajtur ne shpirt,murmuris dicka
Si ta ndaloj kete t'shkret loti,me thuaj si ta hedh..
Une me e ndal mundohem,ai me shum po rrjedh..

Nese ne garë futem me boren,cila jemi me e ftoft
Dua te jesh e bindur,une ta kaloj ty
Ti nganjehere shkrihesh, e une tersisht ngri!

Moj bore e uruar,sa shum ta kam lakmi
Pa te ndalu askush,edhe varret i mbulon
Nganjehere te xhelozoj,me ta gjate qendron!

Po të isha nje zog mali, e t'fluturoja degë më degë -
Do ndalesha në atë vënd, ku më së shumti shpirti m'djeg!

Nga ajo degë ku do ndaloja, do ja thoja cicërrimën -
Ti atje thelle ne tokë ke, zemrën tënde edhe timen!

A thua do ma kupton gjuhën, kur si zog të cicërroj?
Ah, sikur të ishte e mundur, të dal nga varri e ta perqafoj!

E di që kjo s'është e mundur, kjo është një dëshirë
Të ç'mallem pak me vargje, mbase s'mundem në tjetër mënyrë!

Une e mjera nga t'ja nis e nga t'ja filloj,
kure shohe kaq njerez qe vuajn nuk duroj,
se e njejta vuajtje me ata me bashkon,
per dikend qe kam mall,dhe ne jet s'e takoj.


Por c'te beshe e nderuar keshtu e ka jeta,
une te kuptoj se e lige eshte e verteta,
por ne jet njeriu gjthcka perjeton,
vdekja nga njerezite qe duam na largon.


Te beheni yje ne qiell t'i takojm,a
po zogje tek varret e tyre t'u qendrojm,
mbase me mire do ishte kete jete t'a jetojm,
me nje shpres te vetme se kure te vdesim edhe ne
do t'i takojm.

Mos mendo se je e vetmja qe po vuan,
se kjo vdekje vetem me ty po luan,
ka te tjer plot s'i ti qe kan mall,
ka plot te tjer qe s'kan meme e as baban.


Por kjo jeta eshte etile nga natyra,
asnjeher nuk zgjat e mira,
c'do njeriut nje buzeqeshje i mungon,
c'do njeriu vdekja nga nje njeri tjeter e largon.


Me gjith shpirte une ty te shkruaj keta fjal,
mos mendo se une s'po vdes edhe pse jam gjall,
se edhe mua e njejta gje me lendon,
dhe kjo jete,nje deshir sa e sa her tek varet me dergon.


Me te njejten arsye sikur ti,
ndoshta do te zgjohen dhe do,
me japin nje perqafim,
por perseri kthehem e mendoj,
se kam te tjer qe me presin,
per ata duhet te vazhdoj,te jetoj.

-----Ku je...?----

Jo,nuk te pyes Ty,po e pyes veteveten
Me thane te kerkojn,po askund s'te gjeten!

Kush me kerkon?Kujt i duhem aq shum?
Edhe une kerkoj veteveten,nuk e gjej askund!

Nuk dij ku te fshehem,ne kete ndrrim motmoti
Dua te qendrojm bashk,vetem une dhe loti!

Me thuaj ku te futem,askend mos ta merzis
Lotin nuk mund ta ndali,e kjo do ju bezdis!

Te vij atje tek ju, loti juaj eshte tha
Ta pres ndrrim-motmotin,per Ju duke qa!

Ndrrim-motmoti!

Ku akrepat e ores,te bijn ne dymbedhjete
Vendi vend nuk me zihet,te kerkoj Ty Babi
Ne preherin tend me mall,koken dua ta mbeshtet!

Kur te shkelim ngadale,ne vitin e Ri
Ty t'kerkoj o Nene e dashur ne cdo skut
Kete lot qe rrjedhe nga syri,veq Ti din me e fshi!

E ty i dashuri im,te kerkoj me mallengjim
Ne kete fillimviti,ah sikur te kishe mundesi
Te behesh per pak kohe,mysafiri im!

Engjellushes sime,bredhin ja stolisa
Dhuratat ja blej per cdo vit te ri
S'ka mundesi t'i dergohen,dhe kurr nuk ja nisa!

Nese....

Nese me pyet,ku jame per fest,te tregoj
Do te jame ketu ku me ke lene kur ike
Nuk ua prishi te tjerve,edhe une do festoj!

Ani qe zemren e kam te shkrumuar
Lot nuk do te mbaj ne kta sy
Do te jame e lumtur,gjithmon duke aktruar!

Kur goten e pare ta zbrazi ne fillim
Dije qe do rrenqethem e tera nga kujtimi
Per Ty qe nuk je me,dhe per fatin tim!

Kur akrepat e ores,do te bijn ne dymbedhjete
Nje shiqim do te leshoj nga andej ku Ju jeni
Por s'do me diktoj askush,qe ju kam pershendet!

Kur festimi te mbaroj,dhe te gjithe do te bijn ne gjum
Une do te filloj te festoj me kujtimet dhe fotografit e Juaja
Do ti ngre edhe ca gota,me Ju qe ju dashta aq shum!

---Nje Enderr-----...

Isha diku tek varret,dicka kerkoja
Shetita gjithe at vend te gjere e t'gjate
Ne gurvarret shkrimet me rend i lexoja!

Isha e kembezbathur,por per qudi ftoft nuk kisha
Askund nuk gjeja emrin qe doja ta shof te graviruar
Atehere me doli gjumi,nuk e gjeta,pasi e gjalle isha!

Sa shum e urrejta gjumin qe me doli aq shpejt
Pse nuk vazhdoj ajo enderr me gjate,ta gjeja
Ate qe kerkoja ishte:Une qe isha ende ne jete!

------Sa shum me mungove sonte-----

Me mungove sonte,sa shum te kerkova
Te jesh e ulur ketu pran meje,e ulur
Doja dikush te me pajtoj,ah sa shum lotova!

Askush nuk ka forcen e nenes,qe te me pajtoj
Askush nuk ka dore te bute si nena ime
Me nje dore t'me fshij lotin,me tjetren t'me perqafoj!

E uritur mbeta,per keshillat e tuaja prinderore
Ani qe mendova qe isha e rritur,por ende po ndihem
E vogel shum e vogel,sikur te isha ne shkollen fillore!

----Më gjejë....-----

Më gjejë,të lutem
Folë me mua..
Dua të të ndij
Ti je drita ime
Të cilën e përcjelli
Dhe më përcjellë
Je drita...
Je shpresa...
Po....Pse?
Ma more gjysmën e zemrës sime
Gjysmën ma le mua
Të kërkoj,se më duhet zemra e tërë
Më duhesh TI...
Ti ishe forca ime
Jeta ime...
Vetëm me ty do shkoja më tej
U ndala...
Më ndalën...
Erdha deri tek yjet
Nuk ishe...
Më gjejë te lutem
Ti je krejt cfar dëshiroj..
Krejt cfar dua...
Pra më gjejë
Më merr pranë...
Të lutem....shum!

----Nëse...-----

Nëse nuk kam arom freskie
Mos u deshpro,freski nuk me mbet
Diten qe ike nga une moj zemer
Ajo bashk me ty u trete!

Nese me shef te vyshkur
Pajtohu,ndryshe nuk kam mundesi
Edhe zemren e kam te ndryshkur
Nga dita qe ike Ti!

Mos me mbaj mend te perlotur
Me kujto te lumtur lozonjare
Keshtu do mbetem,aktore
Ne kete bote genjeshtare!

-----Sot te kerkoja...------


Sot kerkoja diqka qe humba dikur moti
Kerkoja ato pak dite te lumtura qe kisha dikur
Ani qe diqka me thonte:Mos kerko,s'do ti kesh me kurr!

Kerkon te pamunduren,me peshperiste ai ze ngadal
Por une e lodhur kerkoja,at qe e humba ka mot
Mendoja se e humbura kthehet,kur une te derdhi lot!

Atje tek vendtakimi yne,sa shpesh ndaloj e perlotur
Ulem e tretur ne mendime,per ditet tona qe i kaluam
Ike,humbe dhe u trete,ate dite koha dhe ora ndaluan!

------Nënës sime!-----
E përvuajtura ime
Më e shtrenëjta në botë
A të erdhi vështirë
Kur ike,e na le me lot?

A të pushuan dhëmbjet
Që ta shkatrruan jetën
Apo ende rrënkon për ne
Për Ty,gjithmonë të vegjel mbetëm!

Buzëthara ime Nënë
Të ndijm që të kemi pran
Edhe që nuk je mes nesh
Zemrën këndej e ke lënë!