Vargje nga poeti Xhelal Ferizi

Në mes të detit të lotve mbi një gurë
-----------------
Shkruan Xhelal Ferizi,nga,Mitrovica
------------------------------------

mbi nje gurë shpresoja se detin,e lotve do e kaloj
valët aty ishin ,gurzuar
në mes të gurit nisa shpresat ti shfletoj
me valen e lotit të trazuar
dhe mora vetveten në shtegdalje ,me një,ëndërr
për nji qast kur mbylla sytë
e ,gurit t ë ,lotit iu bëra zhgjëndërr
e shpresa e lotve s' më lente me u mbytë
anijen po e prisja në breg pakapshëm
me ra në cak e në breg
era,po më fliste si në vesh luhatshëm
me i shekull,kufiri ,që djeg

Duke vrapuar pas pendes time
-------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
--------------------
poet shqiptarë nga Mitrovica Dardane
----------------------

duke vrapuar ,mbas pendes time të etur
shterra shi qielli e re,të bardha e të,zeza
pas hapit,të pendes thellsitë mendueshëm duke i tretur
i preka thekshëm ,materjet nëpër breza
po penda ime ,nuk ndalej,e penda duke ndjekë , në,hap
ky vrap mbas shekujve e labirinteve pa mbarim
një ditë penda,grepas,mbi lakmi u kap
e un paarritshem,po i shkoja mbrapa në lotim
ma mirë thash një mollë,a shegë ta kisha mbrri
se penden që qenka shekuj e qiell, pa fund
sikur të kisha fyellin,e pa brenga në vrri
do të kisha ndrrua tjerë tinguj pa lot e mund,
-------------------

Vargje Shqiptare
nga autori Xhelal Ferizi nga Mitrovica
e kosoves

Duke vrapuar pas pendes time
-------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
--------------------
poet shqiptarë nga Mitrovica Dardane
----------------------

duke vrapuar ,mbas pendes time të etur
shterra shi qielli e re,të bardha e të,zeza
pas hapit,të pendes thellsitë mendueshëm duke i tretur
i preka thekshëm ,materjet nëpër breza
po penda ime ,nuk ndalej,e penda duke ndjekë , në,hap
ky vrap mbas shekujve e labirinteve pa mbarim
një ditë penda,grepas,mbi lakmi u kap
e un paarritshem,po i shkoja mbrapa në lotim
ma mirë thash një mollë,a shegë ta kisha mbrri
se penden që qenka shekuj e qiell, pa fund
sikur të kisha fyellin,e pa brenga në vrri
do të kisha ndrrua tjerë tinguj pa lot e mund,
-------------------

Vargje Shqiptare
nga autori Xhelal Ferizi nga Mitrovica
e kosoves

--------------------------------------------------------------------------------

NëSE QIELLIN MA SHIHNI MBI KOKë
----------
XHELAL FERIZI AUTORI
--------------
Nëse qiellin ma shihni mbi kokë
e diellin e saqin e skuqur
pse nuk ma hiqni o shekuj o e pa mëshirshmja epokë
un nuk linda për të qenë pendë e huqur
-----------
nëse ma shihni mbi kokë si saq qiellin e skuqur zjarrë
përse o ju engjuj nuk kërkoni për mua mëshirë te zoti
un nuk jam lindur sizif për shkelje e barrë
nuk linda un që të më nëpërkëmbë stina shekulli e moti
--------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------
lexoni vargje nga autori në mërgim
tregoni shoqes shokut
---------------------------

VRAPIMI MBAS HIQEVE
------------------
XHELAL FERIZI AUTORI
Në MëRGIM
------------------------
KISHIN PAS VRAPUAR MUNDIMET E MIA PAS HIQEVE
KISHIN PAS SHKUAR PAS KOHRAVE DJERRë
KISHIN PAS QESHë MANDEJ GREPAT E SHKURTABIQVE E SHKURTABIQEVE
DUKE Më QUAJTUR PENDë QYQJE MBI FERRë
----------------
KISHIN PAS QESHë MANDEJ BLOZA E ERRSIRA
ME VRAPIN TIM PAS HIQIT
PASI DOLI MBI DHE MA E PARA MA E MIRA
EPOKA E SHUNDIT E KIQIT
-----------------------------
Autori xhelal ferizi
--------------------

--------------------------------

Dashurinë ta vrasin djajt
---------------
autori xhelal ferizi
------------------
dashurinë ta vrasin djajt
me shigjeta ta gjuajn nga secila anë
ta hanë ujq't krokodilat shqarthat e qakajt
mbetesh si peshku mbi ranë
----------
ruaje dashurinë
mbështjelle me besë e fe
jepja në qëndisje besnikrinë
por mbaje si cak mbi dhe
----------
kur të sulen akuj qakaj e shigjeta
mbështjelle fort në gji e në zemer
kujdes nga hijet tinzare e silueta
e kohrat vrastare pa emer
----------
dashurinë mbështjelle në besë
në shpirtë e aromë t'ë karajfilit
mos le arti i sajë të vdes
këndoje me kangë të bilbilit
-------------
e mbaje në kohë e në gjene
ujite me bukuri shege
në zemer lidhe në deje e refrene
si kokrrat në mollë të ndoj dege
--
e mbaje në lartsi besimi
rrethoje me shum mburoja
rruaje prej helmi e pelimi
mbaje të ëmbël si hoja
-----------
e ruaje siq ruhet jeta
sy syt e ballit në dritë
ujite si lulet me fleta
në zemer mbaje si rritë
-------------
autori xhelal ferizi
-------------------

--------------------------------------------------------------------------------

Dashurinë ta vrasin djajt
---------------
autori xhelal ferizi
------------------
dashurinë ta vrasin djajt
me shigjeta ta gjuajn nga secila anë
ta hanë ujq't krokodilat shqarthat e qakajt
mbetesh si peshku mbi ranë
----------
ruaje dashurinë
mbështjelle me besë e fe
jepja në qëndisje besnikrinë
por mbaje si cak mbi dhe
----------
kur ti sulen akuj qakaj e shigjeta
mbështjelle fort në gji e në zemer
kujdes nga hijet tinzare e silueta
e kohrat vrastare pa emer
----------
dashurinë mbështjelle në besë
në shpirtë e aromë t'ë karajfilit
mos le arti i sajë të vdes
shpirtzoje me kangë të bilbilit
-------------
e mbaje në kohë e në gjene
ujite me bukuri shege
në zemer lidhe në deje e refrene
si kokrrat në mollë të ndoj dege
--
e mbaje në lartsi besimi
rrethoje me shum mburoja
ruaje prej helmi e pelimi
mbaje të ëmbël si hoja
-----------
e ruaje siq ruhet jeta
sy syt e ballit në dritë
ujite si lulet me fleta
në zemer mbaje si rritë
-------------
autori xhelal ferizi
-------------------

Brenga ime
---------------

autori xhelal ferizi
------------------
brenga ime ti je me peshë sa qielli
sa i gjerësishmi deti
ty nuk të mbanë as hana e dielli
sa shum flet vet me veti
--------
ma gjej o qiell nji kandarë
ta mas pa hile të ironisë
un që jam lirik vargatarë
brengen për gjithqkajen e gjithsisë
------------
qka qenka brenga epoetit
liria drejtesia dashuria
s po e mbajka gjersia e detit
shterruni o pendë të mia
..............................
autori xhelal ferizi
--------------------

Ndërgjegjja në guri
----------
Autori xhelal ferizi
---------------------
ndërgjegjen e kam pa në guri duke bre
gurin ngadal duke e rrëzuar
kam pa granit mu në shpirtë e zemer duke pre
në shkëmb sa thell duke gërmuar
----------
ajo ishte brengëtare
sa thell po shkonte në palcë duke grrye
o zot sa rrënimtare
sa shpirtat mbi dhe i ka thye
---------
autori xhelal ferizi
-----------------------

Duke Dënesë I Zhgënjyer
--------------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------------
Duke Dënesë I Zhgënjyer
Tentonte Të Më Pajtonte Karajfili
Gjoksi Më Kërcente I Përbuzur I Fyer
Nuk Më Joshte As I Pa Fajshmi Bilbili
----------------
Edhe Pse Donte Të Më Përkdhelte Secila Burbuqe
Nuk Doja Pajtim As Nuk Kisha Besë
Sa Shum Gongje E Sa Shum Lulkuqe
Ma Fshinin Lotin E Kulluar Si Vesë
----------------------
Un Me Zhgënjimin Lotbardhë Me Drithërimë
Qastet I Mallkoja Duke I Dërguar Në Ferr
Në Mote E Shekuj Nuk Dua Të Jem Cicërimë
Të Këndoj Për Mohim E Terr
-----------
Un Nuk Dua Ma Të Besojë Në Fjalë
Nuk Dua Të Jem Peshk Për Zallë
Të Më Përdredhin Mbi Dhe Etjet Si Njalë
Të Vdes I Etur Me Mallë
-----------
Un Nuk Besoj As Në Lule Të Pa Djallzi As Në Fletë
Që Shtrihen Me Ngjyra Pa Hile
Un Dyshoj Tash Në Secilen Jetë
Se Nën To Mshefen Gjarper Ujk E Skile

Ju Nuk Keni Fytyrë
--------------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------------
Ju Nuk Keni Fytyrë O Akuj Të Ngrirë
Ju Hani E Pini Turp Nga Ftoftësia
Ju Nuk Mund Të Jeni Kurr Qirij Të Shkrirë
Që Të Nxejë Në Atdhe Përjetsisht Liria
---
Ju Pini Akullsisht Her Dukshëm E Pa Dukshëm Marre
Ju Jeni Gllabrimi I Tokes
Ju Jeni Krimba Që Mbi Dhe E Në Varre
Ja Hani Trupin Etnike Nanë Lokes
----------------------
Autori Xhelal Ferizi
------------------------------

Sa Shum Qen Të Shartuar
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
Sa Shum Qen Të Shartuar Kishin Pas Lehë Pas Lavdisë
Kishin Pas Vrapuar Pas Kurorave Të Arit
Sa Shum Për Atdhe Kishin Kujisë
Duke Aktruar Për Dheun E Shqiptarit
------------
Ata Ishin Shartuar Me Kudra E Skile
Me Dhelpra Me Iriqa E Uritha Në Farë
Ata Ishin Ndërsyer Me Skile
Vraponin Për Të Dalë Të Parë
--------------
-----------
Autori Xhelal Ferizi
:----------------

--------------------------------------------------------------------------------

Kush Je Ti Hije E Zezë
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
----------------------------
Kush Je Ti Hije E Zezë Ndjekje
Kush Je Ti Vrastare E Shekujve E Besimit
Kush Je Ti Mos Je Ndonjë Pjellë Vdekje
E Mbarsuar Në Faren E Zezë Të Mallkimit
-----------
Kush Je Ti Që Më Ndjek Nga Pas
O E Zezë Që Artin E Shpirtit E Vret
Kush Je Ti O E Ngrysur Që Nuk Len Dritë Në Gas
Gazmoret Mote Mi Len Shkret
--------
Kush Je Ti O Thërmore
Që Shpirtin Ma Don Në Thërrime
E Fatet Mi Len Mbas Dore
Nga Ti Qanë Penda Ime
-------------
Kush Je Ti O E Pandashmja Hije
Kush Je Ti Maska E Pa Mëshirë
Mbi Tokë E Hise Etnije
A S Në Dhe Të Huaj Nuk Më Len Të Lirë
--------
Kush Je Ti O Fatngrënse Në Gjen
Pse Diellin Ma Mbushë Me Të Zi
Nga Shkon Nga Endesh Nga Vjen
Që Lot Po Më Jep Me Pi
-----------------
Autori Xhelal Ferizi
----------------------------

ELINA
-------
AUTORë XHELAL FERIZI LIRIKU
------------------------------------
UN PëR TY DO E NISI VALEN
ME E ZGJERUA KAH BREGU I DETIT
UN MIQSISHT DO E NISI FJALEN
PORSI LULJA E BEREQETIT
-------
Që TI FJALEN VET ME E PA
SE SI VJEN AJO KREJT ME ARI
RREZE RREZE E SHNDRITSHME E LA
ME Të ARGJNDSHMEN GJUHë SHQIPTARI
------
VEQ PSE TI JE AJO ELINA
VEQ PSE TY MIQSINë TA FALA
LE TA SHOHIN MOTI E STINA
SI DHUROHET BESA E FJALA
-----
autori xhelal ferizi
----------------------
VEQ PSE TI JE RREZATORE
Që DIN DRITEN ME E HJESHUE
ME ATO FJALë Të BARDHA ARBNORE
PORSI DIELL Që DIN ME I SHKRUE
---
PRANDAJ TY Të KAM FALë MIQSI
SIQ I FALë HANA MA Të MIRIT
YLLë Në QIELL ME BUKURI
PORSI QEHRE E Të BARDHë SAFIRIT

----------------------
AUTORI XHELAL FERIZI
--------------------------------[COLOR

Pse po qajë
**************

Nga autori xhelal ferizi ne mergim
***********************
po qajë se po e shfrytzojnë diellin mosmirnjohsat
duan vetëm ta shtrydhin deri në shterrim
këta të shekujve qenjet njerzore përgojsat
mandej e hudhin pas krahve në harrim
*****************

po qajë se këta kan drejtuar raketen
atom e pshtymen kah yjet
shajnë gjithqka pasi të ngopin me luks jeten
me aromen me lulet me pyjet
**************
pshtyjnë mbi vlerat e barit
mbi dehë'sen aromë të këtyre vlerave mahnitore
pshtyjnë pasi të jen ngopur me monedhat e arit
mbi gjithqka toksore e qiellore
***********

rrezikojnë ujin botaniken
driten e duan vetëm për qaste nevoje
këta po e msyjnë galaktiken
me tallje e me fjalë goje
**********

edhe ylberave po ua ndyjnë krojet
akujt po i shkrijnë polare
po i helmojnë gurrat e hojet
me shkeljet mosmirnjohse barbare
************

kujt ti shkruaj un pastaj
kur lulet të jen tha
kujt ti shprehem me gëzim e vaj
kur loti motiv s' do t' ket ma
*********

të gjitha këto po mi sulmojnë
njeriu kjo qenje asgjësim
vargjet ku do të më burojnë
materje o motivi im
************

lulja nuk do të jet ma
edhe hana nga njerzit po ikë
edhe drita prej vrastarit nji dit ka me u nda
se pas shpine po sheh vetëm thikë
************

yjet do të ikun ylberat
edhe flladet me kroje
kujtë do të ja kushtoj pranverat
për kend do t' më del vargu zemre e goje
***************

prandaj po qajë
dhe merreni vesh njiherë
njeriun sa ma larg do ta mbajë
te mos mi vras lulet me erë
***********

as materien as diellin
as hanen e yjet e vizllimit
as tokë e det as qiellin
qesh o arti im i shkrimit
************

Autori xhelal ferizi ne mergim
*************
lirik nuk është në linjë

Sa shum të ndoqën o lirik
------------------------
Autori xhelal ferzizi
...................
sa shum të ndoqen o lirik
her koha her mosti her stina
dikush nga prapa me kshilla si mik dikush si armik
sa shum u drodhe nëpër arte e kthina
-------
sa shum të ndqoën dënesje
dikund lot gzimi dikund grryrje
sa pika të doli e evazhdoj me presje
akoma me pendë nuk je thye
----------
autori xhelal ferizi
--------------------

--------------------------------------------------------------------------------

Me lule më thua mirë se vjen
----------------------
AUTORI XHELAL FERIZI
-------------------


me lule më thua mirë se vjen
në të gjitha rrathët gjeta,ngjyrë
si do qe të shkruaj si ndjenja, asgjë nuk shkëlqen
me lulet ,kur shihem ne fytyrë
-------------

në vazo të bardhë me qelq si kristali
me kërcyellin ,që njomet në ujë
un jam fis i ndjekur në brez djalë pas djali
u ngopa duke qenë i huaj
-------------

qdo lule këtu në kët vaze,qelqtare
me duken me qehre dardane
un që jam i lotit që ështb derdhë si ujvare
jam shkëputë, me shekuj, prej nane
----------------
zoti ty te,shpërbleft ti që me këto lule
në shpirtë ma solle aromen
sa thellë ti o shije ,me shqisa më përkule
ma solle ,n' përqafim kosoven
----------------
disa lule qenkan si të kuqe,me një ngjyrë kuq,qelë
disa verdh e gjelbër,kombinim,deh'tarë
e unë me sy lakmije vrap me shpirtdlirtë shqip'frytshëm me i vjelë
me i mbjellë nëpër etje shteg shpresash i djeguri mërgimtarë


më besoni shqip 'zemrash shkëmbej fjalë me këto lule
më duket se flas ndjenjë ngjyras e bë hem shpirtë ngjyratarë
fleta e tyre më duket gëzim si në jetë nji lloj mahni vule
që diellin e joshin në dheun e lashtë shqiptarë
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------------------

Altini dhe Angjelina
****************
Autori xhelal ferizi
--------------------------

ah q po ,kjajnë po moti e stina
po kjanë zogu e kanarina
një shqiptare si xhuljeta
nën kët diell u fik nga jeta
u bë dhe ,e u mblu nga varri
u dogj zemra e sajë si zjarri
se i dështoj po dashurija
i dështoj ajo rinija
afshi magjik e lumturija
e kjo jetë me plot mëlmesa
ah q, iu thyen po fati e besa
ndoshta pse s, ësht shkrua me fat
me iu shkue gazi ma gjat
por një lulë që u mbjell me fletë
deshti shije me ndje n' jetë
ah me ndje zogun n' për pyje
me dashtë hanë e me dashtë yje
me e,dashtë eren e pranveres
kangen të lehtë të zogut t' veres
kur në kaltri pat ra magjija
ra 'n 'dy lule e dashurija
edhe u dha ah zjarrë në fletë
n' për kërcyell ,si diell ka mbetë
edhe i dogj me afsh e zhari
siq din fort me u djegë shqiptari
për kah fjala e përkushtimi
angjelina e altini
jan bashkua si nji curril
që pikë n' lot mbi karajfil
edhe hanen e kan dehë
kur në prehër t' dy jan prehë
e i kan kndue sa leht puhizes
e i kan lmue flokt lulmurrizes
bardh e fletes lulqerrshisë
ah ky qift i ri i shqipnisë
besa e tyre ka qen gurë
lidhë me mallë me shpirtë e nurë
që se zgjidhte asnji peshë
n' dashuri zemra ish veshë
gjaku n' vlim e nëpër deje
lidhë si fijet n' kafka kreje
edhe yjet kan lakmue
kur dy t 'ri afshit jan shtrue
fjalë shkri ari kur kan ndrrue
që për zemra ishin aromë
dashurinë, që, e ëngjëllon
për kët shije flasin bilbilat
e shpërndajnë me fjalë currilat
kur me rreze shartojnë sy
kur me fletë lulet jan kthy
me ftyrë prej qiellit me pa yje
kanarinat që shkojnë n'pyje
e kndon ëmbël degë më degë
tue marrë lang n 'qershi e shegë
kshtu ëmblëlsija shartue n' zemra
në angjelinë në altin n' dy emra
n' kët zhylietë me tragjedi
qe i fal jeten varrit t' zi
varrit të, errt ku rrin altini
ku i bën hije nji fllad blini
ah medet s a mirë shkoj jeta
por qe s ,dihet e vërrteta
ku jan shkaqet ku ishin fshehtsinat
që i vranë t' dy kto kanarinat
kta dy zogj ah me cicrime
që n' fole në shqipninë trime
n, dashuri po qojshin mote
tue mos ditë sjelljen t' ksaj bote
kah s ,po dijnë kta t 'padjallzue
qka sjellë jeta tu rropllue
qka sjellë fati me ogure
kur dy zemra kputen ure
i kput ë jeta që i ndanë e varri
kur ja nisë po me djegë zjarri
edhe flaka e tragjedisë
kur kputë fijet t 'dashurisë
thonë altini i dha fund
por ndoj fakt nuk shihet kund
se për shkak të smundjes t 'keqe
dashurisë i bani leqe
ndoshta pengesat gjelozija
ndoshta fati a fatkeqsija
ndoshta ndoj tjeter fatkeqsi
ndoj pengesë që del n' rini
ose prind't nuk kan dhanë leje
për shkak erzi a ,t,ë ndoj feje
ose tjetër dikund shkak
që i kan ndezë dy t' ri me gjak
se shqiptar't për kah ndjesija
jan shum t 'thellë e ndezet m'nija
edhe ju ndezet flakë ,mizore
digjen shkrumben dora dore
kur t, iu vjen flaka n' për gjak
kur në qafë tu biesh pa hak
andaj druaj mos kush i ka nda
kto dy lule e i ka tha
por si do kjo punë që t' jet
sot kto lule ma s' jan n' jetë
nji romeo e një xhulietë
një xhulietë që i thonë shqiptare
thonë se djeg' qenka me zhare
zhare afshi e dashurije
shtangoj qielli prej habije
deri ku shkon po sakrifica
me e vra vehten qaf kaprica
ajo e sharmit lule e jetes
me ngritë dorë kunder vetvetes
thon ë kan shku si dy qiellorë
mbajtë jan bashk po dor për dorë
e nën dritë kan ecë të hanes
n,gaz e shend tue shkue tiranes
lidhë me fije lidhë me shpresë
pa mendue se qifti vdes
për ato ndjenja t' dashurisë
që i kan mbjellë në gjak t' rinisë
-----------------------------

vargje lirike shqiptare shkruar nga autori xhelal ferizi

Nga syri yt
-----------
Autori xhelal ferizi
------------------
nga syri yt secila qerpik shprehje fije
që mund ta përshkruaj vetëm qielli plot me mirësi
nga dielli vet nga esncë e tij mbrendësiije
do të marr zbërthyes spjegimtarë për secilen kahje të qerpikut plot kuptimsi
----------
se qerpiku yt flet e kombinimi i syrit syrit e kaltrija
aty secila larmi ka shekuj domethëns madhorë
pse nuk më lënë të flas heshtje shtigjet e mia
për shprehjet e syrit tënd në secilin hark kohorë
-------
un i njoh kahjet e ti e larminë
e di edhe heshtjen e ti në të tej larg'shmet shikime
ai cak të shikimit e ka rrezaninë
qfar sfere të gjerë përmbanë shekuj ndjenjash në shikim kërkime
--------
vetulla i jep pamje shikimngulëse madhështore
kështu as shekulli plot mendje të mbrehta nuk din me u shprehë
sa larg i shihen në intelekt shikues caqet kohore
ai me larminë e kaltrinë e tijë kurreshtjet shtegtare i dehë
--------
rreth tij thue se të gjith qerpikt flasin
qfar arti mahnits fotogjenik dhuratë zoti e përsosmërije
un as qiellin ashtu nuk e kam pa kureshtarë as yjet kur i plasin
nga dëshira me ra në cak të kërkimit në prehër dashurije
--------
vetulla rrethuese duket si hana rreth qielli
me rriskun e sajë plot pikturale mahni
kthyer rreth rreze'hanes në natë të kthjellt prilli
në qiell nate të kthjellt romansa duke shkri
------------
jo jo nuk i bëj dot ballë thot penda ime e vargu
kti shikimi që domethënshëm shpon
as kurreshtarët më të mbreht shekuj qëndrueshmit që vrojtojnë së largu
shikimin e tij e të nguliturin emocion
----------
thue se vërtetë qielli emocion duket misionarë
në kërkime që nguliten sulmueshëm në hapsira e cak
ky shikim që shpon qdo objekt qëndrestarë
qfar force shtytse magnet shpuese pask në bazë e në gjak
-----------
kush e mjeshtroi kshtu kë shikim
që shqetson objektivat e galaktiken
që shpohet e bjen edhe ylli ma trim
kush e krijoj kaq sy shpuese shqiptare qiken
--------------
e kush tjeter veq i madhi zot
që i dha shqiptares sy zane
nga ai shikim i sajë secili shekull e mot
robrohet sy yjet në bukuri hane
-------------
o zot se kah del kshtu ky shikim prej kaltrije
qfar drite paska ngulitje kureshtare që yjet i rrëzon
në thellsitë e tij qfar e gjeniale kërkimsije
nëpër shtigje epshesh shpirtërore që qdo gjë e shpirtzon
---------
qerpiku secili thue se ësht rreze magjike
syri thue se ësht qiell i ri teleskop që tej përshkon
mahnija e ngulitjes si shpirtzime enigmatike
që thot shum por vetëm arti i përsosur e kupton
-------------
Autori xhelal ferizi
Liriku në mërgim

--------------------------------------------------------------------------------

Eh po dita dites me pendë n' dorë nder mote
**********************************
Nga autori në mërgim Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''
liriku
---------------------------------------------
nëpër stinë e mote t'mallëngjimit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''

hjeshisë t' diellit e nëpër visare
kah Po ecja kur 'që'! qehrja jote
aq miqsisht më' doli n' ftyrë shqiptare
---
at'her un përmllashëm ndalë shikimin
mu në t' gzueshmen pamje që ma ke
porsi rrezet nisa me e derdhë shkrimin
porsi dielli me t' përhshkrue mbi dhe
---
po pse malli besa m' paska marrë
n'miqsi doren ty me ta shtrëngue
e në shpirtë po e pate ndoj plagë a ndoj varrë
me currila arti me t' shërue
---
mu në zemer kronin e kullimit
me ta derdhë deshta n' germa ari
se dikurë ti me do lot t' kujtimit
ke gjëmua shum në gjuhë shqiptari
---
o pashë zotin sot ti m' thuej si je
plagët tua a jan mbushë mehlem
porsi ylli që shëndritë mbi dhe
ndojkah gzim zemres ashtu a ti vjen
---

se n' kujtesë dikurë ke mbajtë doren
mu nën mjekërr e n' për faqe t' lotit
sa nji shekull ti ma kishe oren
kshtu i kalojshe dikurë stin't e motit
---
e plagt tua kan tronditë shum kroje
loti yt ka pas ra mbi fletë
kahdo luleve ndër etnike troje
ku kërcyjet i mbanin lulet n' jetë
---
sot a thua loti ty të ësht ndalë
njiqind vjet nji lot ka mallëngjye
sa her yjet përmbi qiell kan dalë
shpresen n' zemer me gaz me ta kthye
---
e un e di kur ti në at gjuhë shqiptare
kahdo mallin e ke shtri mbi dhe
edhe hana ajo argjentare
disi dridhshëm dnesshëm n' ty ka nxe
---
e tash qe prap jam duke pa hjeshi
edhe gazin e vrejta t' gjallrisë
nji ringjallje n 'tënden bukuri
që rikthye ju paska dashurisë
---
e un krue zemres t' time pendë
veq për ty ju bëra sot oj jetë
se ato kohra ma kan sjellë ndër mendë
at miqsi që e patem t' vërtetë

---
e prandaj dora ime bujare
ta kerkon shtrëngimin me urime
ku do qofsh ti mori bi shqiptare
e paq fatin si ari n' shkëlqime
---
se ty të duan vet dielli e hana
ta ndëgjoj ty zemren tue t 'rrahë era
mu në fole ku të ka lindë dardana
shum bilbilat ku i sjell pranvera
---
e t'kan ndje ty e të kan ndëgjue
germa të bardha si sharmi i safirit
sa her ndjenja e diellit n' ty ka vlue
edhe sharmi i yllit ma të mirit
---
veq pse ti fjalen në art ke shkri
ma ke shkri n' për rreshta t 'mallengjimit
aq sa yllbardhi me vet at magji
shtrue ësht n' deje tua të vajtimit
---
edhe në vijat tua n' për damare
apelimet tua kan kthye ylbera
kur ti dënesshëm me at gjuhë shqiptare
me pi lot i ke kthye kah vera
---
pse secili varg që ti ke shkrua
deri në qiell ka shpue ndërmjetsimit
kupa e qiellit nga thirrjet ësht shpua
kur t 'ka rrrahë ty zemra e apelimit
---
aq sa qiellin prej vendi e ke lue
edhe re të zeza e grummbullsi mizore
ti me zemren që din me t' burue
pastërti e mirsi arbnore
---
pra un fjalen ty sot që ta nisa
në udhë miqsije porsi letra e mallit
ty moj zanë miqsisht ta qëndisa
porsi gurrat që dalin prej zallit
---
Si ato gurrat me vija rreztare
kur her në hije her në diell fort larmohen
e lakohen vijat vizllimtare
në ujë kullimi rrathas kur vijohen
---
ashtu un ty ti lidhi me art vlimi
rrezanisht ti lidhi për bese
me plot vargje që shkëlqejn n' pend shkrimi
po ti nisi si nji kullim vese
---
e ty të gjetshin mirë atje ku je
porsi e gjejnë mirë rrezet qelë lul' fleten
qofsh me fat kahdo oj zanë e re
neper stin ë e mote ma gzofsh jeten
*****************************
---
nga autori i harruar xhelal ferizi
liriku i harruar nëpër mote
**************************************************

Përshendetjet moj mikeshë
********
autori xhelal ferizi
------------------------
me lang lulesh t i kam veshë
ti kam veshë me shum safire
kan me e shndritë token ilire
kan me shndritë si yllë e hanë
mbi shqipni e mbi dardanë
kahdo i thonë e bardhë etnike
kahdo i ka trojet antike
kan me shndritë mbi gurë e zalle
porsi ngjyra portokalle
deri te shkrihen nga knaqsija
gjithkah shqip ku rrin etnija
se un do i veshi edhe me diell
kahdo gjerë do i shtrijë mbi qiell
veq me u dukë si argjentare
me shëndritë mbi tokë shqiptare
me hjeshi artin me e veshë
veq pse ty un të kam mikeshë
se ti shqip po flet si zana
të falsha yje për nishana
të falsha rreze e dekorata
qielli e dheu të falshin urata
se ti je mbi dhe madhore
art ma ke hjeshinë arbnore
ma ke artin karajfile
buza e gazit nuk të njeh hile
veq se qelë si ngjyrë mahnije
si pikturë prej bukurije
ti shkon qelur si lulë flete
me nisë në ag si ndoj dritë jete
si'q 'nisë yllë mbi freski
mbi mëngjes në mal e vrri
por se tash ku më je a thue
penda ime të ka kërkue
n'për kullime e gurgullimë
edhe naten n'për vetimë
nëpër shi e n' për rrebeshe
se ti je soj sokoleshe
se je shqipe e gjeraqinë
të kam kërku n' për mot e stinë
n'për natë të errt e n'për dritë hane
se ti je lule dardane
kam dasht vleren me ta pa
në art t' mirnjohjes me ta nda
kam dasht në maja e piedestale
me të ngritë si zanë nder male
por nuk dukesh kund mbi dhe
hanë e diell ka rrijn tue nxe
as ku ndizen ato yje
as ku rrijnë qetina e pyje
as ku derdhen ato prroje
as ku ndjehet cicërimë goje
ndoj kangë sqepi a shpendë shtetgtarë
as ku rrin bjeshka me barë
as me fleta e dushkaja
as mbi kodra e suka e maja
prandaj penda po më loton
malli i sajë gjithkah përvlon
nëpër ngjyra e nëpër vija
thue se u vyshk mbi dhe miqsija
thue se s' mbet ma gjurmë sa i fletë
mbasi ti dikah je tretë
nuk mbet gjurmë askund vullneti
thue se tha jan toka deti
thue se tha jan shum liqej
ujra e vija jaze e prrej
edhe vulë s' mbet kund hjeshije
përmbi lule bukurije
se ti s' le as lamtumirë
as nuk të pa ndoj fllanxë krahlirë
as ndoj zog as soj skyfteri
as nuk të pau jugu as veri
as nuk te pa kund stina e moti
prandaj pendes mi shkon loti
se ti askund nuk po bën hije
as ndoj fjalë s' po të del me shije
si dikurë porsi sheqeri
që të dilte drejt nga nderi
nga e bardha zemra jote
fjala e ëmbël që s' la shoqe
as nder vargje as nder fjalore
po ku je moj zanë arbnore
që nuk del si diell me nxe
me i ringjallë zakone e fe
me i ringjallë ti ngjyrë e pendë
si dikurë me dalë n' kuvend
e me vlue si sherbeti
gjerë e kalter por si deti
me ja falë fjalen mirsisë
porsi arti i bukurisë
dil se të thrrasin tokë e dhe
dil e derdhe penden rrke
si me varg e me ato rima
si ma e bukura kanarina
mos ja thajë damarët hanes
dil ligjro me gjuhë të nanes
shqip e bukur si shend ari
ligjëro me varg shqiptari
se mu tha penda e poetit
po i dridhë valë e brigjet t' detit
po dridhë lugje tue t' kërkue
SHQIP ME GJAMë KJO TUE GJëMUE
dil ndëgjoje oj zemër mirë
si po qanë me varg të lirë
veq për ty tu u përkushtue
ka nisë zogj me përmallue
ka nisë eren me e thye e lisa
degë e rrema e qiparisa
se ti mshefë je në ndoj degë
e nuk del me ngjyrë si shegë
me dhanë fryte gjithkombtare
me lirikat vargatare
me ato strofa rima rima
si bilblbili me cicërima
me at gjuhë aq magjistare
shqip me kndue si zanë shqiptare
-------------------
autori xhelal ferizi
--------------------------
kushtuar Mikeshes time natyres
e cila dikund esht ndry e nuk del
ndoshta e zhgenjyer nga hallet dhe jeta
ka kohë qe nuk duket ne forume shqiptare
e ftoj tash me anë te miqsisë se sinqert e vargut te duket ne skenë
autori xhelal ferizi
-------------------------

Thirrni atdhe
------------
Autori xhelal ferizi
---------------------
Thirrni yje e thirrni fate,
thirrni Zotit thirrni vlerës
e mos rrini qyqe nate
degë me degë që qanë pranveres
------------------
Se ai hasmi me kuaj druri
ka hy në vend të Kastriotit
në mes Himare qanë biluri
si Çamëria dikur motit.
-----------------
Sot aq afër është ky kobi
që po i sillet dheut e detit,
e ju shpërnda m' rrini rreth globi
ju qajnë fushat t' bereqetit.

Ju qanë dheu ju qanë çdo përrue
grek e shkja gërryejn gjith nën dhe
ju me gjasë jeni verbue
mbas mashtrimit n' pare e fe.

Ju qanë Kosova e Çamëria,
ju qanë i varfër edhe fshatari,
ngado shkret ju mbet malësia
veç pse atdhe nuk don shqiptari.
---------
veq pse në gjak ju shterr fuqia
a thue vdiq njimend shqiptari
e nuk kthen kryet kah etnija
veq kah euro e kah dollari
----------
e andej mbetë në pranga loti
e jonë presheva me lugina
thue se u lag për t' gjallë baroti
thue s' ka shqipe as gjeraqina
------
por ka shqipe sqepekrruta
jo e gjallë s' jepet malsija
pse ne i patëm do fjalë t' buta
t'mos mendojnë se u shtrue shqipnija
----------
as qamërija ajo vater
as malsija e as tetova
kokat tona s' jan për sater
veq pse don shkjau e moskova
---------
por kur të del nji dit vullkani
e të shpërthen mbi dhe mërija
me at vrull siq del luani
ka me dalë n' mejdan qamëria
---------
se shqipni do të ket etnike
gjaku në dej ka me verrshue
kur shqiptart si shpatë qelike
për dhe të vet kan me u bashkue
---------
mjerë ather kush tu del para
se ata trima jan me fletë
grek e shkja ka me u humbë fara
kur kta t' msyjnë si shqipja e lehtë
-------
se shqiptart kan gjak si zhari
edhe gjoksin si qeliku
si vetimë që bjen kah zjarri
msyjnë si rrfeja kah armiku
-----------
e në luftë nxehen si furia
për dhe të ëmbël që u la i pari
fort i shtynë gjaku e duhija
msyjnë llogoret kah barbari
-------
si qamëria si dardana
si malsia me ata shkrepa
jan si gjylet me havana
për atdhe shuhen me djepa
-----
veq se ather s' ju delet para
sytë kur u ndezen zhari e shkndija
top as tank as krajla as cara
nuk i ndalë kur u ndezet mnija
-------
nuk i ndalë ma as europa
as ballkani as amerika
se shqipnija s' bahet copa
pa dalë fare djem e qika
-----------
ather dridhen male e suka
shembet drue e gjith njerzia
se n' flijim shum oso kuka
bien n' barot ku i shtynë trimnija
----------
e mos luani e mos u tallni
ju o kombe fise e fe
nder shqiptar zemrim mos kallni
se nuk jet kund bimë mbi dhe
--------
se e përfshinë po flaka e zhari
ndezen zemrat vullkanike
si barot ndizet shqiptari
kahdo i thonë shqipni etnike
---------------
autori xhelal ferizi-
liriku i përmallshëm për atdhe
----------------


kto vargje të autorit xhelal ferizi jan lexua në shum tubime
atdhetare të shqiptarve neper manifestime kombtare
e tubime dhe le të vazhdojnë të lexihen kto vargje dashurie per atdhe
e te nxisin zemrat shqiptare të bëhen mburoja
per token e te parve ku jem le
trimnija e shqiptarve duhet te pertrihet neper mote e shekuj
se shqiptari esht gatue per trimni e beteja
zemra e shqiptarit kurr mos u ligshtoft para armikut
por si tehu i qelikut flakroft e si flaka e barotit
shqiptari u ndaftë me nderë e faqebardhë gjithmonë neper beteja e qendresa per dheun e embel qe ja la i pari
sternipat e Kastriotit Mic Sokolit e Oso kukes Azem e Shotë Galices Kamer Loshit Adem Jasharit kurr mos u shterrshin
trimnija shqiptare qoftë gjithmonë flakë e ndezut ne damarët e gjakut fisnik te shqiptarit
kurr mos lshofshin asnji pllamb toke ne duart e armikut
gjithmonë vullneti e dashuria per luftra e liri qofshin ne zemrat shqiptare
---------------------------------------------------------------------------