Jeta

di ti...!?


di ti se c'eshte merzia,
te te kerkoj dhe mos
te te gjeje askunde.


di ti se c'eshte malli i zjarte,
dua te te shohe,
por jo s'e kam ate fate.


di ti se c'eshte cmenduria,
te bisedoj me ty...
miliona kilometra
large.


di ti se c'eshte dashuria,
te te dua marezishte,
cmendurishte.


di ti se c'eshte zemra,
te kuptoshe se si dashuron
femra...!?

per gabim te nje shkronje


kure te lexoshe keta fjale,
shiprti ime,
mos u ndjeje krenarë
se per ty i shkrova,
mer slitolapsin dhe me korigjo
fjalet ku une gabova...

per gabim te nje shkronje
ateher me gjyko,
mer vargun time
dhe ne humner dergo...

varose thelle,shume thelle,
diku large ne dhe,
qe askushe mos t'a dije
se c'ndodhi me ne...

per gabim te nje shkronje,
mori kahje tjeter vargu ime,
ti doje te shkruaj te kunderten
por une gabim :
akoma te dua shpirti imë.

iku edhe nje dite


kaloi edhe nje dite tjeter,
eresira perseri ne xham me trokete,
don te vije prane meje,
e dine se jame vete.


iku edhe nje dite,
sic iken nje mije te tjera,
vetmia prete te hyje tek dhoma ime,
e strukur aty tek dera.


kaloi edhe kjo dite,
sic dita e djeshme,
duke bredhure rrugeve si e mare,
duke kerkuar tende buzqeshje.


do vije dita e neserme,
por njejte do kaloje,
as neser e as pasneser,
s'do gjej ate qe kerkoje,
dita ime sote e nje mije vite,
s'do te ndryshoje.

s'mund te ri dote,pa t'a thene

sote nuk do te nderlidhe fjalet e mia,
qe nga ato te krijohet poezi,
por thjeshte te theme se te dua,
te dua thjeshte sepse je ti...

sote me ndjenjen time nuk do te rimoj,
per te te thene se sa te dua,
por dije mire o yll o drite,
deri ne vdekje per ty do vuaj...

nuk doja keshtu te perfundoje,
te te afrohem e kisha shume frige,
sepse e kuptoja zemren time kure te takonte,
dhe thoshte eshte teper djale i mire...


nuk doja keshtu te shkonte puna,
por tani e kam akoma me veshtire,
sepse te dua,te dua,te dua,
te ndjeje ne zemer e ne shpirte.


nuk doja as qe poezi te te shkruaj,
por ja qe poezia u shkruajt vete,
ti e dine qe permes saje,
une me mire theme ate qe ndjeje vertet.

rrikthehem tek ti

sote per cudi m'u kujtove,
por pse te me vinte ai mendim,
ndjeva nje dhimbje,
po nje dhimbje brenda shpirtit time.


me zemer te thyer sonte shkruaj,
te githe me braktisen,
per shoqerin tani me
jame e huaj.


te gjithe me lane e iken,
si i vdekuri ne varre e kaloj une diten,
si zogu ne kafaz rri e kendoje,
ditet e bukura kure i kujtoje.


por une me kete imagjinaten time,
sonte vendosa tek ti te vi,
do te behem flutur ose engjull,
prane teje do te vi.


do te vi ne oret e vona,
ateher kure ti te jeshe ne gjume,
do te puthe ngadale ata sy,
do te ledhatoj ngadale ate flokun e zi.


dhe do te kthehem ngadale,
tek vendi ime,
ngadale shume ngadale,pa zhurme,
do te largohem nga ti une.


do lutem tere naten per ty,
qe kure te zgjohesh do ta kuptosh,
se une isha aty,
do lutem qe te mos nervozohesh me mua,
sepse erdha edhe pse ti nuk done...
por c'te beje...!? une dua.

si te ishte nena

i mora nje rreze diellit,
nje shkelqim mbreme henes,
te gjitha ngjyrat ylberit,
dhe e lumtur ia fillova kenges.


e mora gitaren nga dhoma ime,
vellau me piano me shoqerone,
zogjte ne qiell po vallezojne,
keto dite te bukura edhe ato i dojne.


mblodha te gjitha lulet e kopshtit,
kurore nga ato bera,
e vendova mbi koken time,
sic beri nje vjete me pare nena.


m'u kujtua ajo e uruar,
buzeqeshja e saje dhe ata duar,
por kengen dote s'e ndalova,
per te vazhdova e kendova.


thura nje kenge shume te bukure,
por jo me te bukure se sa nena,
kendova per ditet tona te lumtura,
kendova per ato gezimet tona.


me rrezet e diellit ate kenge e ngoha,
me shkelqimin e henes i dhashe me shume drite,
me ngjyrat e ylberit akoma e zbukurova,
oh...si me qene me nenen...
s'ec m'u gezua ky shpirti ime.

takim i rastesishtem

mbreme perseri u takuam,
tek vendi i vjeter,
ne heshtje te hashe,
per ty e dhashe dhe jeten.


nuk munda t'a kuptoj,
perse koken ktheve e me veshtrove,
valle zerin time,fjalet e mia
edhe ne heshtje degjove?!


nje dridhje e tmershme,
me kaploi trupin time,
m'u duke vetja ime,njejte
sikur kure te shihja ne fillim.


perse ata sy tek syte e mi ndaluan
dhe keta zamrat tona
disi u gezuan...


doja te te afrohem,
vetem te te pershendes,
por kisha frige se para teje perseri po dorzohem,
te dua nuk do te largohem,perseri te te jap bese.

large...shume large

ne keto caste ndjej shume
heshtje,
me mungone nje shikim,
me mungone nje buzqeshje...

me mungone nje fjale,
ne kete nate te qete,
me mungone nje engjulle,
qe dikur s'me linte keshtu vete.


por ja qe fati keshtu neve na priu,
shume large meje te coi ky fate i ziu,
jo se je large e s'munde une te vije,
por i gjalli ne nje varre nuk mundet te hyje.


se keshtu dashti zoti o shpirti ime,
te treteshe ne dhe e une te te dua
deri ne perfundime,
se keshtu eshte jeta qe neve na rrethone,
dashuria per ty,afer teje me dergone

pa titull

e lodhure e merzitur,
me endra pa kufi,
e mbyllur e heshtur,
po ri ne vetmi...

drita e qiririt edhe sonte,
me bene shoqeri,
hena zbriti poshte,
aty tek dritarja rri...

kjo dhoma ime oh si eshte shnderuar,
andej kendej fotografi e letra,
penen mbaje ne duar,

mbi letrat shkruaj vetem ca fjale,
shiqoj fotografit te nje viti me pare...

ajo buzqeshje akoma ne veshe
me tingellon...
zemra ime me mendjen...
nis kerkon....ato dite kerkon...

ata sy te bukure,
perseri me japine magji,
bisedoj me fotoargfin tende,
kur s'mundem me ty...

c'do nate,nga nje telefonate

sote,sec me erdhi nje mendim,
shiu,shiu me dha inspirim,
zeri yte mbreme me ngacmoj,
kure ne telefon te mora,
se s'munda me te duroj...

alo,alo...kush je ti,
fol oj zemer une e di,
e di se ti me theret,
zemra ime kete gje veren.

nuk e di se si u shtanga,
e smunda te flase,
degjoja zerin tende
e zemra ishte duke plase.

por ne heshtje te thashe mija fjale,
do te dua shpirti ime deri sa t'jem gjalle,
alo,alo po fol moj,keshtu deri kure,
e ateher te mbylla telefonin dhe
shkrova perseri emrin tende me gjake ne mure.

me thoni

me thoni ju yje si po ia kaloni,
henen tuaj te bukure
valle a e doni...?!

me thuaj ti qiell,
a ndjehesh krenarë,
me gjithe ata yje,
qe i ke verdallë...?!

me thuaj oj tokë,
valle a te rendoj,
sa here qe shkeli mbi ty,
sa here qe dikunde shkoj...?!

me thoni o njerez se c'fare mendoni,
valle keni ate qe gjithmon kerkoni...?!
me thoni...po me thoni....flisni me mua,
valle nje dite do kem ate qe une dua...?!

dhimbje pertej dhimbjes
u bene shume nete,qe ne ender nuk te pashe,
u bene shume nete sa te dua nene qe s'te thashe,
por mbreme me erdhe me tenden buzqeshje,
ishe bere shume e bukur ti qeshje,ti qeshje...

nje drite e madhe,shume e shendritshme,
ndriconte c'do vende aty ku shkilje,
une isha e lumtur se ashtu te pashe,
erdhë nena ime me vetem une thashe.

nga ajo semundje e keqe ishe kurajuar,
fluturova nga gezimi se s'kishe me vdekure,
me shkuar...

pastaj nise te shkoshe te largohesh,
une te luta nene ri te theras femijet,
qe t'i shohesh...

me puthe ne mese te ballite dhe me the,
i kam pare,u shohim nga qielli ne,
thuaju se nena ishte shume mire,
nenes i'u plotesua e vetmja deshire.

te me ritet djali qe te vogel e lashe,
shiqoje,kujdesu per te bija ime,
amanet t'a lashe.

endrat nuk vdesin kure

c'do njeri me endra jeton,
nje te ardhme te mire gjithkush shpreson,
nje jete te lumtur per te jetuar,
c'do dite me buzqeshje me e kaluar.

endrat nuk vdesin kure,
ata coptojn c'do gure e c'do mure,
nje ender e imja gjithmon e tille do te mbes,
e forte,e bukur asnjeher s'do te vdese.

ne jetet tona n'a ndodhe gjithc'ka,
e mire apo e keqe,kjo gje funde s'ka,
sepse keshtu e ka kjo natyre,
nje dite keqe nje dite mire.

nese mbi trupin time hudhin gure,
e nese ate trup e varin ne nje drure,
ky trup e di se do te vdese,
por endrat e mia s'ka kush qe i vrete,
andaj t'i njeri enderat mos mi prek

sonte

do te mare gitaren edhe sonte,
kenges tone per t'ia filluar,
do te kendoj me fuqin e bethovenit,
per me te bukuren ndjenje...dy te dashuruar.

do te rembej yjet nga qielli edhe sonte,
ne c'do fund-varge do t'i vendoj,
sonte prane henes atje ne qiell do te shkoj,
bashke me te do te kendoj,do te kendoj.

sepse kete gje sonte m'a done shpirti ime,
te jem me imazhin tende deri ne agim,
sonte kure do te degjosh nje ze qe kenndon,
dije se jam une qe te dua dhe ky shpirt i ime
qe sonte te kerkon.

te endroj per ty nuk eshte lehte,
sepse ti o zemer ke shume,e me shume jete,
nuk do te endroj per ty,
por do te te endroj ty,
duke te uruar shume fate e lumturi....

mos ma kujto


nese dikur me pe duke qare,mos ma kujto
nese me pe se si me ore te tera lotoja mbi nje vare,mos ma kujto


nese te kaluaren time ne detaje e dite,mos ma kujto
mos ma kujto kur te pyesja me do,apo s'me do


nese me pe se si e humba nje disfat,mos ma kujto
nese me pe se si ecja rrugeve si e ngrate,mos ma kujto


nese me pe se si lotet e mi formonin nje lume,mos ma kujto
nese me pe se si prapa shpine me godisnin,mos ma kujto


mos ma kujto te kaluaren time,mos ma kujto
bota ndryshon o zemra ime,asgje nga ajo e kaluar
s'dua te shohe....

ndjenja ime...

sonte jam vetem,
ushqej mendjen me kujtime,
e etur....
sonte kuptoj cmimin e ujit,
sepse jam vetem,
medimet digjen,une digjem.


ndjenja ime behu fjale,
sonte shperndahu neper kete poezi,
neser ne nje tregim,
si nje ndodhi e vertet,
ndoshta e kuptojn,
dhimbjen qe ka shpirti ime...


oh,ndjenja ime behu fjale,
atje ku zemra nuk sheh nga verberia,
atje ku mbreteron vetmia,
behu fjale ndjenja ime...


aty ku plaget e dashuris,
dalngadale e kalbin dashurin tone,
aty ku enderat zhduken pergjithmon,
ah,ndjenja ime behu fjale,
sidomos aty ku dashuria eshte vjeshte,
aty ku zemra dhe nje fytyr ngadale vdese.

nuk ishte gabim

copeza mendimi,
me vijne ne mendje verdalle,
por nuk jane te terat,
vetem gjysmat e saje.


ndjehem e lodhure,
nga nata e djeshme
mbi supe mbaje,
zhgenjimin nga nje ender e tmershme.


e gjithe bota eshte ne anen e tije,
une jam vete,
kete dashuri e mbaj si mekat,
por kete dashuri nuk lejoj askushe t'a quaj gabim,
sonte,kete nate pa emer,
do ia vendoj emrin tende dhe emrin time.

ti je poezia vete


me vjene ne eresire,
i shoqeruar me rrezen e henes te sapo dale,
zbrete shkalleve te drites...
me vjene ngadale,oh,sa ngadale!

atehere...
shpaloset nje leter ne te te shkruara ca fjale,
mbeshtillesh rreth penes,
bene lajka te me mashtrosh per nje
dashuri dinake.


me vendon ne loje dhe me jepe nje mundesi
te zgjedhe mes teje dhe poezis...
poezin ose ty,
tani dhe hena prete,e heshtur ri...


ti je poezia e shkruar ne doren e vete zotit,
vetem ti me mbane te gjalle dhe te mos tretem
teresishte,
andaj te dua,kete duhet ta dishe,
si ty ashtu dhe poezin,
se permes jush kuptoj domethenjen
e jetes dhe dashuris.

ndoshta nje dite


ndoshta nje dite dielli do te linde
dhe nuk do te perendoj,
ndoshta pranvera do vije dhe nuk
do te shkoje...


ndoshta nje dite lumturia ne kete bote
do te mbreteroj.
ndoshta dhe qyqja per lumturin
do te kendoj...


ndoshta nje dite fjala "lufte" nuk
do te njihet,
ndoshta dhe ylli me i larget e me i vogel
shume afer do te shihet...


ndoshta nje dite i pasur- i varfer,nuk
do te kete ndarje,
ndoshta,ndoshta s'do te kete vdekje
s'do te kete varre,vaje...


ndoshta nje dite ligjet e natyres ndryshojn
te gjitha zemrat te ken ate qe kerkojn,
ndoshta nje dite sejcila ender do te realizohet
c'do lote i derdhure ne trandofil ndoshta shnderohet.

kush je ti

kush je ti qe ne ender me vjen shpesh,
me flete,me cmende,me buzqesh...
kenge te bukur me kendon,
une te dua a me done?!

kush je ti qe gjumin po ma prishe,
here ne ender here shume vone,ti me vish,
kush je te lutem pa ma thuaj,
si e pate emrin,mos ike,
mos me lere te vuaj...

une kur kthehem e beje pyetje nga keto,
ti m'largohesh,duke thene : a me do...?
nuk e di ne te dua apo dikur te kam dashur..
pa me thuaj kushe je ti,se jam duke plasur...

me ersohen syte,asgje une nuk shohe,
iku ajo drite qe shkelqente ne dhomen time-kudo,
perseri jam une ne fillim...
kush je ti,pa ma thuaj o miku ime.

Jete!

Shum pak kerkova nga Ti
Nuk me kuptove fare
Ti jete e pameshirshme
U bere hileqare!

Nuk kerkova te behem
Me e lumtura ne bote
Vetem doja ta kisha
Nje jete pa dhembje e lot!

Asgje s'me dhurove
Perveq lotit e pikellimit
Nganjehere mendoj ne vete
Athua linda,si femij i mallkimit!

kushtuar mikes sime


ju e nderuara mikja ime,
veten mos e mallko,
per jeten mos shkruaj me aq pikllime,
fshie lotin,vec jeto...

as une nuk kerkova teper lumturi,
as para,dashuri,pasuri,
edhe une kerkova nje jete pa lote,
por c'ka me bere keshtu jeten tone e shkroi ky zote.

as une nuk kerkova lote e pikllim,
por ja qe tani u them miku ime,
edhe une nje buzqeshje pata,qe s'doja te mbaroj,
nje jete te lumtur,por edhe ajo me shkoj...

une nuk jam e para qe per jeten shkruaj poezi,
per lotin,pikllimin nuk je e para as ti,
sepse ne kete bote shume vete jan si ne,
edhe ata menduan:mos valle linda per vuajtje,
ne moshen me te re...

urrej

urrej c'do gje qe me kujton ty,
urrej c'do gje qe vjen nga ti,
urrej c'do fjale c'do fjali...

urrej kur te kam prane,
urrej kur je aty ku une jame,
urrej c'do dridhje zemre qe me sjell ti,
urrej kur luan me mua si me qene femi...

urrej c'do vend qe shkoj,
se kudo qe shkoj ty te takoj,
urrej c'do gje ne pergjithsi,
por me se shumti e urrej pse nuk mundem
te te urrej ty...

-----Jete--------

E hidhur si pelimi
A me tregon moj e uruar
A me mashtrove Ti mua
A une te kam tradhetuar?

Sa shum pyetje doja te t'shtroj
Pse nuk m'pergjigjesh njehere
Me thuaj ku gabova me Ty
Qe me mbushe plot vrer!

Nuk te urrej Ty
E urrej me shum veteveten
Pse u bera aq e dobet
Si shkumb deti po tretem!