Pse të desha aq shumë?

Sonte me dhemb koka
Nje dore e kerkoj
Te ma ferkoj ballin
Ndoshta do me kaloj!

Syt mu mbushen lot
Kur mendova ku je
Te ma ferkosh ballin
Kurr mundesi nuk ke!

Ne kete nate me shi
Dola te thirra ne emer
Athua me degjove
Se mu qa kjo zemer!

Po me dridhen duart
Shkronjat s'po i shof fare
As forc nuk me mbeti
S'jam me guximtare!

Mu kujtua Babi
Kur fliste per trimeri
Me thonte ,,me ngjan mua''
Trimeresh do jesh dhe ti!

Babi im i dashur
Do ta them te verteten
S'me mbet forc as trimeri
Te gjitha me Ju u treten!

Pse iket nga une
Me lat te vetmuar
Mbeta dhe pa engjellushen
Me zemer te shkrumuar!

Ajo ishte o Babi
Pjese e zemres sime
Kur te qane, perkdheleni
E kerkon doren time!

Në cilën ditë?

Në cilën ditë të ti sjell lulet
Dhe cilën ditë ta quaj djall!
Në cilën orë vdekjet vërsulen
Dhe s’pyesin;ç’far moshe janë.

Në cilën ditë të qesh me zë
Dhe lotë gëzimi të nxjerrë syri.
Thuama hapur se s’ka gjë
Apo të tretem si qiriri.

Në cilin varg të ta them emrin
Dhe cilin varg ta qaj me lot.
E kam vështirë,ti luaj vëndit,
Në gjoks,në fyt më bëhet komb.

Në cilën ditë të ti sjell lulet
Dhe cilën ditë ta quaj djall.
Më duken ditët urë që tundet,
Më duket nata si në varr.

Lule nese do me japesh
Te lutem me rrenje mi sjell
Do i ruaj si syt e ballit
Ku te shkoj atje i mbjell!

Nese me ze do qesh ndojhere
Do degjohem gjere tek ti
Edhe dimri do behet vere
Te betohem ne kta dy sy!

Eh per lotin cka te them
At e kam me te mirin mik
Kur te iku nga kjo bote
Lot e qiri kan me u fik!

Kalun disa dite pa shkrua
Doja ndryshe te shkruaj
S'po mund te ndryshoj
Pasi me shpirt vuaj!

Te gjithe iken ne pushime
Une me Ju kam mbet
S'doja te ju le vetem
Nuk do ndihesha e qet!

Ju pushoni nen dhe
Une mbi tok me lot
Si ate dite qe iket
Ndihem edhe sot!

DHEMBJA

Heshtje, asgjë nuk pipëtin
Por këtë heshtje
Vetëm i dashuruari e ndin!

Heshtje, asgjë nuk bëzan
Por këtë heshtje
Dashuria në zemër e mban!

Heshtje, asgjë nuk ndëgjohet
Kujdes se dashuria me dhembjen
Takohet!

Ne kete bote gjithmone do te kete
Porta te hapur per njerez te mire
Mos i mbyllni kurre, aman kurre
Se te rihapen eshte shume veshtire!

Ne dore tende mbaje drendafiline
Ne syte e tua lotet xixellonin si shkendi
Ne buzet e tua kishte te dridhura
Ne fetyren tende kishte ren nje hie e zez
Ne trupin tend kapluan te rreqethurat
I
Drendafili qe ishte i bardh si bora
Drendafili u la me gjak
Drendafili qe ibardh simbol i paqes
Drendafili qe pa trishtimin
II
Qe at dit u tha bashk me shpirtin tim
Qe at dit ne undam trdhtia na mori ne qaf
III
Per ty isha enderr reale
Per ty isha er e lehet
Per ty isha drendafil
Per ty une sod paskam vdek.............................................?

Te deshta ty si nje ne nje miljone
Te deshta ty si as gje tjetr
Te deshta ty si jeten time
I
Me ty pata shum kujtime
Me ty deshta te vdisja e te lindja
Me ty per gjith jeten doja te rrija
Me ty doja bote ta shikoja
Me ty en qjell doja te shkoja
II
Te donim njeri tjetrin si as kush tjetr
Te jetonim ne jet qe ishim vetm dy
Te mendonim se po enderronim
Por kjo enderr per gjith mone morri funde se fati na drejtoj tjetr kund.........................:

Rrenojat e vdekjes shpirtin ma pushtuan
Me lan nen meshiren e hijeve te zeza
Nuk isha une ai qe vdiqa e u harrova
Por Dashurin e shpirtit ma morri e zeza..

U solla si zoge shtegetar duke kekrkuar
Nuk lash as nje vrim koken pa e futur,
Dhe tani kur nuk te gjeta prap nuk t'harrova
Do te jesh ne zemren time te mjer kurdoher..

Do mundohem te gezohem sa her qe kujtoj
Te te bej te lumtur ty te mos mjeroje,
E di se je mbi koken time tani si gjdo here
Me shikon kur kendoje dhe ti me buzeqesh..

Ate dite kur qava te varri dikush lotin ma fshiu
Nuk e pash kush ishte por zemra ime e ndjeu
Me the ngadal! Kur qan mua shpirtin ma lendon
Vetem me buzeqeshje gjithemon do me sheron..

Tani e ndjej veten se i yti jam gjithemon
Dhe sa her fjalet e tua veshi mi degjon
Te lutem buzqeshjen e knaqesin ma fal mua
Kjo do te me tregon se sa shume TE DUA......

Neper ditet dhe netet e mia ti vjen,
Ne gjithe universin me kerkon dhe me gjen.
Je kenga e jetes qe kurre nuk mbaron,
Kur stepem je endrra, kur qaj me qeteson.

Je shikimi i vrenjtur kur bej marrezi,
Je puthja e embel mbi floket e mi.
Je trokitja e zemres, thelle vetes te ndjej,
Je Drita Udheheqese e Zotit ne qiej.

Ti je nje menyre per te hyre atje
Ne ate qe njerezimi si Parajse e sheh.
Me zerin e embel me ndez shpirtin tim,
Me fjalet magjike me fal dritherim.

Ne ndjenjat e tua vec une jam, e di!
Ne endrrat e mia ke vend vetem ti…
Me forcen e zemres qe ke je AI
I vetmi ne bote qe me fal dashuri.

Ne bote ka gjera te mira
Grusht dhembjes i dhash
nisa rrugen e vetmuar,
vertete perpara asgje nuk pash
por e dija se duhet vazhduar.

Pa dyshim shume ndryshova
se eshte rruge plote veshtersi,
te kethehem mbrapa, s'guxova,
te behem e dobet perseri.

Zemra e vrazhde mu be
ti ja fale kete dhurate,
por me s'lotoi ,nuk leshoi ze
e pranoi kete disfate.

Dashuria forme ndryshoi
se ne bote ka gjera te mira,
e sigurt plote jete, e pranoj,
i kam pas ditet e veshtira.

Grushtin e pata te dobet
Dhembjen nuk munda ta grushtoj
Ashtu si u nis nga fillimi
Mbeti dhe ashtu vazhdoj!

Nuk munda ta ndryshoj veteveten
Mbeta njashtu si isha dikur
Asgje nga atehere nuk ndryshova
Dhembjen nuk e harrova kurr!

Dashurija mbeti si ishte
Ne fakt formen e ndrroj
Sepse te dua atje ku je
Por s'mund te t'perqafoj!

DASHURIA S’ËSHTË VEÇ PREKJE

Dashuria s’është veç prekje
Dashuria s’është veç fjalë
Dashuria është ndjenjë e thellë e zemrës
Është dhembje, është mall!
Na godet me aq shumë forcë
Themi vallë si e përballojmë,
Por këto goditje të forta
Edhe më shumë na forcojnë!
Pyesim vehten vallë deri kur
Kjo dhembje do të vazhdoj,
Eh, është dhembje që s’pushon kurrë
Ndalon veç kur jeta të përfundoj!

Të lutem,baba

Mora rrugën dredha-dredha,
Baba,prapë në fshat të gjeta,
Buzë grillit në tokën e rrethuar,
Nën hijen e pemëve të errëta.

I strehuar në një dhomë prej balte
Nuk di ç'far po bën atje.
S'u mërzite prej njëzet vjetëve?
Dil njëherë dhe shiko ku je.

Sa herë kam ardhur te dhoma jote,
Pllaka e bardhë derën s'ma hap.
Lexoj shkronjat e asaj pashaporte,
Të puth mbi pllakë e iki prapë.

Lotoj mbi ty sa tokën lag,
Ke gjumë të rëndë dhe nuk më ndjen.
S'di ç'ëndërr shef nën atë prag,
As një prej tyre s'po më rrëfen.

Si s'more pjesë në dasmën time?
Një këngë të merrje a një dolli,
Shaminë e valles në qiell ta hidhje,
Të ma pushtoje kokën në gji.

Fjala, baba,ka kohë që më ka munguar,
Portreti yt m'i zgjon të gjitha kujtimet.
Në vesh kam zërin tënd të regjistruar,
Në mëndje jetën tënde me stërmundime.

Mbi supe i kam hedhur të dyzetat,
Para teje mbetem gjithmonë i vogël;
Kam nevojë për fjalën tënde të ngrohtë,
Më mungon busulla jote për botën.

Ngado që shkoj para syve më shfaqesh ti
Dashuria të ringjall kudo,baba.
Dhe në regëtimën e fundit do të ringjall përsëri
Dhe pse jeta e çmëndur këtë fat na dha.

Pershendetje e panjohura dhe respekte......

S'po mund te koncentrohem
As nje qast,as nje ore
Ah sikur mos te ishte fare
Ky muaji shtator!

Ma zgjon mallengjimin
Shumë cka më kujton e pranoj
Librat do t'i bleja me dëshirë
Po skam kujt t'i dhuroj!

Neser kur mesimi ia nis
S'do t'i ndali lotët aspak
Do t'i percjelli femijt e komshis
Duke u dëshiruar mësime me fat!

Më janë errësuar syt
Shkronjat po më ikun
Thuase të gjithë pas shpinde
Dritat po mi fikun!

As drita e hënës
Nuk më ndriqon fare
Iku edhe ajo nga unë
Mbeta si qyqare!

S'po dij!

Nuk dij a te shkruaj
Per vete a per ty
Mu kan mbeshtjell shkronjat
Vendet s'po ua dij!

Nuk eshte hera e pare
Qe keshtu po me ndodhe
Mu ka ngatrrua jeta
Truri me eshte lodhe!

Edhe ditet e javes
Mu kane bere njesoj
Ne kohe te fundit shpirt
As muajt s'i dalloj!

Kerkoj syt e mije
Qe dikur benin drite
Me kan humb te shkretit
I kerkoj nate e dite!

Ata sy qe i kerkoj sot
Nuk i gjeje askund
I gjej do sy te perlotur
Dhe nje vuajtje pa fund!

Edhe syt e tu kerkoj
Athua te eshte thare ai lot
U ndam te perlotur zemer
Me kujtohet sikur sot!

E dij qe atje ku je
Loti nuk te lejohet
Ndoshta kur mbi varr te qaj une
Dheu mbi Ty te rendohet!

Me fale nese te trazoj
Por nuk po mund te ndalem
Kur kam mall ne shpirt
Tek varri vij e c'mallem!

Ne mesnat u zgjova
E perlotur shum
Kisha pa nje enderr
Me tronditi pa fund!

Kinse kisha shkua
Ne nje vend te huaj
Kerkoja dicka te humbur
Zjarin qe ta shuaj!

Me pyeste dikush
A mos kerkon pune
Jo,i thash ne enderr
E kam nje pune une!

Iu lutja te huajit
Deshiren te ma plotesoj
Ne vend t'imin te me kthej
Vetem ate deshiroj!

I erdhi keq atij
Deshiren ma plotesoj
Me ktheu ne vend t'imin
Rojtare e varreve te punoj!

Ah thash me vetevete
Sa u gezova sot
Kur me doli gjumi
Isha e lar ne lot!

Nje buzeqeshje u mundova,
Syrit, t'ja fal në pasqyrë.
U mundova unë e shkreta
Dhe nuk ja dola dot' kurrë.

Vet' pasqyra qe mësuar,
Se çdo ditë shef vetëm lotë.
Unë mendoja e nxituar,
Kjo pasqyrë s'më shikon dotë.

Dëshiroj të jem e lumtur,
Pak e lumtur në pasqyrë.
U mendova e pa bindur
Dhe nuk ja dola dot' kurrë.

Pse moj pasqyrë e uruar,
Buzëqeshjen s'ma pranon!
E kupton që e kam fallco,
E kupton që nuk më shkon?!..

TË PREHEM PRANË TYRE !


Mesnatë ishte ! Në Elgjin isha !
Në shtëpinë e djalit tim të madh !
Në dritare dola të vështroj gjërësive
Ku shtriheshin rrugët, dhe një livadh!

Atje ai me nuse, me mbesat dhe nipin
Jetojnë me vite, kalojnë me muaj !
Më kërkuan të shkoj , e shtërngova rripin
dhe shkova mallin me ta të shuaj!

I pashë dhe i laga me lot mallëngjimi !
Ma shumë mbesën që mban emrin e saj!
Edhe nipi im Albin - është një datë kujtimi !
të njëjtë ditëlindjen - e kemi uzdajë !

Atje në Elgjin ! Ku shtriheshin gjërësitë
Ku lidheshin arteriet e gjëra të rrugëve për n'Amerikë !
E ndjeja nje zë ndonëse nga largësitë
Kthehu më thosh ! Mos harro fëmijtë !

Kthehu ! Me gjithe djalin, me mbesat me nipin !
Se zë fëmijësh dua të ketë në shtëpi!
Ngritesha nga gjumi dhe e çliroja rripin
por, cka më shtërngonte aq fort nuk e di !

Një muaj sa një shekull m'u bë se ishte i gjatë
Një muaj në Elgjin kur shkova në vizitë !
Të dashurit e mi i pata çdo ditë e cdo natë
lot e mall për vargje , frymëzim për inxhitë !

Ndaj, sa herë kur largohem nga vatra e lindjes
më ndjekin pas të dashurit me lutje për kthim!
Se gjithmon i përbetuar i qendroj asaj bindjes :
Të prehem aty pranë tyre ku kam shenjëvarrim !

Sa here po mundohem
Dikujt te ja shuaj mallin
Kam shum frig e mjera
Mos po e ndez si zjarrin!

Sa shum po mundohem
T'behem e fort si dikur
Eshte e pamundur si duket
Zemren s'po mund ta beje gur!

Edhe gur po te ishte
Nuk do te duroj
Vuajtjet jane vuajtje
Ilaq ska ti sheroj!

Ne skaj te botes te shkojm
Qetesi nuk do te gjejm
Prap i kem ne shpirt e zemer
Ne fund tek ta do kthejm!

Nje plogeshti ma kaploj trupin
Dicka me therri ne zemer
Papritmas nje ze pas meje
E thrriste tendin emer!

Lotet me rridhnin krua
Kur koken mbrapa e ktheva
E pash nje moshatare tenden
Sa shum qe u mallengjeva!

Dashta te i ofrohem pran
Flokun t'ia ledhatoj
Prap ndalova veten
Nga friga se mos po e trazoj!

S'po mund ta bind veten
Qe duhet Jetua pa ty
Sa shum qava sot
Si nuk mu verbuan keta sy!

E PANJOHURA:PLAGËMADHJA MADHESHTORE !


Tek ti nuk ka vend plogështia
Tek ti nuk ka pse shigjetat në zemër !
Se ti je berë një zë që do shoqeria
Se ti je bërë më i dashuri emër !

Ti ujëvara e frymëzimit për artin
gjithmon përpara kërko horizont !
Se ata që humbe engjëjt i bartin
E ti me to në krijime - ngjitesh në Piemont!

Unë, me ty jam ! Plagëmadhja madheshtore!
Por, nuk dua të të shikoj flokët me thinja !
Klithmat që bëj , ti gjithmon je prore
më thua: Pse po hy në ato linja?

Se nuk mundem të gjej binarët e gëzimit!
Po jeta le të ecë ! Ti dil ballëlartë përpara !
Prej teje mësova t'i them mbijetimit
Tani mundem sërish - të dal në gara!

E panjohura ! Nuk ta kthej dot mesazhin !
Një plagë më shumë , e llogaris se të dhash!
Të pres të shkruash për shpresën që e shton tirazhin !
Se : Kështu heroinë askund s'kam has!