Pse të desha aq shumë?

Sepse te desha!

Sepse te desha kam syte ne vaj,
sepse te humba ndaj rri dhe qaj,
sepse ste prek...ste ndjej....ste shoh,
ah shpirt i mjere,asgje ste ngroh.....

Mban mend betimin qe dhe nje dite,
bashke do te ecnim pa patur frike,
sfidat e jetes bashke do fitonim,
me dashurine do vallezonim....

I flas nje guri qe sme pergjigjet,
me ka marr malli,zemra me digjet,
i flas nje pllake qe veç degjon,
e vetme ndjenja,sa fort renkon....

Sepse te desha,smund te harroj,
sepse te dua,ndaj te kujtoj,
i gjalle tek une kujtimi shenjte,
nje plage e qepur....ku srrine dot penjte....

Ecnim se bashku gjere sa na ndaluan
Se e deshtem aq shum nuk na kuptuan
Nuk dij pse na ndan te mallkuarit
Asgje nga kjo nuk fituan.

Nje jete e shuajten e futen nen tok
Nje tjeter e lan mbi dhe por t'lenduar fort
Asgje te drejt nuk shof mbi dhe
Pse pasi te dashta me mua nuk je?

O gure i bekuar mbi at varr
Kam nis te te xhelozoj
Ti i rrin mbi koken e tij
E une shum larg lotoj

Kur syt i mbylle moj zemer
A te ra nder mend per mua
A me thirre fort ne emer
Apo spate kohe me mendua?

A te rrodhi nje pike lot
Apo u mbajte si burr
A u mundove te me thuash
Shpirt mos me harro kurr!

Pse unazen nuk ma le
Ta mbaj per kujtim
Pse te gjitha mi more
Me thuaj ku te gjej ngushllim?

Nje fotografi e zbehur
Nje ditar i grisur me mbet
Kto jan kujtimet nga ti
Qe do ti mbaj per jete!

Ah pse te dashta aq shum???

Dhe pse te desha ne marrezi,
Jo s'qe e thene kjo dashuri.
Kjo rruge e nisur ngeli ne mes,
Ndaj sot jetoj pa fjale, pa shprese.

Kur rruges eci per ne shtepi
Ipermalluar vetem per ty.
Dhe dera s'hapet s'pranon njeri,
Ajo njef mire veç ne te dy.

Nje plage e hapur qe kullon gjak,
Po ma merr jeten pak e nga pak.
As ne ate bote s'do gjej rehat,
I lutem zotit mos bej mekat.

S'di ç'pati fati,pse me mallkoi,
Mi mbylli syte,me la pa goje.
I tretur ndodem permbi dhe
S'ks ç'far te treti me ai dhe.

MOS

Mos më dil përpara lotëve
Të lutem më lejo të qaj,
Sepse në jetën time s’ka asgjë tjetër
Vetëm vuajtje dhe vaj!

Mos të lutem mos
Lotët mos mi ndal,
Gjithë dhembjen e botës
Zoti ma ka falë!

Unë këtë jetë nuk e zgjodha
Dhe nuk desha fare të lind,
Fatin që jeta ma dhuroi
Sikur më mallkuan perënditë!

Sa me nguti moj zemer
U largove nga une
A dite shpirti ime
Se te dashta shum?

Kur terri te bije mbi toke
Atehere une do te qaj
Mos te me duken lotet
Diten te fshehur do ti mbaj!

Te gjitha rruget e jetes
Te mbyllura me mbeten
Ne cdo vend kerkoj
S'po mund ta gjej veteveten!

Ku humba athua?
Ku u treta ne te vertet
Pse te dashta aq shum?
Pa Ty kam humb e jam tret!

Nje fjale vetem nje fjale
Ne shkuarje pse nuk ma the?
Vetem me shiqove dhimbshem
Dhe ne pritje me le!

Asgje nuk me bije ndermend
Askush nuk me sillet verdall
Askush me duket mbi kete dhe
Nuk me ka mbet i gjall!

Ti shkove por jo i vetmuar
More shum te dashur me vete
E une mbeta krahethate
Vetem me vetmin e rrethuar!

Te gjitha mi more moj zemer
Te gjitha qe ishin me vler
E une mbeta e strukur ne nje qoshe
Duke thithe helm e vrer!

Kur mbylli syt
Dhe ulem mendoj
Athua ishe Ti njeri
Qe mund te te harroj?

Jo moj zemer jo
S'te harrova kurr
Ne vend tendin shpirt
Perqafoj kete gur!

Nuk u zbeh dashurija
I vetmi mbete tek une
Vdekje e mallkuar pse ma more
Kur e dashta aq shum!

Nen qiellin e hapur
E ulur tek vendi i vjeter
E perlotur pyes veteveten
A ka jete ne boten tjeter!

Nese nje jete e till
Mund te egzistoj
Me prit i dashuri im
Se une sdo vonoj!

Jo qe i thrras vdekjes
Jo qe vete kerkoj
Por eshte lodhur zemra
Veshtir te duroj!

Kur me kaplon malli
Lotet me shkojn krua
Se te dashta aq shum
S'po muj me besua

Te them qe ne zemren time
Ka mbet nje dry i ndryshkur
E une jetoj me zemer mbyllur
Si nje lule e vyshkur!

O qiell i bekuar
Qaj per mua sot
Jam shum e lodhur
S'kam forc te derdhi lot!

E ti o zemer qaj
Askush smund te ndalon
Deri sa te nisem tek Ai
Atehere do te pushon!

Pa me thuaj o qiell
Po te lutem shum
Cili qajm me teper
Ti apo une?

Ti qan dhe ndalesh
Diellin me rreze leshon
E ky syri ime
Pa nderpre loton!

Plag e pasheruar
Etje e pa shuar
Zemer e lenduar
Athua jam e mallkuar?

Pse nuk me flet nga varri
Pse nuk mi thua dy fjale
Pse nuk me le nje kujtim
Pse une mbeta e gjalle?

Pse hena ka ndrrua vendin
Pse nuk shendrit si dikur
Pse dielli eshte i ftoht
Pse vetem akull ka mbi mua?

Pse nuk kam gjum ne sy
Pse jam kaq e vuajtur une
Pse nuk kam qetesi ne shpirt
Pse te dashta aq shum?

Mbi varrin tend qendron ai gur
U perkula ta fshij e ta perqafoj
Mu duk qe fotoja u mrrol aq shum
Sikur nuk me kishte pa kurr!

Mbi varrin tend nje lule ishte
Iu ofrova ta ujis me lot
U vyshk si ju ofrova pran
Thua se kurr pa nuk me kishte!

U largova lotet fshiva
Fotoja mu duk ndryshoj
Lulja qe ishte e vyshkur
Mu duk qe filloj te gjalleroj!

Tani kur vij tek varri
Fare skam lot ne sy
Me uje e ujis at lule
Dhe pa lot te shiqoj TY!

Sa shum po mundohem o shpirt
Te te kujtoj si ishe dikur
Por mendja nuk me kthjellet
E din qe s'do te shof me kurr!

Thuase truri me eshte fshi
Mendja me eshte rrallua
E lodhur e rraskapitur jam une
Dhe gjithmon duke pyetur
Athua ,,Pse te dashta aq shum''?

Te dashta se kishe vlera
Te dashta se as Ti nuk doje tjera
Te dashta te dashta pa fund
Po Ti o shpirt ime i shtrenjt
Token e dashte me shum!

Ike me shpejtesi te madhe
Nga une apo nga jeta u frigove
Pse zemer per hir te dashuris
Zemren nuk e degjove???

Dhe ulu mbi atë varr,
vajto e përgjëruar,
mendo:vdekja është lajmëtar,
JETËN PËR T'A JETUAR

Kujto ditët e bukura,
gjer në pafundësi,
ngushëllimin kërko tek shpirti,
dashurinë në përjetsi...

E mbinatyrshmja nuk kthehet,
këtë duhet kuptuar,
dashuria nuk humbet,
jetën duhet vlersuar...

Shum shpesh ulem pran varrit
Me nje ndjenj mallengjimi
Mundohem ti them vetevetes
Nuk ka kthim prapa pajtohu
Atehere me shum me kap trishtimi!

Dhe filloj ti kujtoj ditet e kaluara
Kur te lumtur ishim te bashkuar
Mbylli syt ngadal e lotet me rrjedhin
Dhe ne vetevete peshperis
Ah moj vdekje e mallkuar!

Nuk dua te te harroj as nuk mundem
Edhe toka me qiell te bashkohet
Nga kjo qe jam sot nuk lekundem
Te dashta por pa Ty veshtir jetohet!

Me thonin vuaj ne heshtje
Ashtu veprova
Ishte shum e veshtir heshtja
Menyren e vuajtjes e ndrrova!

Kur fillova te vuaj me shkronja
Sado pak u lirova
Por edhe me kete menyr
Shum kujt i pengova!

Tani vuaj me zemer
Veteveten me shum e mundoj
Nuk dij cila eshte me e leht
Por me vuajt vazhdoj!

Ndoshta jam kryeneqe
Ndoshta kam dobesi
Nuk dij ndryshe te veproj
Te dashta vetem TY!

Dashuroja dikur nje bukuroshe
pastaj ajo iku e më la...
Nuk e di sesi ndodhi, me duket se vdiqa
nen rrasen e varrit ajo vjen çdo ditë
..........me qa.

Tashti mbas shume ditësh kur une po tretem
Ajo me shkruan në letra e kudo
"I dashur, ku je?!..më do a s'më do?..."

dhe unë nën baltën e dheut të shtrenjtë
i mbetur vetëm asht e lëkurë
kafshoj shpirtin tim me dhëmbët e heshtjes
se nuk dita ta dashuroj kurrë

dhe unë nën baltën e dheut të shtrenjtë
i mbetur vetëm asht e lëkurë
kafshoj shpirtin tim me dhëmbët e heshtjes
se nuk dita ta dashuroj kurrë

Athua nuk dijta as une
Te dashuroj per se gjalli
Tani mbeta krahethate
Qe t'me shkaterroj malli!

As shpirtin ta kafshoj nuk mundem
Dhembet me jan dobsua
Athua kjo me ndodhi
Pse s'dita me dashurua?

Te gjitha i dhash nga vetja
Nuk kerkova shperblim
Kerkova vetem DASHURI
Fitova dhembje e mjerim!

U zgjova me agun e pare te dites
U ula e merzitur ne pragun e deres
Mendoja sa ngadal me kaluan
Kto dite te gjata te veres!

Nuk dij me kur eshte vere as prandevere
As vjeshta pershtypje sme len fare
Te gjitha dimer me jane bere tek une
PSE?Te dashta aq shum!

Athua i more moj zemer
Nja dy lot qe ti dergova per mall
nje mesazh i shkurt ishte ne ta
Te tregoj se ende jam e gjalle!

Tek guri i varrit e mbeshtetur
Me shikim mbi dheun e zi
Q'mallem lotoj ngadal e vetmuar
Te dashta vetem TY!

Jo asnjeher`s`t`i desha lotet
T`i shoh ne syt e tu
Por ja qe jemi per te dy botet
Nje shpirt atje ....... pa shpirt ketu

Dhe e di moter qe shum`po vuan
Dhe e di moter qe qan e qan
Por ate mall askush s`ta shuan
E ate dert vec ti e mban

Nuk te jap k`shilla as dhe mesim
Por vec per nje gje me premto
Per shpirtin tend gjej nje gezim
E shpejt dy rreshta m`i dergo

Nuk dashta te mbetem vetem hije ne kete bote
Dashta te jem nje yll qe token shendrit
Pa dashje u shuan dritat e jetes
Mbeta pa drit e pa diell mbi kete toke!

Drita eshte por mua nuk me ndriqon
Dielli eshte por mua nuk me rrezon
Te gjitha u shuan ne nje cast
Vetem erresira me shoqeron!

Dikur kendoja per TY e per veten time
Tani s'dij kujt ti kendoj me admirim
Asgje s'me mbeti nga e kaluara
Te gjitha me mbeten vetem nje kujtim!

S'dij ti thuri vargun vetevetes
Me duket qe nuk ekzistoj
Me duket qe nuk jam e gjalle fare
Ani qe ende mbi toke jetoj!

U mundova te shkruaj
Dy fjale te gezuara
Me fale te lutem shum
Dora me eshte mesua!

Nuk mund te shkruaj vlla
Nuk mund ta genjej veteveten
Vargu ime i shkruar
Tregon te verteten!

Nuk dij te behem aktore
Per askend ne bote
U mundova shum
Por cdo gje eshte e kot!

Ah sikur ta dija
se ti me do aq sa une
do te vdisja per ty
thuaja si nga nje plumb

Jeta te siguron
qe une te dua ty
por sikur te vdes
dashurtn ma mbaj ti

Ah sikur ta dija
se ti me do aq sa une
do te vdisja per ty
thuaja si nga nje plumb

Jeta te siguron
qe une te dua ty
por sikur te vdes
dashurtn ma mbaj ti