Pytje Pergjigje KAPITULLI

63. DHËNIA E ZEKATIT NGA DIKUSH TJETËR

Pyetje: A lejohet që burri im ta japë në vendin tim zekatin e pasurisë sime,41 duke pasur parasysh se është ai ma ka dhënë këtë pasuri dhe a lejohet që t'ia jap zekatin djalit të motrës sime, i cili dëshiron të martohet duke pasur parasysh se atij i ka vdekur i ati?

Përgjigje: Dhënia e zekatit është detyrë, nëse pasuria jote arrin sasinë e caktuar.42 Eshtë e lejuar për burrin apo babain tënd, apo për këdo tjetër që, pasi të marrë lejen tënde, të japë zekatin e pasurisë tënde. Gjithashtu lejohet që t'ia japësh zekatin djalit të motrës tënde, nëse ai nuk ka mundësi materiale për t'u martuar.

Ibn Bazi

64. DHËNIA E ZEKATIT PËR TË AFËRMIT



Pyetje: A i lejohet muslimanit që t'ia japë zekatin e pasurisë nënës apo fëmijëve të tij?

Përgjigje: Muslimanit nuk i lejohet që t'ua japë zekatin prindërve apo fëmijëve të tij, pasi ai e ka për detyrë që të shpenzojë nga pasuria e tij për të plotësuar nevojat e tyre, nëse është në gjendje ta bëjë këtë gjë.

Ibn Bazi

65. MARTESA E MUSLIMANES ME NJË TE KRISHTERË

Pyetje: A lejohet martesa e një të krishteri me një muslimane dhe, nëse lindin fëmijë, cilat janë dispozitat që ka caktuar Islami, lidhur me këtë gjë?

Përgjigje: Nëse një i krishterë martohet me një muslimane, martesa e tyre është e paligjshme. Allahu i Madhëruar thotë:

"Mos i martoni (vajzat tuaja me) idhujtarët derisa të besojnë." {2:221}

" ...As ato (besimtaret) nuk janë të lejuara për ta (josbesimtarët) dhe as ata nuk janë të lejuar për to." {60:10}

Pra, nuk lejohet që një jobesimtar të martohet me një muslimane, por nëse ndodh një gjë e tillë dhe ata e dinë që kjo gjë është e ndaluar, atëherë fëmijët marrin mbiemrin e nënës, pasi konsiderohen të paligjshëm. Nëse ata nuk e kanë ditur ndalimin e kësaj martese, atëherë fëmijët marrin mbiemrin e babait, ndërsa martesa, ashtu si edhe në rastin e parë, konsiderohet e paligjshme.

Në të tilla raste Shteti Islam e ka për detyrë që të ndëshkojë jobesimtarin, sepse ka kryer marrëdhënie intime me një grua muslimane, gjë e cila nuk është e lejuar. Nëse jobesimtari pranon Islamin, atëherë duhet të përsëritet akti i martesës.



Ibn Bazi

66. SHIKIMI I BURRAVE TË HUAJ

Pyetje: A i lejohet gruas që të shikojë burrat, qoftë drejtpërsëdrejti apo nëpërmjet ekranit të televizorit?

Përgjigje: Shikimi i burrave nga ana e grave, pa marrë parasysh nëse ndodh nëpërmjet televizonit apo direkt, ndahet në dy lloje:

1- Shikim me epsh dhe kënaqësi; ky shikim është i ndaluar, pasi dëmet e shkaktuara prej tij janë më se të njohura.

2- Shikim i thjeshtë, pa epsh; ky shikim, sipas mendimit më të saktë të dijetarëve, është i lejuar, pasi janë transmetuar hadithe të saktë, në të cilat thuhet se Aishja është ulur pas Profetit (paqja qoftë mbi të) për të parë etiopiasit, kur këta të fundit ishin duke bërë gara me shtizat e tyre dhe Profeti (paqja qoftë mbi të) nuk ia ndaloi këtë gjë. {Trans. Buhariu dhe Muslimi}

Gjithashtu, gratë e shokëve të Profetit kanë dalë nëpër tregje dhe kanë shikuar burrat, megjithëse kanë qenë të mbuluara.

Ibn Uthejmin

67. LETERKEMBIMI MIDIS DJEMVE DHE VAJZAVE

Pyetje: A lejohet letërkëmbimi midis djemve dhe vajzave, nëse nuk përmban fjalë dashurie?

Përgjigje: Letërkëmbimi midis djemve dhe vajzave është i ndaluar, pasi shejtani mundohet gjithmonë që t'i mashtrojë njerëzit me mënyra nga më të ndryshmet, me qëllim që t'i bëjë ata të anojnë nga njëri-tjetri edhe nëse ata nuk e kanë për qëllim një gjë të tillë.

Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) ka urdhëruar që, kush dëgjon për shfaqjen e Dexhalit43, të largohet sa më shpejt prej tij, sepse ai person, vërtet mund ta ketë besimin e fortë, mirëpo Dexhali, me kalimin e kohës, mund të arrijë që, me anën e sprovave të ndryshme, ta mashtrojë e ta bëjë jobesimtar. I njëjti rrezik ekziston edhe në letërkëmbimin midis djemve dhe vajzave, ndaj thamë në fillim që ai nuk është i lejueshëm edhe nëse në të tyre nuk ka fjalë dashurie.

Ibn Xhibrini

68. LIDHJET MIDIS TE FEJUARVE PARA MARTESËS

Pyetje: A lejohen që të takohen dy të rinjtë para martesës? Përgjigje: Lidhjet mes dy të rinjve, pas bërjes së aktit të martesës janë të lejuara, pasi ata të dy konsiderohen burrë e grua, pavarësisht nëse e kanë bërë dasmën apo jo. Ndërsa para bërjes së aktit të martesës, atyre nuk u lejohet të rrinë bashkë. Burrit nuk i le-johet që të ulet e të bëjë muhabet me një grua të huaj, veçse në praninë e njërit prej të afërmëve të saj, sepse Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) ka thënë:

"Nuk lejohet që një burrë të ulet vetëm për vetëm me një grua, nëse nuk ndodhet me ta njëri prej të afërmëve të saj. Nuk i lejohet gruas që të udhëtojë, nëse nuk ka me vete një të afërm."

Ibn Uthejmin

69. NDËPRERJA E SHTATËZËNISË



Pyetje: Kur i lejohet gruas që të përdorë kapsula për ndalimin shtatëzënisë? A ekzistojnë argumente të qarta apo mendime dijetarësh që flasin për "planifikimin familjar"? A i lejohet burrit që të derdhë spermën jashtë mitrës së gruas, gjatë kontaktit seksual, pa pasur ndonjë arsye të veçantë?

Përgjigje: Muslimanët duhet të kujdesen që numri i tyre të shtohet sa më tepër, sepse kështu ka urdhëruar Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) i cili thotë:

"Martohuni me ato gra të cilat janë të dashura me ju dhe lindin (shumë), sepse (Ditën e Kijametit) unë do të krenohem me numrin tuaj të madh."

Sa më i madh që të jetë numri i muslimanëve, aq më krenarë dhe të paprekshëm do të jenë ata. Allahu i Madhëruar, duke përme-ndur mirësitë e Tij ndaj izraelitëve, ndërmjet të tjerash, thotë:

"Dhe ju bëmë juve më tepër (se të tjerët) në numër." {17:6}

Ndërsa në një ajet tjetër, i cili i drejtohet popullit të Shuajbit, thuhet: "Përkujtoni ditën kur ishit të pakët në numër e më pas Allahu ju shumoi."

Në ditët tona ndeshim herë pas here disa njerëz dritëshkurtër, të cilët përpiqen të provojnë se numri i madh i muslimanëve, është një nga shkaktarët kryesorë të përhapjes së varfërisë dhe urisë në Botën Islame, si rrjedhojë, planifikimi familjar do të ishte një nga zgjidhjet më origjinale dhe më efikase për eleminimin e këtij problemi. Ky pretendim nuk është gjë tjetër veçse një prej përpjekjeve të armiqve të Islamit, për t'u imponuar muslimanëve të ashtuquajturat "metoda efikase" për zhdukjen e varfërisë. Allahu i Madhëruar thotë:

"Allahu është ai që furnizon çdo krijesë në tokë." {11:6}

Nëse muslimanët do të mbështeteshin plotësisht tek Allahu e do të kishin besim të patundur në premtimin e bërë në ajetin e mësipërm, atëherë Allahu do t'ua lehtësonte atyre jetesën e do t'i furnizonte andej nga s'e prisnin.

Ndaj, në bazë të asaj që permendëm më sipër, përdorimi i kapsulave që ndalojnë shtatëzëninë, është i lejuar vetëm nëse plotësohen dy kushte:

1- Gruaja duhet të ketë nevojë për marrjen e kapsulave të tilla, p.sh. nëse është e sëmurë apo e dobët dhe shtatëzënia e shpeshtë i bën dëm, ose ka pengesa të tjera e pengojnë që të mbetet shpesh shtatëzënë.

2- Duhet të marrë leje nga i shoqi, sepse edhe ai ka të drejtë për të pasur fëmijë. Gjithashtu, ajo duhet të konsultohet me një mjek specialist, pasi përdorimi i këtyre kapsulave mund të jetë i dëmshëm për shëndetin e saj.

Nëse plotësohen këto dy kushte, lejohet përdorimi i kapsula që ndalojnë shtatëzëninë, mirëpo duhet të mos harrojmë që kjo gjë ves'duhet të bëhet diçka e zakonshme, sepse kjo do të thotë ndërprerje e riprodhimit të rracës njerëzore.

Për sa i përket pyetjes së dytë, lidhur me planifikimin familjar, duhet të kemi parasysh, se shtatëzënia është në dorë të Allahut, ndaj nëse Ai ka vendosur për krijimin e një embrioni, askush nuk mund të bëjë asgjë për të ndaluar Caktimin e Tij.44

Shkurtimisht mund të themi se planifikimi familjar nuk ka asnjë bazë në Islam, kurse ndalimi i shtatëzënësisë lejohet vetëm nëse plotësohen kushtet e përmendura më sipër.

Përsa i përket pyetjes së tretë, lidhur me ejakulimin e spermës jashtë mitrës së gruas, sipas mendimit më të saktë të dijetarëve, kjo gjë është e lejuar, pasi është transmeruar se Xhabir ibn Abdullah ka thënë:

"Ne largoheshim (tërhiqeshim) prej grave gjatë marrë-dhënieve seksuale, në kohën kur Kurani vazhdonte akoma të zbriste."45

Nëse kjo gjë do të kishte qenë e ndaluar, Profeti (paqja qoftë mbi të) do t'i kishte urdhëruar shokët e tij që të mos bënin atë. Gjithashtu, dijetarët thonë se për derdhjen e spermës jashtë mitrës, burri duhet të marrë edhe lejen e gruas, sepse edhe ajo ka të drejtë për të pasur fëmijë dhe në të njëjtën kohë kjo gjë shkakton mosplotësimin kënaqësisë së saj, pasi femra arrin kënaqësinë e plotë pas derdhjes së spermës.

Ibn Uthejmin

70. SHIKIMI I VENDEVE TE TURPSHME NGA DY BASHKËSHORTET

Pyetje: A lejohet që gruaja t'i shikojë të gjitha pjesët e trupit të burrit të saj dhe anasjelltas?

Përgjigje: Si burri, ashtu edhe gruaja e kanë të lejuar që të shikojnë të gjitha pjesët e trupit të njëri-tjetrit, sepse Allahu i Madhëruar thotë:

"...Dhe ata që i ruhen marrëdhënieve seksuale të paligjshme, përveçse me gratë apo robëreshat e tyre. Nëse veprojnë kështu, ata nuk do të akuzohen. Ndërsa ata që kërkojnë më tepër se kjo gjë, i kanë kaluar kufijtë." {23: 5-7}

Ibn Uthejmin

71. AKTI I MARTESËS GJATË MENSTRUACIONEVE



Pyetje: A konsiderohet i rregullt akti i martesës, nëse bëhet gjatë periudhës së menstruacioneve?

Përgjigje: Akti i martesës, gjatë periudhës së menstruacioneve, është i rregullt, sepse nuk ka ardhur ndonjë argument që ta ndalojë këtë gjë dhe dihet se në esencë të gjitha gjërat janë të lejuara, deri sa të vijë një argument që të provojë të kundërtën.

Ajo që duhet të dimë në këtë rast, është ndryshimi midis aktit të martesës gjatë menstruacioneve dhe divorcit gjatë menstruacioneve, sepse ky i fundit është i ndaluar rreptësisht, pasi është transmetuar në një hadith të saktë se Pejgamberi (paqja qoftë mbi të), kur morri vesh se Abdullahi, djali i Omerit, kishte ndarë gruan e vet gjatë menstruacioneve, e urdhëroi që ta kthente përsëri dhe të priste deri sa të pastrohej, pastaj të priste derisa t'i vinin menstruacionet e tjera, pastaj të priste derisa të pastrohej përsëri e, pas kësaj, nëse dëshironte mund ta mbante ose ta ndante. Allahu i Madhëruar thotë:

"O ti Pejgamber, kur ti ndani gratë, ndajini ato në "iddetin" e tyre (d.m.th. në kohën e pastërtisë së tyre) dhe mbaheni mend mirë këtë kohë e kijeni frikë Allahun, Zotin tuaj. Mos i nxirrni ato prej shtëpive të tyre dhe (në të njëjtën kohë) ato nuk duhet të dalin vetë, vetëm nëse bëjnë ndonjë vepër të keqe e të qartë. Këto janë kufijtë (dispozitat) e Allahut; e kush i cënon kufijtë e Allahut, i ka bërë vetvetes padrejtësi." {65:1}

Pra, ndarja gruas kur ajo është me menstruacione, nuk është e lejuar. Nëse burri dëshiron që ta ndajë gruan e tij, duhet të presë deri sa të kalojë periudha e pastërtisë (periudha ndërmjet dy menstruacioneve), gjatë së cilës ai nuk ka kryer marrëdhënie seksuale me të shoqen, sepse me anën e kësaj mënyre kuptohet nëse ajo është shtatëzënë apo jo dhe, pasi të merret vesh kjo gjë, ai mund ta ndajë gruan pas mbarimit të menstruacioneve.

Shumë njerëz kujtojnë se ndarja e gruas shtatëzënë nuk është e lejueshme, d.m.th. nuk është e saktë. Kjo gjë nuk është e vërtetë, pasi ndarja e gruas, kur ajo është me barrë, është e lejueshme edhe nëse ka kryer kontakte seksuale me të pak kohë para ndarjes. Ndërsa përsa i përket gruas që nuk është shtatëzënë, nëse i shoqi kryen marrëdhënie seksuale me të pas pastrimit dhe më pas dëshiron që ta ndajë, ai duhet të presë deri sa t'i vijnë asaj menstruacionet, sepse kështu mund të merret vesh nëse është shtatëzënë, apo jo. Allahu i Madhëruar thotë:

"E afati i pritjes së shtatëzënave (për t'u martuar përsëri pas ndarjes apo vdekjes së të shoqit) është derisa të lindin." {65 :4}

Ky ajet është argument se ndarja e gruas shtatëzënë është e saktë dhe e lejueshme.

Pak më sipër sqaruam se akti i martesës gjatë menstruacioneve është më se i rregullt, megjithatë, për mendimin tim do të ishte më mirë që burri mos të ketë kontakte me të shoqen, derisa ajo të pastrohet, pasi mund të mos e frenojë dot veten, sidomos nëse është djalë i ri e si pasojë mund të kryejë marrëdhënie seksuale në vaginë, gjë e cila është e ndaluar gjatë menstruacio-neve.

Ibn Uthejmin

72. MARRËDHËNIET SEKSUALE NË VRIMËN ANALE



Pyetje: Një burrë kërkoi nga gruaja tij që të kryente marrëdhënie seksuale në vrimën anale. A është e lejueshme kjo gjë në Islam?



Përgjigje: Kjo vepër është e ndaluar, pasi transmetohet se Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) ka thënë: "Eshtë i mallkuar ai që kryen marrëdhënie seksuale me gruan e tij në vrimën anale." {Trans. Ebu Davudi, Nesaiu dhe të tjerë me sened të fortë}

Ibn Bazi

73. DHENIA E DORËS GRAVE TE HUAJA

Pyetje: Pse e ka ndaluar Islami përshëndetjen e grave të huaja me dorë dhe a prishet abdesi nga kjo gjë?

Përgjigje: Prekja e lëkurës së një gruaje të huaj mund të bëhet shkak që burri dhe gruaja të anojnë nga njëri-tjetri, gjë e cila mund të çojë, me kalimin e kohës, në kryerjen e gjërave të ndaluara, ndaj Islami, i cili gjithmonë mundohet ta luftojë të keqen që në embrion, e ka ndaluar këtë gjë në mënyrë që t'i pakësojë në minimum rrugët e mundshme që mund të shpien në haram. Nëse arrijmë të kuptojmë këtë gjë, atëherë mund të kuptojmë fare lehtë se përse i ka urdhëruar Allahu besimtarët, që të ulin shikimin nëse shohin gjëra të ndaluara.

Prekja e lëkurës së gruas, pavarësisht nëse është me epsh apo jo, nuk e prish abdesin, vetëm nëse kjo prekje bëhet shkak për daljen e spermës apo e medhi-ut.46 Me daljen e spermës, burri duhet të lahet, ndërsa me daljen e medhiut, mjafton që të marrë abdes dhe të lajë organin.

Ibn Uthejmin

74. MARRJA E PARAVE PA DIJENINE E BURRIT

Pyetje: Burri im nuk më jep para të mjaftueshme për plotësimin e nevojave të mija dhe fëmijëve të mi, ndaj disa herë jam detyruar që të marr para prej tij, pa e vënë në dijeni. A kam marrë gjynahe në këtë rast?

Përgjigje: Në të tilla raste, është e lejueshme për gruan që të marrë nga pasuria e burrit, qoftë edhe pa lejen e tij, aq sa i nevojiten për plotësimin e nevojave të saj dhe fëmijëve të saj, me kusht që të mos shpenzojë më tepër se ç'duhet. Transmetohet nga Aishja se një grua erdhi tek Profeti (paqja qoftë mbi të) dhe iu ankua:

"O i Dërguari i Allahut, paratë që më jep burri im nuk janë të mjaftueshme për mua dhe fëmijët e mi." Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) i tha: "Merr nga pasuria e tij, aq sa të duhen për të plotësuar nevojat e tua dhe të fëmijëve të tu."

Ibn Bazi

75. NESE GRUAJA KESHILLON BURRIN



Pyetje: A merr gjynahe ajo grua e cila këshillon burrin e saj që të falë namazin në xhami, nëse ai zemërohet nga kjo gjë, sepse Islami e urdhëron gruan që t'i bindet burrit dhe të mos e zemërojë atë?

Pyetje: Ajo grua që këshillon burrin e saj, nëse ky i fundit bën vepra të ndaluara, si p.sh. mosfalja e namazit me xhemat, pirja e alkoolit, apo ndenjia deri natën vonë jashtë shtëpisë etj, jo vetëm që nuk merr gjynahe, por, përkundrazi, shpërblehet për këtë gjë. Vetëm se ajo duhet të ketë parasysh që të zgjedhë kohën dhe mënyrën më të përshtatshme për të këshilluar të shoqin, pasi në këtë mënyrë ka shumë të ngjarë që ai ta pranojë këshillën dhe të përfitojë nga ajo.

Ibn Bazi

76. REFUZIMI I KËRKESËS SË BURRIT ME ARSYE

Pyetje: A merr gjynahe ajo grua, e cila, për shkak të gjendjes së saj shpirtërore jo të mirë, nuk pranon të kryejë marrëdhënie seksuale me të shoqin?

Përgjigje: Gruaja e ka për detyrë që t'ia plotësojë dëshirën të shoqit, kur ai kërkon prej saj që të kryejnë marrëdhënie seksuale. Nëse ajo nuk ndihet mirë, qoftë nga ana shpirtërore apo fizike, vetë i shoqi nuk duhet t'ia kërkojë këtë gjë, sepse mund të jetë e dëmshme për të. Profeti (paqja qoftë mbi të) thotë:

"Nuk është e lejueshme që dikush t'i bëjë dëm vetes apo të tjerëve."

Ndaj, duhet që burri ose të mos e kërkojë prej të shoqes këtë gjë, ose të kënaqet në atë mënyrë që nuk e dëmton atë.

Ibn Uthejmin

77. DHËNIA GJI PAS VITEVE TË PLEQËRISË

Pyetje: Nëse një grua e plakur i jep për të pirë, më tepër se pesë herë, një foshnjeje e cila nuk i ka mbushur 2 vjeç, a konsiderohet ajo si nëna e saj nga qumështi dhe a ndalohet martesa mes dy familjeve?

Përgjigje: Grua në fjalë, pavarësisht se është në moshë të shkuar, konsiderohet si nëna e kësaj foshnjeje nga qumështi, pasi Allahu i Madhëruar, kur thotë:"...Dhe nënat e tuaja që ju kanë dhënë gji."{4:23}, nuk bën dallim midis grave të reja apo të moshuara. Profeti (paqja qoftë mbi të) ka thënë:

"Dhënia e gjirit bën të ndaluar atë që ndalojnë dhe lidhjet farefisnore."

Nëse gruaja në fjalë është e martuar, burri saj konsiderohet si babai i fëmijës nga qumështi. Nëse ajo nuk është e martuar, atëherë foshnja ka vetëm nënë nga qumështi e jo baba.

Mund të ndodhë që një fëmijë të ketë nënë nga qumështi e të mos ketë baba, ashtu siç mund të ndodhë që të ketë baba nga qumështi e mos të ketë nënë.

Në rastin e parë, gruaja, pasi i jep gji një fëmije dy herë, ndahet nga i shoqi dhe, pas kalimit të iddetit,47 martohet me një burrë tjetër dhe vazhdon t'i japë gji fëmijës së vogël derisa të plotësohen pesë herë. Kështu, kjo grua është nëna e fëmijës nga gjiri, sepse i ka dhënë për të pirë pesë herë, ndërsa asnjëri nga dy burrat e saj nuk konsiderohet si baba i fëmijës nga qumështi, sepse gruaja nuk i ka dhënë fëmijës gji pesë herë, gjatë kohës kur ka qenë e martuar me secilin burrë veç e veç.

Në rastin e dytë, një burrë është i martuar me dy gra; njëra prej tyre i jep gji një fëmije dy herë, ndërsa tjetra tre herë. Në këtë rast fëmija është djali nga qumështi i burrit në fjalë, sepse ka pirë pesë herë nga qumështi i dy grave të tij, të cilat nuk mund të konsiderohen si nëna të tij nga qumështi, pasi asnjëra prej tyre nuk i ka dhënë për të pirë pesë herë.

Ibn Uthejmin

78. ATA JANE DAJALLARËT E TU NGA QUMËSHTI



Pyetje: Nëna ime ka pirë qumësht prej një gruaje, burri i së cilës ka qenë i martuar me dy gra. A janë fëmijët e gruas së dytë dajallarët e mi nga qumështi, apo jo?

Përgjigje: Gruaja që i ka dhënë gji nënës sate, është gjyshja jote, ndërsa burri i saj është gjyshi yt nga qumështi. Fëmijët e gruas së dytë janë vëllezërit e nënës sate nga qumështi, d.m.th. dajallarët e tu, sepse babai i tyre është gjyshi yt nga qumështi.

Ibn Xhibrini

79. KERKIMI I NDARJES

Pyetje: Burri im dëshiron të martohet me një grua tjetër, por unë nuk pranoj, sepse, për mendimin tim, unë i kryej të gjitha detyrimet ndaj tij, ndaj nuk ka pse të martohet me një tjetër. Nëse ai insiston të martohet, a më lejohet mua që të kërkoj ndarjen?

Përgjigje: Gruaja nuk ka të drejtë që ta ndalojë të shoqin që të martohet për së dyti, pavarësisht nëse i kryen detyrimet e saja ndaj tij apo jo, sepse ai mund të dëshirojë të martohet për së dyti që të ketë më shumë fëmijë apo që të plotësojë nevojën e tij seksuale, pasi, një grua mund të mos i mjaftojë.

Sido që të jetë, gruas nuk i lejohet që të ndalojë të shoqin të martohet me një tjetër, mirëpo nëse ajo ka frikë se i shoqi mund t'i bëjë padrejtësi ose mendon se nuk do të jetë në gjendje që të mirëkuptohet dhe bashkëjetojë me një tjetër, atëherë mund ta kërkojë ndarjen, sepse kërkimi i ndarjes nuk lejohet pa pasur një arsye të fortë.

Ibn Xhibrini

80. STERILITETI I BURRIT I LEJON GRUAS KËRKIMIN E DIVORCIT

Pyetje: Një grua është martuar prej shumë kohësh, por nuk ka pasur fëmijë. Pas kontrollit mjekësor, u bë e qartë se burri i saj ishte steril dhe nuk mund të bënte fëmijë. A i lejohet asaj që të kërkojë divorcin?

Përgjigje: Në raste të tilla, d.m.th. kur steriliteti është vetëm nga ana e burrit, gruaja ka të drejtë që të kërkojë divorcin. Nëse i shoqi nuk pranon që ta ndajë, atëherë ajo mund t'i drejtohet gjykatësit i cili ka të drejtë që ta prishë këtë martesë, sepse gruaja ka të drejtën e saj për të pasur fëmijë dhe dihet shumë mirë që femrat janë shumë të ndjeshme në këtë drejtim. Ky është mendimi më i saktë i dijetarëve

Ibn Uthejmin

81. MBAJTJA E ZISE PER VDEKJEN E BURRIT



Pyetje: Ç'duhet të bëjë gruaja pas vdekjes së të shoqit? Përgjigje: Gruaja, së cilës i ka vdekur burri, duhet të bëjë gjërat e mëposhtme:

1- Nuk duhet të dalë nga shtëpia ku banonte në kohën kur i ka vdekur i shoqi, derisa të plotësohet afati i pritjes, e cila për gratë joshtatëzëna është katër muaj e dhjetë ditë, ndërsa për shtëtëzënat mbaron mbas lindjes së fëmijës. Allahu i Madhëruar thotë:

"... Ndërsa për shatëzënat, afati i pritjes është derisa të lindin." {65:4}

Pra ajo nuk duhet të dalë nga shtëpia, veçse në rast nevoje: p.sh. për të shkuar në ambulancë apo për të blerë ushqime, nëse nuk ka se kush t'ia kryejë këtë gjë. Gjithashtu, asaj i lejohet të dalë nëse prishet shtëpia ku banon apo nëse nuk ka njeri që të qëndrojë me të dhe ajo ka frikë të rrijë vetëm.

2- Duhet të veshë rroba të thjeshta, pa zbukurime. Nuk ka rëndësi se ç'ngjyrë janë këto rroba: të zeza, të gjelbra, të kuqe apo ndonjë ngjyrë tjetër, kryesorja është që të mos jenë të zbukuruara, sepse kështu ka urdhëruar Profeti (paqja qoftë mbi të).48

3- Nuk duhet të përdorë asnjë lloj ere të mirë, përveç nëse pastron gjakun e menstruacioneve, por edhe në këtë rast duhet të përdorë sasi të vogla. Gjithashtu, asaj i lejohet përdorimi i sapunit për t'u larë.

4- Nuk duhet të lyejë sytë apo të zbukurojë fytyrën.

5- Nuk duhet të vendosë zbukurime prej ari, argjendi apo diamanti, pa marrë parasysh nëse janë varëse, byzylykë, unaza etj.

Të gjitha zakonet e tjera të përhapura tek shumë njerëz (si p.sh. gruaja gjatë zisë nuk duhet të flasë me askënd, nuk duhet të lahet më tepër se një herë në javë, nuk duhet të ecë këmbëzbathur në shtëpi, nuk duhet të dalë në dritën e hënës etj.), nuk kanë asnjë bazë në Islam. Asaj i lejohet t'i bëjë të gjitha gjërat e mësipërme, pasi nuk ka asnjë argument që t'i ndalojë ato.

Nëse dikush dëshiron të martohet me një grua, e cila është në pritje, atij i lejohet që ta shprehë dëshirën e tij tërthorazi dhe jo direkt.49

Ibn Bazi

82. GRATE E MOSHUARA DUHET TE MBAJNE ZI

Pyetje: Përse duhet të mbajnë zi gratë e shkuara në moshë, kur dihet fare mirë që ato nuk lindin fëmijë? Përse gratë shtatëzëna duhet të presin derisa të lindin që të mbarojë koha e zisë së tyre, pasi me sa di unë, mbajtja e zisë bëhet me qëllim që të merret vesh nëse gruaja është shtatëzënë apo jo.

Përgjigje: Gratë e moshuara, megjithëse nuk lindin fëmijë, duhet të mbajnë zi njësoj si gratë e reja, pra katër muaj e dhjetë ditë, sepse nuk ka ardhur ndonjë argument që t'i veçojë ato nga të tjerat. Allahu i Madhëruar thotë:

"Dhe gratë e atyre që vdesin prej jush, duhet të presin katër muaj e dhjetë ditë (para se të martohen përsëri)." {2:234}

Lidhja bashkëshortore është një nga lidhjet më të fuqishme dhe njëkohësisht më të rëndësishme për jetën e individit dhe shoqërisë; për këtë arsye Islami e urdhëron femrën, edhe nëse është e moshuar e nuk mund të lindë fëmijë, që të mbajë zi në shenjë respekti e nderimi për këtë lidhje të shenjtë dhe për kujtimin e shokut të saj të jetës dhe njëkohësisht për të shprehur dhembjen dhe hidhërimin e shkaktuar nga humbja e tij. Nga sa përmendëm më lartë mund të kuptojmë se përse periudha e mbajtjes së zisë për vdekjen e burrit, është shumë më e gjatë se periudha e mbajtjes së zisë për humbjen e prindërve, fëmijëve apo dikujt tjetër.

Për gratë shtatëzëna, afati i mbajtjes së zisë mbaron pas lindjes së fëmijës, pasi ajeti i mëposhtëm [ "...Për shtatëzënat afati i pritjes është derisa të lindin." {65:4} ], i veçon ato nga gratë e tjera, afati i pritjes për të cilat përcaktohet në ajetin e përmendur në fillim të përgjigjes. Nga ana tjetër, foshnja që ndodhet në barkun e saj është i burrit të parë, e nëse ajo do të martohej përsëri, do të ndodhte ajo që ka ndaluar Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) në hadithin e mëposhtëm:

"Ai musliman që beson Allahun dhe Ditën e Gjykimit, nuk duhet të ujisë me ujin e tij të mbjellurat e dikujt tjetër."50 {Transmeton Imam Ahmedi, Ebu Davudi dhe Ibn Hibbani}

Në mbyllje mund të themi se detyra e çdo muslimani është që t'i zbatojë rregullat e Sheriatit Islam, pavarësisht nëse është në gjendje që të kuptojë qëllimin dhe shkakun vendosjes së tyre, duke besuar që pas ekzistencës dhe krijimit të çdo gjëje, fshihet Urtësia dhe Dija e plotë e Allahut.

Komisioni i përhershëm