Nastradini dhe djali qe theu qypin me uje

Na ishte nastradini dhe sa her qe i thonte djalit shko e mbush uje tek burimi i jepte edhe nje shuplake mbas veshi. E pyet nje dite komshiu pse Nastradin e qellon cunin sa her qe e dergon te mbush uje. Epo i thote Nastradini qe te kete kujdes te mos e thyej enen e ujit prej balte me mire i bie se i them me goje.


Njeri po nisej per ne qytet dhe mblidhen fshataret dhe i thone me sill kete e me sill ate mire i thote ky ja u sjell une po mi shenoni ne leter se i harroj. Te gjithe i dhane shenimet se cfare donin por vetem njeri i dha leter dhe i kish futur dhe ca pare brenda.
Iku ky ne qetet dhe u kthye ne darke u mblodhen fshataret dhe kerkonin gjerat e tyre por ky nuk kishte sjellur asgje vetem gjen e atij qe i dha paret.
Fshataret te merzitur i thone po pse nuk na i solle gjerat qe te porositem, shikoni u thote ky atje ne qytet po bente nje kohe e keqe dhe po fryente nje ere e forte dhe kur i nxora une letrat qe kishin porosite qe me dhate mi mori era, po u hodh njeri nga ata fshataret e tha te atij qe te dha paret ja solle ti dhe neve jo, po ja i thote ky siper letres se tij vura parat qe me dha dhe nuk e mori era letren e tij te tjrat te gjitha i mori era.
Fshataret iken kokeulur duke kuptuar qe duhet ti kishin dhene parat me perpara, prandj po porosite njeri per dicka jepja paret se edhe porosine tende e merr era.