Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
2 posters
Faqja 14 e 16
Faqja 14 e 16 • 1 ... 8 ... 13, 14, 15, 16
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Hot e grudë plavë e guci
..................
liriku shqiptarë xhelal ferizi
jan shqiptare të etnisë fise
krajë ulqin edhe malsi
kahdo jan te bardha vise
------
jan shqipni e do te jenë
neper shkrepa e qiparisa
ne at kala me shum beden
do te ket shqipni me plisa
---
kan me u dridhë po shum tupana
ka ma pasë shqiptare valle
kan me u gzue edhe dielli e hana
kur te bashkohen dhe e zalle
------
e të bëhet nji shqipnija
me ato fusha me blerime
me e bekue vet perendija
ne mes te europes toka trime
---
do ti kndoj penda e lirikut
edhe detit e tivarit
porsi zogu i pashtrikut
n' t' larme pendë me varg t' shqiptarit
--------
porsi i larmi në gushë bilbili
me at sqep të padjallzi
ka me qelë si karajfili
vargu i rimes n' bukuri
----------
do ti kndoj po malit t' hotit
te bardhit shkrel e traboinit
rrnofsh malsi flaka e barotit
prej ku t' nisë bregu prej drinit
bashk malsija alpinike
me te bardha maja te gurit
ka me ndejt n shqipni etnike
ne krenari me ballë t flamurit
do te rrin gjithmonë shqiptare
sa te jen yjet me ato drita
me at gjuhë t bukur amtare
me ato zogza e djem petrita
autori xhelal ferizi
pershendetë malet kreshnike shqiptare
malsinë kreshnike gjithmonë me rrespket dhe dashuri te madhe per
vllezrit tanë
malsorë trima
----------
autori xhelal ferizi
..................
liriku shqiptarë xhelal ferizi
jan shqiptare të etnisë fise
krajë ulqin edhe malsi
kahdo jan te bardha vise
------
jan shqipni e do te jenë
neper shkrepa e qiparisa
ne at kala me shum beden
do te ket shqipni me plisa
---
kan me u dridhë po shum tupana
ka ma pasë shqiptare valle
kan me u gzue edhe dielli e hana
kur te bashkohen dhe e zalle
------
e të bëhet nji shqipnija
me ato fusha me blerime
me e bekue vet perendija
ne mes te europes toka trime
---
do ti kndoj penda e lirikut
edhe detit e tivarit
porsi zogu i pashtrikut
n' t' larme pendë me varg t' shqiptarit
--------
porsi i larmi në gushë bilbili
me at sqep të padjallzi
ka me qelë si karajfili
vargu i rimes n' bukuri
----------
do ti kndoj po malit t' hotit
te bardhit shkrel e traboinit
rrnofsh malsi flaka e barotit
prej ku t' nisë bregu prej drinit
bashk malsija alpinike
me te bardha maja te gurit
ka me ndejt n shqipni etnike
ne krenari me ballë t flamurit
do te rrin gjithmonë shqiptare
sa te jen yjet me ato drita
me at gjuhë t bukur amtare
me ato zogza e djem petrita
autori xhelal ferizi
pershendetë malet kreshnike shqiptare
malsinë kreshnike gjithmonë me rrespket dhe dashuri te madhe per
vllezrit tanë
malsorë trima
----------
autori xhelal ferizi
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Nuk po e qoj vargun shum gjat
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e kush kah shkon në at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
por shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
si etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
me at të ëmblen gjuhë amtare
e t' vlojnë punë me ndjenjë shqiptare
sa të jem n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për një liri
të bijtë e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fushë n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't ë zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
porsi zogu në krah plagese
me do lot si kullim vese
kam que vargje kah'do dheut
jam stërnip i skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vrngllojnë vargjet e gjata
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
si kah nemc'ja e kah inglizi
e mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip i motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
gjithkah kombet ka me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yll do e kryjë detyren
s' ka me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
nuk ua la t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në këngë të bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo pijnë me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
le të ua msojnë kta unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqi p me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kado rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip në gjak me ja veshë
se ajo ësht si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë si diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë pa dallim krahine e feje
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetine vet ne fe te vet ne shqipen gjuh të vet
ne te drejten e vet ne shqipnin e bashkuar dmokratike te vet
ne pasurin e pronen e vet pa u nguc e hatrue pa u idhnue kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti rrij te gjith gati e zakone ve te veta demokracia e barazia le te jet zemra e shpirti i tyre ne jet t ejetve dhe puna e edukimi e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime
----------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e kush kah shkon në at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
por shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
si etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
me at të ëmblen gjuhë amtare
e t' vlojnë punë me ndjenjë shqiptare
sa të jem n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për një liri
të bijtë e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fushë n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't ë zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
porsi zogu në krah plagese
me do lot si kullim vese
kam que vargje kah'do dheut
jam stërnip i skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vrngllojnë vargjet e gjata
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
si kah nemc'ja e kah inglizi
e mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip i motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
gjithkah kombet ka me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yll do e kryjë detyren
s' ka me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
nuk ua la t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në këngë të bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo pijnë me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
le të ua msojnë kta unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqi p me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kado rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip në gjak me ja veshë
se ajo ësht si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë si diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë pa dallim krahine e feje
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetine vet ne fe te vet ne shqipen gjuh të vet
ne te drejten e vet ne shqipnin e bashkuar dmokratike te vet
ne pasurin e pronen e vet pa u nguc e hatrue pa u idhnue kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti rrij te gjith gati e zakone ve te veta demokracia e barazia le te jet zemra e shpirti i tyre ne jet t ejetve dhe puna e edukimi e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime
----------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Më kan bë fe dhunë gjak e lot e e dhe -
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Në qoftë se ka dikund damarë
--------
autori xhelal ferizi
------------
ne qoftë se ka dikund damarë
ku ecë gjaku shqip që ndjenë
permbi dhe kah ka shqiptarë
kah malsija sytë ti kthen
---
si andej kah mali i o hotit
si kah gruda e kah gucia
kur rridh dhe e toka e zotit
shqip ku shtroj vet perendia
---
tuz dinoshë kojë triesh e ulqin
krajë e male e fusha te gjera
qdo mal e sukë e qdo luginë
shqip ku e brushë flladin pranvera
gjith andej kahdo theksohet
gjuha shqipe si jehona
e gjith vemednja ti kushtohet
per malsi e viset tona-
---
prandaj te gjith ju o shqiptarë
kush ka ndjenjë ai sa do pak
shqip qe i rrjedhë gjaku n' damarë
te mos harrojmë vllezrit me i gjak
------
as nji pllëmbë e asnji shpi
asnji fshat lagje e as fis
ne trojet tona varg e vi
ku rrin bardh i lashti plis
--------
ku rrin gjuha dhuratë qielli
qe na e fali perendija
shqip ku nxenë i arti dielli
ne mal e sukë ku shndritë malsija
----
e kah deti e kah tivari
e kah i lashti i famshmi ulqini
kah liqeni e virpazarai
ne ne dinoshë kah maja e vrrini
------
ne tuz te bukur me plot degë
ku bilbilat kendojnë shqip
ne tokë shqiptare te lashten shegë
ku lvizë ëmbel fleta n' pip
-----
e kahdo rrijn shqiptar't mbi dhe
si ne shoqata e djem puntorë
kush ka gjak qe mbanë tue nxe
ti kthej syt kah dheu arbnorë
-----
kahdo jan trojet kombtare
fshat me shat lagje - e persona
duart shtrengoni ato bujare
me malsi e viset tona
-----
qe shqiptart me i besë te motit
kahdo jan mbi glob ku rrijnë
ketu ne troje te kastriotit
kontributin le ta shkrijnë-
........
e kto trpje qe jan prej ari
te mos lihen kurrë pas dore
le te dredhet kahdo dollari
per secilen pllëmbë arbnore
--------
e te flasim hapur me vlla e me moter
kahdo jan fiset me plisa
ta mbajmë prore te lashten voter
me malsorë shtatgjatë si lisa
-----
e kah bregu i tivarit
ta forcojmë gjuhen amtare
ku ligjroj gjith koha e te parit
ne krenari me gjuhë shqiptare
-------
e ju shqiptare qeveri
edhe ministra e deputet
ktheni syt pak ne at malsi
e kah tivari ne at bregdet
-------
kah ato male e lugje shkrepa
ne ato vrrije te bukurisë
ku perkundë malsija djepa
ku i thonë shqip shqipja e etnisë
------
me vrap arti e dashurie
le te ecë edhe deputi
per qdo dhe e gurë etnije
deri ne ujë e dhe kah deti
-----
por se kurr s' duhet harrue
as rozhajë e as sangjak
plavë guci as lug as prrue
hot as grudë qe jan la n gjak-
----
se ato jan po viset tona
ku vlon gjaku i kuq nder deje
sot o kurrë t' ndjehet jehona
pa dallim krahine e feje
......
se ju o shqiptarë ju buzqeshë jeta
kur ju qelet bujaria
sot mbi dhe per troje te veta
kahdo ne glob lufton njerzia
-----
edhe ju dallimë mos ndani
as per fise e as per fe
por ne shqip te ushtoj vatani
kahdo rrijnë mbi te lashtin dhe
--------
edhe guri ne tokë antike
le ta din se zemra e gjakut
mbi shqipni ku rrehë etnike
do te rrahë per ngjyrë t' bajrakut
------
per ato lule karajfile
per gjuhë te bukur te embelsisë
kan me qelë lulet pa hile
ne fusha te gjera te etnisë
-----
gjith ku i thonë nje tokë shqiptare
me nji komb me nji qendrim
do te ket rreze atdhetare
qe i mbanë bashk shqiptar't me gzim
-----
se o vllezer sot esht modernia
cak esht shteti e ligji e rendi
prandaj duhet menquria
me ju thirrë per kah kuvendi
----
qe te gjith n zemra bujare
me i bashkue lulet e motit
me ligjrue m,e i gjuhë shqiptare
ne nji tokë te kastriotit
------
bash pa ngucë me klan as fe
as me lagje as me krahinë
e rrept shqipbnija te jet si rrfe
ne punë e luftë si gjeraqinë-
------
prandaj te gjith me i moderni
mendje te ndritur e te gjerë
te bashkoheni per liri
ne punë e vrap per te shejten vlerë
-------
e ku do vrapin ta keni
me qellim kah ajo vetedija
prapa kurr ngatrresë mos leni
si nji diel le te nxejë shqipnia-
-------------
nga autori xhelal ferizi
ne mergim-
----------------
--------
autori xhelal ferizi
------------
ne qoftë se ka dikund damarë
ku ecë gjaku shqip që ndjenë
permbi dhe kah ka shqiptarë
kah malsija sytë ti kthen
---
si andej kah mali i o hotit
si kah gruda e kah gucia
kur rridh dhe e toka e zotit
shqip ku shtroj vet perendia
---
tuz dinoshë kojë triesh e ulqin
krajë e male e fusha te gjera
qdo mal e sukë e qdo luginë
shqip ku e brushë flladin pranvera
gjith andej kahdo theksohet
gjuha shqipe si jehona
e gjith vemednja ti kushtohet
per malsi e viset tona-
---
prandaj te gjith ju o shqiptarë
kush ka ndjenjë ai sa do pak
shqip qe i rrjedhë gjaku n' damarë
te mos harrojmë vllezrit me i gjak
------
as nji pllëmbë e asnji shpi
asnji fshat lagje e as fis
ne trojet tona varg e vi
ku rrin bardh i lashti plis
--------
ku rrin gjuha dhuratë qielli
qe na e fali perendija
shqip ku nxenë i arti dielli
ne mal e sukë ku shndritë malsija
----
e kah deti e kah tivari
e kah i lashti i famshmi ulqini
kah liqeni e virpazarai
ne ne dinoshë kah maja e vrrini
------
ne tuz te bukur me plot degë
ku bilbilat kendojnë shqip
ne tokë shqiptare te lashten shegë
ku lvizë ëmbel fleta n' pip
-----
e kahdo rrijn shqiptar't mbi dhe
si ne shoqata e djem puntorë
kush ka gjak qe mbanë tue nxe
ti kthej syt kah dheu arbnorë
-----
kahdo jan trojet kombtare
fshat me shat lagje - e persona
duart shtrengoni ato bujare
me malsi e viset tona
-----
qe shqiptart me i besë te motit
kahdo jan mbi glob ku rrijnë
ketu ne troje te kastriotit
kontributin le ta shkrijnë-
........
e kto trpje qe jan prej ari
te mos lihen kurrë pas dore
le te dredhet kahdo dollari
per secilen pllëmbë arbnore
--------
e te flasim hapur me vlla e me moter
kahdo jan fiset me plisa
ta mbajmë prore te lashten voter
me malsorë shtatgjatë si lisa
-----
e kah bregu i tivarit
ta forcojmë gjuhen amtare
ku ligjroj gjith koha e te parit
ne krenari me gjuhë shqiptare
-------
e ju shqiptare qeveri
edhe ministra e deputet
ktheni syt pak ne at malsi
e kah tivari ne at bregdet
-------
kah ato male e lugje shkrepa
ne ato vrrije te bukurisë
ku perkundë malsija djepa
ku i thonë shqip shqipja e etnisë
------
me vrap arti e dashurie
le te ecë edhe deputi
per qdo dhe e gurë etnije
deri ne ujë e dhe kah deti
-----
por se kurr s' duhet harrue
as rozhajë e as sangjak
plavë guci as lug as prrue
hot as grudë qe jan la n gjak-
----
se ato jan po viset tona
ku vlon gjaku i kuq nder deje
sot o kurrë t' ndjehet jehona
pa dallim krahine e feje
......
se ju o shqiptarë ju buzqeshë jeta
kur ju qelet bujaria
sot mbi dhe per troje te veta
kahdo ne glob lufton njerzia
-----
edhe ju dallimë mos ndani
as per fise e as per fe
por ne shqip te ushtoj vatani
kahdo rrijnë mbi te lashtin dhe
--------
edhe guri ne tokë antike
le ta din se zemra e gjakut
mbi shqipni ku rrehë etnike
do te rrahë per ngjyrë t' bajrakut
------
per ato lule karajfile
per gjuhë te bukur te embelsisë
kan me qelë lulet pa hile
ne fusha te gjera te etnisë
-----
gjith ku i thonë nje tokë shqiptare
me nji komb me nji qendrim
do te ket rreze atdhetare
qe i mbanë bashk shqiptar't me gzim
-----
se o vllezer sot esht modernia
cak esht shteti e ligji e rendi
prandaj duhet menquria
me ju thirrë per kah kuvendi
----
qe te gjith n zemra bujare
me i bashkue lulet e motit
me ligjrue m,e i gjuhë shqiptare
ne nji tokë te kastriotit
------
bash pa ngucë me klan as fe
as me lagje as me krahinë
e rrept shqipbnija te jet si rrfe
ne punë e luftë si gjeraqinë-
------
prandaj te gjith me i moderni
mendje te ndritur e te gjerë
te bashkoheni per liri
ne punë e vrap per te shejten vlerë
-------
e ku do vrapin ta keni
me qellim kah ajo vetedija
prapa kurr ngatrresë mos leni
si nji diel le te nxejë shqipnia-
-------------
nga autori xhelal ferizi
ne mergim-
----------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
xhelal ferizi vargje shqiptare neper vite me penden ne dorë per komb e atdhe me vargje shqiptare autori xhelal ferizi tri her i denuar politik-
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Nuk po e qoj vargun shum gjat
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
nga europa e diaspora
lidhne besen dora dora
të fala shqipe nga kjo zemer
te gjith kah jan shqiptarë me emer
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
--
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e ne parajsë e e ferr ne at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
se kush shkon me kryq a dinë
por se mbajeni ju shqipninë
si qelike mbi ket dhe
se ma e shejta kjo esht kjo fe
te jet e fortë por si qelike
gjith ku i thonë shqipni etnike-
pra shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
jeta ka ma bukuri
kur shqiptar't e kastriotit
te mbahen bashk me besë te zotit
me nji gjak qe e kan te agronit
por si gjaku i panteonit
plot me dritë e ngjyrë te kuqe
si aroma nder burbuqe
e mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
mbarë etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
si e sheg's ngjyra me hjeshi
zemrat shqipe varg e vi
e me at të ëmblen gjuhë amtare
t'ë vlojnë punë me ndjenjë kombtare
sa të jemë n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për nje liri
të bijt e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fush n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't e zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
me nji besë ju me u bashkue
---
porsi zogjt e fluturimit
me fjalë shqipe prej kullimit
porsi degë qetina e lisa
ashtu shqip ju me ata plisa
me gjubletë e me gajtana
si i pat tirqit iliriana
e gjubleta ne kohë t' teutes
lidhnu o t. bijtë e sqepekrrutes
bashk se te njejta i keni doket
si te shqiponjes ne maje boket
bashk i keni ato tradita
veshje te lashta por si drita
veshje te shejta gjithkombtare
gjuhen shqipe argjentare
---
ju kam shkrue n' varg kah do dheut
ju o sternip te skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vringllojnë vargjet e arta
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
le te dij bota e inglizi
se mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip n 'stinë t' motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
tu u kndue trojeve iliriane
do ti kndoj edhe malsisë
e kahdo tokes t' t' shqipnisë
neper shekuj n' vargjet rrke
do ti kndoj shqipnisë mbi dhe
gjithkah kombet kam me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yllë do e kryjë detyren
penda shqipe e xhelalit
shqip me kndue djal pas djalit
per me i kndue te bukures malsi
plaves hotit me guci
per dardanë e qameri
per te bukuren nanë shqipni
per dhe te parve me jehue
ne varg lirik tue cicerue
s' kam me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
qe i nxjerrë zemre vargu im
kahdo shqip me cicerim-
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
por edhe bashk ajo kur te jet
vargu im gjithmonë do te thrret
per vllazri e unitet
të bashkoheni o shqiptarë
kahdo ne botë ku rrini mbarë
se e la fishta amanet
nji trashgues n' etni me u gjetë
qe i ligjron vargjet shqiptare
që ligjron me gjuhë amtare
per bashkim e per shqipni
pa kqyrë kishë pa kqyrë gjami
amanet e la naimi
gurakuqi e boletini
oso kuka n' flakë te barotit
që s' harrohet stinëve t' motit
amanetin kta e kan lanë
sa t' ket yje e diell e hanë
pa poet t' mos mbes etnija
pa varg t: lirë te mos mbes shqipnija
prandaj un dola ne vrrije
kahdo ne shkrepa ne rreze e hije
ku do ka maja e fole
t' kndoj si zogu per atdhe
amanetin ta nderoni
ju lirikun ta ndegjoni
se qe besa ne ket jetë
komb mbi dhe nuk do te lë t' qetë
pa i nxitë mendjen e at shpirtë
tue kendue me varg te dlirtë
s' ua lë t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
per shqiPëRI
per shqiperi qe kndon etnike
ne varg e rimë e kenge lirike
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në vargje te bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
qe ta kenë zemren t'qelikut
me i qendrue gjithmonë armikut
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
-----
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo dalin me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
edhe ylberat ne rrathë magjik
kah pinë ujë ne dheun etnik-
msonju fmijve unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqip me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që i larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kahdo rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun te ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip n' gjak me ja veshë
edhe ne zemer te njomë arbnore
me ket gjuhë te lashtë shejtnore
gjuhë e shejtë si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë sie diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
e sa te ket dhe gurë e rrmore
ka me kndue per tokë arbnore
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë
pa dallim krahine e feje e regjioni por si gjak e gjuhë amtare ti sherbejm basgkimit kombtarë
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetin e vet ne fe te vet
ne shqipen gjuhë të vet pa u penguar le te jet ne radhë te parë shqiptarë
kombtarë atdhetarë
ne te drejten e vet
ne shqipninë e bashkuar dmokratike ne token e vet
ne pasurinë e pronen e vet pa u ngucë as pa hatrue vlla me vlla kurr pa u hidhrue
pa u hidhruar kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti te drejtes se tij
ti rrij te gjith gati per drejtesi kombtare
e zakone te drejta lirije e vlera demokracia
e barazia le te jet zemra e shpirti shejteria e shqiptarve
e drejta e shejt e tyre në jetë t ë jetve
dhe puna e edukimi
e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime-
te jetojnë ne nji shqipni etnike te bashkuar pa hidhrime te vllaut me vlla
se i bashkuar duhet te jet shqiptari e ne hisen e tijë i lirë te qojnë jeten ne shekuj e mote ka thënë i madhi zot i qiellit qe i bekon shqiptarët
e bashkuar te atdheut te cilet perpqie per liri e bashkim pa ndasi
----------------------------------------------------------------------------------------
ju pershendetë liriku i këgve shqiptare nga gjermania
ku jetoj ne mergim qe njizet vjet -
te gjith shqiptarë kahdo qe jeni dhe ju lutem e vargjet e mia te lexohen tash me rastin e 28 nendorit
festes kombtare por te ceket autori
vargjet duhet ti lexojn dy apo tre persona sepse vetem nji person nuk bën por tre ose ma teper me pushime ku vazhdon tjetri por te lexohen mirë
e paster qe tani jan te permirsuara
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
nga europa e diaspora
lidhne besen dora dora
të fala shqipe nga kjo zemer
te gjith kah jan shqiptarë me emer
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
--
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e ne parajsë e e ferr ne at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
se kush shkon me kryq a dinë
por se mbajeni ju shqipninë
si qelike mbi ket dhe
se ma e shejta kjo esht kjo fe
te jet e fortë por si qelike
gjith ku i thonë shqipni etnike-
pra shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
jeta ka ma bukuri
kur shqiptar't e kastriotit
te mbahen bashk me besë te zotit
me nji gjak qe e kan te agronit
por si gjaku i panteonit
plot me dritë e ngjyrë te kuqe
si aroma nder burbuqe
e mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
mbarë etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
si e sheg's ngjyra me hjeshi
zemrat shqipe varg e vi
e me at të ëmblen gjuhë amtare
t'ë vlojnë punë me ndjenjë kombtare
sa të jemë n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për nje liri
të bijt e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fush n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't e zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
me nji besë ju me u bashkue
---
porsi zogjt e fluturimit
me fjalë shqipe prej kullimit
porsi degë qetina e lisa
ashtu shqip ju me ata plisa
me gjubletë e me gajtana
si i pat tirqit iliriana
e gjubleta ne kohë t' teutes
lidhnu o t. bijtë e sqepekrrutes
bashk se te njejta i keni doket
si te shqiponjes ne maje boket
bashk i keni ato tradita
veshje te lashta por si drita
veshje te shejta gjithkombtare
gjuhen shqipe argjentare
---
ju kam shkrue n' varg kah do dheut
ju o sternip te skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vringllojnë vargjet e arta
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
le te dij bota e inglizi
se mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip n 'stinë t' motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
tu u kndue trojeve iliriane
do ti kndoj edhe malsisë
e kahdo tokes t' t' shqipnisë
neper shekuj n' vargjet rrke
do ti kndoj shqipnisë mbi dhe
gjithkah kombet kam me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yllë do e kryjë detyren
penda shqipe e xhelalit
shqip me kndue djal pas djalit
per me i kndue te bukures malsi
plaves hotit me guci
per dardanë e qameri
per te bukuren nanë shqipni
per dhe te parve me jehue
ne varg lirik tue cicerue
s' kam me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
qe i nxjerrë zemre vargu im
kahdo shqip me cicerim-
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
por edhe bashk ajo kur te jet
vargu im gjithmonë do te thrret
per vllazri e unitet
të bashkoheni o shqiptarë
kahdo ne botë ku rrini mbarë
se e la fishta amanet
nji trashgues n' etni me u gjetë
qe i ligjron vargjet shqiptare
që ligjron me gjuhë amtare
per bashkim e per shqipni
pa kqyrë kishë pa kqyrë gjami
amanet e la naimi
gurakuqi e boletini
oso kuka n' flakë te barotit
që s' harrohet stinëve t' motit
amanetin kta e kan lanë
sa t' ket yje e diell e hanë
pa poet t' mos mbes etnija
pa varg t: lirë te mos mbes shqipnija
prandaj un dola ne vrrije
kahdo ne shkrepa ne rreze e hije
ku do ka maja e fole
t' kndoj si zogu per atdhe
amanetin ta nderoni
ju lirikun ta ndegjoni
se qe besa ne ket jetë
komb mbi dhe nuk do te lë t' qetë
pa i nxitë mendjen e at shpirtë
tue kendue me varg te dlirtë
s' ua lë t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
per shqiPëRI
per shqiperi qe kndon etnike
ne varg e rimë e kenge lirike
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në vargje te bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
qe ta kenë zemren t'qelikut
me i qendrue gjithmonë armikut
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
-----
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo dalin me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
edhe ylberat ne rrathë magjik
kah pinë ujë ne dheun etnik-
msonju fmijve unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqip me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që i larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kahdo rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun te ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip n' gjak me ja veshë
edhe ne zemer te njomë arbnore
me ket gjuhë te lashtë shejtnore
gjuhë e shejtë si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë sie diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
e sa te ket dhe gurë e rrmore
ka me kndue per tokë arbnore
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë
pa dallim krahine e feje e regjioni por si gjak e gjuhë amtare ti sherbejm basgkimit kombtarë
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetin e vet ne fe te vet
ne shqipen gjuhë të vet pa u penguar le te jet ne radhë te parë shqiptarë
kombtarë atdhetarë
ne te drejten e vet
ne shqipninë e bashkuar dmokratike ne token e vet
ne pasurinë e pronen e vet pa u ngucë as pa hatrue vlla me vlla kurr pa u hidhrue
pa u hidhruar kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti te drejtes se tij
ti rrij te gjith gati per drejtesi kombtare
e zakone te drejta lirije e vlera demokracia
e barazia le te jet zemra e shpirti shejteria e shqiptarve
e drejta e shejt e tyre në jetë t ë jetve
dhe puna e edukimi
e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime-
te jetojnë ne nji shqipni etnike te bashkuar pa hidhrime te vllaut me vlla
se i bashkuar duhet te jet shqiptari e ne hisen e tijë i lirë te qojnë jeten ne shekuj e mote ka thënë i madhi zot i qiellit qe i bekon shqiptarët
e bashkuar te atdheut te cilet perpqie per liri e bashkim pa ndasi
----------------------------------------------------------------------------------------
ju pershendetë liriku i këgve shqiptare nga gjermania
ku jetoj ne mergim qe njizet vjet -
te gjith shqiptarë kahdo qe jeni dhe ju lutem e vargjet e mia te lexohen tash me rastin e 28 nendorit
festes kombtare por te ceket autori
vargjet duhet ti lexojn dy apo tre persona sepse vetem nji person nuk bën por tre ose ma teper me pushime ku vazhdon tjetri por te lexohen mirë
e paster qe tani jan te permirsuara
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Nuk po e qoj vargun shum gjat
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e kush kah shkon në at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
por shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
si etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
me at të ëmblen gjuhë amtare
e t' vlojnë punë me ndjenjë shqiptare
sa të jem n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për një liri
të bijtë e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fushë n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't ë zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
porsi zogu në krah plagese
me do lot si kullim vese
kam que vargje kah'do dheut
jam stërnip i skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vrngllojnë vargjet e gjata
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
si kah nemc'ja e kah inglizi
e mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip i motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
gjithkah kombet ka me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yll do e kryjë detyren
s' ka me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
nuk ua la t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në këngë të bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo pijnë me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
le të ua msojnë kta unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqi p me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kado rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip në gjak me ja veshë
se ajo ësht si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë si diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë pa dallim krahine e feje
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetine vet ne fe te vet ne shqipen gjuh të vet
ne te drejten e vet ne shqipnin e bashkuar dmokratike te vet
ne pasurin e pronen e vet pa u nguc e hatrue pa u idhnue kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti rrij te gjith gati e zakone ve te veta demokracia e barazia le te jet zemra e shpirti i tyre ne jet t ejetve dhe puna e edukimi e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime
----------------------------------------------------------------------------------------
varianti tjeter i shkruar ne dy variante kjo kenge shqiptare nga autori xhelal ferizi le ta kndojnë brezat ne festa e pervjetore
--------------------------
lirik nuk është në linjë Përgjigju Me Kuotë
------------------
autori xhelal ferizi
nga mitrovica e kosoves
-------------
veq se rrnofsh mori shoqatë
moj shoqata e shqiptarisë
që ma mbanë emrin t' malsisë
të fala ke prej kosovarit
nji poet me gjak t' shqiptarit
që lëngon prej përmallimi
ju qoj të fala si kullimi
porsi të bardha valë e gurra
gjith sa jeni gra e burra
pa dallim n' gjini e fe
gjith shqiptarë me gjak mbi dhe
gjith kah rrini me gjuhë amtare
ju qoj të fala argjentare
ju si yjet në galaktikë
kahdo rrini në amerikë
paskit bë mirë e punë t' mbarë
gjith kah jeni atdhetarë
ju mos kqyrni tjetër fe
veq shqipni le të ket mbi dhe
t' gjith shqiptarë jeni me gjak
prandaj mbani nji bajrak
e kush kah shkon në at botë
kurr mos kqyrni në as nji mot
por shikoni për etni
për dheun shqip me rrezani
mbi kët tokë ku shihet jeta
të gjith me msy per troje t' veta
sa të jem gjallë mbi dhe me bari
nji atdhe ta ket shqiptari
le ti gzoj kto bimë e shkurra
le ti gzoj kto troje e gurra
si matjani e elbasani
si shkodrani e si dardani
si malsori ai zog arbnori
si vlonjati e mirditori
si etnija në toskë e gegë
të rrijnë bashk si shija n' shegë
me at të ëmblen gjuhë amtare
e t' vlojnë punë me ndjenjë shqiptare
sa të jem n' jetë n'kët t' bukuren tokë
të jemi vllezer miq e shokë
e të luftojmë për një liri
të bijtë e arbrit varg e vi
si kosovë e si tetovë
si malsi e si kuqovë
kahdo në mal n' fushë n' myzeqe
shqip kah flasin gurë e dhe
se mua më thonë poeti i mallit
m 'njohin druj e gurë't ë zallit
kahdo un shqip ju kam këndue
kah kam thirrë kah kam ushtue
porsi zogu në krah plagese
me do lot si kullim vese
kam que vargje kah'do dheut
jam stërnip i skenderbeut
atij në botë i vringlloj shpata
mua m' vrngllojnë vargjet e gjata
thrras me varg e rimë lirike
per ato troje albanike
si kah nemc'ja e kah inglizi
e mua m' thonë xhelal ferizi
jam poet e vargatarë
e kam penden si ujvarë
që e nxenë dielli shqip i motit
ja kam dhanë besen e zotit
se pa u shterrë shum oqeane
s' ka me u shterrë kjo pendë dardane
gjithkah kombet ka me i thirrë
që shqipnija të jet e lirë
në djepa të tyre penda ime
ka me kndue me vargje rime
kahdo ka kombe me fe
do të ushtoj si vrull mbi dhe
se për t' gjallë sa ta ket ngjyren
porsi yll do e kryjë detyren
s' ka me lanë në mot e stinë
as franqez e as latin
as europë e amerikë
për pa i ftue me varg n' lirikë
porsi rrfe që shkon përthye
kah shqipnija sytë me i kthye
s' kam me i lanë askund të qetë
kam me u derdhë ngjyra si det
n' parlamente e në kuvend
me ua qitë shqipninë ndër mendë
as kund të qetë nuk ka me i lanë
do t'ua ndali diell e hanë
do ti lutem gjithmonë zotit
me at kullim si kokrra e lotit
që kto kombe të mos jen t' qeta
sa të jet stina moti e jeta
deri sa bashk t' mos jet shqipnija
do t' ligjrojnë vargjet e mia
nuk ua la t' qeta libra as shkolla
sa të jet e gjallë pendë holla
do ti vras nëpër ndergjegje
t' mos gabojnë me prekë gurë megje
kahdo i thonë mbi dhe shqipni
kahdo ylberat shqip kan pi
kahdo qelin ato burbuqe
deri ne nishë te molla e kuqe
e ku nisë andej tivari
e kah ka token preshevari
ku rrin e artë ajo lugina
qameria e bardhë janina
edhe malsia argjenatare
që i ka malet aq krenare
pashë at zot njiher m' kujtoni
penden time ma ndëgjoni
merrni vargjet cep më cep
e tua kndoni fmijve n' djep
kahdo rriten ata carroka
ti kthjnë sytë te e shejta toka
e në këngë të bardha ninullare
të ju kndojnë nanat shqiptare
e ti rrisin në ndjenjë e fe
shqip me e dashtë jeten mbi dhe
zemra e tyre arteriale
ti kujtoj kto fusha e male
ku e qon motin gjeraqina
ku kndon zogu nder lugina
ku i ecë drinit e semanit
vala shqip e ilirianit
si kah buna e ibri e mati
ku e lakon ylberin shtati
kahdo pijnë me pi me lara
kahdo shndrijnë yjet mbi ara
le të ua msojnë kta unitetin
të mbajnë bashk kta dheun e detin
shqi p me i fe ta mbajnë adetin
kahdo ësht hise e shqipnisë
që në djep të i a kndojnë fmisë
amanet me vargje t' mia
le të ju mbjellet dashuria
që kur të rriten por si fjera
kahdo jan nder dhena tjera
të mos harrojnë token e t' parit
t 'ndezen shqip si shkndija e zharit
për gjuhë të ëmbël shqip qiellore
porsi ngjyra ylberore
që e lmon qiellin me hjeshi
që larmon dritat me shi
që ndriqon ata currila
që gzon n' zemer sa bilbila
kshtu nder breza o gra e motra
kado rrnoni ju te votra
edhe tokes të huaj t' mërgimit
msonju vargun ninullimit
qysh në djep sa të nisë me qeshë
gjuhen shqip në gjak me ja veshë
se ajo ësht si melodija
e ka sjellë vet perendia
përmbi dhe si hanë si diell
që s 'ka shoqe n 'tokë e qiell
liriku i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------
Autori xhelal ferizi
e len amanet per se gjalli
që kto vargje secila familje shqiptare
ti kndojn e ti trashgojnë brez pas brezi
neper breza te atdhedashurisë shqiptare e unitetit
kombtarë pa dallim krahine e feje
vetem te bashkuar mbi dhe rrnon shqipnija e paster dhe e bukur etnike
secili pastaj ne adetine vet ne fe te vet ne shqipen gjuh të vet
ne te drejten e vet ne shqipnin e bashkuar dmokratike te vet
ne pasurin e pronen e vet pa u nguc e hatrue pa u idhnue kurr shqiptari me shqiptarin
veq hises ti rrij te gjith gati e zakone ve te veta demokracia e barazia le te jet zemra e shpirti i tyre ne jet t ejetve dhe puna e edukimi e shqipnija e lirë si te ua don zemra vet shqiptarve pa ngatresa e keqkuptime
----------------------------------------------------------------------------------------
varianti tjeter i shkruar ne dy variante kjo kenge shqiptare nga autori xhelal ferizi le ta kndojnë brezat ne festa e pervjetore
--------------------------
lirik nuk është në linjë Përgjigju Me Kuotë
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Do të nisem neper maja
autori xhelal ferizi
neper lugje e brinja e pllaja
neper shkurre e neper prroje
si bilbili me sqep goje
ne vargje shqipe tue ligjrue
porsi zog tue cicerue
do te dal ne fusha t' gjera
kahdo shqip shtrihet pranvera
neper lule rosmarine
degë më degë ahu e qetine
me kenge shqipe do te ndalem
e kah qielli do te falem
e kah toka me at dhe
kah ai diell që del me nxe
do t' ju lutem me zemer shqip
me ja ruajt shqipnisë qdo pip
te gjith shejtnorve qe i ka qielli
ku shqipnisë i niset filli
ku ajo niset ne te paren fije
ne bari fletë a dushke hije
me ja ruajt me ja bashkue
bashk ket tokë me mbajtë bekue
per me e mbajtë pra bashk ket dhe
jo me e nda me lkryq e fe
as me dinë as me myderriza
por te ja ruaj djepa e filiza
shqipes tonë te lasht ilirane
te mos e thej shqipninë si krabde
veq pse duan disa fetarë
do sherbtorë e mercenarë
prandaj zot bekoe etnike
na i ruaj tokat albanike
edhe plavë edhe gucinë
hot e grudë edhe malsinë
at preshevë te lashtë kah lugina
tremij vjet shqip ku flet stina
qamerinë kahdo krahlehta
ma bashko per sa te jet jeta
me shqipninë e nanë shqiptare
kahdo jan trojet kombtare
ruaja o zot qdo pemë e hije
qdo fllad shqip e erë puhije
ta mbajnë zemren prej shqipnije
ruaj qetina e qiparisa
kahdo rrin toka me plisa
ruaj qdo bari e dru e degë
pemë e lule mollë e shegë
qdo burim qdo va e krue
hasmi i huaj mos me e zaptue
mos me i kputë ndoj copë magjike
ku i thonë shqipni etnike
e ne shekuj te perjetsisë
me i lulzue ndera shqipnisë
e bardha e bukura ajo liria
bashk ne nji trup me ndejtë shqipnia
te mos mbetet nje pllëmbë dhe
nga te huajt n' shekuj me u bre
ne roberi shkelur nder mote
me vuajt toka kastriote
jo as plava as gucija
ne shkrepa e male e lashtë malsija
traboin as tuzi as hoti
ne thunder t' huaj per me i shkue moti
as preshevë e dibra e madhe
ku i gjelbrojnë t' bukurat livadhe
ku i lshon dielli vet mahnitë
e toka e qielli bukuritë
si kah plava gruda e mali
shqip qe flasin djalë pas djali
prandaj un do te dal me pendë
ne qdo anë e ne qdo vendë
kah ulqini e kah tivari
kah peshteri e kah pazari
ku do trojet na i la i pari
qe nga mali deri ne det
shqip me dhe e amanet
edhe t -kullueme ato gurra
qe e dhan jeten gra e burra
sa fatosa e sokola
shqip me u shrkue po libri e shkrola
per me pasë shqipni etnike
porsi shpatë e mbreht qelike
e tash ne pendë un dal shqiptare
per kto troje qehlibare
per nje zemer e per nje fe
shqip me rrnue shqiptart mbi dhe
ne nje shqipni por si shkëmb mali
te jet e fortë kjo djalë pas djali
sa te jen yjet tue ndrique
drita e sajë kurr mos me u shue
drita shqipe patriote
kahdo tokes kastriote
e dykrenorja e me flutrue
mal më mal shqip tue vrojtue
per gjuhë shqipe e tokë e dhe
jo per klane e per fe
por per te bardhë nje shqipni prore
kahdo i thonë e lashtë arbnore
autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------------------
autori xhelal ferizi
neper lugje e brinja e pllaja
neper shkurre e neper prroje
si bilbili me sqep goje
ne vargje shqipe tue ligjrue
porsi zog tue cicerue
do te dal ne fusha t' gjera
kahdo shqip shtrihet pranvera
neper lule rosmarine
degë më degë ahu e qetine
me kenge shqipe do te ndalem
e kah qielli do te falem
e kah toka me at dhe
kah ai diell që del me nxe
do t' ju lutem me zemer shqip
me ja ruajt shqipnisë qdo pip
te gjith shejtnorve qe i ka qielli
ku shqipnisë i niset filli
ku ajo niset ne te paren fije
ne bari fletë a dushke hije
me ja ruajt me ja bashkue
bashk ket tokë me mbajtë bekue
per me e mbajtë pra bashk ket dhe
jo me e nda me lkryq e fe
as me dinë as me myderriza
por te ja ruaj djepa e filiza
shqipes tonë te lasht ilirane
te mos e thej shqipninë si krabde
veq pse duan disa fetarë
do sherbtorë e mercenarë
prandaj zot bekoe etnike
na i ruaj tokat albanike
edhe plavë edhe gucinë
hot e grudë edhe malsinë
at preshevë te lashtë kah lugina
tremij vjet shqip ku flet stina
qamerinë kahdo krahlehta
ma bashko per sa te jet jeta
me shqipninë e nanë shqiptare
kahdo jan trojet kombtare
ruaja o zot qdo pemë e hije
qdo fllad shqip e erë puhije
ta mbajnë zemren prej shqipnije
ruaj qetina e qiparisa
kahdo rrin toka me plisa
ruaj qdo bari e dru e degë
pemë e lule mollë e shegë
qdo burim qdo va e krue
hasmi i huaj mos me e zaptue
mos me i kputë ndoj copë magjike
ku i thonë shqipni etnike
e ne shekuj te perjetsisë
me i lulzue ndera shqipnisë
e bardha e bukura ajo liria
bashk ne nji trup me ndejtë shqipnia
te mos mbetet nje pllëmbë dhe
nga te huajt n' shekuj me u bre
ne roberi shkelur nder mote
me vuajt toka kastriote
jo as plava as gucija
ne shkrepa e male e lashtë malsija
traboin as tuzi as hoti
ne thunder t' huaj per me i shkue moti
as preshevë e dibra e madhe
ku i gjelbrojnë t' bukurat livadhe
ku i lshon dielli vet mahnitë
e toka e qielli bukuritë
si kah plava gruda e mali
shqip qe flasin djalë pas djali
prandaj un do te dal me pendë
ne qdo anë e ne qdo vendë
kah ulqini e kah tivari
kah peshteri e kah pazari
ku do trojet na i la i pari
qe nga mali deri ne det
shqip me dhe e amanet
edhe t -kullueme ato gurra
qe e dhan jeten gra e burra
sa fatosa e sokola
shqip me u shrkue po libri e shkrola
per me pasë shqipni etnike
porsi shpatë e mbreht qelike
e tash ne pendë un dal shqiptare
per kto troje qehlibare
per nje zemer e per nje fe
shqip me rrnue shqiptart mbi dhe
ne nje shqipni por si shkëmb mali
te jet e fortë kjo djalë pas djali
sa te jen yjet tue ndrique
drita e sajë kurr mos me u shue
drita shqipe patriote
kahdo tokes kastriote
e dykrenorja e me flutrue
mal më mal shqip tue vrojtue
per gjuhë shqipe e tokë e dhe
jo per klane e per fe
por per te bardhë nje shqipni prore
kahdo i thonë e lashtë arbnore
autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
-------------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Por se e bardhë te vie nje ditë
nga autori xhelal ferizi
me te bardhen shqipe dritë
kur shqiptart t' gjith me tri fe
kan me u gzue te bardhë mbi dhe
kan me e pasë edhe vullnetin
porsi vala qe e shtynë detin
kan me qeshë si diell me zemer
kahdo i thonë shqipni me emer
e do te vloj puna ne ara
e ne bujqsi do te hidhet fara
e si ujt qe rrin ne dete
do t' ket t' lashta e bereqete
te gjith shqiptart si nji qelik
kan me e mbajt atdheun etnik
shpinen kurr s' kan me ja kthye
as për t' gjallë kurr s'kan me u thye
e bashk me yjet qe lart hjeshojnë
ata jeten do ta gzojnë
si ne shkenca akademike
si ne artet estetike
si ne vlera e ne krijime
ka me shndritë shqipnija trime
si ne ne parcela e ne agrare
do te lulzoj toka shqiptare
kahdo e bukur me kutija
ka me shtrue n bekim bujqsia
dritë mbi dhe do t' jet shqipnia
aq se ylberat te mahniten
shqip filizat kur te rriten
shkencat tjera e dituria
ka me i shndritë fiset e mia
e liria do t e jet mbretreshë
diell e hanë gjith kan me i qeshë
e qdo pllëmbë ne tokë etnike
do te ket ara bukanike
do te jet bujqsia deti
si vullkan me u shtue vullneti
e ne punë do te dal shqiptari
por si q del sharmi prej ari
qelë e qeshur me vegla dore
me e lulzue token arbnore
deri sa vet zogu i hjeshisë
ka me u dehë prej bukurisë
kur ti sheh trojet shqiptare
si vizllimat argjentare
e te joshë kureshtjen te diellit
toka shqipe e sytë e qiellit
e per dije e mend te holla
do te j a ndjej zerin stambolla
shqipes tonë qe i ka dy krena
do ja ndjej parisi e vjena
zerin prore te shqiptarit
ne punë e shkollë ne troje te parit
uashingtoni e edhe londona
edhe berlini e lisabona
deri ne moskë e ne pekin
e kah bjen dielli nder latin
e del matan ë oqeanie
drjet koreje e tasmanie
se duar te vyeshme kan me dalë
mbani ne mend po ju kto fjalë
ka me nxjerrë gjeni shqipnija
ka me u pa mbi dhe qudija
e do te dal talenti i sajë
se shqiptarin s mund ta mbajë
jo as pranga as vargoni
as satani po as demoni
gospodari e as padroni
e per te gjallë me lojë te vjeter
me e shti n' valle nder lugeter
se do te vie nje ditë e motit
ne drit do te del drejtsia e zotit
e kan me me ra shum djaj te zi
shpata e zotit ka me i gri
e shipnia me shpetue
ne gurë edhe ka me u bashkue
gjaku i sajë si shega e kuqe
ka me qelë gjithmonë burbuqe
shqip nder shekuj me shndritë shkrola
do te ket prore sokola
edhe vasha gjeraqina
gjith sa te enden moti e stina
ka me u njoftë e bardhë shqipnija
per kah sharmi e bukuria
me e shperblye e mira e zotit
ket tokë te lasht te kastriotit
se esht shpirt e dritë ilire
i ka fiset gjevahire
por se i ka t' bukura tri fe
shqip do t 'kndojn gjithmonë mbi dhe
Nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
------------------------------
nga autori xhelal ferizi
me te bardhen shqipe dritë
kur shqiptart t' gjith me tri fe
kan me u gzue te bardhë mbi dhe
kan me e pasë edhe vullnetin
porsi vala qe e shtynë detin
kan me qeshë si diell me zemer
kahdo i thonë shqipni me emer
e do te vloj puna ne ara
e ne bujqsi do te hidhet fara
e si ujt qe rrin ne dete
do t' ket t' lashta e bereqete
te gjith shqiptart si nji qelik
kan me e mbajt atdheun etnik
shpinen kurr s' kan me ja kthye
as për t' gjallë kurr s'kan me u thye
e bashk me yjet qe lart hjeshojnë
ata jeten do ta gzojnë
si ne shkenca akademike
si ne artet estetike
si ne vlera e ne krijime
ka me shndritë shqipnija trime
si ne ne parcela e ne agrare
do te lulzoj toka shqiptare
kahdo e bukur me kutija
ka me shtrue n bekim bujqsia
dritë mbi dhe do t' jet shqipnia
aq se ylberat te mahniten
shqip filizat kur te rriten
shkencat tjera e dituria
ka me i shndritë fiset e mia
e liria do t e jet mbretreshë
diell e hanë gjith kan me i qeshë
e qdo pllëmbë ne tokë etnike
do te ket ara bukanike
do te jet bujqsia deti
si vullkan me u shtue vullneti
e ne punë do te dal shqiptari
por si q del sharmi prej ari
qelë e qeshur me vegla dore
me e lulzue token arbnore
deri sa vet zogu i hjeshisë
ka me u dehë prej bukurisë
kur ti sheh trojet shqiptare
si vizllimat argjentare
e te joshë kureshtjen te diellit
toka shqipe e sytë e qiellit
e per dije e mend te holla
do te j a ndjej zerin stambolla
shqipes tonë qe i ka dy krena
do ja ndjej parisi e vjena
zerin prore te shqiptarit
ne punë e shkollë ne troje te parit
uashingtoni e edhe londona
edhe berlini e lisabona
deri ne moskë e ne pekin
e kah bjen dielli nder latin
e del matan ë oqeanie
drjet koreje e tasmanie
se duar te vyeshme kan me dalë
mbani ne mend po ju kto fjalë
ka me nxjerrë gjeni shqipnija
ka me u pa mbi dhe qudija
e do te dal talenti i sajë
se shqiptarin s mund ta mbajë
jo as pranga as vargoni
as satani po as demoni
gospodari e as padroni
e per te gjallë me lojë te vjeter
me e shti n' valle nder lugeter
se do te vie nje ditë e motit
ne drit do te del drejtsia e zotit
e kan me me ra shum djaj te zi
shpata e zotit ka me i gri
e shipnia me shpetue
ne gurë edhe ka me u bashkue
gjaku i sajë si shega e kuqe
ka me qelë gjithmonë burbuqe
shqip nder shekuj me shndritë shkrola
do te ket prore sokola
edhe vasha gjeraqina
gjith sa te enden moti e stina
ka me u njoftë e bardhë shqipnija
per kah sharmi e bukuria
me e shperblye e mira e zotit
ket tokë te lasht te kastriotit
se esht shpirt e dritë ilire
i ka fiset gjevahire
por se i ka t' bukura tri fe
shqip do t 'kndojn gjithmonë mbi dhe
Nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Pushken duajeni shqiptarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
pushken shqiptarë mbajeni gjith nën krye
duajeni pushken me shpirtë e me zemer
ashtu si penden e punen se armkiu mund et me ju thye
kur te ua ven kemben ne fyt thundrene dhunen
''''''''''''''''
a e dini shqiptarë sa i lig ësht armiku
kur pushken te ja drejton në kokë
ai thyhet e bëhet si pula e lagur po ju tregon ju liriku
ndegjoni o miq e shokë
'''''''''''
ai vetem me ndoj djep a fmi a cucë që e gjenë të pa armatosur t ë pa faj në autoktonen voter
se me burra nuk guxon me luftue
a sa ta sheh pushken i jep nanë e bi e moter
vetem vet si i lig që ësht me shpëtue
'''''''''''
mos ju dorzoni kurr armikut
duajeni pushken atdhetare prore
barotin mbajeni gjthmonë pran qelikut
e flaken e luftes arbnore
'''''''''''''''''
gjithmonë per dheun tuaj qendroni
shqiponja ju ka etnike shqipnija
armikun si te lig ta mendoni
ju ju ka lindur trimnija
'''''''''''''''''
dhe kurr mos u hamendni e me u ligshtue per me vdekë
vdekja ësht jetë e re
mos lejoni erz e nderë as kush me u prekë
as turpin mos e pini mbi dhe
'''''''''''''''
këshillat ndigjoni të lirikut
se mirë ju bjen qe besa
me shtat zemra qendroni armikut
mos lpini qyqari e interesa
''''''''''''
por gati rrini si burrat e motit
me e shkrepë mbi armikun barotin
e flakë le te skuqet edhe qielli i zotit
qyqen mos e duani as lotin
''''''''''''''''''
se pushka ka hjeshi në mes të krismave për liri
ma e bukura rimë ësht mbi dhe
e mos ju nenshtroni poshtrimit t ë zi
zemrat me flakë shqiptare duhet nxe
''''''''''''''''
e bëhuni si ajo rrufe vetimë shkrepta
armikut suljuni me turra
ne beteja bini me kushtrime te rrepta
se shqipnija etnike gjithmonë ka pasë burra
''''''''''''''''''
mos leni kurr permbi dhe tuajin armikun
o bijtë te famshmit skenderbeut
se baroti ju kurrë nuk ua trembë qerpikun
sokola ju jeni të atdheut
'''''''''''''''''
as grek as shkja nuk matet kurr me trimrinë tuaj
se ju jeni skyftera
se gjak keni e gurra ma shum se toka ujë
nder ju ka shum jakup fera
'''''''''''''
ka shum te idht e te mbreht si tagani
si e mbrehta shpatë e qelikut
ka si Oso Kuka e si Zhuj Selmani
qe turrin ja ndalin armikut
'''''''''''''''''''
se ne gjakun tuaj rrin gjithmonë baroti
se per shqipni etnike te lashtë kapedane
porsi ajo rrufeja kur bën furtunë moti
bien djemt e tu qe jan trima zane
''''''''''''''''''
e bertasin ne beteja porsi urragani
shkja e grek tu i qitë para
ju vringllon batarja pushka e tagani
mbi armik kur hidhen permbi fusha e ara
.................
ather si duhija bertima e shqiptarit
vullkanet e luan ne det
kur i bie hasmit shkelsit grabitqarit
e turret ne beteja per t' shtrejtin dheun e vet
'''''''''''''''''''''''
qe as vullkani i tokes si zemra e shqiptarit
zjarrin nuk e nxjerr me aq vlim
porsi llava e flakes e ai turri i zharit
kur bie ne sulm me kushtirm
''''''''''''''''''''''
edhe gurë e dhe deri ne qeill qohen
kur shqipet bien si vetima
edhe toka e qielli bashk te trubullohen
nuk jan si shqiptart me bertima
''''''''''''''''''''''
ather armiku nis e kthen shpinen
gjithkah me aq lemeri
shqiptari permbrapa tue ja vu martinen
bertet per të shejten liri
'''''''''''
e themra ne vesh i prekë tue ikë armikut
kur bien si me ra termeti
shqiptart me shtat zemra e qëndresë të qelikut
thue se jan que bashk vulkani e deti
'''''''''''''
sikur bien shtërgatat me re të zeza qielli
si me ra ndoj qiell me barot e rrufe
si me u shembë mbi dhe ai i zajrrti dielli
shqiptart ashtue bien me duhi për atdhe
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori ne mergim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
pushken shqiptarë mbajeni gjith nën krye
duajeni pushken me shpirtë e me zemer
ashtu si penden e punen se armkiu mund et me ju thye
kur te ua ven kemben ne fyt thundrene dhunen
''''''''''''''''
a e dini shqiptarë sa i lig ësht armiku
kur pushken te ja drejton në kokë
ai thyhet e bëhet si pula e lagur po ju tregon ju liriku
ndegjoni o miq e shokë
'''''''''''
ai vetem me ndoj djep a fmi a cucë që e gjenë të pa armatosur t ë pa faj në autoktonen voter
se me burra nuk guxon me luftue
a sa ta sheh pushken i jep nanë e bi e moter
vetem vet si i lig që ësht me shpëtue
'''''''''''
mos ju dorzoni kurr armikut
duajeni pushken atdhetare prore
barotin mbajeni gjthmonë pran qelikut
e flaken e luftes arbnore
'''''''''''''''''
gjithmonë per dheun tuaj qendroni
shqiponja ju ka etnike shqipnija
armikun si te lig ta mendoni
ju ju ka lindur trimnija
'''''''''''''''''
dhe kurr mos u hamendni e me u ligshtue per me vdekë
vdekja ësht jetë e re
mos lejoni erz e nderë as kush me u prekë
as turpin mos e pini mbi dhe
'''''''''''''''
këshillat ndigjoni të lirikut
se mirë ju bjen qe besa
me shtat zemra qendroni armikut
mos lpini qyqari e interesa
''''''''''''
por gati rrini si burrat e motit
me e shkrepë mbi armikun barotin
e flakë le te skuqet edhe qielli i zotit
qyqen mos e duani as lotin
''''''''''''''''''
se pushka ka hjeshi në mes të krismave për liri
ma e bukura rimë ësht mbi dhe
e mos ju nenshtroni poshtrimit t ë zi
zemrat me flakë shqiptare duhet nxe
''''''''''''''''
e bëhuni si ajo rrufe vetimë shkrepta
armikut suljuni me turra
ne beteja bini me kushtrime te rrepta
se shqipnija etnike gjithmonë ka pasë burra
''''''''''''''''''
mos leni kurr permbi dhe tuajin armikun
o bijtë te famshmit skenderbeut
se baroti ju kurrë nuk ua trembë qerpikun
sokola ju jeni të atdheut
'''''''''''''''''
as grek as shkja nuk matet kurr me trimrinë tuaj
se ju jeni skyftera
se gjak keni e gurra ma shum se toka ujë
nder ju ka shum jakup fera
'''''''''''''
ka shum te idht e te mbreht si tagani
si e mbrehta shpatë e qelikut
ka si Oso Kuka e si Zhuj Selmani
qe turrin ja ndalin armikut
'''''''''''''''''''
se ne gjakun tuaj rrin gjithmonë baroti
se per shqipni etnike te lashtë kapedane
porsi ajo rrufeja kur bën furtunë moti
bien djemt e tu qe jan trima zane
''''''''''''''''''
e bertasin ne beteja porsi urragani
shkja e grek tu i qitë para
ju vringllon batarja pushka e tagani
mbi armik kur hidhen permbi fusha e ara
.................
ather si duhija bertima e shqiptarit
vullkanet e luan ne det
kur i bie hasmit shkelsit grabitqarit
e turret ne beteja per t' shtrejtin dheun e vet
'''''''''''''''''''''''
qe as vullkani i tokes si zemra e shqiptarit
zjarrin nuk e nxjerr me aq vlim
porsi llava e flakes e ai turri i zharit
kur bie ne sulm me kushtirm
''''''''''''''''''''''
edhe gurë e dhe deri ne qeill qohen
kur shqipet bien si vetima
edhe toka e qielli bashk te trubullohen
nuk jan si shqiptart me bertima
''''''''''''''''''''''
ather armiku nis e kthen shpinen
gjithkah me aq lemeri
shqiptari permbrapa tue ja vu martinen
bertet per të shejten liri
'''''''''''
e themra ne vesh i prekë tue ikë armikut
kur bien si me ra termeti
shqiptart me shtat zemra e qëndresë të qelikut
thue se jan que bashk vulkani e deti
'''''''''''''
sikur bien shtërgatat me re të zeza qielli
si me ra ndoj qiell me barot e rrufe
si me u shembë mbi dhe ai i zajrrti dielli
shqiptart ashtue bien me duhi për atdhe
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori ne mergim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Te mos ju gabojnë kohrat te mos ju gabojnë motet
autori xhelal ferizi
armët besnike per me i lanë mbas dore
se vjen armiku e ua derdhë lotet
tu ua poshtru fiset e votrat arbnore
-------
lene ju pashë zotin se qka thot mashtrimi
e llafet premtuese kurtha qe ju qesin
se grek e shkja jan dy djaj prej krimi
nuset ua gjveshin e kokat ua presin
-------
prandaj veq pushka per te tillë mizorë
qe askund ne cep shpirti nuk kan trohë njerzie
ruaje te shejtë pushken o i lashti arbrorë
te mos tallet hasmi me vasha shqipnije
---
prandaj te shkurtë ne mendje te mos jeni
por gjat te mendoni e per armë besnike
votrat pa armë as kurr mos i leni
se pushka ja mbronë nderin shqiperisë etnike
-------
pse ju vet po e shifni qfar kohrash kan ardhë
pansllav te rusië qe karpatet i kaluan
shqipnisë ndoj ditë nuk ja lanë te bardhë
ne dhunë tremij vjet arberia vuan
-------
motra e nuse e vasha i kan poshtrue
por se pushka esht vet shejtri qiellore
kur ajo kerset e te nisë me jehue
ikun si pa krye vet hordhitë mizore
----
prandaj fshije e mbaje pushken gjithmonë
ne shekuj kurr mos ja trego armikut
ruaje e puthe se kur te vjen ndoj zezonë
do ta shpetoj votren plumbi i qelikut
------
ma mirë ne varr vdekur se vashat me kja
zvarras te terhequra si robina te mjera
këputur ushkurësh duke qa nen shkja
përshkye e perlye e duke ju ndy ndera
------
por kur jehon krisma e te shejtes martinë
e ja shpon armikut mjedisin e ballit
fluturon krenare shqipja gjeraqinë
e toka mëmë ua bekon ujt e zallit
---
e u a bekon gjirin kahdo mëmë shqipnija
kur armiku bie plandosur per dhe
kur shqiptarja zanë si vet bukuria
e paprekur lule nuk vyshket nen shkje
-----
prandaj te gjith pushken ta njihni qe ne djep
ta luani te sajë qarkun ne emer te zotit
mos qani gjithmonë si qyqet ne shkrep
o bijt e bijat e kastriotit
vargje mergimtare shqiptare
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------------------
autori xhelal ferizi
armët besnike per me i lanë mbas dore
se vjen armiku e ua derdhë lotet
tu ua poshtru fiset e votrat arbnore
-------
lene ju pashë zotin se qka thot mashtrimi
e llafet premtuese kurtha qe ju qesin
se grek e shkja jan dy djaj prej krimi
nuset ua gjveshin e kokat ua presin
-------
prandaj veq pushka per te tillë mizorë
qe askund ne cep shpirti nuk kan trohë njerzie
ruaje te shejtë pushken o i lashti arbrorë
te mos tallet hasmi me vasha shqipnije
---
prandaj te shkurtë ne mendje te mos jeni
por gjat te mendoni e per armë besnike
votrat pa armë as kurr mos i leni
se pushka ja mbronë nderin shqiperisë etnike
-------
pse ju vet po e shifni qfar kohrash kan ardhë
pansllav te rusië qe karpatet i kaluan
shqipnisë ndoj ditë nuk ja lanë te bardhë
ne dhunë tremij vjet arberia vuan
-------
motra e nuse e vasha i kan poshtrue
por se pushka esht vet shejtri qiellore
kur ajo kerset e te nisë me jehue
ikun si pa krye vet hordhitë mizore
----
prandaj fshije e mbaje pushken gjithmonë
ne shekuj kurr mos ja trego armikut
ruaje e puthe se kur te vjen ndoj zezonë
do ta shpetoj votren plumbi i qelikut
------
ma mirë ne varr vdekur se vashat me kja
zvarras te terhequra si robina te mjera
këputur ushkurësh duke qa nen shkja
përshkye e perlye e duke ju ndy ndera
------
por kur jehon krisma e te shejtes martinë
e ja shpon armikut mjedisin e ballit
fluturon krenare shqipja gjeraqinë
e toka mëmë ua bekon ujt e zallit
---
e u a bekon gjirin kahdo mëmë shqipnija
kur armiku bie plandosur per dhe
kur shqiptarja zanë si vet bukuria
e paprekur lule nuk vyshket nen shkje
-----
prandaj te gjith pushken ta njihni qe ne djep
ta luani te sajë qarkun ne emer te zotit
mos qani gjithmonë si qyqet ne shkrep
o bijt e bijat e kastriotit
vargje mergimtare shqiptare
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Te mos ju gabojnë kohrat te mos ju gabojnë motet
autori xhelal ferizi
armët besnike per me i lanë mbas dore
se vjen armiku e ua derdhë lotet
tu ua poshtru fiset e votrat arbnore
-------
lene ju pashë zotin se qka thot mashtrimi
e llafet premtuese kurtha qe ju qesin
se grek e shkja jan dy djaj prej krimi
nuset ua gjveshin e kokat ua presin
-------
prandaj veq pushka per te tillë mizorë
qe askund ne cep shpirti nuk kan trohë njerzie
ruaje te shejtë pushken o i lashti arbrorë
te mos tallet hasmi me vasha ahqipnije
---
prandaj te shkurtë ne mendje te mos jeni
por gjat te mendoni e per armë besnike
votrat pa armë as kurr mos i leni
se pushka ja mbronë nderin shqiperisë etnike
-------
pse ju vet po e shifni qfar kohrash kan ardhë
pansllav te rusië qe karpatet i kaluan
shqipnisë ndoj ditë nuk ja lanë te bardhë
ne dhunë tremij vjet arberia vuan
-------
motr e nuse e vasha kan poshtrue
por se pushka esht vet shejtri qiellore
kur ajo jehonë e te nisë me jehue
ikun si pa krye ato hordhitë mizore
----
prandaj fshije e mbaje gjithmonë
kurr mos ja trego armikut
ruaje e puthe se kur te vjen ndoj zezonë
do ta shpetoj votren plumbi i qelikut
------
ma mirë e vdekur se vashat me kja
zvarras te terhequra si te mjera
këputur ushkurësh duke qa nen shkja
përshkye e perlye e duke ju ndy ndera
------
por kur jehon krisma e te shejtes martinë
e ja shpon armikut mjedisin e ballit
fluturon krenare shqipja gjeraqinë
e toka mëmë ua bekon ujt e zallit
---
e u a bekon gjirin kahdo mëmë shqipnija
kur armiku bie plandosur per dhe
kur shqiptarja zanë si vet bukuria
e paprekur lule nu vyshket nen shkje
-----
prandaj te gjith pushken ta njihni qe ne djep
ta luani te sajë qarkun ne emer te zotit
mos qani gjithmonë si qyqet ne shkrep
o bijt e bijat e kastriotit
vargje mergimtare shqiptare
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------------------
autori xhelal ferizi
armët besnike per me i lanë mbas dore
se vjen armiku e ua derdhë lotet
tu ua poshtru fiset e votrat arbnore
-------
lene ju pashë zotin se qka thot mashtrimi
e llafet premtuese kurtha qe ju qesin
se grek e shkja jan dy djaj prej krimi
nuset ua gjveshin e kokat ua presin
-------
prandaj veq pushka per te tillë mizorë
qe askund ne cep shpirti nuk kan trohë njerzie
ruaje te shejtë pushken o i lashti arbrorë
te mos tallet hasmi me vasha ahqipnije
---
prandaj te shkurtë ne mendje te mos jeni
por gjat te mendoni e per armë besnike
votrat pa armë as kurr mos i leni
se pushka ja mbronë nderin shqiperisë etnike
-------
pse ju vet po e shifni qfar kohrash kan ardhë
pansllav te rusië qe karpatet i kaluan
shqipnisë ndoj ditë nuk ja lanë te bardhë
ne dhunë tremij vjet arberia vuan
-------
motr e nuse e vasha kan poshtrue
por se pushka esht vet shejtri qiellore
kur ajo jehonë e te nisë me jehue
ikun si pa krye ato hordhitë mizore
----
prandaj fshije e mbaje gjithmonë
kurr mos ja trego armikut
ruaje e puthe se kur te vjen ndoj zezonë
do ta shpetoj votren plumbi i qelikut
------
ma mirë e vdekur se vashat me kja
zvarras te terhequra si te mjera
këputur ushkurësh duke qa nen shkja
përshkye e perlye e duke ju ndy ndera
------
por kur jehon krisma e te shejtes martinë
e ja shpon armikut mjedisin e ballit
fluturon krenare shqipja gjeraqinë
e toka mëmë ua bekon ujt e zallit
---
e u a bekon gjirin kahdo mëmë shqipnija
kur armiku bie plandosur per dhe
kur shqiptarja zanë si vet bukuria
e paprekur lule nu vyshket nen shkje
-----
prandaj te gjith pushken ta njihni qe ne djep
ta luani te sajë qarkun ne emer te zotit
mos qani gjithmonë si qyqet ne shkrep
o bijt e bijat e kastriotit
vargje mergimtare shqiptare
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Nëse ikë vargu im me lot ne sy
autori xhelal ferizi
fajtore jan errsirat e trurit të nates -
fajtore jan mohimet kohore
un dhe vargu nuk do të jem ma o kohë pendë per ty
as brengë e as memore
do te eci larg neper emocione kujtimesh
me penden time per dore
me lot te dhimbjeve ne sy
neper disa shkretira jetimore
koken nga shekulli i egjres pa e kthy
nuk do te jem ma i biri i urates
do te eci gjithkah shkretirave vetmallkimesh
pse isha i linduri i dates
ku shumqka ishte arenë zhgenjimesh
kuaj troje
melmesa demagogjike helmimesh
shpirti im gurrë ne te cilin kan pi
djajt e mallkuar
e djajt e zi
ne keto te mjera hoje
secili ma me djallzi
un nuk jam lindur ne tuaja troje
jam lindur per egnjuj e poezi
kohë ti je fajtore
vargun e jeten qe ma ke nxi
ti je mizore
ti me hile fatin a ke pi
me prangat tua gjaksore
me skenrin tend plot roberi
vargu im mund të ikë
pertej shum humbtirave
koken nga shekulli i zi pa e kthy
ai neper vende tjera dikund do te pikë
ne secilien zemer tjeter duke hy
nuk dua te rri ne kohen me dy teha thikë
te ngulem kahdo neper kurtha e pa besi
vargu im kerkon me ik
se jeten hilet mohimet ja kan nxi
do te jem rob vuajtjesh e mendimesh
larg duke pi shekuj shprese të tjerë
të artit që ju nuk do ta ndjeni
dhe nëse ikë vargu i m i mjerë
ju koken kah loti i ti a do ta ktheni
ndoshta jo se nuk keni pi emocion me vlerë
ndoshta vargun tim -
neper kembet e shekullit nuk do ta gjeni
ju do te rrini ne shpirtin e nates si perher
por nji dit
ne ndergjegje do te ju godas i vargut refreni -
nga autori xhelal ferizi
--------------------------------
autori xhelal ferizi
fajtore jan errsirat e trurit të nates -
fajtore jan mohimet kohore
un dhe vargu nuk do të jem ma o kohë pendë per ty
as brengë e as memore
do te eci larg neper emocione kujtimesh
me penden time per dore
me lot te dhimbjeve ne sy
neper disa shkretira jetimore
koken nga shekulli i egjres pa e kthy
nuk do te jem ma i biri i urates
do te eci gjithkah shkretirave vetmallkimesh
pse isha i linduri i dates
ku shumqka ishte arenë zhgenjimesh
kuaj troje
melmesa demagogjike helmimesh
shpirti im gurrë ne te cilin kan pi
djajt e mallkuar
e djajt e zi
ne keto te mjera hoje
secili ma me djallzi
un nuk jam lindur ne tuaja troje
jam lindur per egnjuj e poezi
kohë ti je fajtore
vargun e jeten qe ma ke nxi
ti je mizore
ti me hile fatin a ke pi
me prangat tua gjaksore
me skenrin tend plot roberi
vargu im mund të ikë
pertej shum humbtirave
koken nga shekulli i zi pa e kthy
ai neper vende tjera dikund do te pikë
ne secilien zemer tjeter duke hy
nuk dua te rri ne kohen me dy teha thikë
te ngulem kahdo neper kurtha e pa besi
vargu im kerkon me ik
se jeten hilet mohimet ja kan nxi
do te jem rob vuajtjesh e mendimesh
larg duke pi shekuj shprese të tjerë
të artit që ju nuk do ta ndjeni
dhe nëse ikë vargu i m i mjerë
ju koken kah loti i ti a do ta ktheni
ndoshta jo se nuk keni pi emocion me vlerë
ndoshta vargun tim -
neper kembet e shekullit nuk do ta gjeni
ju do te rrini ne shpirtin e nates si perher
por nji dit
ne ndergjegje do te ju godas i vargut refreni -
nga autori xhelal ferizi
--------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Un u bëra ti
---------
xhelal ferizi autori
-------------------
se un u bëra ti për dashuri ti kët ne secilen qelizë e ke ditë
un damarët i bëra me gjak shege për dashuri mahnitarë
nëpër ta dashurinë e përqoja me të mahnitshme ndejnjë plot me dritë
qarkullonte ne zemer e damarë me mahni dashuria e jonë si margaritarë
------------
bilur arti u bëra për dashuri mu në palcë të qdo qelize
për ty përkushtueshëm i thura artet me te bukura në secilin ind
sa yjet i deha me romansa e dashuri puhize
për ty yllësisht sa her jam rilindë
-----------
që ti të jeshë e imja lule magjike
u shkriva në shpirtë me artin ma madhorë
u bëra shpirtë lulje e rimë melankolike
tingull-zemer me shartim shpirtrorë
---------
yllin ne qdo damar՞ e ndjenjë e shpirtëzova për ty
rimë fyelli e bëra ritmin tim si ylber zemrorë
ndjenjave lumturuese ju qela magjik fenomen te dashurisë sy
e gjakun si shegë e bëra të ëmbël si gaz magjik sherbet' ëmbëlsorë
-------
damarët ne nje dashuri me ty i binjakzova u bëra me ty nji trup
fluturueshëm ndjenjave ju dhash krah magjik mbi mahni
e gjakun e bëra shpirtëzim qiellorë e me ty e bëra nji grup
flakrueeshëm dashuroja në secilen te mahnitshmen shkëndi
---------
edhe frymët shpirtë magjike me ty i bashkova si një puhizë erë
cicërimen e nxirrnim bashk nga një sqep
beharit i thash ty të quaj pranverë
e un zog të këndoj për ty në qdo shkrep
-------
gjithqka me ty shartova me nje te kristalt besë
u bëra nji ritëm nje diamantore zemer
u bëra me ty nji lule nji shpirtërore vesë
dashuri magjike u quajtëm me emer
---------
të dy si një rreze flisnim për ardhmërinë
te dy u bashkuam me nji gjak shege
un e kam ftue gjithkah cicërueshëm bukurinë
si zogu të kam kdnue n' majë dege
----------
gurgullimes ma të bukur shpirtërore artin ia mora për rimë
afsh'zemres time e përqova me ëndje te veqant e stil
gjithkah lumturisht magjikshëm ushtoja me bërtimë
i shpalosnim qehret si nji karajfil
-----
buzqeshjet tona s a lulet i kan harlisë
pranverave ju kan nxitë shkëlqimsi
jan joshë sa hojet e ëmbla drejt lakmisë
si në gurra etjet dashuri me pi
----------
ne ishim shembulli i bashkimit në njësim
si dy fletë mahnitse në nji kërcyell
un dhe ti u bëmë nji ylber në'ngjasim
si zogu me zogun në pyllë
---------
më dridhej fjala e arti mu në zemer
si purteka- në bregun me gurra të kullimit
dashuri kur dehesha duke thirrë me emer
me piken ma të lartë në valë të përkushtimit
--------------
autori xhelal ferizi
l-i-r-i-k-u- në mërgim
----------
---------
xhelal ferizi autori
-------------------
se un u bëra ti për dashuri ti kët ne secilen qelizë e ke ditë
un damarët i bëra me gjak shege për dashuri mahnitarë
nëpër ta dashurinë e përqoja me të mahnitshme ndejnjë plot me dritë
qarkullonte ne zemer e damarë me mahni dashuria e jonë si margaritarë
------------
bilur arti u bëra për dashuri mu në palcë të qdo qelize
për ty përkushtueshëm i thura artet me te bukura në secilin ind
sa yjet i deha me romansa e dashuri puhize
për ty yllësisht sa her jam rilindë
-----------
që ti të jeshë e imja lule magjike
u shkriva në shpirtë me artin ma madhorë
u bëra shpirtë lulje e rimë melankolike
tingull-zemer me shartim shpirtrorë
---------
yllin ne qdo damar՞ e ndjenjë e shpirtëzova për ty
rimë fyelli e bëra ritmin tim si ylber zemrorë
ndjenjave lumturuese ju qela magjik fenomen te dashurisë sy
e gjakun si shegë e bëra të ëmbël si gaz magjik sherbet' ëmbëlsorë
-------
damarët ne nje dashuri me ty i binjakzova u bëra me ty nji trup
fluturueshëm ndjenjave ju dhash krah magjik mbi mahni
e gjakun e bëra shpirtëzim qiellorë e me ty e bëra nji grup
flakrueeshëm dashuroja në secilen te mahnitshmen shkëndi
---------
edhe frymët shpirtë magjike me ty i bashkova si një puhizë erë
cicërimen e nxirrnim bashk nga një sqep
beharit i thash ty të quaj pranverë
e un zog të këndoj për ty në qdo shkrep
-------
gjithqka me ty shartova me nje te kristalt besë
u bëra nji ritëm nje diamantore zemer
u bëra me ty nji lule nji shpirtërore vesë
dashuri magjike u quajtëm me emer
---------
të dy si një rreze flisnim për ardhmërinë
te dy u bashkuam me nji gjak shege
un e kam ftue gjithkah cicërueshëm bukurinë
si zogu të kam kdnue n' majë dege
----------
gurgullimes ma të bukur shpirtërore artin ia mora për rimë
afsh'zemres time e përqova me ëndje te veqant e stil
gjithkah lumturisht magjikshëm ushtoja me bërtimë
i shpalosnim qehret si nji karajfil
-----
buzqeshjet tona s a lulet i kan harlisë
pranverave ju kan nxitë shkëlqimsi
jan joshë sa hojet e ëmbla drejt lakmisë
si në gurra etjet dashuri me pi
----------
ne ishim shembulli i bashkimit në njësim
si dy fletë mahnitse në nji kërcyell
un dhe ti u bëmë nji ylber në'ngjasim
si zogu me zogun në pyllë
---------
më dridhej fjala e arti mu në zemer
si purteka- në bregun me gurra të kullimit
dashuri kur dehesha duke thirrë me emer
me piken ma të lartë në valë të përkushtimit
--------------
autori xhelal ferizi
l-i-r-i-k-u- në mërgim
----------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
vargjet nuk bën të postohen askund pa emrin dhe mbiemrin e autorit perndryshe mund te ket padi gjygjsore
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Nuk e dini
************
shkruan xhelal ferizi
*****************
Ju nuk e dini at q ë un e di
e kam pa shpirtërisht duke lidhë në pranga pamshirshëm shekuj e muaj
ka lidhë edhe kohrat edhe epokat varg e vi
kur e kujtoj neper shekuj sa shum vuaj
------
un e kam pa me sytë e shekujve e t e zemres time
e kam prekë edhe vet me te te mi te pervuajtur damarë
të gjitha pjesët e sajë ishin përvlime
ajo ka lidhë në shekuj shqiptarë
------
ajo ka lidhë shum njerz e fe e fjalë
edhe diturisë gojen ia ka mbyllë
ajo djajve mësimet gjithmonë ua ka falë
ate nuk e don as dheu as qiell as yllë
---------
mua më duket aq e keqe e njoh afersisht
ajo nuk quhet dashuri
ësht më e zezë se bisha edhe pse s' ka bisht
emrin e ka robëri
--------------
kush e pagëzoj gjat shekujve nuk e di
por emër nuk ka ma katran
edhe shekujt qajnë sa her e kan pi
mbarsohet me te ziun me satan
******************
shkruar nga autori në mërgim
Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves
-------------------------------------
************
shkruan xhelal ferizi
*****************
Ju nuk e dini at q ë un e di
e kam pa shpirtërisht duke lidhë në pranga pamshirshëm shekuj e muaj
ka lidhë edhe kohrat edhe epokat varg e vi
kur e kujtoj neper shekuj sa shum vuaj
------
un e kam pa me sytë e shekujve e t e zemres time
e kam prekë edhe vet me te te mi te pervuajtur damarë
të gjitha pjesët e sajë ishin përvlime
ajo ka lidhë në shekuj shqiptarë
------
ajo ka lidhë shum njerz e fe e fjalë
edhe diturisë gojen ia ka mbyllë
ajo djajve mësimet gjithmonë ua ka falë
ate nuk e don as dheu as qiell as yllë
---------
mua më duket aq e keqe e njoh afersisht
ajo nuk quhet dashuri
ësht më e zezë se bisha edhe pse s' ka bisht
emrin e ka robëri
--------------
kush e pagëzoj gjat shekujve nuk e di
por emër nuk ka ma katran
edhe shekujt qajnë sa her e kan pi
mbarsohet me te ziun me satan
******************
shkruar nga autori në mërgim
Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves
-------------------------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Ju që keni shkelë mbi lule
-------------
autori xhelal ferizi
-------------
ju që keni shkelë pamshirshëm mbi lule
keni vyshkë sa e sa te pafajshme ngjyra
edhe lulja ma magjike liria ju mosni
se rrënjët o i pa mëshirë robërues mi shkule
juve shkelsve nuk ju luajti as qehreja as fytyra
-------
kush jeni ju me kët indiferente akull zemer
që lule pa shkleur nuk po leni mbi dhe
qakaj krokodila a si quheni ju me emer
a keni kund besë a fe
--------
dhe kur ylberat të gjith u lakuan me lot në sy
kur ata luteshin që lulet të mos shkelen te mos vyshken
ju prap keni vazhduar zemra lulesh me thy
ju nuk u ndalët edhe kur thirrjet u shterren e u ndryshken
--------
qfar lloji qenjesh jeni ju shkelsa të arteve të natyres me dhunti
si ju mbajnë shekujt përmbi e toka me dhe
kush jeni ju o ngrënëseshkelëse lukuni
qe nuk leni kund diell as yllë as hënë me nxe
-----
si të ju quaj o ngrënsa e shkelsa lule flete
qfar emri keni ju në të pamëshirshmin gjak
ju qenkeni kudër zotit kunder bimëve e jete
nuk leni kund mbi dhe karajfil as zambak
-----------
un nuk di qfar lloji jeni ju në qelizë
por shekujt prore nga ju po ankohen
ju nuk leni askund përkdhelse ndonjë puhizë
mbi lule - me fletë në paqe të lëmohen
----------
ju edhe fjalët plot qmenduri i keni
ju shkelni edhe mbi varg të kulluar e poet
prandaj! ju o yje! në qiell nuk shkëlqeni
krokodila kur shihni mbi tokë e mbi det
-------------
edhe dielli nga fryma shpeshere ndalet habitshëm
as rrezet e tij nuk guxojnë në tokë lirë me ra
nga shkelsit lulet në dro flasin pëshpërtshëm
sa bima e bukurisë nga ju shkelsit u tha
----------
Autori xhelal ferizi
liriku nga mërgimi përshëndetë vllezrit shqiptarë
nga malsija
-----------------------
-------------
autori xhelal ferizi
-------------
ju që keni shkelë pamshirshëm mbi lule
keni vyshkë sa e sa te pafajshme ngjyra
edhe lulja ma magjike liria ju mosni
se rrënjët o i pa mëshirë robërues mi shkule
juve shkelsve nuk ju luajti as qehreja as fytyra
-------
kush jeni ju me kët indiferente akull zemer
që lule pa shkleur nuk po leni mbi dhe
qakaj krokodila a si quheni ju me emer
a keni kund besë a fe
--------
dhe kur ylberat të gjith u lakuan me lot në sy
kur ata luteshin që lulet të mos shkelen te mos vyshken
ju prap keni vazhduar zemra lulesh me thy
ju nuk u ndalët edhe kur thirrjet u shterren e u ndryshken
--------
qfar lloji qenjesh jeni ju shkelsa të arteve të natyres me dhunti
si ju mbajnë shekujt përmbi e toka me dhe
kush jeni ju o ngrënëseshkelëse lukuni
qe nuk leni kund diell as yllë as hënë me nxe
-----
si të ju quaj o ngrënsa e shkelsa lule flete
qfar emri keni ju në të pamëshirshmin gjak
ju qenkeni kudër zotit kunder bimëve e jete
nuk leni kund mbi dhe karajfil as zambak
-----------
un nuk di qfar lloji jeni ju në qelizë
por shekujt prore nga ju po ankohen
ju nuk leni askund përkdhelse ndonjë puhizë
mbi lule - me fletë në paqe të lëmohen
----------
ju edhe fjalët plot qmenduri i keni
ju shkelni edhe mbi varg të kulluar e poet
prandaj! ju o yje! në qiell nuk shkëlqeni
krokodila kur shihni mbi tokë e mbi det
-------------
edhe dielli nga fryma shpeshere ndalet habitshëm
as rrezet e tij nuk guxojnë në tokë lirë me ra
nga shkelsit lulet në dro flasin pëshpërtshëm
sa bima e bukurisë nga ju shkelsit u tha
----------
Autori xhelal ferizi
liriku nga mërgimi përshëndetë vllezrit shqiptarë
nga malsija
-----------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Veprimi i pa matur
Xhelal ferizi autorë
--------------------------
hapine pa matur nëse e qet ma parë
loti i pendimit do të pasoj më pas
me matë thonë ësht ma mbarë
se zemra veshet me gas
-----------
hapin e matur o njeri qite
e jo me turr e vlim
kur matesh shenjen ma matur vrite
se i matur je ma trim
--------------------
Autori xhelal ferizi
------------------
Xhelal ferizi autorë
--------------------------
hapine pa matur nëse e qet ma parë
loti i pendimit do të pasoj më pas
me matë thonë ësht ma mbarë
se zemra veshet me gas
-----------
hapin e matur o njeri qite
e jo me turr e vlim
kur matesh shenjen ma matur vrite
se i matur je ma trim
--------------------
Autori xhelal ferizi
------------------
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
l
Luanim me lojë
''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal Ferizi autorë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Luanim un me lojë të detyruar
duke ruajtur mirë e pastër të paprekshme mbrendinë
ata me lojën dinake të tyre
un paraqitja diplomate mjeshtrinë
e ata me gjithfar lloj zgjyri maskues e fytyre
të dy palët vështronim ne shteg
por un isha i robëruar e mërguar
ata hulumtonin në mua msheftësinë
e unë në qdo pjesë fytyre
her duke aktruar
e her po bëja padjallzinë
ata me qakërdisje
nga njiher të bukura
e me shëmtim
e si kafshë te karpateve me format plot kercnim
me plot djallëzi pansllave e e te djallzuar kombinim
''''''''''''''
ata me kombinime të vjedhura kahdo nëpër endacakeri
kahdo ku ishin neper zaptime
me dhelpra e lëkura qakajsh në shpinë
me bënin nji far mashtruese vardisje
gati vdekatare
qfar qenësh stepash e karpatian qfar barbarie e kuisje
'''''''''''
ata me dredhi hunguri
e lehje taktike gjithfare
un me besnikri e qendresë shqiptare
e gjith kjo ishte lojtari
topi her andej her kendej binte
qfar diplomacie pozicionare
atdheu im diku larg ather rrinte
as qe kishte kund vezhgime shqiptare
---
neper dy fusha plot mina diplomatike
të dyja palët armike shekullore
ne mbrendi njeri tjetrin do e shkyenim
por joja e kerkonte taktike
kujdeseshim qe taktin te mos e thyenim
por te dy palet ksishim ne mbrendi
urrejtje te mdha etnike
njëra ishte taktizuesja pansllave dhelper
dhelper e ardhur nga siberia ne ballkan
kishte ardhur nga atje këtu sa larg
ndërsa un zemer shqipje vendase arbnore
poeti i ndaluar me varg
i lanun nga të gjith pas dore
pa mbrojtje kurfare pa shtizë shigjetë e pa hark
ne mshiren e absurdeve kohore
------
u mësova edhe un taktikë
ashtu siq imponohej loja
me thika e buzqeshje cinike
her hapur her te mshefura thikat buzqeshse pas dore
lastik na ishte bë e hasmuara diplomatike goja
buzqeshnim me levizje provizore
ata na donin të pa gjurmë mbi dhe ma plojë se troja
per ti sllavizuar trojet iliro arbrore
''''''''''''''
e un me të rrejshmen lojë me pseudo dashuri
detyrim i mallkuar i zi
pasi prangat ket lojë ma impononin
armiku mendonte se un kam ne mbrendi
sa do pak per ata e lojrat e tyre konsideratë
nuk e dinin ata pervers te lindur ne bizari
se un sytë e tyre i lexoja
me ndihmen e qielit qe bizarët i demaskonte
nuk e dinin se un akoma pa e hapur ata gojen i demaskoja
por loja me aktrime vazhdonte
dy armiqt jetik shekullorë te ulur ballë per ballë ne nje tavolinë
poeti kohrat i mallkonte
armiqt si ujq poeti ilir si nje kanarinë
loja me ujq po vazhdonte
qfar skene po ku ishe ti at'her o dykrenore gjeraqinë
kur poeti ne keto kthetra lojrash po renkonte
ku ishe ti o dhe i botes i ndarë ne kombe fise e fe e copë
ku ishte ti ku ishe zonjë gjithmonë kozmetike europë
-----
pansllavianin nuk mund ta mbajë ty gjith kurrizi i ilirianit
e ti ne lozhet tua te krehesh
me gjithfar kremerash te lyhesh kur flakët i shkonin ballkanit
nji dit nga zjarri i ksaj loje e djegur e penduar e goditur keq do kthehesh
nese keshillat nuk i ndegjon te autokton albanit
me shkje e rus kur te mos mbarsohesh e ndersehesh
esht kshilla ma ebukur e kohes
me beso o tokë indiferente e europianit
---
qfar loje ne roberi me kujtohet ather
ne kthetra isha te armikut
të ju qeshësh derrave e të ju thuash dajë
ata duke mbrehur thiken e qelikut
te gatshem per te gri ilir e per te therrë
e un qeshja me maskë ne mbrendi plot vajë
por jasht fytyren e aktroja perballë armikut
isha gati që nga qeshja e tepert e lustruar
te shpertheja nga kjo lojë e pa deshiruar ne shpirtin tim
te shpertheja shqip në vaj
qfar kohe e zezë mizore
imopnime prore per shqiptarë
qfar kohore zezona
ku ishit ju o nderkombtarë
kur qanin ne n keto renkime trojet tona
e lojen e luante vrasesi i pergjakur barbar
me diplomaci siq e mesoj nënë demona
me pre e me gri e me u tallë aktrueshem me shqiptarë
ma e zezë si ka me qenë zezona
kur te vret e te qeshë i njejti barbar
------
dhelpra iriqa te ngrirë te ardhur nga larg me qakaj
lojen po e vazhdonin
te dy palët me buzqeshje armike po,luanim
lojë s e jo mahi
trojet shqiptare kahdo renkonim
dikush duej te qeshte ne ket absurdësi
lpjen diplomatike po e vazhdonim
un i lidhur në rrol diplomat me thikë te maskuar ne fyt
detyrueshëm si shkollarë
dhunshëm i buzqeshur artist
a mund ta quaj kët dhunti
të dy palët po e përshkruanim
e aktronim po e luanim lojen secili ne shahun e vet kombtarë
po flsinim gjoja per vleren
por lojen po e luanim
sikur te na vinin rastet armet te dy palët do i kapnim
e gjaku do te derdhej nga adriatiku deri ne kamqatkë
oqen do te behej mbi gjak per notim
aq e madhe urrejtja ishte
por duhej kohorë nji aktrim
duhej luajtur ket film
se koha i pa kohë ishte
un isha i pa mbrojtur jetim
ne mes te uqjve i vetmuar
rob i zanun largg nga kombi im
por ruaja ne mbrendi nderen
po e njihja sa ma thell armikun
po e aktroja atmosferen
shpatat kohore binin pa mshirshëm mbi poet lirikun
ata me ves bizari
e un '''''''''''
me mjeshtrinë qe ma la i pari
me at fatkeqsi lojë të mjeren
si gjithmonë un i mjerë shqiptari
mendueshëm
po e ruaja nderen
aktreushem duhej luajtur loja
fjalë te zgjedhura pseudo miqsije mashtruese
duhej nxjerrur nga goja
të mbështjellura taktike në shpirtë thellsi
qe hasmi te mos i lexonte
dhe tremebesha
nga rentgeni i tyre barbar
i mbrehti zbulimtari sy
dhe veshesha
me zgërdheshjen aktuese plot me bukuri
qfar teatri armiqsh
në rrugen e cakut për të mos u thy
mashtrimet po ecnin
dukeshim nganjiher si kokrra fiqsh
e ishim ne fakt thika armiqsore
por mbrenditë tona gjëmonin
në të dy gjuhët
edhe pse koha sa do pak per masakra kishte ardhur
gersheret pansllave aty ktu
prenin koka shqiptare
por ende luahej loja e msheft dinake
e bashkim vllazrimit
sa lojë e ndyrë barbare
ata në gjuhen e pushtimit e krimit
në të në menduarit prore ne masakër
qe as nuk mund me fjalë të thuhet
se sa me urrejtje ushqeheshin ata te bijt e krimit
qe edhe ma i forti mbi dhe ju druhet
e un i pmbrojturi i biri i ankimit
nuk kisha shteg as armë tjeter
per veq shtegut e lojes se aktrimit
prandaj po luanim me fjalë diplomate
po qeshnim armiqsisht me mjeshtri
te dy palët
nepermes dy nisahnve shekullorë po shifeshim
por nepermes buzqeshjeve te shtirura
fysheket e urrejtjes nuk i mbanim ne grykë
i mshefnim te dy palët nganjeher
se e kerkonin lojrat e prirura
armike ishte koha e mjerë
luanim me lojra
me ndjenja që nuk mund të përshkruhen
po e luaja lojen e aktrimit
të dy palët shpërthim të etur
un për liri e shpëtim nga kthetrat e djajve të uritur
ata me uri per zaptime te reja
për sa ma shum shqiptarë të vdekur
dhe me masken e krimit
sa mirë po e maskonin
e un lojë viktima
shpirti i sulmuar
---
o zot sikur po na shihte qielli qfar loje
lojë ne rrethana e detyruar
akrobacion elastik diplomat reth rrotuillimit
diplomaci armiqsore kozmetike
rrudhat nga njeher ne fytyrë nuk na dukeshin
lekura ishte bë elastike
qfar loje armiqsh
fund ekrye taktike
dhe prsinim kohen
kur te vinte dita e armve
qe ne njerii tjetrin te shenonim
ne lule te ballit cili ma parë me armiqsi etnike
me ne mes te ballit njeri tjetrin do e qëllonim
loja diplomatike ne gjendje gjysem lufte
e gjysem bashkim vllazrimi po vazhdonte
me nji far mashtruesi teater
secili ma mirë se tjeteri qellimet i tij i maskonte
njeri me pendë ne dorë
e tjetri me kokë prerse sater
qe rasti kur te vjen shqiptarë sa ma shum me pre
ky ishte armiku
ne duar te tilla ishte poeti me penden e tij plot gjak e rreke
ne keto lojra satrash ishte poet liriku
rreth lojes me kurtha te mashtrimit
te dy palet te perjetshem armiq
un dhe ata gjoja të dashuruar
po luanim me lojen gjoja si te bashkim vllazrimit fiq
në teatrin e mallkuar te maskuar
por miqsi nuk kishim aspak hiq
pansllav e ilir te armiqsuar
thikat e mshefura prore prapa buzqeshjeve
tmerr o tmerr sa lojë e detyruar
qfar kohore rrethanash
nuk ju besohej as syve te kti teatri
kah po e shihnim
sa e pafundme
lojë te imopnuara kohrash me intrige
ne njeren anë engjulli shqiptarë per te mbrojtur jeten
pafajsinë drejtesinë lirinë
ne anen tjeter bij e satan shtrigash
nga ngricat e stepave te ardhur ne ballkan
me aktrime shtirjesh e intrigash
loja po ecte
ne dy armiqsore anë
mu ne mes kohrave te ligash
po qendronte poeti ilirian
edhe kënga nganjiher aktrohej pseudomiqsore
por në fyt ajo më ngecte
nëpër ato roberi kohrash pansllave mizore
sa her kam namur e kam thënë
qofshi rracë e mallkuar
akull ferri
o karpatian pansllavian
ju jeni simbol terri
në ju linden e rriten djaj e satan
ju jeni ne botë kopila sherri
bota nga ju do te shuhet
per shkak tuajin dielli nuk do te nxejë ma njerzinë
edhe drita e yjve do te shuhet
se ju e keni sjellur mbi dhe dinakrinë
edhe djalli nga ju druhet
ju ua merrni kombeve lirinë
rendi botrorë nga ju po permbyset
ju jeni me mashtriminme dredhinë
qe kurr te sinqert nuk ishit mbi dhe
u polli a namura e stepave shkinë
nga ju do përmbysen globe e fise e e fe
-----
kur loja më rrëshqiste nga programi im nganjiheri
shprehhesha ne fund te mërisë
nga urrejtja nga mbrenda q eme vlonte
po si mund të luaja un lojen
i biri i poezisë
i biri i paqes
i biri i meshdeut i kilmes kontinentale
i biri i diellit
i biri i dashurisë
oh si nuk shembeshin fusha e male
mbo ujqit e ardhur te pansllavisë
sa shum vuajta sa shum ne prangat e akullta
sa shum kam vuajtur larg time dardanisë
i roberuar larg ne mes te armiqve
ne mes te qakajve te pansllavisë
lojen e demonit a mund ta luaj mirsia
a mund të behet delja skile
që kur gojen e hap kafshria
ajo te luaj për shpëtim me hile
dhe mbasi mbaronte teatri i të dy palve
fillonte perseri diplomatike beteja
un që kisha pi ujë të bekuar nga shejtria
të bëhem pastaj si rrufeja
të bëhem therrë ferri
edhe pse isha karajfile
te shëndrrohem në brum të kanibalve
nga e detyrueshmja domosdoshmëri
nga dhuna imponimet
nga kohrat e e zeza te imponuara kopile
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''
Xhelal Ferizi autori
l
Luanim me lojë
''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal Ferizi autorë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Luanim un me lojë të detyruar
duke ruajtur mirë e pastër të paprekshme mbrendinë
ata me lojën dinake të tyre
un paraqitja diplomate mjeshtrinë
e ata me gjithfar lloj zgjyri maskues e fytyre
të dy palët vështronim ne shteg
por un isha i robëruar e mërguar
ata hulumtonin në mua msheftësinë
e unë në qdo pjesë fytyre
her duke aktruar
e her po bëja padjallzinë
ata me qakërdisje
nga njiher të bukura
e me shëmtim
e si kafshë te karpateve me format plot kercnim
me plot djallëzi pansllave e e te djallzuar kombinim
''''''''''''''
ata me kombinime të vjedhura kahdo nëpër endacakeri
kahdo ku ishin neper zaptime
me dhelpra e lëkura qakajsh në shpinë
me bënin nji far mashtruese vardisje
gati vdekatare
qfar qenësh stepash e karpatian qfar barbarie e kuisje
'''''''''''
ata me dredhi hunguri
e lehje taktike gjithfare
un me besnikri e qendresë shqiptare
e gjith kjo ishte lojtari
topi her andej her kendej binte
qfar diplomacie pozicionare
atdheu im diku larg ather rrinte
as qe kishte kund vezhgime shqiptare
---
neper dy fusha plot mina diplomatike
të dyja palët armike shekullore
ne mbrendi njeri tjetrin do e shkyenim
por joja e kerkonte taktike
kujdeseshim qe taktin te mos e thyenim
por te dy palet ksishim ne mbrendi
urrejtje te mdha etnike
njëra ishte taktizuesja pansllave dhelper
dhelper e ardhur nga siberia ne ballkan
kishte ardhur nga atje këtu sa larg
ndërsa un zemer shqipje vendase arbnore
poeti i ndaluar me varg
i lanun nga të gjith pas dore
pa mbrojtje kurfare pa shtizë shigjetë e pa hark
ne mshiren e absurdeve kohore
------
u mësova edhe un taktikë
ashtu siq imponohej loja
me thika e buzqeshje cinike
her hapur her te mshefura thikat buzqeshse pas dore
lastik na ishte bë e hasmuara diplomatike goja
buzqeshnim me levizje provizore
ata na donin të pa gjurmë mbi dhe ma plojë se troja
per ti sllavizuar trojet iliro arbrore
''''''''''''''
e un me të rrejshmen lojë me pseudo dashuri
detyrim i mallkuar i zi
pasi prangat ket lojë ma impononin
armiku mendonte se un kam ne mbrendi
sa do pak per ata e lojrat e tyre konsideratë
nuk e dinin ata pervers te lindur ne bizari
se un sytë e tyre i lexoja
me ndihmen e qielit qe bizarët i demaskonte
nuk e dinin se un akoma pa e hapur ata gojen i demaskoja
por loja me aktrime vazhdonte
dy armiqt jetik shekullorë te ulur ballë per ballë ne nje tavolinë
poeti kohrat i mallkonte
armiqt si ujq poeti ilir si nje kanarinë
loja me ujq po vazhdonte
qfar skene po ku ishe ti at'her o dykrenore gjeraqinë
kur poeti ne keto kthetra lojrash po renkonte
ku ishe ti o dhe i botes i ndarë ne kombe fise e fe e copë
ku ishte ti ku ishe zonjë gjithmonë kozmetike europë
-----
pansllavianin nuk mund ta mbajë ty gjith kurrizi i ilirianit
e ti ne lozhet tua te krehesh
me gjithfar kremerash te lyhesh kur flakët i shkonin ballkanit
nji dit nga zjarri i ksaj loje e djegur e penduar e goditur keq do kthehesh
nese keshillat nuk i ndegjon te autokton albanit
me shkje e rus kur te mos mbarsohesh e ndersehesh
esht kshilla ma ebukur e kohes
me beso o tokë indiferente e europianit
---
qfar loje ne roberi me kujtohet ather
ne kthetra isha te armikut
të ju qeshësh derrave e të ju thuash dajë
ata duke mbrehur thiken e qelikut
te gatshem per te gri ilir e per te therrë
e un qeshja me maskë ne mbrendi plot vajë
por jasht fytyren e aktroja perballë armikut
isha gati që nga qeshja e tepert e lustruar
te shpertheja nga kjo lojë e pa deshiruar ne shpirtin tim
te shpertheja shqip në vaj
qfar kohe e zezë mizore
imopnime prore per shqiptarë
qfar kohore zezona
ku ishit ju o nderkombtarë
kur qanin ne n keto renkime trojet tona
e lojen e luante vrasesi i pergjakur barbar
me diplomaci siq e mesoj nënë demona
me pre e me gri e me u tallë aktrueshem me shqiptarë
ma e zezë si ka me qenë zezona
kur te vret e te qeshë i njejti barbar
------
dhelpra iriqa te ngrirë te ardhur nga larg me qakaj
lojen po e vazhdonin
te dy palët me buzqeshje armike po,luanim
lojë s e jo mahi
trojet shqiptare kahdo renkonim
dikush duej te qeshte ne ket absurdësi
lpjen diplomatike po e vazhdonim
un i lidhur në rrol diplomat me thikë te maskuar ne fyt
detyrueshëm si shkollarë
dhunshëm i buzqeshur artist
a mund ta quaj kët dhunti
të dy palët po e përshkruanim
e aktronim po e luanim lojen secili ne shahun e vet kombtarë
po flsinim gjoja per vleren
por lojen po e luanim
sikur te na vinin rastet armet te dy palët do i kapnim
e gjaku do te derdhej nga adriatiku deri ne kamqatkë
oqen do te behej mbi gjak per notim
aq e madhe urrejtja ishte
por duhej kohorë nji aktrim
duhej luajtur ket film
se koha i pa kohë ishte
un isha i pa mbrojtur jetim
ne mes te uqjve i vetmuar
rob i zanun largg nga kombi im
por ruaja ne mbrendi nderen
po e njihja sa ma thell armikun
po e aktroja atmosferen
shpatat kohore binin pa mshirshëm mbi poet lirikun
ata me ves bizari
e un '''''''''''
me mjeshtrinë qe ma la i pari
me at fatkeqsi lojë të mjeren
si gjithmonë un i mjerë shqiptari
mendueshëm
po e ruaja nderen
aktreushem duhej luajtur loja
fjalë te zgjedhura pseudo miqsije mashtruese
duhej nxjerrur nga goja
të mbështjellura taktike në shpirtë thellsi
qe hasmi te mos i lexonte
dhe tremebesha
nga rentgeni i tyre barbar
i mbrehti zbulimtari sy
dhe veshesha
me zgërdheshjen aktuese plot me bukuri
qfar teatri armiqsh
në rrugen e cakut për të mos u thy
mashtrimet po ecnin
dukeshim nganjiher si kokrra fiqsh
e ishim ne fakt thika armiqsore
por mbrenditë tona gjëmonin
në të dy gjuhët
edhe pse koha sa do pak per masakra kishte ardhur
gersheret pansllave aty ktu
prenin koka shqiptare
por ende luahej loja e msheft dinake
e bashkim vllazrimit
sa lojë e ndyrë barbare
ata në gjuhen e pushtimit e krimit
në të në menduarit prore ne masakër
qe as nuk mund me fjalë të thuhet
se sa me urrejtje ushqeheshin ata te bijt e krimit
qe edhe ma i forti mbi dhe ju druhet
e un i pmbrojturi i biri i ankimit
nuk kisha shteg as armë tjeter
per veq shtegut e lojes se aktrimit
prandaj po luanim me fjalë diplomate
po qeshnim armiqsisht me mjeshtri
te dy palët
nepermes dy nisahnve shekullorë po shifeshim
por nepermes buzqeshjeve te shtirura
fysheket e urrejtjes nuk i mbanim ne grykë
i mshefnim te dy palët nganjeher
se e kerkonin lojrat e prirura
armike ishte koha e mjerë
luanim me lojra
me ndjenja që nuk mund të përshkruhen
po e luaja lojen e aktrimit
të dy palët shpërthim të etur
un për liri e shpëtim nga kthetrat e djajve të uritur
ata me uri per zaptime te reja
për sa ma shum shqiptarë të vdekur
dhe me masken e krimit
sa mirë po e maskonin
e un lojë viktima
shpirti i sulmuar
---
o zot sikur po na shihte qielli qfar loje
lojë ne rrethana e detyruar
akrobacion elastik diplomat reth rrotuillimit
diplomaci armiqsore kozmetike
rrudhat nga njeher ne fytyrë nuk na dukeshin
lekura ishte bë elastike
qfar loje armiqsh
fund ekrye taktike
dhe prsinim kohen
kur te vinte dita e armve
qe ne njerii tjetrin te shenonim
ne lule te ballit cili ma parë me armiqsi etnike
me ne mes te ballit njeri tjetrin do e qëllonim
loja diplomatike ne gjendje gjysem lufte
e gjysem bashkim vllazrimi po vazhdonte
me nji far mashtruesi teater
secili ma mirë se tjeteri qellimet i tij i maskonte
njeri me pendë ne dorë
e tjetri me kokë prerse sater
qe rasti kur te vjen shqiptarë sa ma shum me pre
ky ishte armiku
ne duar te tilla ishte poeti me penden e tij plot gjak e rreke
ne keto lojra satrash ishte poet liriku
rreth lojes me kurtha te mashtrimit
te dy palet te perjetshem armiq
un dhe ata gjoja të dashuruar
po luanim me lojen gjoja si te bashkim vllazrimit fiq
në teatrin e mallkuar te maskuar
por miqsi nuk kishim aspak hiq
pansllav e ilir te armiqsuar
thikat e mshefura prore prapa buzqeshjeve
tmerr o tmerr sa lojë e detyruar
qfar kohore rrethanash
nuk ju besohej as syve te kti teatri
kah po e shihnim
sa e pafundme
lojë te imopnuara kohrash me intrige
ne njeren anë engjulli shqiptarë per te mbrojtur jeten
pafajsinë drejtesinë lirinë
ne anen tjeter bij e satan shtrigash
nga ngricat e stepave te ardhur ne ballkan
me aktrime shtirjesh e intrigash
loja po ecte
ne dy armiqsore anë
mu ne mes kohrave te ligash
po qendronte poeti ilirian
edhe kënga nganjiher aktrohej pseudomiqsore
por në fyt ajo më ngecte
nëpër ato roberi kohrash pansllave mizore
sa her kam namur e kam thënë
qofshi rracë e mallkuar
akull ferri
o karpatian pansllavian
ju jeni simbol terri
në ju linden e rriten djaj e satan
ju jeni ne botë kopila sherri
bota nga ju do te shuhet
per shkak tuajin dielli nuk do te nxejë ma njerzinë
edhe drita e yjve do te shuhet
se ju e keni sjellur mbi dhe dinakrinë
edhe djalli nga ju druhet
ju ua merrni kombeve lirinë
rendi botrorë nga ju po permbyset
ju jeni me mashtriminme dredhinë
qe kurr te sinqert nuk ishit mbi dhe
u polli a namura e stepave shkinë
nga ju do përmbysen globe e fise e e fe
-----
kur loja më rrëshqiste nga programi im nganjiheri
shprehhesha ne fund te mërisë
nga urrejtja nga mbrenda q eme vlonte
po si mund të luaja un lojen
i biri i poezisë
i biri i paqes
i biri i meshdeut i kilmes kontinentale
i biri i diellit
i biri i dashurisë
oh si nuk shembeshin fusha e male
mbo ujqit e ardhur te pansllavisë
sa shum vuajta sa shum ne prangat e akullta
sa shum kam vuajtur larg time dardanisë
i roberuar larg ne mes te armiqve
ne mes te qakajve te pansllavisë
lojen e demonit a mund ta luaj mirsia
a mund të behet delja skile
që kur gojen e hap kafshria
ajo te luaj për shpëtim me hile
dhe mbasi mbaronte teatri i të dy palve
fillonte perseri diplomatike beteja
un që kisha pi ujë të bekuar nga shejtria
të bëhem pastaj si rrufeja
të bëhem therrë ferri
edhe pse isha karajfile
te shëndrrohem në brum të kanibalve
nga e detyrueshmja domosdoshmëri
nga dhuna imponimet
nga kohrat e e zeza te imponuara kopile
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''
Xhelal Ferizi autori
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
E thekshmja bertimë
shkruan nga autori xhelal ferizi nga mitrovica
ka rrëqethë ne,damarë qdo ,gurë e bimë
ka shpu pertej, qdo kohë e stinë
ka prekë,ne sy ,te e ne mendje te diellit
ne dhembje ,te kafkes,ne,kapak,te qiellit,
kur bertima ,e thirrja,per te shpetu nderin,
ka prekë,ah,thekshm,detit tu i lue vnerin
ka rrenue fijet qe lidhin,ylberin,
ka vra zogun ,n,gushë,tu kndue kangë për nanen
ka tha n' dritë shkeqlimin,qe po e mbante hanen
ka pre n,per,damarë,shekujt,e,ngazllimit
ka tha,mu,n'kullim,ujrat,e burimit,
ka prekë dhimbjen n, palcë,yllit shkelqimtarë
ka dal lot qerpikut,qiellit me i mbet varë
ka kalue caqe,ka lanë gjurmë ,n'ndergjegje
ka shkue,pertej caqesh,pertej,qdo qiell megje
britma e thekshmja britma,nen dhunë e nën shkja
qe femren shqiptare,prej gzimi e ka nda
e ka nda ,prej lules,e ka nda prej flete,
ia ,ka, nda shpresat qe i ka lidh per jete
i , ka, nxi shikimet,per,te,ardhmen,vlerë
per endrrat,t,dashuris,t,mbjellura me nderë
e,ka,nda,prej,ere,.e ka nda arome,
e thekshmja,britma,tue therrë kromozome
tu therrë n,per ,qeliza,qdo,gjen te lirisë
birtma shum e thekshme ,e vashes,t,dardanisë
britma shum e thekshme ka prek ,thell ne yll,
i ka thye skeletet e drujve n ,qdo pyll,
i ka thye eshtrat i ka thy skeletet
i ka thye kthjeltsinat,qe i kan burue detet
britma e qik s shqiptare,që ka mbetë nen shkja
hanen,e ,ka vyshkë e diellin e ka tha
se , ka shhpue damarve ,n, dhimbje n ,qdo curril
se,ka,prekë,me,dnesje,boten n, karajfil,
bota e karajfilit,qe lidhet n' shum deje
ka ra,me lot paqeje,tue prek ,n,pore,feje
neper pore feje neper pore dini,
neper,pore ,kombi turku e latini
britma e, qik s, shqiptare ka thye amerikë
ka ,shpue pelhurë drite yjet i ka fikë
britma shum,e thekshme,po shkon drejt gjithsisë
per me prekë shum stina,e zemra t, njerzis
ajo gjymtoj detin ajo gjymtoj dhe
ka prek,nëper gjuhë ka prek n per qdo fe
ka me prekë me shekuj ,ka,me thirr.n qdo vesh
deri sa te del gjyqi i zotit n' shesh
deri sa te, bie,kometa mbi shkja
deri sa gjak yjesh me lot kan me ra
deri sa gjygjsitë,drejt kan me pleqnu
mos me pre pazare kobe mos me shkru
mos me pas shqipnija as n ,gur e as n, dhe
hajmali te djajve,token qe i kan pre
mos me pas kosova britma t ,thekshme n. gjak
mos me u dhunue vasha n ,shkje e,n karadak
poeti xhelal ferizi nga mitrovica
shkruan nga autori xhelal ferizi nga mitrovica
ka rrëqethë ne,damarë qdo ,gurë e bimë
ka shpu pertej, qdo kohë e stinë
ka prekë,ne sy ,te e ne mendje te diellit
ne dhembje ,te kafkes,ne,kapak,te qiellit,
kur bertima ,e thirrja,per te shpetu nderin,
ka prekë,ah,thekshm,detit tu i lue vnerin
ka rrenue fijet qe lidhin,ylberin,
ka vra zogun ,n,gushë,tu kndue kangë për nanen
ka tha n' dritë shkeqlimin,qe po e mbante hanen
ka pre n,per,damarë,shekujt,e,ngazllimit
ka tha,mu,n'kullim,ujrat,e burimit,
ka prekë dhimbjen n, palcë,yllit shkelqimtarë
ka dal lot qerpikut,qiellit me i mbet varë
ka kalue caqe,ka lanë gjurmë ,n'ndergjegje
ka shkue,pertej caqesh,pertej,qdo qiell megje
britma e thekshmja britma,nen dhunë e nën shkja
qe femren shqiptare,prej gzimi e ka nda
e ka nda ,prej lules,e ka nda prej flete,
ia ,ka, nda shpresat qe i ka lidh per jete
i , ka, nxi shikimet,per,te,ardhmen,vlerë
per endrrat,t,dashuris,t,mbjellura me nderë
e,ka,nda,prej,ere,.e ka nda arome,
e thekshmja,britma,tue therrë kromozome
tu therrë n,per ,qeliza,qdo,gjen te lirisë
birtma shum e thekshme ,e vashes,t,dardanisë
britma shum e thekshme ka prek ,thell ne yll,
i ka thye skeletet e drujve n ,qdo pyll,
i ka thye eshtrat i ka thy skeletet
i ka thye kthjeltsinat,qe i kan burue detet
britma e qik s shqiptare,që ka mbetë nen shkja
hanen,e ,ka vyshkë e diellin e ka tha
se , ka shhpue damarve ,n, dhimbje n ,qdo curril
se,ka,prekë,me,dnesje,boten n, karajfil,
bota e karajfilit,qe lidhet n' shum deje
ka ra,me lot paqeje,tue prek ,n,pore,feje
neper pore feje neper pore dini,
neper,pore ,kombi turku e latini
britma e, qik s, shqiptare ka thye amerikë
ka ,shpue pelhurë drite yjet i ka fikë
britma shum,e thekshme,po shkon drejt gjithsisë
per me prekë shum stina,e zemra t, njerzis
ajo gjymtoj detin ajo gjymtoj dhe
ka prek,nëper gjuhë ka prek n per qdo fe
ka me prekë me shekuj ,ka,me thirr.n qdo vesh
deri sa te del gjyqi i zotit n' shesh
deri sa te, bie,kometa mbi shkja
deri sa gjak yjesh me lot kan me ra
deri sa gjygjsitë,drejt kan me pleqnu
mos me pre pazare kobe mos me shkru
mos me pas shqipnija as n ,gur e as n, dhe
hajmali te djajve,token qe i kan pre
mos me pas kosova britma t ,thekshme n. gjak
mos me u dhunue vasha n ,shkje e,n karadak
poeti xhelal ferizi nga mitrovica
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Dhe digjuni tash
shkruan autori xhelal ferizi
Dhe digjuni tash vet e keni zgjedhur
sëmundjen neper te mbrendshmen oqeanike tuajen botë shpirtrore
qe te rreshqisni nga norma me ket virus duke bredhur
me shum lugë satanike
hani rrasni haram virusarë kunder vullnetit t e zotit
dikush smirzi e dikush grabitqarë
nuk i gzoni jo ditet as kohrat e motit
dikush taksidarë smirtarë kurvarë barbar ziliqarë
në masken e madhe oqeanike te shpirtit
mbeshtjellë joshjet e mjera
vrapin mbas ushkurve mbas tradhtive e striptiz flirtit
mbas lavireve e te ligave tjera
kerkojn pastaj drejtesi e ndihmë zoti qe ta gzojnë tokë e qiellin
kerkojn te gezojnë botaniken bimore
dhe mendojnë ta shijojnë driten hanen yjet e diellin
me haramin e mshehur nen masken lekurore
me vjen me qeshë per ata shkurtpamsa mizerana
qe gruan e genjejnë me kurorë
dhe duan qe te ju sherbej qielli e bukura hana
kerkojn qe te gzohen kta te gjorë
nuk dijnë se ne gjygjin e qiellit shkruhen
secili detal i veprimit
dhe qjerren mandej kur ne denime shuhen
sarhosht makaber te krimit
e sikur te ishte pa gjygj gjithsija
nuk do te ersohej kurr qielli
por edhe ai denohet per lakmitë e tija
kur e mbulojn retë kur idhtas i ikë dielli
se qdo gjë ne kupen qiellore shkruhet
ne fleten e pafundme te perendisë
mendojn hramgjijt se asgja nuk paguhet
kur thithin te huaja gjijt
ata kurorë vrasin ata vrasin ligje
qe qielli i ka shkruar me dorë
ata kerkojnë hile neper caqe e shtigje
dhe fundin e pijnë mizorë
dinake e kan secilen fije
hilet i kan zota
dhe sherrin e msojnë si shkollë e dije
dhe jan te pandalshem si rrota
sillen mbi mekate duke i perseritur
semundjen e kan te pa fund
dhe nuk ngopen harame sa te qoroditur
e duan te huajen pa mund
pa e ditë se secila mikropikë
qe ne si ajr na duket
esht gjygj qe na ndjekë prapa shenon neper kronikë
shenim qe kurr nuk zhduket
te gjith mbledhsit jan me ngjyrë si ajri nuk shihen
por secilin hap në jetë
aq im e shenojn dhe fare nuk ndihen
sa leht e shkruajn sa nji det
mandej gjykimet e holla ne detale
ia dergojnë per gjygj perendisë
radhtarve ju vjen pastaj dale ngadale
dita e mjerë e gjygjsisë
dhe ja pse kta kan marrë kto lakmi bizare
e mbjellë i kan neper klane
se mashtrimet synimet idetëtradhtare
u behen si smundje mjerane
dhe ata jan ajo shtresa
qe gjykimi i pret
qe nuk dijn qka esht besa
pabesija i vret
ata jan te pangopur mbas te zezave llaskucerisë
i joshë ushkuri i huej
ata jan si moda e shitur flliqsisë
qeflij qe ne sy nuk kan ujë
dhe nuk edijn te gjoret se e huaja e tyre
nuk behen as sot as kurrë ne epoka
ne secilen pore lekure e fytyre
te shkruar e kan denimin sa toka
dhe mndej idegjon duke qarë
kur vuajn ne mes te qejfit nganjihere
sikur ti ndegjosh nganjiher kta tradhtarë
te habisin me lajka thue se jan palcë vlere
dhe prap ne mbrojtje armë ekan mashtrimin
dhe thonë qka të bana o zot
por sa lot kan dedh pa e perfill gjykimin
harruan kta qejfli qe paguajn me lot
harruan se grua kan tradhtuar
se denesja e saj ka dridhë dhe
harruan se te huajen kan dashtë për ta shijuar
qe zoti e gjykon me ligje e me fe
kan vjedhur harruan djersen e huaj
grabitë kan fonde e pare
dhe ne diten e gjykimit thot o zot pse vuaj
se veprat nuk i njeh tradhtare
sa keq kjo shtres e pa fisme pa etikë
qe nuk dijn per fundin e vet
ne secilen qender ku i thon galaktikë
ditari shkruhet e flet
dhe nuk mundet askush me ikë nga shenimi
as ma i vogli veprim
se gjithqka qe levizë e ka perfshi shkrimi
per secilin haram mendim
dhe digjuni tash digjuni taksidarë
digjuni hajna e kaposha
digjuni edhe ju vrases e tradhtarë
se si ju erdhi sita e shosha
ligsija ju ka nxitur me derdh lot te mjera
fajde mashtrime genjeshtare
ju ka pa qiellore e levizshmja era
kronikat e juaja barbare
dhe ju keni genjye zemra keni tha
mekate e keni plot thesin
keni prekur erzin shpirta keni nda
paguane lakminë tash e interesin
dhe digjuni per keto vese
qe i mshehni nen masken tuaj
ju jeni simbol ngatrrese
mbi dhe mbi qiell e mbi ujë
ju jeni neper qdo damarë
neper secilen ndjenj te pa ngopur
ju jeni veretet mekatarë
te tjerëqë keni perlotur
dhe digjuni tash se ankimet
jan mbushë ne defteret qiellore
tinzritë e juaja e krimet
ju dalin ne gjykatore
nga autori xhelal ferizi
shkruan autori xhelal ferizi
Dhe digjuni tash vet e keni zgjedhur
sëmundjen neper te mbrendshmen oqeanike tuajen botë shpirtrore
qe te rreshqisni nga norma me ket virus duke bredhur
me shum lugë satanike
hani rrasni haram virusarë kunder vullnetit t e zotit
dikush smirzi e dikush grabitqarë
nuk i gzoni jo ditet as kohrat e motit
dikush taksidarë smirtarë kurvarë barbar ziliqarë
në masken e madhe oqeanike te shpirtit
mbeshtjellë joshjet e mjera
vrapin mbas ushkurve mbas tradhtive e striptiz flirtit
mbas lavireve e te ligave tjera
kerkojn pastaj drejtesi e ndihmë zoti qe ta gzojnë tokë e qiellin
kerkojn te gezojnë botaniken bimore
dhe mendojnë ta shijojnë driten hanen yjet e diellin
me haramin e mshehur nen masken lekurore
me vjen me qeshë per ata shkurtpamsa mizerana
qe gruan e genjejnë me kurorë
dhe duan qe te ju sherbej qielli e bukura hana
kerkojn qe te gzohen kta te gjorë
nuk dijnë se ne gjygjin e qiellit shkruhen
secili detal i veprimit
dhe qjerren mandej kur ne denime shuhen
sarhosht makaber te krimit
e sikur te ishte pa gjygj gjithsija
nuk do te ersohej kurr qielli
por edhe ai denohet per lakmitë e tija
kur e mbulojn retë kur idhtas i ikë dielli
se qdo gjë ne kupen qiellore shkruhet
ne fleten e pafundme te perendisë
mendojn hramgjijt se asgja nuk paguhet
kur thithin te huaja gjijt
ata kurorë vrasin ata vrasin ligje
qe qielli i ka shkruar me dorë
ata kerkojnë hile neper caqe e shtigje
dhe fundin e pijnë mizorë
dinake e kan secilen fije
hilet i kan zota
dhe sherrin e msojnë si shkollë e dije
dhe jan te pandalshem si rrota
sillen mbi mekate duke i perseritur
semundjen e kan te pa fund
dhe nuk ngopen harame sa te qoroditur
e duan te huajen pa mund
pa e ditë se secila mikropikë
qe ne si ajr na duket
esht gjygj qe na ndjekë prapa shenon neper kronikë
shenim qe kurr nuk zhduket
te gjith mbledhsit jan me ngjyrë si ajri nuk shihen
por secilin hap në jetë
aq im e shenojn dhe fare nuk ndihen
sa leht e shkruajn sa nji det
mandej gjykimet e holla ne detale
ia dergojnë per gjygj perendisë
radhtarve ju vjen pastaj dale ngadale
dita e mjerë e gjygjsisë
dhe ja pse kta kan marrë kto lakmi bizare
e mbjellë i kan neper klane
se mashtrimet synimet idetëtradhtare
u behen si smundje mjerane
dhe ata jan ajo shtresa
qe gjykimi i pret
qe nuk dijn qka esht besa
pabesija i vret
ata jan te pangopur mbas te zezave llaskucerisë
i joshë ushkuri i huej
ata jan si moda e shitur flliqsisë
qeflij qe ne sy nuk kan ujë
dhe nuk edijn te gjoret se e huaja e tyre
nuk behen as sot as kurrë ne epoka
ne secilen pore lekure e fytyre
te shkruar e kan denimin sa toka
dhe mndej idegjon duke qarë
kur vuajn ne mes te qejfit nganjihere
sikur ti ndegjosh nganjiher kta tradhtarë
te habisin me lajka thue se jan palcë vlere
dhe prap ne mbrojtje armë ekan mashtrimin
dhe thonë qka të bana o zot
por sa lot kan dedh pa e perfill gjykimin
harruan kta qejfli qe paguajn me lot
harruan se grua kan tradhtuar
se denesja e saj ka dridhë dhe
harruan se te huajen kan dashtë për ta shijuar
qe zoti e gjykon me ligje e me fe
kan vjedhur harruan djersen e huaj
grabitë kan fonde e pare
dhe ne diten e gjykimit thot o zot pse vuaj
se veprat nuk i njeh tradhtare
sa keq kjo shtres e pa fisme pa etikë
qe nuk dijn per fundin e vet
ne secilen qender ku i thon galaktikë
ditari shkruhet e flet
dhe nuk mundet askush me ikë nga shenimi
as ma i vogli veprim
se gjithqka qe levizë e ka perfshi shkrimi
per secilin haram mendim
dhe digjuni tash digjuni taksidarë
digjuni hajna e kaposha
digjuni edhe ju vrases e tradhtarë
se si ju erdhi sita e shosha
ligsija ju ka nxitur me derdh lot te mjera
fajde mashtrime genjeshtare
ju ka pa qiellore e levizshmja era
kronikat e juaja barbare
dhe ju keni genjye zemra keni tha
mekate e keni plot thesin
keni prekur erzin shpirta keni nda
paguane lakminë tash e interesin
dhe digjuni per keto vese
qe i mshehni nen masken tuaj
ju jeni simbol ngatrrese
mbi dhe mbi qiell e mbi ujë
ju jeni neper qdo damarë
neper secilen ndjenj te pa ngopur
ju jeni veretet mekatarë
te tjerëqë keni perlotur
dhe digjuni tash se ankimet
jan mbushë ne defteret qiellore
tinzritë e juaja e krimet
ju dalin ne gjykatore
nga autori xhelal ferizi
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
Mbledhni Këshilla
Autori në mërgim
----------------
xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare
----------me titull vargjesh mbledhni kshilla
mbjellni vreshta e monopaten
spec e purri e mbjellni sallaten
kahdo n' brigje e n ' shpatije
n'lugje e kodra e dhe etnije
ne qdo pllambë e ne qdo pip
kahdo etnisë ku flitet shqip
mbledhni kshillë prekni rradaken
mbjellni spec embjellni laken
se ua ven armiku flaken
edhe shkendijen gacë e zharin
kahdo te gjallë e djegë shqiptarin
e len te gjorë e pa vatan
me varfri e me tradhti
e len djerrë e pa bujqsi
uj si jep per t' gjallë me pi
e len te mjerë te varfer e thanë
e thanë prore me varfri
e len te mjerë e ne papunsi
si n' shqipni si n 'tokë dardane
si len fat as rreze hane
ia prishë dheun e at gjuhë nane
prandaj ne punë o turr e vrap
kush ma i parë t' mos'mbahet zap
mbledhni ushqim gjithkah shqiptarë
mbanu n 'fis e mbanu në farë
neper shekuj solidarë
njeri tjetrit e rodit t' vet
ti ndohmoni gjith ne jetë
që mbi dhe te mos mbesni shkret
por se te lidheni dora dore
kahdo fise jeni arbnore
mos u bëni mish për det
trojet tuja tu i lanë shkret
mos me gjet as cak as shteg
qyqet me t kja prore mbi degë
Me u tha n' gjak e ëmbla shegë
mos me pasë as dardha as molla
zbrazt me mbetur bankat në shkolla
ti o shqipe mbajë mend t' holla
mos u bë mish per krokodila
qelni bashk si karajfila
lidhuni shqip per gjakue bese
te gjith shqiptart neper suksese
prandaj kurr as mos lejo
jeten dore mos e lsho
njeriun tend mos e largo
e as trollin qe te la i pari
gërmo në kopsht e gërmo në ari
e neëeuropë ti dil ma i pari
por me punë vetem me punë
se armiqt te lajnë n' gjak e dhunë
në qoftë se ti i varfer mbetë
permbi glob nuk do t' kesh jetë
kan me të tha ne mal e n'shkrep
grek e shkja e tjera kryqe
kan me te lanë pa atdhe si qyqe
edhe bilbili do t' thahet n' sqep
tue vajtue shkrep me shkrep
kahdo shkon ne degë e pip
ku do flitet gjuha shqip
prandaj mbledhni fllad e hije
e nisi caqet në shkollë e dije
vrapit kurr mos me ju ndalë
gjithmonë hapin mbaje të valë
bashk me zemren e qelikut
deri ne breg t e adriatikut
ku te rrijnë viset ty etnike
mos lot gjithmonë n' qerpike
se kshtuu e don skilja armike
ty me te tha per t'gjallë si loder
me ti djerrë po fushë e koder
me ta nxanë lotin ne grykë
shkolla e dije me ti mykë
edhe shpresat me ti varë n' lak
me ti la trojet me gjak
nderë a s ujë n'sy mos me t' lanë
me ti pshty don diell e hanë
me ta tha te lashtë shqipni nanë
kahdo te bukuren albanike
kahdo i thonë e lashtë etnike
me të msue me shitë mish njeri
me harrue se qka ësht nderi
edhe kultura e etika
me ti prishë don djem e qika
prandaj ti o i ëmbli dhe
o shqipnija me tri fe
mos e bën ti gjakun ujë
per me te shkelë gjithmonë i huej
kazmen merre me grebujë
merre pra shaten e lopaten
e jo qyqen dit e naten
me te mbulue papunsia
me krye ne hi me ra shqipnija
se ju bën gjamë qizmja e huej
neper shekuj vjet e muaj
edhe lot ju shkojnë si shi
kahdo ka qerpik n' etni
buk punë s ju len mbi dhe
leht shqiptarë kah te don me ble
per pak lecka e per pak pare
vyshkë etninë kahdo shqiptar e
prandaj te gjith shqip duart bashkoni
per dhe tuajin te punoni
dilni shqipe kah bujqsija
aman sot ju thrret vetedija
dheu i lashtë e bashkkombsia
gjuha e te parve e vet ndera
per me me msy kah puna e ndera
qe s akohë besa u ka thirrë
por se edhe vonë esht edhe tash mirë
lene vesin e rrini te lirë
ne bisedë me njeri tjerin
rrespektoni te ri e te vjetrin
qelni ara e bëni ugare
folni leht me gjuhë shqiptare
ta nderoni shqpni loken
kahdo nepllambë ta mbjellni token
mbjellni dardhë mbjellni qershi
trupa te bukur varge vi
ne qdo meter kuadraturë
hiqni driza e therra gurë
hiqni inate e hiqmni murë
at murë te keq me fanati
hiqne vet at gjelozi
qe s' ua len shpirtin me pi
rreze te reja per te bukur jetë
afer ferrri m' jeni tretë
buk pa ngranë e ujë pa pi
tu u sjell rrotes mbi varfri
kahdo dhe ku i thonë shqipni
edhe tretë me jeni kah bota
nda ne per fe e me shum zota
kush sundue prej gospodari
kush sherben si mercenari
prishur fiset e fat e fe
kund shqiptarë s'po jet mbi dhe
veq pse ju kot mbi at kore
mbi rradake ne memore
kot ju dha nji rrugë mizore
keni zgjedh një rrugë pa krye
ju kan pshty e ju kan thye
veq pse ju ne unitet
nuk u lidhet ne tokë e det
per me mbajt te lashtë kulturë
per me e mbajtë besen si gurë
punen bashk e lidhun mirë
zemer m 'zemer me deshirë
stinë e mote me u ecë mirë
neper shekuj në gaz e punë
mos me pasë lot krim as dhunë
as mbi troje gjamë e kob
me ju shkye qakajt mbi glob
gjithmon leht tu ju perqa
rus e tjerë me grek e shkja
me u pshty po dhe e gurin
me u shkel mbi tokë flamurin
me ua thye me copa shtizen
mos me u lanë fllad as puhizen
me ra kurr n' tuaja qepalla
as mbi dhe det e fusha e zalla
veq pse ju spo jepni dorë
me u bashkue kah jan arbrorë
se armiku esht satan
kund dy gurë s len ilirian
bashk me ndejt ata mbi dhe
e i perqan me treqind fe
veq pse u kënda atyre demon
me gjemue gjith toka e jonë
mos me u quajt kurr karajfile
veq m e u mbjellë me gjak e hile
por se ju duhet ta dini
bashk shqipnin ju te gjith e kini
ju shqiptarë qe ju duan t' mjerë
si me dinë e si t' krishterë
e mos leni kurvarë ne voter
se u korisin nanë e moter
qelni sytë tash permbi dhe
te mos ju ndajnë me klan e fe
se shqipnija ësht nji atdhe
si kah jugu e si n' veri
me tri fe ku i thonë e tni
aman shqipe me kujdes
gjallë ta mbani të mos vdes
ket atdhe me bukuri
mbajeni ne punë e e ne liri
se demoni e nderkombtari
duan per te gjallë me vdekë shqiptari
per me vdekë per kah kultura
mos me pasë kund fije as ura
që e mbajnë lidhë as kund ndoj vlla
veq me grek me rus e shkja
me ja pi ata pak gjak
me mbajt lidh me vnerë e lak
mos me i lan dy te mirë shqiptarë
veq pague si mercenarë
mos me lanë bujqsi as shkollë
mos me pas qershi as mollë
mos me u dukë kund shega a s nara
as bujqsi mbi fusha e ara
mos me lanë shqiptarë t vertetë
veq te mjerë ne dhe te huaj me u tretë
e per të bë shqipninë kolone
me i shkri fiset autoktone
prandaj dilni ju njiher
në vegla pune o te mjerë
mbill bujqsi e punë e nderë
puntorë bëhu o shqiptarë
te bashkuar dilni ne arë
neper ara e neper troje
bashk ne punë si blettë n' per hoje
s e me punë hasmin e mbytë
se me gjasë ty te jan mbyllë sytë
nuk po sheh se moti e stina
keq po te nxisin kah gremina
se nuk mbahesh mirë me vlla
prandaj vera esht tue t' tha
ësht tue t' tha ty e mjerë varfria
veq pse qels s' po gjenë shqipnija
as shqiptarë s po ka me emer
qe i bashkon shqipnisë nje zemer
qe ti ket me fise e fe
ne zemer shqipe ne nje dhe
te bashkuar te e lashtë toka
djemt e shqipes me dy koka
per me ra n, bashkim etnija
si kah puna e vllazeria
ne nji front me dalë shqipnija
porsi shpata ajo qelike
per me qenë e mbrej ht etnike
si me qel zemren e madhe
bashk me ra n' fusha e livadhe
nder kopshtije e nder ahije
me punue tri fe shqipnije
per te miren te ksaj etnije
se u nndryshe si esht jeta
perveq punes e troje t veta
tjeter s' shoh ktu dalje a shteg
qdo rrug tjeter fatin t' djeg
prandaj prore te lulzoj shpresa
me u bashkue shqiptart kah besa
me kult te punes ne djers kombtare
e bashkimit me gjuh shqiptare
prandaj mblidhni fise e fe
e me punë te msyjm mbi dhe
kahdo bini si nje rr'ke
ta lulzojmë token shqiptare
te mos vuajm n' varfri kombtare
t 'mos biem pre permbi pazare
kush ma i parë vjen kndej n' qef t' vet
interesat kah na i shet
thue se ato po jan nje leter
shit demon e shit lugeter
prandaj dilni o fise te mia
mbjellni token kah shqipnija
e punoni ne pllëmbë e dhe
mos u derdhni botes rrke
se ajo toka e jonë engjëllusha
buk na jep mbi ara e fusha
mbjellni spec e mbjellni laken
prekne mendjen e at rradaken
se varfria na e ven flaken
e mos pritni dorë te huaj
se shqiptari gjith do t ' vuaj
nga e padukshmja dorë djallzore
do t'na qajnë fusha e bregore
te djerra tokat rrijnë arbrore
mund te na kputen shpresa eura
nga te huaja agjentura
mendej helm t' jep grek e shkja
kur bujqisinë ty ta ken tha
ta ken vyshkë e ta ken zbehë
e kur të shesin helm e pleh
edhe tallava e prralla goje
e ta mblojnë token me ploje
siq e dini e keni pa
qe sa shekuj keni qa
edhe tue qa jeni edhe sot
e do te qani neper mot
nes e doren gjithkombtare
nuk e lidhni ne besë shqiptare
me iu lutë zotit për mirë
bashk me ndejtë etnija e lirë
ku i ka troje e megja te veta
mos me me i lanë arat e shkreta
por me i mbjellë me ato perime
aman dil etnija ime
nëse ke kund qiell e zot
dil mbi ara e fusha sot
e mos merr perimen te huej
qe ta bën po gjakun ujë
por s e m,bjell shqiptare agrume
ne qoft s e don ndoj dit t e lume
se shega jonë i ka do shije
qe t' flutron si zog mbi hije
kur ta shkrijsh te emblen ne gojë
prandaj te huejen s' ke nevojë
as me e shitë e as me e ble
shihe at diell qe gjith tue nxe
po i rrin gati tok's shqiptare
me ju lshue rreze vlimtare
rrezja e tij kur hyn n' shalqin
te gjallë e ka thonë nji ndikim
që nuk ka nder kombe tjera
qe nuk ka nder tjera vera
qe nuk ka kund nder milete
as ne tjera dhe e dete
si produkti i tokes tonë
kahdo globit dhe ku i thon
prandaj ju mbjellne shalqinin
pjepen rrushin e purrinin
se edhe dielli ësht me ju
yje e hana kan me u gzu
mbjellni bli e mbjellni ftu
e mos leni pllëmbë mbi dhe
toka buke në jetë të re
për pa qelë kopshte e bashtina
s e ju gzohen moti stina
s e ju gzohet ardhmeria
fiset kombi edhe rinija
kahdo shqip ku flet shqipnija
se pa punë jo ore vlla
nuk të len hasmi dit me pa
ata te shtrojnë e te perthurin
e ta pshtyjnë gjithmonë flamurin
ta msyjnë qthurjen e dhe ushkurin
neper motra e neper nana
me te perqeshë nën kombe t' tana
me vulë turpi te bien ne jetë
ara e troje ti lënë shkret
nuk të lënë kund kopsht as fletë
t' mos ket zogu ku bën hije
t' mos ket ara me kopshtije
te mos ket kund zarzavate
per veq te mjera qye nate
shpi publike e me shitë femer
mos me pasë shqipnija emer
as te mirë imazh as nderë
veq me u pshty gjithmon e mjerë
he atyre ju pshtyftë gjithmonë
toka e tyre nën demon
se q' kërkuan ktu n' token tonë
gjith për të gjallë e me na tha
me na nd a po vllaun me vlla
he r me kryq e her me fe
kund ndoj bimë s' na e lan mbi dhe
qohuni në këmbë ju u ndoihmoftë zoti
o shqiptar komb kastrioti
gjith ju ect e mbara e moti
merni vegla te bujqsisë
merni dijen te zgjuarsisë
edhe te gjith bashk si nji zemer
le te jet shqipnia n' emer
e kahdo ne bashtina e ara
le te mbjellet bima e fara
si kutija te ket parcela
e mos rrini ne pranga e tela
e kahdo me at varfri
me ju tall armiku i zi
edhe ndertoni anë e mbanë
jeten tuaj nën diell e hanë
me bregore e me fabrika
me ujitje e kah teknika
mbi bujqsi at me e ujitë
që të shohim te bardhë ndoj ditë
mbjellni kudo se me bojkot
ju kan mbyt n' shekuj e mot
me varfri ua kan vu flaken
prandaj mbjellni spec e laken
pllambë per pllambë e permbi dhe
lidhni mendjet per atdhe
kordinata e ingjinjera
e te na ecin stina e vera
si i ka hije e te ecë moti
se ne punë na ndihmon zoti
mos u ngucni kurr me fe
shqip me gjak mbroni atdhe
drejt kah rruga e damarit
me nji gjuhë e komb t shqiptarit
merrni vegla merrni dije
e punoni si i ka hije
nji t' bashkuari komb etnije
farë e vjeter ne mes t' ballkanit
kahdo te bijt e ilirianit
te jeni nji shpirtë ne mes europe
se ju ndajn po grime e cope
e kund s' ju jet ju fmi pa kja
nanë e bi po kan me i nda
tu i dhunue po grek e shkja
te varfer prore kur te ju mbajnë
shekuj stinet do të ju thajnë
kan me mbetë djepat me vaje
sikur qyqet permbi maje
gjithkah dheut kan me u perbuzë
kur ju t' bjerni n' shkrumb e shpuzë
mosni aman se kshtu s'thot zoti
se jeni gjak ju kastrioti
jeni fis ee farë e vjeter
e mos rrini nën lugeter
te gjith shqiptarë ju bijë e bija
kahdo u ka ju nanë shqipnija
mos se qe besa s' ju ka hije
me qeshë kombe qytetnije
me ju të varfer e te pa puntorë
si lypsarë me u dukë te gjorë
me shit moter per pak pare
kshtu s e thot ndera shqiptare
kshtu nuk thot jeta mbi dhe
ma mir vdekë se kshtu n' ket fe
mos aman shqiptar i vjeter
puna puna rrugë s' ka tjeter
mbjellni pemë mbjellni hardhi
vneshta e ara n' bukuri
edhe mbjellni ato domate
mbjellni fusha e lugje e shpate
mbjellni pjeshka e zerdelia
mbjellni kumbulla e bojlia
rrush të ëmbel permbi vneshta
vojsa e dardha neper kreshta kreshta
edhe kumbulla mbi bregore
shum kultura e bimë frutore
poshtë ne ara drejt me pe
mbjellni qepë ju permbi dhe
drejt le duket mbarë shqipnija
per kah pema e bukurija
autoktone te jet bujqsia
Autori në mërgim
----------------
xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare
----------me titull vargjesh mbledhni kshilla
mbjellni vreshta e monopaten
spec e purri e mbjellni sallaten
kahdo n' brigje e n ' shpatije
n'lugje e kodra e dhe etnije
ne qdo pllambë e ne qdo pip
kahdo etnisë ku flitet shqip
mbledhni kshillë prekni rradaken
mbjellni spec embjellni laken
se ua ven armiku flaken
edhe shkendijen gacë e zharin
kahdo te gjallë e djegë shqiptarin
e len te gjorë e pa vatan
me varfri e me tradhti
e len djerrë e pa bujqsi
uj si jep per t' gjallë me pi
e len te mjerë te varfer e thanë
e thanë prore me varfri
e len te mjerë e ne papunsi
si n' shqipni si n 'tokë dardane
si len fat as rreze hane
ia prishë dheun e at gjuhë nane
prandaj ne punë o turr e vrap
kush ma i parë t' mos'mbahet zap
mbledhni ushqim gjithkah shqiptarë
mbanu n 'fis e mbanu në farë
neper shekuj solidarë
njeri tjetrit e rodit t' vet
ti ndohmoni gjith ne jetë
që mbi dhe te mos mbesni shkret
por se te lidheni dora dore
kahdo fise jeni arbnore
mos u bëni mish për det
trojet tuja tu i lanë shkret
mos me gjet as cak as shteg
qyqet me t kja prore mbi degë
Me u tha n' gjak e ëmbla shegë
mos me pasë as dardha as molla
zbrazt me mbetur bankat në shkolla
ti o shqipe mbajë mend t' holla
mos u bë mish per krokodila
qelni bashk si karajfila
lidhuni shqip per gjakue bese
te gjith shqiptart neper suksese
prandaj kurr as mos lejo
jeten dore mos e lsho
njeriun tend mos e largo
e as trollin qe te la i pari
gërmo në kopsht e gërmo në ari
e neëeuropë ti dil ma i pari
por me punë vetem me punë
se armiqt te lajnë n' gjak e dhunë
në qoftë se ti i varfer mbetë
permbi glob nuk do t' kesh jetë
kan me të tha ne mal e n'shkrep
grek e shkja e tjera kryqe
kan me te lanë pa atdhe si qyqe
edhe bilbili do t' thahet n' sqep
tue vajtue shkrep me shkrep
kahdo shkon ne degë e pip
ku do flitet gjuha shqip
prandaj mbledhni fllad e hije
e nisi caqet në shkollë e dije
vrapit kurr mos me ju ndalë
gjithmonë hapin mbaje të valë
bashk me zemren e qelikut
deri ne breg t e adriatikut
ku te rrijnë viset ty etnike
mos lot gjithmonë n' qerpike
se kshtuu e don skilja armike
ty me te tha per t'gjallë si loder
me ti djerrë po fushë e koder
me ta nxanë lotin ne grykë
shkolla e dije me ti mykë
edhe shpresat me ti varë n' lak
me ti la trojet me gjak
nderë a s ujë n'sy mos me t' lanë
me ti pshty don diell e hanë
me ta tha te lashtë shqipni nanë
kahdo te bukuren albanike
kahdo i thonë e lashtë etnike
me të msue me shitë mish njeri
me harrue se qka ësht nderi
edhe kultura e etika
me ti prishë don djem e qika
prandaj ti o i ëmbli dhe
o shqipnija me tri fe
mos e bën ti gjakun ujë
per me te shkelë gjithmonë i huej
kazmen merre me grebujë
merre pra shaten e lopaten
e jo qyqen dit e naten
me te mbulue papunsia
me krye ne hi me ra shqipnija
se ju bën gjamë qizmja e huej
neper shekuj vjet e muaj
edhe lot ju shkojnë si shi
kahdo ka qerpik n' etni
buk punë s ju len mbi dhe
leht shqiptarë kah te don me ble
per pak lecka e per pak pare
vyshkë etninë kahdo shqiptar e
prandaj te gjith shqip duart bashkoni
per dhe tuajin te punoni
dilni shqipe kah bujqsija
aman sot ju thrret vetedija
dheu i lashtë e bashkkombsia
gjuha e te parve e vet ndera
per me me msy kah puna e ndera
qe s akohë besa u ka thirrë
por se edhe vonë esht edhe tash mirë
lene vesin e rrini te lirë
ne bisedë me njeri tjerin
rrespektoni te ri e te vjetrin
qelni ara e bëni ugare
folni leht me gjuhë shqiptare
ta nderoni shqpni loken
kahdo nepllambë ta mbjellni token
mbjellni dardhë mbjellni qershi
trupa te bukur varge vi
ne qdo meter kuadraturë
hiqni driza e therra gurë
hiqni inate e hiqmni murë
at murë te keq me fanati
hiqne vet at gjelozi
qe s' ua len shpirtin me pi
rreze te reja per te bukur jetë
afer ferrri m' jeni tretë
buk pa ngranë e ujë pa pi
tu u sjell rrotes mbi varfri
kahdo dhe ku i thonë shqipni
edhe tretë me jeni kah bota
nda ne per fe e me shum zota
kush sundue prej gospodari
kush sherben si mercenari
prishur fiset e fat e fe
kund shqiptarë s'po jet mbi dhe
veq pse ju kot mbi at kore
mbi rradake ne memore
kot ju dha nji rrugë mizore
keni zgjedh një rrugë pa krye
ju kan pshty e ju kan thye
veq pse ju ne unitet
nuk u lidhet ne tokë e det
per me mbajt te lashtë kulturë
per me e mbajtë besen si gurë
punen bashk e lidhun mirë
zemer m 'zemer me deshirë
stinë e mote me u ecë mirë
neper shekuj në gaz e punë
mos me pasë lot krim as dhunë
as mbi troje gjamë e kob
me ju shkye qakajt mbi glob
gjithmon leht tu ju perqa
rus e tjerë me grek e shkja
me u pshty po dhe e gurin
me u shkel mbi tokë flamurin
me ua thye me copa shtizen
mos me u lanë fllad as puhizen
me ra kurr n' tuaja qepalla
as mbi dhe det e fusha e zalla
veq pse ju spo jepni dorë
me u bashkue kah jan arbrorë
se armiku esht satan
kund dy gurë s len ilirian
bashk me ndejt ata mbi dhe
e i perqan me treqind fe
veq pse u kënda atyre demon
me gjemue gjith toka e jonë
mos me u quajt kurr karajfile
veq m e u mbjellë me gjak e hile
por se ju duhet ta dini
bashk shqipnin ju te gjith e kini
ju shqiptarë qe ju duan t' mjerë
si me dinë e si t' krishterë
e mos leni kurvarë ne voter
se u korisin nanë e moter
qelni sytë tash permbi dhe
te mos ju ndajnë me klan e fe
se shqipnija ësht nji atdhe
si kah jugu e si n' veri
me tri fe ku i thonë e tni
aman shqipe me kujdes
gjallë ta mbani të mos vdes
ket atdhe me bukuri
mbajeni ne punë e e ne liri
se demoni e nderkombtari
duan per te gjallë me vdekë shqiptari
per me vdekë per kah kultura
mos me pasë kund fije as ura
që e mbajnë lidhë as kund ndoj vlla
veq me grek me rus e shkja
me ja pi ata pak gjak
me mbajt lidh me vnerë e lak
mos me i lan dy te mirë shqiptarë
veq pague si mercenarë
mos me lanë bujqsi as shkollë
mos me pas qershi as mollë
mos me u dukë kund shega a s nara
as bujqsi mbi fusha e ara
mos me lanë shqiptarë t vertetë
veq te mjerë ne dhe te huaj me u tretë
e per të bë shqipninë kolone
me i shkri fiset autoktone
prandaj dilni ju njiher
në vegla pune o te mjerë
mbill bujqsi e punë e nderë
puntorë bëhu o shqiptarë
te bashkuar dilni ne arë
neper ara e neper troje
bashk ne punë si blettë n' per hoje
s e me punë hasmin e mbytë
se me gjasë ty te jan mbyllë sytë
nuk po sheh se moti e stina
keq po te nxisin kah gremina
se nuk mbahesh mirë me vlla
prandaj vera esht tue t' tha
ësht tue t' tha ty e mjerë varfria
veq pse qels s' po gjenë shqipnija
as shqiptarë s po ka me emer
qe i bashkon shqipnisë nje zemer
qe ti ket me fise e fe
ne zemer shqipe ne nje dhe
te bashkuar te e lashtë toka
djemt e shqipes me dy koka
per me ra n, bashkim etnija
si kah puna e vllazeria
ne nji front me dalë shqipnija
porsi shpata ajo qelike
per me qenë e mbrej ht etnike
si me qel zemren e madhe
bashk me ra n' fusha e livadhe
nder kopshtije e nder ahije
me punue tri fe shqipnije
per te miren te ksaj etnije
se u nndryshe si esht jeta
perveq punes e troje t veta
tjeter s' shoh ktu dalje a shteg
qdo rrug tjeter fatin t' djeg
prandaj prore te lulzoj shpresa
me u bashkue shqiptart kah besa
me kult te punes ne djers kombtare
e bashkimit me gjuh shqiptare
prandaj mblidhni fise e fe
e me punë te msyjm mbi dhe
kahdo bini si nje rr'ke
ta lulzojmë token shqiptare
te mos vuajm n' varfri kombtare
t 'mos biem pre permbi pazare
kush ma i parë vjen kndej n' qef t' vet
interesat kah na i shet
thue se ato po jan nje leter
shit demon e shit lugeter
prandaj dilni o fise te mia
mbjellni token kah shqipnija
e punoni ne pllëmbë e dhe
mos u derdhni botes rrke
se ajo toka e jonë engjëllusha
buk na jep mbi ara e fusha
mbjellni spec e mbjellni laken
prekne mendjen e at rradaken
se varfria na e ven flaken
e mos pritni dorë te huaj
se shqiptari gjith do t ' vuaj
nga e padukshmja dorë djallzore
do t'na qajnë fusha e bregore
te djerra tokat rrijnë arbrore
mund te na kputen shpresa eura
nga te huaja agjentura
mendej helm t' jep grek e shkja
kur bujqisinë ty ta ken tha
ta ken vyshkë e ta ken zbehë
e kur të shesin helm e pleh
edhe tallava e prralla goje
e ta mblojnë token me ploje
siq e dini e keni pa
qe sa shekuj keni qa
edhe tue qa jeni edhe sot
e do te qani neper mot
nes e doren gjithkombtare
nuk e lidhni ne besë shqiptare
me iu lutë zotit për mirë
bashk me ndejtë etnija e lirë
ku i ka troje e megja te veta
mos me me i lanë arat e shkreta
por me i mbjellë me ato perime
aman dil etnija ime
nëse ke kund qiell e zot
dil mbi ara e fusha sot
e mos merr perimen te huej
qe ta bën po gjakun ujë
por s e m,bjell shqiptare agrume
ne qoft s e don ndoj dit t e lume
se shega jonë i ka do shije
qe t' flutron si zog mbi hije
kur ta shkrijsh te emblen ne gojë
prandaj te huejen s' ke nevojë
as me e shitë e as me e ble
shihe at diell qe gjith tue nxe
po i rrin gati tok's shqiptare
me ju lshue rreze vlimtare
rrezja e tij kur hyn n' shalqin
te gjallë e ka thonë nji ndikim
që nuk ka nder kombe tjera
qe nuk ka nder tjera vera
qe nuk ka kund nder milete
as ne tjera dhe e dete
si produkti i tokes tonë
kahdo globit dhe ku i thon
prandaj ju mbjellne shalqinin
pjepen rrushin e purrinin
se edhe dielli ësht me ju
yje e hana kan me u gzu
mbjellni bli e mbjellni ftu
e mos leni pllëmbë mbi dhe
toka buke në jetë të re
për pa qelë kopshte e bashtina
s e ju gzohen moti stina
s e ju gzohet ardhmeria
fiset kombi edhe rinija
kahdo shqip ku flet shqipnija
se pa punë jo ore vlla
nuk të len hasmi dit me pa
ata te shtrojnë e te perthurin
e ta pshtyjnë gjithmonë flamurin
ta msyjnë qthurjen e dhe ushkurin
neper motra e neper nana
me te perqeshë nën kombe t' tana
me vulë turpi te bien ne jetë
ara e troje ti lënë shkret
nuk të lënë kund kopsht as fletë
t' mos ket zogu ku bën hije
t' mos ket ara me kopshtije
te mos ket kund zarzavate
per veq te mjera qye nate
shpi publike e me shitë femer
mos me pasë shqipnija emer
as te mirë imazh as nderë
veq me u pshty gjithmon e mjerë
he atyre ju pshtyftë gjithmonë
toka e tyre nën demon
se q' kërkuan ktu n' token tonë
gjith për të gjallë e me na tha
me na nd a po vllaun me vlla
he r me kryq e her me fe
kund ndoj bimë s' na e lan mbi dhe
qohuni në këmbë ju u ndoihmoftë zoti
o shqiptar komb kastrioti
gjith ju ect e mbara e moti
merni vegla te bujqsisë
merni dijen te zgjuarsisë
edhe te gjith bashk si nji zemer
le te jet shqipnia n' emer
e kahdo ne bashtina e ara
le te mbjellet bima e fara
si kutija te ket parcela
e mos rrini ne pranga e tela
e kahdo me at varfri
me ju tall armiku i zi
edhe ndertoni anë e mbanë
jeten tuaj nën diell e hanë
me bregore e me fabrika
me ujitje e kah teknika
mbi bujqsi at me e ujitë
që të shohim te bardhë ndoj ditë
mbjellni kudo se me bojkot
ju kan mbyt n' shekuj e mot
me varfri ua kan vu flaken
prandaj mbjellni spec e laken
pllambë per pllambë e permbi dhe
lidhni mendjet per atdhe
kordinata e ingjinjera
e te na ecin stina e vera
si i ka hije e te ecë moti
se ne punë na ndihmon zoti
mos u ngucni kurr me fe
shqip me gjak mbroni atdhe
drejt kah rruga e damarit
me nji gjuhë e komb t shqiptarit
merrni vegla merrni dije
e punoni si i ka hije
nji t' bashkuari komb etnije
farë e vjeter ne mes t' ballkanit
kahdo te bijt e ilirianit
te jeni nji shpirtë ne mes europe
se ju ndajn po grime e cope
e kund s' ju jet ju fmi pa kja
nanë e bi po kan me i nda
tu i dhunue po grek e shkja
te varfer prore kur te ju mbajnë
shekuj stinet do të ju thajnë
kan me mbetë djepat me vaje
sikur qyqet permbi maje
gjithkah dheut kan me u perbuzë
kur ju t' bjerni n' shkrumb e shpuzë
mosni aman se kshtu s'thot zoti
se jeni gjak ju kastrioti
jeni fis ee farë e vjeter
e mos rrini nën lugeter
te gjith shqiptarë ju bijë e bija
kahdo u ka ju nanë shqipnija
mos se qe besa s' ju ka hije
me qeshë kombe qytetnije
me ju të varfer e te pa puntorë
si lypsarë me u dukë te gjorë
me shit moter per pak pare
kshtu s e thot ndera shqiptare
kshtu nuk thot jeta mbi dhe
ma mir vdekë se kshtu n' ket fe
mos aman shqiptar i vjeter
puna puna rrugë s' ka tjeter
mbjellni pemë mbjellni hardhi
vneshta e ara n' bukuri
edhe mbjellni ato domate
mbjellni fusha e lugje e shpate
mbjellni pjeshka e zerdelia
mbjellni kumbulla e bojlia
rrush të ëmbel permbi vneshta
vojsa e dardha neper kreshta kreshta
edhe kumbulla mbi bregore
shum kultura e bimë frutore
poshtë ne ara drejt me pe
mbjellni qepë ju permbi dhe
drejt le duket mbarë shqipnija
per kah pema e bukurija
autoktone te jet bujqsia
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
le te lulzoj po lule shega
me qreshi po ftoni e dega
zogu te ket po ku me kndue
karajfili ku me u lmue
kah knaqsia e bukuria
le te jetoj n' paqe shqipnija
si me punë e me tri fe
lumturuesdhem ne gurë e dhe
le te ket edhe fabrika
e punsim per djem e qika
poshtë varfrija poshtë varfrija
permbi dhe qe e mbuell tradhtija
mos e leni mos e leni
gjith me varg ju thrret refreni
të mos ju shkelë gjithfar legeni
punes ju kurr mos ju ndani
le t' pelcas hasmi e ballkani
edhe kushdo ne europë armik
mos u blej per metelik
o shqiptarë kthe krenarinë
mesoe punen e bujqsinë
largoj duart nga krimi i zi
ktheu kah ndera ne ardhmeri
e mos msyni n' mergim me dalë
mos shqiptar mos ikni n valë
mos i mbytni qik e djalë
sa ne ujë e sa ne det
e me i lanë po votrat shkret
neper det qe vjen trazue
mish per qen gjithmon me blue
per qen toke e per qen deti
kshtu se thot ndera e adeti
se nuk ësht mishi i shqiptarit
per qenë deti e punë t 'rrogtarit
Mosni motra e vllazen n' fise
Se shum t' mirë e keni n' hise
At shqipni buzë artë prej deti
Plot grunaja bereqeti
Edhe fusha ah të paana
E ato vasha i keni zana
Per kah nuri e bukurija
Qe i shartoj po perendija
Me gjak shege i ka kullue
Me ylbera i ka lulzue
Edhe ngjyrë ju dha prej ari
Gjuhë bibil e zë shqiptari
Me ato flok lidhun n' kordele
Në at shqipni që ësht nje skele
E ballkanit plot me ari
Qe ligjron ne gjuhë shqiptari
Edhe gjijtë me fllad qdo flete
i levizin n' puhizë jete
mos i leni ato qetina
zogza t' arit kanarina
qe e kndojnë kangen n' mes t' beharit
tue lmue flatrat n' fije t barit
mos i leni n'dorë t'barbarit
mos i leni ne rrugë bizare
veq per tregje e per pazare
si te don bota nderkombtare
me shfry epsh si ne shpi publike
kto jan vasha ilirike
arti i tyre e mbrrinë diellin
po kto ne sharm mahnisin qiellin
per kah sharmi e bukurija
jo me u shit po kto perrija
s e ju vret ju perendija
e mos e thasht kurr qielli ne pendë
as me u shkrue kund n kokë a s n' mendë
per me mbetë zogza e shqiptarit
neper kthetra t' nderkombtarit
ma parë u shofshin ato fise
kund n' per glob mos mbetshin hise
edhe u shoftë fara n' dhe e kore
gjithkah n' glob rrruzull toksore
ne qoftë se shitet vashë arbnore
ose duket ne trotoare
tue shit nderen per pak pare
veq pse duart tona mbi dhe
permbi punë s' bien si rrufe
dhasht i lumi e i madhi zot
ne per shekuj muaj e mot
me lulzue ndera shqiptare
ne unitet e abetare
abetarja e alfabetit
le te jet gjuha e unitetit
ne fron me msy kah puna e ndera
nder sektorë zhvillime tjera
pend a ime po ju thrret
hiq ma pak s e tridhjet vjet
por ju kokë s jeni tue kthye
m' duket ma fort ësht tu u pelqye
per me u vyshkë e per me u thye
prandaj kund ju as ndermendë
nuk e keni timen pendë
qe ju thrret ju o shqiptarë
me germue mbi shkollë e arë
mos me u shtru nën nderkombtarë
as me ble perime t' huaj
as varfri ne vjet e muaj
as nuk shihni sa po vuaj
veq nji her t' ju shoh n' bashkim
kah po msyni me lulzim
permbi punë e ardhmëri
kah punoni varg e vi
kah lufoni qdo shemtim
kah i shmangni të zeza e krim
edhe perlyerjen e flliqsi tjera
mos me i lanë me u rrasë te dera
as te dera e shqipnisë
qofshin larg globit t' njerzisë
un me pendë tash tridhjet vjet
lot e ngjyr tue derdhë si det
tu ju thirrë bashkonu mbarë
biznesmen e aksionarë
kahdo jeni ju shqiptarë
edhe ju tjer pasanik
me u radhit porsi qerpik
mbi at sy permbi qepallë
ne tokë etnije ne gurë e zallë
permbi fusha e ara e dhe
si nji diell n' bashkim me nxe
e mos bleni mallra te huej
qe na e shtruen jeten n' rremujë
ku e shet greku e ai shkja
groshen qumshtin pa ja nda
per shum fishine dolalrin
shum ma shtrejt ja shet shqiptarit
ndoshta helme edhe permbanë
qe sa vjet shqiptart thajnë
me produkte helmatike
gjith ku i thonë shqipni etnike
shum ma shtrejt e njiqind fish
edhe helme ne tul e mish
mandej u shesin kafshë bizare
qe i i ushqejnë me helmatare
kemikale e e do tjera
prishen prore kafsht e mjera
qe nuk jan ma as per djaj
as per ujq as per qakaj
por si ia japin gjith shqiptarve
se kshtu e don urdhri i barbarve
edhe loja e mercenarve
me shit prore e me ble
ushqim te hasmit per tri fe
qe i shperndahet etnisë tonë
me sa trena e kamion
edhe tjera artificiale
duke e vyshkë etninë ngadale
me do eshtra blue prej qeni
sa shum kombe ajo q e i qmeni
qe i kan rrit me injeksione
me do helm,e ngjyrë demone
por shqipni etnija jonë
i ka bjeshket gjallë ku i lulzon
bio era e malsisë
plot me ende je te bukurisë
me u ushqye aty bagtija
mish ma te mir nuk ka njerzija
le ta din mirë qytetnija
atje toka e damarit
ka strukturë e shpirtë t e arit
art i ka fijet e barit
po atje vet ësht mahnija
atje gjallë rrijnë era e shija
art mbi art ësht bjeshka e vrrija
atje arra pjeshka e vrrini
e ju s' po dini se ai shalqini
edhe pjeshka ne buzë drini
ne but´z ë deti edhe qershija
dardha e mani e lajthija
shum me te mira i ka shqipnija
se ne tjeter qdo etni
si ne aromë e si ne mahni
dardha e ftoni me qershi
edhe laken e spec me e aromë
lule shegë e lule fton
edhe agrumet e limoni
qe i nxjerr dhe e det i joni
andej berati ësht ulliri
ne kosovë gruri e kalliri
si valë deti e myzeqeja
dua ti shoh te ri e te reja
tue mbjellë n' vargje e fidane
tue kendue me shqip gjuhë nane
e jo me gisht tue ba kah ne
kush ma e vjeter kombe e fe
tue ne rrxue erzin per dhe
tue ble rrugve qikë shqiptare
neper zhgjyre e trotoare
veq pse ajo s po i ka do pare
per me ngranë e per me pi
dil e shih o kob i zi
se qfar name ra ne etni
se qfar name na kan sjellë
kombe te hueja sherr kan mbjellë
me qllim ket zi e kan ndjellë
me bë gisht n' drejtim kah ne
me poshtrim simbol nder fe
e nuk mbjellen ndoj bimë tjeter
ndoj miqsi per veq lugeter
e jo bujqsi mbi fusha e ara
he lugatit i humbt fara
qe s' na len me ecë nga e mbara
po na i prishi ato fabrika
me na ra ma poshtë etika
papunsia me na lidhë
e varfria me na dridhë
fat mbi ne ma mos me u zgjidhë
me qreshi po ftoni e dega
zogu te ket po ku me kndue
karajfili ku me u lmue
kah knaqsia e bukuria
le te jetoj n' paqe shqipnija
si me punë e me tri fe
lumturuesdhem ne gurë e dhe
le te ket edhe fabrika
e punsim per djem e qika
poshtë varfrija poshtë varfrija
permbi dhe qe e mbuell tradhtija
mos e leni mos e leni
gjith me varg ju thrret refreni
të mos ju shkelë gjithfar legeni
punes ju kurr mos ju ndani
le t' pelcas hasmi e ballkani
edhe kushdo ne europë armik
mos u blej per metelik
o shqiptarë kthe krenarinë
mesoe punen e bujqsinë
largoj duart nga krimi i zi
ktheu kah ndera ne ardhmeri
e mos msyni n' mergim me dalë
mos shqiptar mos ikni n valë
mos i mbytni qik e djalë
sa ne ujë e sa ne det
e me i lanë po votrat shkret
neper det qe vjen trazue
mish per qen gjithmon me blue
per qen toke e per qen deti
kshtu se thot ndera e adeti
se nuk ësht mishi i shqiptarit
per qenë deti e punë t 'rrogtarit
Mosni motra e vllazen n' fise
Se shum t' mirë e keni n' hise
At shqipni buzë artë prej deti
Plot grunaja bereqeti
Edhe fusha ah të paana
E ato vasha i keni zana
Per kah nuri e bukurija
Qe i shartoj po perendija
Me gjak shege i ka kullue
Me ylbera i ka lulzue
Edhe ngjyrë ju dha prej ari
Gjuhë bibil e zë shqiptari
Me ato flok lidhun n' kordele
Në at shqipni që ësht nje skele
E ballkanit plot me ari
Qe ligjron ne gjuhë shqiptari
Edhe gjijtë me fllad qdo flete
i levizin n' puhizë jete
mos i leni ato qetina
zogza t' arit kanarina
qe e kndojnë kangen n' mes t' beharit
tue lmue flatrat n' fije t barit
mos i leni n'dorë t'barbarit
mos i leni ne rrugë bizare
veq per tregje e per pazare
si te don bota nderkombtare
me shfry epsh si ne shpi publike
kto jan vasha ilirike
arti i tyre e mbrrinë diellin
po kto ne sharm mahnisin qiellin
per kah sharmi e bukurija
jo me u shit po kto perrija
s e ju vret ju perendija
e mos e thasht kurr qielli ne pendë
as me u shkrue kund n kokë a s n' mendë
per me mbetë zogza e shqiptarit
neper kthetra t' nderkombtarit
ma parë u shofshin ato fise
kund n' per glob mos mbetshin hise
edhe u shoftë fara n' dhe e kore
gjithkah n' glob rrruzull toksore
ne qoftë se shitet vashë arbnore
ose duket ne trotoare
tue shit nderen per pak pare
veq pse duart tona mbi dhe
permbi punë s' bien si rrufe
dhasht i lumi e i madhi zot
ne per shekuj muaj e mot
me lulzue ndera shqiptare
ne unitet e abetare
abetarja e alfabetit
le te jet gjuha e unitetit
ne fron me msy kah puna e ndera
nder sektorë zhvillime tjera
pend a ime po ju thrret
hiq ma pak s e tridhjet vjet
por ju kokë s jeni tue kthye
m' duket ma fort ësht tu u pelqye
per me u vyshkë e per me u thye
prandaj kund ju as ndermendë
nuk e keni timen pendë
qe ju thrret ju o shqiptarë
me germue mbi shkollë e arë
mos me u shtru nën nderkombtarë
as me ble perime t' huaj
as varfri ne vjet e muaj
as nuk shihni sa po vuaj
veq nji her t' ju shoh n' bashkim
kah po msyni me lulzim
permbi punë e ardhmëri
kah punoni varg e vi
kah lufoni qdo shemtim
kah i shmangni të zeza e krim
edhe perlyerjen e flliqsi tjera
mos me i lanë me u rrasë te dera
as te dera e shqipnisë
qofshin larg globit t' njerzisë
un me pendë tash tridhjet vjet
lot e ngjyr tue derdhë si det
tu ju thirrë bashkonu mbarë
biznesmen e aksionarë
kahdo jeni ju shqiptarë
edhe ju tjer pasanik
me u radhit porsi qerpik
mbi at sy permbi qepallë
ne tokë etnije ne gurë e zallë
permbi fusha e ara e dhe
si nji diell n' bashkim me nxe
e mos bleni mallra te huej
qe na e shtruen jeten n' rremujë
ku e shet greku e ai shkja
groshen qumshtin pa ja nda
per shum fishine dolalrin
shum ma shtrejt ja shet shqiptarit
ndoshta helme edhe permbanë
qe sa vjet shqiptart thajnë
me produkte helmatike
gjith ku i thonë shqipni etnike
shum ma shtrejt e njiqind fish
edhe helme ne tul e mish
mandej u shesin kafshë bizare
qe i i ushqejnë me helmatare
kemikale e e do tjera
prishen prore kafsht e mjera
qe nuk jan ma as per djaj
as per ujq as per qakaj
por si ia japin gjith shqiptarve
se kshtu e don urdhri i barbarve
edhe loja e mercenarve
me shit prore e me ble
ushqim te hasmit per tri fe
qe i shperndahet etnisë tonë
me sa trena e kamion
edhe tjera artificiale
duke e vyshkë etninë ngadale
me do eshtra blue prej qeni
sa shum kombe ajo q e i qmeni
qe i kan rrit me injeksione
me do helm,e ngjyrë demone
por shqipni etnija jonë
i ka bjeshket gjallë ku i lulzon
bio era e malsisë
plot me ende je te bukurisë
me u ushqye aty bagtija
mish ma te mir nuk ka njerzija
le ta din mirë qytetnija
atje toka e damarit
ka strukturë e shpirtë t e arit
art i ka fijet e barit
po atje vet ësht mahnija
atje gjallë rrijnë era e shija
art mbi art ësht bjeshka e vrrija
atje arra pjeshka e vrrini
e ju s' po dini se ai shalqini
edhe pjeshka ne buzë drini
ne but´z ë deti edhe qershija
dardha e mani e lajthija
shum me te mira i ka shqipnija
se ne tjeter qdo etni
si ne aromë e si ne mahni
dardha e ftoni me qershi
edhe laken e spec me e aromë
lule shegë e lule fton
edhe agrumet e limoni
qe i nxjerr dhe e det i joni
andej berati ësht ulliri
ne kosovë gruri e kalliri
si valë deti e myzeqeja
dua ti shoh te ri e te reja
tue mbjellë n' vargje e fidane
tue kendue me shqip gjuhë nane
e jo me gisht tue ba kah ne
kush ma e vjeter kombe e fe
tue ne rrxue erzin per dhe
tue ble rrugve qikë shqiptare
neper zhgjyre e trotoare
veq pse ajo s po i ka do pare
per me ngranë e per me pi
dil e shih o kob i zi
se qfar name ra ne etni
se qfar name na kan sjellë
kombe te hueja sherr kan mbjellë
me qllim ket zi e kan ndjellë
me bë gisht n' drejtim kah ne
me poshtrim simbol nder fe
e nuk mbjellen ndoj bimë tjeter
ndoj miqsi per veq lugeter
e jo bujqsi mbi fusha e ara
he lugatit i humbt fara
qe s' na len me ecë nga e mbara
po na i prishi ato fabrika
me na ra ma poshtë etika
papunsia me na lidhë
e varfria me na dridhë
fat mbi ne ma mos me u zgjidhë
Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
me na quajt bisha me bisht
veq me ndejt kah ne me gisht
tue ba bota e qytetnija
e me ne me u tallë varfria
thue s e duar s po ka shqiptari
me germua n bujqsi e ari
neper te veta ato miniera
thue se s' din q' ësht puna e ndera
thue s e s' din q' ësht bukuria
thue se s din q esht qytetnija
qka ësht puna e dashuria
po ai vet kto nisë i ka
por s e tjert duan me ja tha
po ja thajnë po ja shkelmojnë
vashat fort po ja shemtojnë
edhe jeten ne bojkot
tremij vjet n' shekuj e mot
prish bujqsi e dinjitet
prish fabrik e kan lanë shkret
por s e un duart i thrras shqiptare
me u bashkue mbi tokë kombtare
te vyeshme i thrras me gjuh amtare
e ju bëj be me diell e hanë
kshtu etninë ma mos me e lanë
mos me e lanë kshtu me u ligshtue
se mua dielli fjalë m' ka que
me pendë timen gjith me shkrue
mi ka falë rrezet n' germë shqipe
per me qa per bimë e pipe
me ju prekë ne deje e gjak
per t' ju nisë mbi punë e cak
kshtu m' ka dhanë edhe ngjyrë ajo hana
per me thirrë nder ato zana
nder ato vasha gjeraqina
mos te ju thanë po moti e stina
mos t e ju rrej mendja e juej
per me u nisë kah dhe i huej
ju krahnorin e keni vi
si ai balli n' krenari
balli i hanes që shendritë
mos gaboni me u koritë
ndera juaj e puna n' voter
do t e ju mbanë shqipe oj moter
tjeter shteg zoti nuk la
perveq punes kshtu e tha
edhe e shkroi si kushtetutë
mbi dhe e ne ballë te qiellit t butë
merre oj shqipja sqepekrrutë
msoje prore ne shekujstinë
merre oj shqipe q gjeraqinë
punen punen ndershmërinë
te ka hije puna me at shtat
me at vetull e flok te gjatë
neper ara kur t e luan era
shum ma emebel ësht ajo ndera
me pak buk e djath shqiptare
s e n' skllavri n'per trotoare
me t' perlye qdo zhgjyr i huaj
un per ju motra po vuaj
e ju askush q e tridhjet vjet
n' penden time i fjalë s e qet
per me i vu pak veshin asajë
tridhjet vjet me lot po e lajë
tridhjet vjet më mbeti në vaj
tridhjet vjet e mshefi armiku
tridhjet vjet tu i kja qerpiku
tridhjet vjet thue s ' ësht mbí dhe
tue perbuzë që n' moshë të re
por s' përbuzet penda ime
ajo lshon rreze me shkrime
dije mirë etnija ime
se rrugë tjeter ti nuk ke
kshillë prej pendes per pa ble
os e falë merre e mbas sajë
rruges t' menqur mos ju ndajë
ose rrin gjith nën qakaj
ne Qoqftë s e kshillë nuk don me ble
n' qoftë s e djalë ti mua nuk m' ke
ma mir vonë ktheu dinjitetit
se me u pshty po dheut e detit
gjithfar sojit e miletit
veq pse punes don me i ikë
e me i shit don djalë e qikë
me fitue leht metelik
nuk esht leht mori etni
shum ma mirë eSht me bujqsi
me teknikë e me fabrika
edukoj ti djem e qika
dikush punë dikush zanatë
te gjith n nji front t hyjm n' shekuj t' gjatë
e ta gjejmë nji shteg a vulë
e ta gjejmë po nji formulë
e te ja dalim bashk ne krye
shum ma mirë s e ligsht me u thye
fati mbrapsht po me na u kthye
me na ra qdo krenari
me na mbet toka n 'varfri
me shum zhgjyre e me fundrrina
me u ushqye po moti e stina
me na mbetë tha bereqeti
me vajtuer po toka e deti
veq ps e punë nuk don shqiptari
në tokë mbi dhe ku e la i pari
ku i tha nana nina nina
me kja qyqja mbi djerrina
toka jonë e shkretë me ferra
me lodruue uritha e derra
mos me pas kund bimë e serra
as bujqsi a s moderni
me u pa arat si kuti
pe r me u pa të bukura gra
me ato duar si q' dijnë me i nda
fijet e bukura te bujqsisë
kahdo frytet e bimësisë
tu i herrë barit t' bukurisë
kan me shndritë po gurëe zzalle
kur ti shohin me hall halle
me duar te bardha si engjulltare
ne per produkte prodhimtare
tue vlue ne punë bijat shqiptare
dikush fushes e dikush shpatit
por si vlera e dukatit
tue vlue punes kah rrafshina
neper mote e neper stina
gjith kah jan tokat pjellore
gjith ku u thonë troje arbnore
bashk i dua bashk i dua
e ju mandej me ftoni mua
mos e me leni ktu t e mjerë
si bilbil mbi t' huajen verë
e po deshtet mos me ftoni
të më shof mua dhe i joni
më leni kshtu si m keni tha
gjall etnije siq jam nda
sa per vete un s' kam brengtare
tjeter brengë veq breng's shqiptare
s' dua t' shoh vasha n' trotoare
tue shitë nderin per pak pare
a s me turp me e pa etninë
mirë ia dua mot e sitnë
mirë ia dua ato fidane
mirë ia dua ato plane
mirë ia dua rrezet ne buzë
e jo bota tue perbuzë
kur kjo art e ka hjeshinë
kund ma te bukur s ´sheh etninë
as nder kombe as nder fe
kah shkojnë diell e hanë tue nxe
veq me kenë ah mos me u shitë
per pak pare a ndoj mëditë
ndoj mëditje te zotnisë
te qifligarit t qytetnisë
qe ia mbanë krahun rrospisë
kohë rruspije q e don nder ne
me i perzie kopilt mbi dhe
e t ven veprim moden e ti
si t' ja don epshi n' raki
me poshtrue e jet me nxi
se ja dashka qejfi i vet
kahdo caku atij ja qet
kahdo i ndizet epshi i vet
kahdo i ndizet ajo djallzija
ne kurth mos bini o fise te mia
veq pse kshtu u don epshegjija
as ne kurtha te mercenarit
te zotnisë as t 'gospodarit
bini shtrue mbi punë n'djers t' ballit
se ju bjen po pika e hallit
ju mshel shteg e ju mshel udhë
mbi nji pleh rrota ju hudhë
ne kosh plehu historija
me u permend s' don qytetnija
vjellë kush N' Mend dikund ju qet
ikun kombet e mbetni shkret
nuk jo don kush fise arbnore
as per kosh a s nevojtore
kshtu e kan cakun grek e shkja
per te gjallë ju me ju tha
e me fe duke ju nda
me u shkretu neper rremuj
me ju tha toka pa ujë
e me qa gjith fusha e male
mos me pasë hidrocentrale
vera ne gjamë per me ju ikë
pa ndoj dritë pa elektrikë
pa bujqsi e pa punsim
me mbetë prore me rrethim
me rrethim te varfrisë e viza
djerrë mbi ara e shkret mbi driza
ku a s qyqet ma s' do t e rrijnë
ku as shpresat ma s do t e mbijnë
ku as iriqat s do te gjejnë pronë
ku s do te rrin fjallë as demon
veq do t e ikun si pa krye
kush kah mundet n' shpresa kthye
po qeveri e pushtetarë
a lexoni germë per farë
te ksaj pende gjithkombtare
a thue u shkon mendja n' dritare
te ksaj faqje ju me u gjetë
sa do pak me shplue ndoj fletë
sa do pak nji varg me lot
qe po e shkruej n kto ftyra sot
ftyra hane te ktij forumi
dikund embel si agrumi
dikund lang qe vuan pelimi
dikund germa e kshilla shkrimi
po ju andej o deputet
qe ju thrras q e tridhjet vjet
her rme gojë e her m e shkrim
a ju ndezet ne gjak ndoj vlim
per me e kythe koken shqiptare
kah kto vargje gjithkombtare
a ju thrret ndoj brengë kah caku
a ju nxehet shpirti a gjaku
apo akull jeni n 'strukturë
apo n' zemer keni gurë
E jo gjak q e din me rrjedhë
a thue ndejat ju kan tredhë
qejfet tua me sefa
e nuk dini per babë e vlla
as per moter a s per atdhe
as per komb per fat e fe
ndoshta dini por nuk doni
se ma shum andej anoni
kah shemtimi e kah demoni
por s e jo kah dhe i joni
as kah fisi e as kah fara
kah progresi e kah e mbara
veq s e te hujat ju kan vu para
e nuk d el kund birë shqiptari
jo me i thanë qdo nderkombtari
jo nuk shes un gurë e dhe
nuk ka ari q e m' ka ble
se jam djalë i kastriotit
nuk e shes shqipninë e zotit
as te bijve shqipëtarë
per pa u shue globi me farë
nuk i thot kush jo mbi dhe
mjaft ma o i huej mjaft na ke pre
na ke pre ne besë e tha
na ke nda po vllaun me vlla
jo nuk doli kush me dridhë tokë
jo q e besa o miq e shokë
as me dridh ë kund ah ndoj binë
ndoj sirtarë a tavolinë
grusht me i ra n kombe t bashkueme
ku ato mbledhjet shkojn fatlume
pa probleme me ata kravata
ne per llafe e fjalë te gjata
per me thanë mjaft ma satan
se jam gjaku ilirian
nuk jam ktu me u shit me u ble
veq pse doni gjakun rrke
gjithfar kombesh e fise e ngjyra
me i shkue n turp po etnisë ftyra
kush ma i pari kah na djeg
se shqipnija nuk esht treg
por esht komb esht nji etni
kerkon fjalen ne qytetni
po kerkon gjithmonë drejtesi
po e kerkron lirinë e vet
po i don copat q e i lan shkret
ne trup te saj per me i bashkue
e jo ne pushtime me u shkretue
neper shekuj tu u varfrue
ne pushtime e papunsi
ndajë kosovë e ndajë qamëri
tu i nda fiset varg e vi
dikujt thuej se ti j e grek
dikujt tjeter je zejbek
ngrit nji kish e ngrit nji fe
e bujqsinë mbas dore le
le te ikun djalë e qikë le te ikë truri ne amerikë
le te shperndahen varg e vi
le te pijnë lot e varfri
thue s e kshtu shekujt po duan
qe shqiptari gjith të vuan
qe ti qajnë po fise e troje
qe ti qajnë po bletë e hoje
qe ti qajnë mrizat pa dhi
ti qajnë trojet me varfri
pa ndoj dele e kang me fyje
pa u gjallrue po fusha e pyje
askah stabnet e as bagtija
as kah vatha e blegtoria
te mos i shihet kund qobani
te mos i shihet vathi as stani
te mos i shihet bukuria
veq do therra e do gllija
veq n' merzi me u pa djerrina
pa u pa kund ara e bashtina
as kopshtije e as zhvillimi
perveq loti e shkolla krimi
shitje femrash shitje fmi
prish kultur e qytetni
thue s kem komb as qeveri
thue nuk ka kund ligj as shtet
thue nuk ka kund deputet
thue nuk kjanë kund ndoj qerpik
thue nuk ka akademik
thue nuk ka kund ndoj ndergjegje
thue mbi dhe nuk ka pergjegje
pse ky turp me ra nder ne
per me prishë traditë mbi dhe
kjo s 'ësht rruga e qytetnisë
nji rrug tjeter duhet nisë
aman turp mos ' len kori
në qoftë se ti oj qeveri
veq pak mendje e mbanë kreje
mi shiko kto thurje e neje
se etnija po del feje
pe r pak buk thonë shitet moter
per pak kryp me pasë ne voter
qe zakon s e pat shqiptari
q e per nderë ka ra mbi zhari
i ka flakrue shpata n' beteja
thonë ka msy ma rrept se rrfeja
kur iu prek sedra e ai nderë
fort ka ra si shqipe n' erë
me piskamë e me rropamë
esht shkurtue krenash me gjamë
gri e pre ne fushë e koder
gjaku e lufta i esht dukë loder
veq me mbrojtë moter e nanë
me mbrojtë vashen por si zanë
t' gjallë ne dorë po mos me e lanë
e pse u ligshtue tash n' ket ditë t' sotit
thue s jan te bijt e kastriotit
e spo i joshë a s puna a s shkolla
po vjen kobi per okolla
nuk po u shihet largpamsija
puna a s shkenca e a s bujqsia
nuk po mbjellet as kertolla
nuk po mbin kund pip a s molla
nuk po shihen plane te holla
te holla plane as kund mend
nuk po shihet n' ndoj kuvend
as kombtar as ne nivel
kund shqiptar mbi dhe spo del
me pri ndoj djal i skenderbegut
per me e que shqpininë drejt shtegut
gjith kah esht ajo etnike
mos me e shkelë ploja armike
me e shitë lirë ne treg me e ble
dorë mbas dore nder shkerbe
tu ia prishë makineritë
neper shekuj tue koritë
e ju atje t biznesit ku jini
a thua tash ku hani e pini
ne hotele ne shilte te buta
kur sot shqipja sqepekrruta
nuk po len pllambë as udhkryqe
pe r pa e kja me lot si qyqe
mblue e ka medet vafrija
e shkretoj ah papunsia
kund si shihet as bujqsia
po ju kurr me ato pare
nuk u dukt mbi tokë shqiptare
te gjith kah jeni pasanik
keni mbetë ne at qiflik
në at guacen tuaj mizore
kurr su lidht per bese e dore
per me i dhanë tokes arbnore
tjeter qehre per mbi dhe
kah progresi kund me nxe
per me nisë ndonji fabrikë
nejri tjetrit gjith tue ikë
tu ju shmangë gjith njeri tjetrit
thue s e u ndjekun kund lugetrit
ikni vllaut mshehnu nën lkurë
thue s e e keni zemren gurë
ndonje copë thue ne mish si akull
kur etnija ka ra shakull
e varfrija e ka mbulue
nuk punon as qikë a sgrue
djal as burrë askund n dy kambë
ta lulzoj etninë n' qdo pllambë
e po i qajnë ato fusha e male
ka mbetë ne tym me do lokale
ku perdridhen kamariere
e kuzhinat me tengjere
per me rrasë ne luks e lojë
me u gajasë padront me gojë
kur etnija shkret e ne plojë
rrin pa punë n' fukarallak
ku jan prishë zakonet n' gjak
se nuk ësht jeta veq hotele
por po i duam rrush e bizele
po e duam groshen neper ara
rrush hardhi po duam e nara
laken spec po duam patate
e jo klane tarikate
po ku esht akademiku
profesori e mekaniku
ingjinjeri e tekniku
arkitekti e tjerë me plane
pse nuk qajnë per fat t' ksaj nane
per fat shqipje te ksaj etnike
qe ju thye zemra qelike
qe e kan shitë e qe e kan ble
qe po i djgeun gurë e dhe
pse s' bashkohen biznismenat
qe ti ngrisim lart bedenat
edhe themelet shtet e kala
te mos na shkelin grek e shkja
por se e fortë te dal shqipnija
si kah shkenca e kah bujqsia
pse kshtu strukë jan t 'gjith pasiv
thue kan mbetë per ndoj arkiv
nuk po ka shqiptarë aktiv
si muze si nji gurë heshtë
pse nuk niset serrë a s vneshtë
as ne vrrije e as ne kreshtë
pse nuk niset industrija
me u punsue e mbarë shqipnija
gjith ku i thonë e lashta etnike
ne viset tona te lashta antike
autori i vargjeve shqiptare me titull
mledhni keshilla esht xhelal ferizi krijuesi i miliona vargjeve shqiptare ne mergim
qe nga viti 1981 dri ne vitin 1988 ne burg e dri me sot ne mergim
kontakti me autorin
kekroni ne ket adresë qe shkruhet imeil adresë elektronike
veq me ndejt kah ne me gisht
tue ba bota e qytetnija
e me ne me u tallë varfria
thue s e duar s po ka shqiptari
me germua n bujqsi e ari
neper te veta ato miniera
thue se s' din q' ësht puna e ndera
thue s e s' din q' ësht bukuria
thue se s din q esht qytetnija
qka ësht puna e dashuria
po ai vet kto nisë i ka
por s e tjert duan me ja tha
po ja thajnë po ja shkelmojnë
vashat fort po ja shemtojnë
edhe jeten ne bojkot
tremij vjet n' shekuj e mot
prish bujqsi e dinjitet
prish fabrik e kan lanë shkret
por s e un duart i thrras shqiptare
me u bashkue mbi tokë kombtare
te vyeshme i thrras me gjuh amtare
e ju bëj be me diell e hanë
kshtu etninë ma mos me e lanë
mos me e lanë kshtu me u ligshtue
se mua dielli fjalë m' ka que
me pendë timen gjith me shkrue
mi ka falë rrezet n' germë shqipe
per me qa per bimë e pipe
me ju prekë ne deje e gjak
per t' ju nisë mbi punë e cak
kshtu m' ka dhanë edhe ngjyrë ajo hana
per me thirrë nder ato zana
nder ato vasha gjeraqina
mos te ju thanë po moti e stina
mos t e ju rrej mendja e juej
per me u nisë kah dhe i huej
ju krahnorin e keni vi
si ai balli n' krenari
balli i hanes që shendritë
mos gaboni me u koritë
ndera juaj e puna n' voter
do t e ju mbanë shqipe oj moter
tjeter shteg zoti nuk la
perveq punes kshtu e tha
edhe e shkroi si kushtetutë
mbi dhe e ne ballë te qiellit t butë
merre oj shqipja sqepekrrutë
msoje prore ne shekujstinë
merre oj shqipe q gjeraqinë
punen punen ndershmërinë
te ka hije puna me at shtat
me at vetull e flok te gjatë
neper ara kur t e luan era
shum ma emebel ësht ajo ndera
me pak buk e djath shqiptare
s e n' skllavri n'per trotoare
me t' perlye qdo zhgjyr i huaj
un per ju motra po vuaj
e ju askush q e tridhjet vjet
n' penden time i fjalë s e qet
per me i vu pak veshin asajë
tridhjet vjet me lot po e lajë
tridhjet vjet më mbeti në vaj
tridhjet vjet e mshefi armiku
tridhjet vjet tu i kja qerpiku
tridhjet vjet thue s ' ësht mbí dhe
tue perbuzë që n' moshë të re
por s' përbuzet penda ime
ajo lshon rreze me shkrime
dije mirë etnija ime
se rrugë tjeter ti nuk ke
kshillë prej pendes per pa ble
os e falë merre e mbas sajë
rruges t' menqur mos ju ndajë
ose rrin gjith nën qakaj
ne Qoqftë s e kshillë nuk don me ble
n' qoftë s e djalë ti mua nuk m' ke
ma mir vonë ktheu dinjitetit
se me u pshty po dheut e detit
gjithfar sojit e miletit
veq pse punes don me i ikë
e me i shit don djalë e qikë
me fitue leht metelik
nuk esht leht mori etni
shum ma mirë eSht me bujqsi
me teknikë e me fabrika
edukoj ti djem e qika
dikush punë dikush zanatë
te gjith n nji front t hyjm n' shekuj t' gjatë
e ta gjejmë nji shteg a vulë
e ta gjejmë po nji formulë
e te ja dalim bashk ne krye
shum ma mirë s e ligsht me u thye
fati mbrapsht po me na u kthye
me na ra qdo krenari
me na mbet toka n 'varfri
me shum zhgjyre e me fundrrina
me u ushqye po moti e stina
me na mbetë tha bereqeti
me vajtuer po toka e deti
veq ps e punë nuk don shqiptari
në tokë mbi dhe ku e la i pari
ku i tha nana nina nina
me kja qyqja mbi djerrina
toka jonë e shkretë me ferra
me lodruue uritha e derra
mos me pas kund bimë e serra
as bujqsi a s moderni
me u pa arat si kuti
pe r me u pa të bukura gra
me ato duar si q' dijnë me i nda
fijet e bukura te bujqsisë
kahdo frytet e bimësisë
tu i herrë barit t' bukurisë
kan me shndritë po gurëe zzalle
kur ti shohin me hall halle
me duar te bardha si engjulltare
ne per produkte prodhimtare
tue vlue ne punë bijat shqiptare
dikush fushes e dikush shpatit
por si vlera e dukatit
tue vlue punes kah rrafshina
neper mote e neper stina
gjith kah jan tokat pjellore
gjith ku u thonë troje arbnore
bashk i dua bashk i dua
e ju mandej me ftoni mua
mos e me leni ktu t e mjerë
si bilbil mbi t' huajen verë
e po deshtet mos me ftoni
të më shof mua dhe i joni
më leni kshtu si m keni tha
gjall etnije siq jam nda
sa per vete un s' kam brengtare
tjeter brengë veq breng's shqiptare
s' dua t' shoh vasha n' trotoare
tue shitë nderin per pak pare
a s me turp me e pa etninë
mirë ia dua mot e sitnë
mirë ia dua ato fidane
mirë ia dua ato plane
mirë ia dua rrezet ne buzë
e jo bota tue perbuzë
kur kjo art e ka hjeshinë
kund ma te bukur s ´sheh etninë
as nder kombe as nder fe
kah shkojnë diell e hanë tue nxe
veq me kenë ah mos me u shitë
per pak pare a ndoj mëditë
ndoj mëditje te zotnisë
te qifligarit t qytetnisë
qe ia mbanë krahun rrospisë
kohë rruspije q e don nder ne
me i perzie kopilt mbi dhe
e t ven veprim moden e ti
si t' ja don epshi n' raki
me poshtrue e jet me nxi
se ja dashka qejfi i vet
kahdo caku atij ja qet
kahdo i ndizet epshi i vet
kahdo i ndizet ajo djallzija
ne kurth mos bini o fise te mia
veq pse kshtu u don epshegjija
as ne kurtha te mercenarit
te zotnisë as t 'gospodarit
bini shtrue mbi punë n'djers t' ballit
se ju bjen po pika e hallit
ju mshel shteg e ju mshel udhë
mbi nji pleh rrota ju hudhë
ne kosh plehu historija
me u permend s' don qytetnija
vjellë kush N' Mend dikund ju qet
ikun kombet e mbetni shkret
nuk jo don kush fise arbnore
as per kosh a s nevojtore
kshtu e kan cakun grek e shkja
per te gjallë ju me ju tha
e me fe duke ju nda
me u shkretu neper rremuj
me ju tha toka pa ujë
e me qa gjith fusha e male
mos me pasë hidrocentrale
vera ne gjamë per me ju ikë
pa ndoj dritë pa elektrikë
pa bujqsi e pa punsim
me mbetë prore me rrethim
me rrethim te varfrisë e viza
djerrë mbi ara e shkret mbi driza
ku a s qyqet ma s' do t e rrijnë
ku as shpresat ma s do t e mbijnë
ku as iriqat s do te gjejnë pronë
ku s do te rrin fjallë as demon
veq do t e ikun si pa krye
kush kah mundet n' shpresa kthye
po qeveri e pushtetarë
a lexoni germë per farë
te ksaj pende gjithkombtare
a thue u shkon mendja n' dritare
te ksaj faqje ju me u gjetë
sa do pak me shplue ndoj fletë
sa do pak nji varg me lot
qe po e shkruej n kto ftyra sot
ftyra hane te ktij forumi
dikund embel si agrumi
dikund lang qe vuan pelimi
dikund germa e kshilla shkrimi
po ju andej o deputet
qe ju thrras q e tridhjet vjet
her rme gojë e her m e shkrim
a ju ndezet ne gjak ndoj vlim
per me e kythe koken shqiptare
kah kto vargje gjithkombtare
a ju thrret ndoj brengë kah caku
a ju nxehet shpirti a gjaku
apo akull jeni n 'strukturë
apo n' zemer keni gurë
E jo gjak q e din me rrjedhë
a thue ndejat ju kan tredhë
qejfet tua me sefa
e nuk dini per babë e vlla
as per moter a s per atdhe
as per komb per fat e fe
ndoshta dini por nuk doni
se ma shum andej anoni
kah shemtimi e kah demoni
por s e jo kah dhe i joni
as kah fisi e as kah fara
kah progresi e kah e mbara
veq s e te hujat ju kan vu para
e nuk d el kund birë shqiptari
jo me i thanë qdo nderkombtari
jo nuk shes un gurë e dhe
nuk ka ari q e m' ka ble
se jam djalë i kastriotit
nuk e shes shqipninë e zotit
as te bijve shqipëtarë
per pa u shue globi me farë
nuk i thot kush jo mbi dhe
mjaft ma o i huej mjaft na ke pre
na ke pre ne besë e tha
na ke nda po vllaun me vlla
jo nuk doli kush me dridhë tokë
jo q e besa o miq e shokë
as me dridh ë kund ah ndoj binë
ndoj sirtarë a tavolinë
grusht me i ra n kombe t bashkueme
ku ato mbledhjet shkojn fatlume
pa probleme me ata kravata
ne per llafe e fjalë te gjata
per me thanë mjaft ma satan
se jam gjaku ilirian
nuk jam ktu me u shit me u ble
veq pse doni gjakun rrke
gjithfar kombesh e fise e ngjyra
me i shkue n turp po etnisë ftyra
kush ma i pari kah na djeg
se shqipnija nuk esht treg
por esht komb esht nji etni
kerkon fjalen ne qytetni
po kerkon gjithmonë drejtesi
po e kerkron lirinë e vet
po i don copat q e i lan shkret
ne trup te saj per me i bashkue
e jo ne pushtime me u shkretue
neper shekuj tu u varfrue
ne pushtime e papunsi
ndajë kosovë e ndajë qamëri
tu i nda fiset varg e vi
dikujt thuej se ti j e grek
dikujt tjeter je zejbek
ngrit nji kish e ngrit nji fe
e bujqsinë mbas dore le
le te ikun djalë e qikë le te ikë truri ne amerikë
le te shperndahen varg e vi
le te pijnë lot e varfri
thue s e kshtu shekujt po duan
qe shqiptari gjith të vuan
qe ti qajnë po fise e troje
qe ti qajnë po bletë e hoje
qe ti qajnë mrizat pa dhi
ti qajnë trojet me varfri
pa ndoj dele e kang me fyje
pa u gjallrue po fusha e pyje
askah stabnet e as bagtija
as kah vatha e blegtoria
te mos i shihet kund qobani
te mos i shihet vathi as stani
te mos i shihet bukuria
veq do therra e do gllija
veq n' merzi me u pa djerrina
pa u pa kund ara e bashtina
as kopshtije e as zhvillimi
perveq loti e shkolla krimi
shitje femrash shitje fmi
prish kultur e qytetni
thue s kem komb as qeveri
thue nuk ka kund ligj as shtet
thue nuk ka kund deputet
thue nuk kjanë kund ndoj qerpik
thue nuk ka akademik
thue nuk ka kund ndoj ndergjegje
thue mbi dhe nuk ka pergjegje
pse ky turp me ra nder ne
per me prishë traditë mbi dhe
kjo s 'ësht rruga e qytetnisë
nji rrug tjeter duhet nisë
aman turp mos ' len kori
në qoftë se ti oj qeveri
veq pak mendje e mbanë kreje
mi shiko kto thurje e neje
se etnija po del feje
pe r pak buk thonë shitet moter
per pak kryp me pasë ne voter
qe zakon s e pat shqiptari
q e per nderë ka ra mbi zhari
i ka flakrue shpata n' beteja
thonë ka msy ma rrept se rrfeja
kur iu prek sedra e ai nderë
fort ka ra si shqipe n' erë
me piskamë e me rropamë
esht shkurtue krenash me gjamë
gri e pre ne fushë e koder
gjaku e lufta i esht dukë loder
veq me mbrojtë moter e nanë
me mbrojtë vashen por si zanë
t' gjallë ne dorë po mos me e lanë
e pse u ligshtue tash n' ket ditë t' sotit
thue s jan te bijt e kastriotit
e spo i joshë a s puna a s shkolla
po vjen kobi per okolla
nuk po u shihet largpamsija
puna a s shkenca e a s bujqsia
nuk po mbjellet as kertolla
nuk po mbin kund pip a s molla
nuk po shihen plane te holla
te holla plane as kund mend
nuk po shihet n' ndoj kuvend
as kombtar as ne nivel
kund shqiptar mbi dhe spo del
me pri ndoj djal i skenderbegut
per me e que shqpininë drejt shtegut
gjith kah esht ajo etnike
mos me e shkelë ploja armike
me e shitë lirë ne treg me e ble
dorë mbas dore nder shkerbe
tu ia prishë makineritë
neper shekuj tue koritë
e ju atje t biznesit ku jini
a thua tash ku hani e pini
ne hotele ne shilte te buta
kur sot shqipja sqepekrruta
nuk po len pllambë as udhkryqe
pe r pa e kja me lot si qyqe
mblue e ka medet vafrija
e shkretoj ah papunsia
kund si shihet as bujqsia
po ju kurr me ato pare
nuk u dukt mbi tokë shqiptare
te gjith kah jeni pasanik
keni mbetë ne at qiflik
në at guacen tuaj mizore
kurr su lidht per bese e dore
per me i dhanë tokes arbnore
tjeter qehre per mbi dhe
kah progresi kund me nxe
per me nisë ndonji fabrikë
nejri tjetrit gjith tue ikë
tu ju shmangë gjith njeri tjetrit
thue s e u ndjekun kund lugetrit
ikni vllaut mshehnu nën lkurë
thue s e e keni zemren gurë
ndonje copë thue ne mish si akull
kur etnija ka ra shakull
e varfrija e ka mbulue
nuk punon as qikë a sgrue
djal as burrë askund n dy kambë
ta lulzoj etninë n' qdo pllambë
e po i qajnë ato fusha e male
ka mbetë ne tym me do lokale
ku perdridhen kamariere
e kuzhinat me tengjere
per me rrasë ne luks e lojë
me u gajasë padront me gojë
kur etnija shkret e ne plojë
rrin pa punë n' fukarallak
ku jan prishë zakonet n' gjak
se nuk ësht jeta veq hotele
por po i duam rrush e bizele
po e duam groshen neper ara
rrush hardhi po duam e nara
laken spec po duam patate
e jo klane tarikate
po ku esht akademiku
profesori e mekaniku
ingjinjeri e tekniku
arkitekti e tjerë me plane
pse nuk qajnë per fat t' ksaj nane
per fat shqipje te ksaj etnike
qe ju thye zemra qelike
qe e kan shitë e qe e kan ble
qe po i djgeun gurë e dhe
pse s' bashkohen biznismenat
qe ti ngrisim lart bedenat
edhe themelet shtet e kala
te mos na shkelin grek e shkja
por se e fortë te dal shqipnija
si kah shkenca e kah bujqsia
pse kshtu strukë jan t 'gjith pasiv
thue kan mbetë per ndoj arkiv
nuk po ka shqiptarë aktiv
si muze si nji gurë heshtë
pse nuk niset serrë a s vneshtë
as ne vrrije e as ne kreshtë
pse nuk niset industrija
me u punsue e mbarë shqipnija
gjith ku i thonë e lashta etnike
ne viset tona te lashta antike
autori i vargjeve shqiptare me titull
mledhni keshilla esht xhelal ferizi krijuesi i miliona vargjeve shqiptare ne mergim
qe nga viti 1981 dri ne vitin 1988 ne burg e dri me sot ne mergim
kontakti me autorin
kekroni ne ket adresë qe shkruhet imeil adresë elektronike
Faqja 14 e 16 • 1 ... 8 ... 13, 14, 15, 16
Faqja 14 e 16
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi