Një monolog

Fati tonë

Ke qënë i vetëm pa kujtohesh Sizif
Ndryshe askush s'do t'ja dinte për ty
Dhe hyre në legjendë përjetësisht
Aty ku anonim un' mund të hy.

Sepse që ta dish ti, ne jemi mijra
Të njëjtin emër kemi: Emigrant
Ngjitim e prap' ringjitim mijra shpirtra
Paskemi Sizif të njëjtin fat!
* * *

Ashtu ishte fati i Shqipetarit
Te bredh neper rruget e botes
Te shef femirin e tije te embel
Mu te sakji i Europes

Mergimtar ju kudo qe jeni
nje dite do te flet zoti per ne
Shpresa jone e vetme le te mbetet
Qe te vdesim ne Atedhe.

Aty le te shuhet shpresa e fundit
Aty ku une kam Varret e te parve
Aty do te mbin nje lule e bukur
Lule e bukur Shqipetare.

Malli im

Mallin tim e heq me lote
Qaj kur te tjetert kendojne
Mundohem te ike kur te tjetert flasin
Te kthej pergjegjje jam shume nervoz

Mos me fyeni me buzqeshje
Eshte nje thenje nga nje njeri
Mua me duket se gjdo her kjo
Ndodh te une e te ti

Fyrja do te ishte e mire
Ne raste te veqanta
Por iritimet e njerzve
Te han perbrenda

Po Po une do te vi nje dite
Do te ulem ne toke e te peshperis
O dheu im o toka ime
Qe do ta kalbesh kete trup
Me jep shpres e mos me tut.

Te ty do te jem deri sa te vdes
Te ty do te luaj edhe kur nuk kam shpres
Te ty do te le amanetin e fundit
Dhe une ate dite do te vdes..

Sonte sa shume ndjej mall per ty
Sa shume shume te dashurova ty
sa shume perjetova me ty
ti me fale lot, dhimbje dhe tradheti

TE dua dashuria ime se kurr me pare
me ke tradhetu por prei teje smund te jem e ndar
tradhetia falet por zemra nuk mund te ngjallet
sa shum sonte ndjej mall dhimbje,dashuri
ne kete nate te vetmuar ku me mungon ti

te dua te dua qe kur jemi pare
do ta kujtoj diten kur jemi takuar
te lumtur te qeshur se aniher me pare
do ta kujtoj diten kur jemi ndar
te trishtuar e me zemer te vrare

Dashuria ime per ty do shkruaj
gjithmone se je i vetmi njeri
qe per pak kohe me beri te lumtur
e te gezua,te trishtuar me fale dashuri
qe askush nuk mund te me doje ashtu sic me doje ti

Ndjej Mall

Me zemer plot pikellim shkruaj
Ne munges te dashuris suaj
Nuk dua te genjej por dua te te them
Ne zemren time per ty ka vend.

Une do te jem afer po ti deshe
Une do te ledhatoj po ti deshe
Du ta qes koken ne gjoksin tend
Te qlodhem e te knaqem si me askend.

O Dashuri kush te krijoj ty me thuaj
Vetem nje fjal se une sot kam mall
Me peshperit ne vesh e me trego
Se ti je ajo qe gjdoher me dashuron

Ky shpirt i nje Mergimtari qe vuan pa pushim
Kjo lodhje zemre qe me ben te rrezohem
O sikur te isha afer teje o Dashuri
Nen hijen tende do te sherohem.

Me prit o vajz e bukur matan shkum kodrave
Me prit se une do jem aty me ty
Mos ndegjo se qfar thot bota
Por mendo dhe beso ne kete Dashuri..

Dashuria ime ku je sonte??
dua te te ndjej,zemren tende sic beja dikur
dua te degjoj duke marr fryme ashtu sic beja dikur
dua te puth ashtu si dikur
duaa ohh cfare dua te ledhatoj te perqafoj si kurr me pare
e pshertij ngadale duke thene fjalen me te bukur TE DUA

Nuk e di cfare u be me ne te dy
dikur u dashuruam si te marr
sot nuk shohim njeri tjetrin ne sy
per nje gabim te vogel u larguam
me nuk te pash,po kete dashuri te madhe
si ta mbaje,une te dua ty ska dyshim
te lutem mos me thuj qe sme don
se pa ty jeta ime ska kuptim !!

Jam diku apo nuk egzistoj
Jam shume larg nga ty qe te dashuroj
Digjem e pervlohem kur mendoj
Kur pe pergledhje dhe me thoje Sa te dashuroj.

Me kujtohen ato dite te mira qe bashk kaluan
Nje nostalgji nuk me len rehat
Jetoj apo s’jetoj kete nuk di te tregoj
Por me shume se dua te vi ne krahun tend te pushoj.

Te jem aty si dikur te puthi me mall
Te jem afer teje o shpirt ne atedhe
Ne vendlindjen time ku kam ndjer veten gjall
Ne ate vend ku edhe per dheun une kam mall

Qyteti ime i njome nga lotet e nenave tona
Qyteti im ku vaji eshte i perditeshem
Aty ku te rinjet ikin si zogjet shtegtare
Te mjerat Nena mbesin duke qare..

A do te vije nje dite qe ne te kthehemi
Qe te mos jemi me ne kete Mergim
Te shkojme vendin ton o Dashuri
Ti hudhem tokes ne perqafim...

O Dashuri E Pa Parë
O Jetë E Pa Shijuar
O Vdekje
O Nënë
Që Stu Hoqen Kurrë
Lotet
Oj Tokë Që U Njome
Me Gjakun E Bijeve Dhe Bijave
Oj Liri
Që U Vonove
Për Dike Varrë
Për Dike
Nuse
E Krushqit E Vrarë
Për Mua ënderrë
E Realizuar Përgjysm.
Hapu O Qiell
Hapu O Tokë
Dergoju
Tingullin
E Lirisë
Sepse
Sotë Po Lind Dielli
Në Tokën E Dardanisë
Aty
Ku Gjithmonë
Binte
Vetem Një Tupan
Aty Ku Krushqit
U Vran
Pse
E Deshen Ma Të Mirën Nuse
Atje Më Sdo Të Jetë
Mjegull
Atje Rrezja
Do Të Bie Edhe Mbi Ilirid
Kurse Qamerisë
Po I Dajn Vadën E Dasmes
E Nusen
Do Do Ta Sjellin
Kurse Dhëndërri
Do Të Jetë Shqiptarija
P.S nuk eshte e shkruar nga une por nga nje njeri qe me vite jeton ne mergim ,ani qe ne luften e fundit ju bashkangjit UCK-s.

Ti e di mire mori Zonj
Se vujtja plag nuk sheron,
Te kam then e po te lus.
Sa me pak te vuash.

E dua...


Ne dhomen time jam vetem,
Mendoj ............vall pse nuk jam afer teje.
Lotet me rrokullisen faqeve te mia,
Jan lote dashurije thash me vete,
Jan lote qe tregojn se nje shpirt po vuan.
Jan lote si rigat e shiut te Pranveres,
Ooo perendi qe me krijove mua,
Qe krijove keto male te pa prekshme
O kirjusi i mendimit tim,
Mi fal ca krah te lutem,
Me duhen,
Dua te fluturoj!!!!
Te shetis boten
Te jem bota
Te takoje vajzen qe e dashuroj,
Ajo jeton te lumi,
Aty ka shtepine,..
Ku lulet qelin ne Pranver,
Ku zogjet edhe dimrit kendojn..
Oh moj vash o mall i pa shuar
Besom qe me mendje te kam
Ne shpirt ty te mbaj.
Ah stuhi te lutem tregoj per mua
Tregoni edhe ju o zogje ne mengjes kur pi uje,
Se une ate e dua..

Duaje sa te duash
Krihet i ka te keputur
Nuk eshte me si dikur
Te fluturoj si fluture!

Pa krah nuk fluturohet
I ka te lenduar
Pa zemer a jetohet
Zemra eshte shkrumuar!

E lodhur e rraskapitur
E ushqyer por e uritur
E gjalle por pa shpres
Jete qe ka fillua te vdes!

Mall i pashuar
Drite e pa ndezur
Varg i pathurrur
Kjo dashuri e humbur!

Nata mbuloj edhe sote kete lagje te cilen thuaja se e kam timen, Ika ne dhomen time dhe fillova mendimet si gjdo her.
Ah kjo mendje si me rri vetem te ti!! Me te vertet nuk di pse?Me duket se diqka nuk eshte shume ne rregull me mua.
Qetesi vdekje, Ne lagje nuk degjohet asgje pos disa te lehura qenesh..Vetmia me vret o me vret, thirra ne mbrendesin time ,po askush nuk degjonte edhe pse une thirra aq fuqishem po kjo ishte vetem ne mendjen time.
Per pak qaste u shtriva ne shtratin tim dhe fillova te mendoj, e per ke te menoja hahahahah, buzeqesha po vetem e vetem per ty o shpirt, ti je mendimi im, ti je qenja ime
Ti je ajo qe me sheron plaget, dhe hyra ne boten e mendimeve mu kujtua kur ne te dy ishim shtrire ne dhoomen e madhe te shtepis ton dhe une fillova te prek trupin tend qe digjej flak, duart e mia me nje dirigjim nga zemra pershruanin trupin tend dhe shpirti im knaqej,
Ateher fillove dhe ti te pershkruash trupin tim , O zot nuk di sa ndjeva knaqsi kur ti me puthe per her te pare. Nuk kisha ndjer ate ndjenj kurr. T gjitha qimet e trupit tim u ngrihen thik perpjet dhe duart e mia shkuan ne ajre tamam si kur je para pushkatimit.
Ah sikur te kisha krah tani mu tani ne keto momente te vije te dritarja e shtepi sate te shiqoje kur te zhvishesh, ta shof trupin tend te bardh e te bukur ashtu...
O zot ky mendim me le edhe pa gjume, une me gjumin me nuk jam mik sepse ay eshte arratisur nga une , nuk di pse?
Per nje qast mendova : Vall a eshte ka mendon edhe e dashura ime per mua keto momente, si shenje pohimi me ra cigarja nga goja por nuk e vrejta, Pas disa qastesh nuhata nje arom djegeje diqak po digjej por qfar nuk kisha iden, po digjet shtrati im ...O zot qfar te bej, Doja ta shuaja zjarri por kot nuk mundja duart me ishin lidhur dhe nuk munde ti largoja nga trupi, Thash se do te vdes........
- I dashur, me thirri dikush.
Hapa syte dhe te pash ty nga ferkoje ballin tim, I tronditur bertita u dogje shtepia u dhogj shtrati!! Me buzqeshjen tende te embel me the:
- Jo shpirt kish nje enderr te keqe..Me puthe me ledhatove me fute prap ne gjirin tend dhe u fundosa ne gjumin me te thell........
________________

Do te kerkoj nga ti .

Do te kerkoj nga ti qe te me fal nje buzqeshje
Te me falesh pak dashuri do te jem njeriu
Qe nuk do te vuan me ne vetmi.
Shpresoj se i kupton vargjet qe i thur
Te me kuptosh pak mos vajze do te jem fatlum

Do te kerkoj nga ti qe te takoj nje dite
Te te them ne vesh kete dite e kam prite
Jetoj me mall shume ne kete gyrbet te shkret
E askush nuk mundet te me thote nje fjale te vertet

Do te thoja ne ate takim qe je shume e bukur
Do te thoja se une sot jam shume i lumtur
Do te kaloja te gjitha keto vende me gezim
Po te dija se ti do me falesh ate shikim

Do te lutja shume te me falesh pak dashuri
Do te meshtetja koken ne supin tend me plote krenari
Ti me je e bukur une kete e ndjej dhe e them
Kur te takoj ty do te ngelem pa mend

E nese mori vajzushe ti do me lejosh
Loti im i kripur me nuk do te ndote
Por do te kthehet ne nje buzeqeshje te ngrohet
Do te shkrihem afer teje si kripa ne gote

Do te kerkoja vetem edhe nje gje
Ta puthe syrin tened qe eshte si nje liqen
Ta puthe ate buze te djegure zjarr
Te ledhatoj e te them per ty do ndjej mall...

Te lutem me kupto se keto fjal rrjedhin nga zemra
Ashtu me thot shpirti ashtu mendon mendja,
Do te them TE DUA dhe kurr sdo te genjej
Do te them eja me mua gjer ne fund te jetojm.

Dite te mira do vije nje dite do te takoje
por te fjalen te dua nuk e di a do e shqiptoj
dashuria me la plag ne zemer qe kurr sdo ti harroj
me mori dhe buzqeshjen qe dikur ma dhuroi

Dashuria per mua ishte shume e shenjt
Ti ma theve kete ndjenje qe dikur e kisha aq te shejt
Me more me vete ne humbere,me shpuren me vrullin tend ne harres
Me dhurove dashuri,trishtim e cmenduri te percielluara me tradheti

MOS TE SHOF NE ENDERR..

Me nje zemer te mire une te tregova
Se nje dite diku une te dashurova
Mos vall ishte vetem nje prrall
Kjo dashuri qe me mungoj me mall

Une jam i vetem dhe vuaj kete vetmi
Dua te jem nje dite shume afer me ty
Te te puth e te ledhatoj ne zemer te fus
Qe te kem per jete dhe kurr te mos vuash

Ate dite qe une ika nga i dashuri Atedhe
Ate dite une kam vuajtur si njeriu pa fe
Ate bote me dukej se edhe djelli drite nuk ka
Dhe hena o shpirt ne gjume kish ra...

Do te pres shume sume me shekuj me duket
Qe te jem ne Kosoven time te embel
Te shof ty o shpirti i engjullit
Te shof te gjall e mos te shof ne enderr..

Mbreme te pash, sonte nuk te shoh askund
Mbreme ishe me mua,sonte jam vetem une
Mbreme me the te dua,sonte s'me tha njeri
Mbreme me puthe mua,sonte ke do puthesh ti

Mbreme me ledhatoje,sonte me mungon
Mbreme me perqafoje,sonte rri ne vetmi
Mbreme isha e gezuar,sonte jam e te trishtuar
Mbreme isha plot hare,sonte e mallkuar

Si mbrem me ska, do kete vetem sonte
Sdo kem ledhatime sdo kem dhe perlamje
Sdo kem me te dua ,e as mire u pafshim
Do kem vetem nje kujtim te bukur per ty
qe do ta ruaj me shume dashuri!!!!!

Dashuria e Lules dhe Bleta


Kulm mbi kokë
Kaltërsia e qiellit,
Dritë në sy
Rrezet e diellit.

Veshët e mi
Fishkëllimë ere,
Goja ime
Erë Pranvere.

Duart e mia
Gjethet e gjelbëra,
Këmbët e mia
Rrënjët e trembura.

Buza ime
Plot nektar,
Fytyra ime
Premton behar.

- Unë s’e dija
Por të prisja ty.
Dhe ti,
Një ditë erdhe fluturim,
Mbi atë re,
Që ma zuri diellin tim.

Më frikësove,
Me tërë atë zhurmë.
Zukatjen tënde,
S’e duroja dot unë.

- U ule ne duart e mia.
Ah, ishe aq e lehtë,
Pastaj ta mësova emrin,
E kishe Bletë.

Buzëqeshja yte
M’mallëngjeu,
Çiltërsia yte
M’rrëmbeu.

Pastaj ti shkove fluturim,
- Ohh.

E kur shijova buzët e mia
Aty nuk ishte nektari im,
- Ahh,
E ndjeva një lehtësi..
Mu duk që edhe unë
Erdha në qiell tek ty.

Thirra diellin, erën, qiellin,
Thirra gjethet, rrënjët, beharin,
Thirra këngën dhe pastaj fjalën,
E ti ma dhurove shpirtin tim,
Jetën.

Ti,
Prapë erdhe,
Prapë shkove,
Erdhe e shkove,
Shkove e erdhe...

Por unë e di,
Pranvera prapë do të vijë

Moj Vjaze
Je bëre drite në mes te natës
fosfor që digjesh flakë je!
Je ti që shkon shumë larg në horizonte
E që rend pa pushuar

Ti fluturon nga fisnikëria jote
Si gjethe e njomë,
edhe si frutë i ëmbël
Kete djalin jetim e ke lene pas porte
prap asnjë ditë spo të lë pa të kujtuar

Isha aty.

Aty une isha ate nate,
Mu pran teje si nej hije po rrija
Shiqoja me mall qerpikun tat
Shiqoja buzet qe sme than te dua....

Prisja nje buzeqeshje nga ty mori vajzushe,
te me tregoje se ka shpres per mua,
Se paku te kuptoj se diku une kam nje dashuri
Qe nje dite do me thote te dua..

Pres! Si kandil digjem..
Shiqoj! Mos vall thua nje fjal...
E ndjej ! Dashurin e humbur..
Oh! Me duket si nje prrall.

Vall pse Dashuria eshte kaq e hidhur,
Dikush kete munde te ma shpjegoj
Pse ajo te ben te dridhesh,
Kurr kete nuk mund ta kuptoj.

Me le te prehem ne buzen tende
minutat e fundit me mbeten
me le te puth e te zhgrehem ne vaj
ky i vetmi kujtim le te me mbetet

Mos Ik

Une pa ty do te vuaj se nje nat pa hene,
Kur yjet nuk shifen ne horizont,
Nuk do te ket as ngrohtesin e fushave!
As krenarin e pyjeve,
Gjelbrimin e ahut ne pranver,
As rrezen e djellit ne stinet e ngrohte..
Eja mos me ler vetem,
Te kerkon shpirti .

Ku je???
Mos ne nje kallir gruri me ver?
Ku do te gjej!?
Me thuaj!?
Fole nje fjal te lutem me thuaj ku e ke folen?
Nuk je ketu ne enderren time..
Me rrefe se si do vi te ti?
Edhe ne kujtime nuk te kem me....

Eja eja eja !!!!
Thrras si i qmendur ne ledin,
Ulem ne gjunje pran hijes sate,!
Dashuri kush te krioj ty..
Athua vet zoti,
Ah perendi e dashur...
Me sjell te fati
Me trego!!
Ose me ber te harroj..
Te Dua....................

Ma rrembeu


Zemren ma rrembeu
Bukurija e natyres
E fshehur ne vello te qjellit
E lar nga lotet e shiut
E bardhe nga bora e dhjetorit
E aromatizuar nga lulet e pranveres
Oh ! E rrembyer nga nje dallg deti
Qe dallon nga dallget tjera
Qe valvitet dhe sillet dhe rremben
Me fut ne gjirin e saj te ngrohet
Si rrezja e djellit te korriut
Une rrezohem si nje lule
Qe dikush e pret ne fund trupin e saj
Bije pre ne dashurin e saj
Nuk mund te leviz
Jam i hendikapuar nga puthjet dhe ledhatimet
Jam pron zoti
Por ne duart e saj....

Sherom.

Eshte nje dite qe une e dua
Ajo dite me rrit shume mua
Kur mendoj ne ate kohe
Nostalgjija me mundon

More te gjitha me vete
Me le pa ndjenja e dashuri
Sepse tash mendja dhe shpirti
Me rrin vetem te ty

Te kerkva nje dite
Te luta si lut nena femijen
Mos me ik o shpirt
Po ma fal dashurine

Ate bote ti mori goce
Nuk mendove kurr nje send
Kur te kthehesh nje dite
Ne zemren time ke vend

Eja tek une e me shero
Me merr me vete me ledhato
Me thuaj se me ke dashur gjithmon
Veten fjala zemren sheron..

Do te vi.

Tani koha po afron
Te jem afer jush
Ah kjo zemer me loton
Si nuk ju kam pa kurr
Ditet me jan vite
E netet me jan shekuj
Sillem e pshtillem ne shtrat
Kujtoj ju se nuk kam ken tjeter
Do te vi tani si nje skefter
Qe ne qerdhen e tije pushon
Qe pergledhe zogjet me pupula
Dhe nje klithme leshon
Do te jam tek ju o zogejt e mi
Do te ju puth ne ball
Do te jem afer jush gjdo dite
Do te ju shiqoj me mall
E pres ate dite e pres
Te jem afer teje o dashuri
Te puthi me afsh e me zjarr
Te mbeshtes koken si femije
Do te jem pran lokes sime
Qe me dha kete jet e kete nder
Me mesoj si flitet gjuha e paster
Me mesoj te jetoj me nder
Do ta shterngoj une ate
Do te qaj se bashku me te
Se loti i saj rreshet
Gjdo dite ne kete bote.
Do te shijoj ditet
Ne Vendlindjen time
Do ti shofe miqet e shoke
Qe kam shume kujtime
Do te qmallem edhe me dheun
Qe e dashta pa mas
Do te dua gjithmon
Siku te ishe mjalt.
Me prit pra o vendi im
Me prit oj Lokja ime
Me prit e dashur se erdha
Me pritni pllumba tju jap ledhatime
__________________

Per ty

Mbrem me ty kur une bisedova,
Mu duk shume se te dashurova!
Me shume endje ty dashuri te kerkova?
E nuk munda te shof dhe u hidherova!!

Ter naten enderr ty te kam par,
Me kaqurrelat e tua qe valevitke era.
Ishim diku thell ne pyll ne lluge,
Aty kishte shume lugje te verdha.!!

Kaluam naten te pa perseritur,
Me erdhe ne enderr pa te pritur,
U kanqa me ledhatime e me puthje,
Nuk doja te zgjohem se ti do me humbje..

Oh shpirt te lutem zemren ma fal mua.
Te knaqem se paku duke e shikuar,
Te jetoj nje dite e nje jete te vertet
Zemren tende gjithemon duke e prek..

Nese sonte je prap zegjuar,
Zhveshu dhe me prit mua
Se sonte une do vi te ti,
Ne enderr do te trokas ne shtepi.

Po ti deren ma hap mua
Kristalet nuk kan per tu thyre
Zemra tona do te knaqen me nder,
Se paku njeri tjetrit duke i marr ere.