Një monolog

Per ty..

Kjo bote qe me vrau zemren,
me ngjall shume dhimbje mua
Me len te tretun larg shume larg
Larg atyre qe shume i dua....

Ti moj goce me sy te shkruar
Mos me harro mua kete here
Do te jem pran teje une
Nuk do te ik me asnjeher....

Me nje gote raki shuaj dhimbjen,
Thej kete monotoni te mjer
Qetesija po me vret shpirtin
Po dukem shume shume i mjer..

Zemren e vrar me raki
Nuk mund ta sherosh
Te lutem shum te lutem
Kete mos ta provosh!

Po te ishte rakia
Dhembjen ta sheroj
Askush s'do kishte dhembje
Me rakin do ta kaloj!

Dhembjen per dashurin
E sheron durimi
Kur te kaplon malli
Loti eshte shpetimi!

Nese ke degjua te thon
Loti eshte per gra(femra)
Mos harro or mik
Se Dhembja e loti
Gjini fare nuk ka!

Knaqem kur lexoj
Keto vargje nga ti
Me vjen shume mire
Kur me ngushllon ti..

Une e di se kjo raki
Dhembjen nuk ma sheron
Por per disa qaste
me ben te harroj.

Te faleminderit shume
per keto rreshta qe mi shkrove
beso qe shume paqe
zemres mi dhurove..

Ura e qetësis.

Përtej urës së ylberit,
Kur shiu ra në flokun tim,
Ndjeva një arom qjelli
Ndjeva lehtësin e trupit tim.

Të ndjeva ty o vash e bukur
Ne fluturim me rrotullove
Shpejt aroma tjeter me kaploi
Në thellësi qetësin ma shoi..

Nuk me ike por të humbi era
Të morri dhe te struku diku
Hieshija jote si herave tjera
Sytë e zemern mi ka pushtu..

Të kërkova në gjdo qoshe
Në vrim e skut te ylbeti gjithesesi
Ishe ti aty në qoshe e strukur
Drita e ylberit te shëndrronte në ar ty.

Nga flutura e bukur e pranveres
Më erdhe ti o drite o djell
Më dhe ngrohtesin e zemres sate
Qetësin e shpirtit ma morre përher...
__________________