Zërat e çjerrë

Në vdeksha sot.....


Në vdeksha sot,do jem i lumtur
Dhe do të them kam patur fat.
Në shpirtin tënd i tërë jam futur,
Nga syt' e tu jam zënur mat.

Në vdeksha sot,them kam rilindur,
Pa britma fjalësh e pa lot.
Nga puthjet ndjehem i pabindur,
Këtu besoj që paska Zot.

Në vdeksha sot,s'ka ndodh' çudia,
Çudi më dukesh vetëm ti.
Në qoft' se un' vdes nga mërzia,
Këtë ma quaj tradhëti.....

Një kujtesë e hershme.........


Në oborr s'po ulen më pëllumba,
Bari është harbuar në këtë pranverë.
Dera nuk më hapej e tunda,e shkunda,
Si një valë tërmeti zemra nis të therë.

S' po e kuptoj veten në k'to anë memece,
Pemët e vetmuara në sy më shikojnë.
"Gufa e Pëllumbit",kthyer në kotece
Dhe "Qafa" më pret si hija në hon...

S'mundi të më flas as pragu shtëpisë,
Xhami në dritare po më shtrëmbëron.
Çarë e plasaritur pllakat e avllisë,
Kumbulla në brinjë as hije s'lëshon.

Një kujtesë e hershme botën rrutulloi,
Mi solli të tëra,baltën,pyll e gur.
Nga syri i vrejtur qielli lot lëshoi
Dhe si një rrebesh nëpër fshat u turr...

Fund....
Po iki, n'errsiren e ksaj nate
gjurmet dua te humb
ju dua shum te gjithve
por duhet te shkruaj FUND.....

Errësira është e trembshme,
Krijon dilema në fantazi
E di se na doni pa kusht
E çdo mbarim, ka një fillim të ri...

Mëngjese të ngrirë....



Mëngjesi,me hije të ngrirë,
I lodhur kalon mbi përrua.
Ajrin e ndotur ka pirë
Dhe varur qëndron si patkua.

Grimcat e jetës pa jetë,
Vala kollitet mbi shkumë.
Si petë të pjekura retë
Dhe pyjet në gjumë.

Endrrat e mia çartuar
Kërkojnë përralla fëmije.
E mira në qyp izoluar
Nga njezit pa dije.......

Si në mjegull......


Si në mjegull sot po më kujtohesh
Dhe mendimet shigjetojnë çdo gjë.
Si zë honi s'di pse më largohesh
Edhe oshëtimë s'më vjen më.


Sot u zgjova krejt i pa kthjelluar,
I mërzitur nga ëndrrat në shtrat
Dhe meraku thellë më ka ngacmuar,
Si gjilpërë më pickon çdo natë.


I menduar e gdhij e ngrys ditën
Në renden coptoj çdo djallëzi.
S'di çfar patëm?S'di pse u mërzitëm?!
Dhe të dy u ndamë në agoni...

Nje mjegulle njeditore
Te lutem ta durosh
E cfar do te ishte per Ty
Ne mjegull jeten ta kalosh??

Me sy te mjegulluar-bij ne gjume
Me sy te mjegulluar zgjohem
U mesova me mjegullen
Me duhet te pajtohem!

Do me befasonte nje dite
Nese me sy te kthjellur zgjohem
Nga friga qe me erdhi fundi
Me mjegullen do pajtohem!

S'po të kuptoj.....

S'po të kuptoj,se ç'bën ca gjëra,
Të shkojnë dhe s'të shkojnë për shtat.
Shkëput një pjesë nga e tëra
Dhe mua të tërin më ke zën' mat.

S'po të kuptoj,se ç'bën ca gjëra,
Ca gjëra që s'kanë fillim e fund.
Për mua je komplet e tëra
Dhe çdo fillim e ka një fund.

S'po të kuptoj,se ç'ke ca gjëra
Nuk kam për ti kuptuar kurrë.
O un' s'kam mënd, o ti s'ke zëra
Që ky fillim të quhet fund.....

Kjo botë më duket e klonuar.


Kjo botë më duket e klonuar,
Çdo ditë shikoj të njëjtit njerëz.
Njerëz prej balte,njerëz të sajuar,
Më përshëndesin:Mirmëngjes!

Shikoj çakenj,tigra, luanë,
Kërriça,gomerë,more çdo gjë,
Ferra,driza në ç'do anë,
Kuaj hamshorë që s'kanë fre.

Shikoj mace,maçokë,ketërr,
Lepuj,arushë,uqër e ujkonja,
Qenush të rinj,zagarë të vjetër,
Kullarexhinj,që duan zonja.

Shikoj sorra,gala që krekosen,
Me erë pisllëqesh,me kërmësirë.
Njerëz-majmunë që vërdallosen,
Duke u fshehur pas fjalës së lirë.

Kërkoj t'u shmangem,t'u devijohem,
Eshtë e pa mundur më qepen keq.
Edhe pse s'qesh,por revoltohem,
Nuk kam ç'tu bëj ...Ngelën peshqesh.....!

S'ka buzëqeshje.....


S'ka buzëqeshje,vapa i përcëlloi.
Vesa e mëngjesit,etjet s'po i shuan.
Si pëllumb i paqes,muza vargun zgjoi
Dhe me dhimbje zemre,poemë për ty shkruan.

S'ka buzëqeshje,dimri i përzuri.
Acari dhe ngrica kan' ngelur në buzë.
Un' të zhgarravitem,si kulpër pas muri
Dhe kallkane gjaku më ndizen si shpuzë.

S'ka buzëqeshje dhe mallet shteruan
Nuk shpresoj të kthehen ëmbël ndonjë ditë.
Iku,iku ëndrra si zog i mërguar
Në vetminë e mallit,po zgurdulloj sytë.......

Ti ke një mosh sa gjysma ime............


S'të trëmbi thinja moj çapkëne?
Ej ç'far guximi........?!... Ika mëndsh.
Me buzëqeshje shpirtin ma dënde
Më le të mekur, e lumtur qënsh.....

Ata thëngjij në hi qenë shuar,
I nostalgjepsur flija gjumë.
I ndeze flakë me të shikuar,
Pa patur frikë nga rrjedha lumë.

Ti s'pate frikë nga Kali Trojës,
Lehtaz zbulove çdo dëshirë.
I prishe fare rregullat e lojës,
Si çamarroke e pa mëshirë.

Un' kam një moshë të dalur mode
Dhe një lakmi me dell poeti.
Ç'far pate mike? Ç'far pate sonte?!
Që lart më ngrite në fron si mbreti....

Po ky guxim...,s'di pse më trëmb....?!
Ti ke një moshë sa gjysma ime.
Po të them: Ik!...Eshtë më me vënd...
Se sa të bije në ato gabime.....

Dikur.....

Mos më pyet të lutem:Pse rri i menduar?!
Kur mes dëfrimesh kam jetuar gjatë.
Ishte moshë tjetër,kur u dashuruam
Tani mes rrëmujash,s'di si ngjallem prapë.

Të lutem mos fol fjalët që s'i dita,
Kur të thash të dua s'u mendova gjatë.
Tani eci ndryshe me shpejtsi si drita
Dhe çdo gëmë e presje me durim i matë.

Dikur qemë të lumtur,të palumturuar
Edhe ky gëzim u fanit në buzë.
Sot me lot në sy dhe i përmalluar
Të kujtoj si gërmë, ti më shton një muzë.

**************

Kur ti flet',humbasin zërat,
Kur flasin zërat, humbet ti.
Në cilin shpirt radhiten ëndrrat?
Në cilën ëndërr të shfaqem ty.......?!

U bë kohë.......

U bë kohë që s'më rrjedhin mendime,
Koka më duket e zbrazur krejtë.
Si fantazma në ëndërr shfaqen ca kujtime,
Rruga e shtrëmbër më duket e drejtë.

Nuk e di nga më vijnë ca gjëra dreqi,
Futen e strehoen në zgavrat bosh.
I miri është më i keq se i keqi
Dhe ligësia nuk njohka moshë.

Çdo ditë portat llozohen me blinda.
Fjalët uloke përpëliten nëpër mure.
S'mbaj mënd,kut vdiqa e kur linda.
Nuk më kujtohet,kur vesh e xhvesh poture.

Kurthet e prapaskenat dimër e verë,
Vërdallosen rreth shpirtit si kuçedra.
Ulurijnë si egërsira këtë herë
Dhe mbyten në vedra.

Mungesa e mirësisë më ka munduar.
Shëmbëllimi i pasqyrës më duket perves.
E ëmbël nikotina gjallon nëpër duar
Dhe s'më lë të vdesë.

Çdo gjë....

Çdo gjë ta kthej, ta dish,
Nga vitet që kan' shkuar.
Nuk mund të kthej as hiç,
Nga nuri i flakëruar...

Nuk mundem të të kthej,
Shkëlqim në ata sy...
E ç'të të kthej-Gënjej.....
Kur nuk të kthej rini...

Çdo gjë ta kthej ta dish,
Ta kthej me plot dëshirë.
Po ti mundesh të vish,
Si Hënë në errësirë?!

Nuk di se çfar të kthej
Tani nuk kam mundësi...!
Megjithse brenda ndjej
një det me dashuri.

Nuk di se çfar të kthej!
se koha s'ndalet dot.
Në sytë e tharë nuk gjej
tashmë asnjë pikë lot...

Trishtimin kam vëlla
Mërzinë, moter e kam.
Në buzë, puthja m'u tha
jetoj më kot...qyqan

Ku mund ta gjëj....?!


Çfar mund të bëj më mirë se kaq?
Un' këtë gjë e bëj më mirë.
Lexoj e shkruaj,prish pa shkak,
Si anormal e si i pirë.

Ku mund ta gjëj një tjetër kut,
Që të më mati për së gjeri.
Un' gjatësinë s'e quaj fund,
Atje ku degët nuk i kap dielli.

Un' jam ai që ju s'e dini,
Një ufo koti që vij vërdallë.
Po të më matni dhe të mos pini
Mund të zbuloni diçka të rrallë.

Dhe ja më matët ashtu siç dini
Dhe ja dhe metri shënoi gabim.
A vritet zemra e një trimi ,
Nga centimetri që s'bën lëshim......?!

Me çfar të matem, pa më thoni
Shtërnguar rrypin kam pas brezit
Në jam krahthatë mos më gjykoni!
Nuk matem me HIJE Mëngjezit....

Po ta pranoni, u jap njësinë
Se si ta matni, këdo në jetë.
Nxirrni nga shpirti gjith dashurinë
Ahere matja do jetë e lehtë!

Lus e lus.....

Lidhur pas qerpikut ty të mbajta mbrëmë,
Hëna po kulloste mbi malin e gjerë.
Goja kish ndërmënd diçka për të thënë,
Shpiri i tulatur kokën kishte nxjerrë.

Ti ikën dhe vjen si tiktaku i orës,
Endrrat mi shkallmon kur shkel atë sy.
Nga larg letër shkruaj me gishtat e dorës
Dhe me shpirt e zemër ndodhem pranë tek ty.

Në mëndje më ke dhe noton me mua,
Mes detit dëshirë ëndrrat lart i ngre.
Më thua të dua,më thua s'të dua,
Si një foshnjarake buzqeshjet fshe.

Endrra del sodit rrugëve të shpirtit
Dhe imazhin tënd e rrufit në buzë.
Aty lus e lus çdo sekondë të vitit
Të më bë bëhesh varg,të më sjellësh muzë.

Lidhur pas një fjale të mbajta gjith jetën.
Ndersa ti më lidhe me njeqind ushkurë...
Sapo zgjidhja njërin, "ti e ndrroje fletën"
Unë nuk të tradhtoja, sepse isha burrë!

Ndersa ti e embla, deri në në fundmars
Ike...më tradhtove...larg në përjetsi.
Nuk kam frymë e forcë...as të ulëras.
Unë qyqan i vetëm...Ti xhenetit rri.

Rrin në mes xhenetit...vetëm me shënjtorë
Mua më ke lënë, në mes të Poetëve.
Endim papushim vargje pa...u lodhë.
Rrethuar nga kurthet e vesit të dreqëve

Nuk më the......


Nuk të pyeta: Pse më ike?!
As lamtumirë nuk të thash.
Ç'të të them më tej moj mike,
Kur të mirën kurrë s'ta pash.

Nuk më the : Do kthehem prapë,
As s'do vi nuk më the kurrë.
E mallkuar ajo datë,
Që s'më njojti kurrë për burrë.....

Mbas kaq vitesh ti erdhe prapë,
Tek mosha e ëmbël e rinisë.
Ashtu e lodhur nga dita me vapë
E ndezur zjarr nga malli i dashurisë.

S'di çfar kërkon tek shpella e vjetër,
Freskia ka humbur me vitet bashkë.
Ti më e re dukesh patjetër,
Ç'kisha rini tek ty e lashë.

Un' thinjur,rrjepur e ballëzhveshur,
Ti pak aromë ke përsëri.
U puthëm prap' si duke qeshur
Të dy të bindur: S'ka më rini.........

Dikur kam qënur një djalë i bukur.
Sy bojqielli e flok gështënjë.
Si çamarrok putha një flutur,
E përkëdhela si i lënë.

Kjo flutur ish pak egërsirë,
Si tel i sertë më rrutullohej.
Sa herë që puthej ndjehej mirë,
Si një manare më afrohej.

E bardhë si bora e Gramozit
Dhe një vështrim mbi horizont.
Ta dridhte shpirtin si pënda e zogut
Të dukej vetia si në front.

Po nga më doli kjo shejtane,
Kjo furtunë e ky goren.
Nga jashtë e ftohtë si ngricë polare,
Si musht rakije brënda zjen.

Si hi i ndezur nga kongjilli,
Ta prekësh pak të përvëlon.
U çela un' si dritë kandili
Dhe deri sot flaka ndriçon.....

S'po më pyet...?!

S'po më pyet: A je gjallë?
Pse ke vdekur para kohe?!
Ti me fjalë më paske vrarë
Si rrufeja pas një llohe.

Pse s'më qas në kraharuar?
Kaq shumë të paskam mërzitur?!
Si ujkonjë na qënke zgjuar
Si një xhind nga pas je ngjitur.

Nja dy fjalë kam për ti thënë:
Pse s'po të ngroh përqafimi?
Ma thuaj që më ke lënë
Dhe të breth si erë harrimi......

Vapë dhe vetëm vapë......

Vapa është shtrirë tej për tej qytetit,
Çdogjë është tharë,shteroi dhe ky lumë.
Hapat mu shkurtuan si të gjith miletit,
Buza zuri kore, u tha kjo pështymë.

Rrugëve si i shkretë,si vet' shkretëtira.,
Djersët nuk pushojnë,lagur si në shi.
Ngado erë e keqe,vetëm ndyrësira,
Nuk më vihet brënda ,sikur s'kam shtëpi.

Sikur më kanë flakur, si mall i skaduar,
Si një rrobë e vjetër, fare demode.
Shpirti është i lodhur,krejt i sakatuar,
Si një i pakëmbë qëndroj përmbi dhe.

Vapë dhe vetëm vapë,flakë janë ndezur gurët.
Flaka ka arritur der' në qeveri.
Nuk besoj ta ndalin këta të paudhët,
Flakët do ti nxjerrin lartë përmbi çati.....