Zërat e çjerrë

S'është e largët.....


S'ka pranvera,pranverat i përzumë,
Me krisma kallashi e kallup dinamiti.
Natën kur u vinin në gjumë,
Një nga një i flakët ,si njerëz prej hiçi.

S'ka pranvera,pranverat u mërzitën
Dhe ëndrrat e manushaqeve u dogjën në ferrë.
Nga pritja ndërvite heshtën dhe dremitën,
Ikën,ikën me koka të zënë në derë.

E di! Do ti kërkoni.........
Koha s'është e largët,ju jeni të vonuar.
Pranverat që i flakët me forca kartoni,
Në eshtër, me zjarrin e ëndrrës, ju ka përvëluar...

Kete ndroje si ti edhe une e perjetova
Nga frika at qe ndjej nga ti e maskova
Ndoshta nje dite tjeter dot te kesh guxim
Te shprehish ndenjat tua se bashku te rime.

Pengu i jetës........


Pengu i jetës tënde ngela unë
Dhe s'lëviz nga sytë e tu të zesë.
Nga do shkoj me punë edhe pa punë
Të kujtoj si gushti një pik' vesë.

I shkalluar mburrem para vetes,
Si një foshnjë emrin ta përsëris.
As burimi s'po mi shuan etjet,
Etjet ikin, kur nga ty gjesdis.

Rend e rend në rrugë duke gulçuar
Dhe të kap të vetmin çast magjik.
Ta largoj vetminë me këto duar
Dhe të ngelem skllavi yt besnik......

Kalo më tej.........


Kaloje më tej këtë shteg vrastar,
Ose hidhu këtij lumi siç di ti vetë.
Nga ana përtej kthehu në pulbardhë
Dhe shtegëto,tjetër gjë s'ke ç'pretë.

Hidhe çapin dhe kokën mos e kthe mbrapa,
Kjo hije meraku le të të lodhi pak.
Gjumin bëje në ecje, ku të të zëri nata
Dhe rend e rend si marathonomak.

Shtigjet e reja kaloi i shkujdesur,
Preki yjet dhe malet me dëborë.
Kjo botë që të duket kaq e kokolepsur,
Harroje,fillo një jetë tjetër,mbi rrapet shekullorë.......

Si nuk më the......?!...


Si nuk më pe njëherë në sy,
Si nuk të pash njëherë të qeshur.
Veç ditë e nat' në amulli,
Si re e zezë ,pyllit të xhveshur...

Si nuk më the njëherë një fjalë,
Si nuk të thash: Kam mall për ty.
Veç faqeve loti yjvarë,
Si shatërvan në çmënduri....

Si nuk më the njëherë: S'të dua,
Si nuk të thash: Afrohu pak.
Ti det i thellë ngelesh për mua
Ku zhyten ëndrrat nat' për natë...

Ajo.........


Ajo ecën krenare mbi takat e larta,
Me plot kujdes mbi dëborën e ngrirë.
E shikoj me zili e them :Ç'pata?!
Në trup një e ngjethur si drithërimë.

Flladi i mëngjezit ja krehu fytyrën,
Qerpikët e përgjumur ëndrra shikojnë.
Dy syçkat e mia i ofrojnë pasqyrën,
Ku takat e holla nudo zënë pozojnë...

Për kujtimin tënd.......


Unë të erdha prap i përlotuar
Dhe të përkëdhela përmbi varr.
Të më falësh nënë-jam i larguar,
Ndaj nga larg të qaj,si foshnjë, me mall.

Malli yt më bluan si një molë,
Ndaj në varre brodha si i lënë.
Një qiri,një lule,mbaj në dorë,
Për kujtimin tënd e shtrenjta nënë.

Nuk i ndal dot lotët-të më falësh
Dhe i tëri shtrihem përmbi varr.
Ah,Nënoke iki i përmallshëm,
Sa të rroj,me frymë,do të mbaj gjallë.....

Mos më thuaj............


Mos më pyet:" Ku janë varret"?!
Ku dhe bari pikon lot.
Ku dridhen gurët dhe qarret,
Ku dhe fjala nuk flet kot.

Mos më thuaj ku janë varret,
Se atje kam gjysmën tjetër,
Kur të vete do qaj hallet
Dhe s'do ket' nevojë për mbretër........

Të qava sa munda.........(Në përkujimoren e Zh.B.)

Të qava me kuje të gjatë,
Një ditë e një natë pa pushuar.
I lodhur u shtriva në shtrat
Dhe zemrën e mbaja me duar.

Të qava,të qava sa munda,
O yll që shkëputesh pas Hënës,
Zemrën nga vëndi e tunda
Mbështetur pas zemrës së nënës.

Të dy të përlotur,të mekur,
Të dy me një dhimbje të madhe
Dhe gur po të isha ,a hekur
Do thyhej ky shpirt përmbi varre.....

Një çast.........


Futu një çast në botën time,
Medito siç po meditoj edhe unë.
Brënda do të gjësh thesar me xhevaire,
Buzqeshje,dhimbje e vargje në buzë.

Futu një çast në botën time,
Mbretëro dhe ti siç mbretëroj unë.
Brënda do të gjësh të mira dhe gabime,
Frikë ,trimëri e lotët si lumë.

Futu një çast në botën time,
Frymëzohu nga mua siç frymëzohem për ty.
Bëhu fëmijë e burrë për të njëjta qëllime
Do ta kuptosh seç do të thotë ......POEZI......

Jam.............!


Jam brenga e një shpirti të lodhur,
Jam dega e prerë në muzg.
Jam loti i zogut të ngordhur,
Jam fleta e rënur në pus.

Jam kënga e zërit të ngjirrur,
Jam syri i nxjerrur në terr.
Jam era e malit të thinjur,
Jam jeta ku shpresa më ther.

Jam qëngj' i braktisur nga nëna,
Blegërimën e saj nga do mbjell.
Jam gjak' i goditur nga gjëma,
Jam hëna që natën nuk del.

Jam fjala e tharë në buzë,
Jam foshnja që qesh edhe qaj,
Poet pa varg e pa muzë
Jam jeta plot brengë dhe vaj.....

Nga Larg......


Nga larg më flet me cicërima,
Si të jem zog e jo njeri.
Si lule maji mbi bokërrima,
Si një ylber më çfaqesh ti.

Nga larg këndon si kanarinë,
Shtëpia jote si kafaz.
Më ler të hyj mua të zinë
Më bëj një vënd,në gjoks më qas.

Nga larg më ngop me puthje malli,
Nga xhami akull,akuarium.
Me thinja, floku, me zemër djali,
Dil,arratisu nga ai bodrum...

Nga larg,nga larg çdo gjë zhgënjen,
Si për inat të dashurisë.
Të qasem pak bëhem melhem
Dhe cep më cep shpirtit gjesdisë.

Nga erdhi......?!

Nga erdhi kjo krismë rrufeje?
Nga erdhi dhe ku më gjeti?!
Shkarkojë shiun e një reje,
Më përplas si dallgë deti.

Pse m'i dhe rrugët e lotit?
Nëpër xhungël,shkretëtirë.
Un' i ardhur jam prej Zotit
Dhe atij i shërbej mirë.

Pse më çon ku zia zgjohet?
Pse m'a ndan nga shtrati i ngrohtë?
Ku s'ka shpresë,shpresa thërmohet,
Dhe ku vdekja thërret fortë.

Brengë........

Sa shum' brenga brënda meje,
Hyjnë dhe dalin pa marr' viza.
Si një humbës pas një beteje,
Si një shteg thurur me driza.

Syresh,syresh më shikojnë,
Ç'është ky i lën' nga trutë.
Nuk kan' faj nuk më kuptojnë,
S'kan' provuar hall të dytë.

Sa shum brenga brënda meje,
S'din' kur lindin,s'din kur vdesin
Vetshkarkimin e një rrufeje,
Me dëshirë dhe mall e presin.....

Futu nje cast ne boten time,
Enderro sic po enderroj une!
Medito ate kohe te shkuar,
Kohe kur nga une je larguar...

Mos harro.....

Mos harro që të vish sonte,
Bashk' me hënën domosdo.
Kur deriçka të kërkonte,
Atje eja më kërko.

Mos harro të më shtërngosh,
Mos haro puthëm në buzë,
Veç harro të më largosh,
Nga kjo buzë që digjet shpuzë.

Për të dy është nata jonë,
Hëna jonë domosdo.
Që të gjith të na shikojnë,
Më shtërngo shpirt më shërngo.....

Nen melodin e fjalve t'tuja
dhe mendimet qe i shkojn nga pas
kembekryq ktu jam ulur
dhe vargjet po therras...

Po i thrras qe te vijne
tek ty o njeri bujar
tek ti meritojn te rrine
si n'dimer dhe behar....



Dy vargje per ty riza
ketu po i le
u mundova paksa
por se di ne jan gje.....

KUJTIMI PER TY

Nuk e di sa kohe ka kaluar
nuk e di qe kure hena nuk ka ndritur per ne
nuk e di valle a me ke harruar
a te eshte mbushur zemra ne zi si mbushet qielli me re.
Kush valle te jep pergedhelje
kush te dashuron?
kush ta fshin lotin ne sy?
e kjo zemra ime aspak nuk duron
me cmend vetem kujtimi per ty.
Diku ne endrrat e mia ti ende jeton
diku ne kujtime ke zene vend qe shume kohe
vecse me per ty zemra nuk shpreson
as pret qe buzeqeshjen tende ta shohe.
Eh sa mall ndjeje per shikimet e tua
ta kujtoj fytyren e tretur ne erresire
dhe se di si mund te te theme se me nuk te dua
kur ty te pata te vetmen deshire.
Kujtimi per ty… nje plage ne mendime
shpresa per ty, nje lot ne enderrime
dashuria per ty, nje thike ne gezime
kujtimi per ty…
nje helm nder kujtime.

me duaj


me duaj sote,sikur dje
me duaj,
neser c'do dite,perjetesisht
me duaj...


me duaj kure bota te humb kuptimin,
me duaj,
edhe ateher kur afer te kem mbarimin,
me duaj...


kure lulet te jene vyshkur
me duaj,
kure zemra te me jete myshkur,
me duaj si sote dhe neser...

me duaj edhe ateher kure te me cojn ne vare,
me duaj,kujto puthjen e pare,
me duaj kur mbi varin time te mbije bare,
me duaj,ashtu sic me deshte kur isha gjalle...


me duaj sote e 1000 vjete o zemer,
te betohem se do te ta kthej me miresi,
1001 vjete i ke nga une,
duke te dashuruar vetem ty...

S'desha........

S'desha të të sillja dhimbje,
S'desha që të derdhje lot.
Ti je dhe mbetesh ëndrra ime,
Një ëndër malli zemërplot.

S'desha të të vidhja ndjenjën
Dhe as nishanin tënd në buzë.
Ti ngelesh gjak që përshkon venën
Ti je për mua muzë e shpuzë.

S'desha të bëja lypsarin,
As qeramanin e pashkak.
Si dielli,ndjenjat rrezet varin
Si fllad pranvere vinë çdo dark'.

Dhe ku isha dhe ku jam........


Dhe ku isha dhe ku jam,
Faj s'më ka njeri në botë.
Ndaj nuk qaj si kalaman,
Por si burë i pazotë.

Dhe ku isha dhe ku jam
Jam i vdekur për së gjalli.
Ç'far kërkova kurrë s'ma dhanë,
Ç'far nuk desha vetë ma fali.

Dhe ku isha dhe ku jam,
Kockat m'i shtyp ligësia.
Nuk kam forcë që ti them : Ndal !
As në varg te poezia.....

Ma thuaj tani....


Ma thuaj tani nga duhet të eci,
Duhet ta çaj detin, me not shpine natën?!
Duhet të të pres tek kthesa,tek cepi?!
Apo s'bën ta di as orën, as datën?

Ma thuaj tani ëndrrën që ke parë,
Dëshirat e tua të lutem trego.
Apo s'jam ai që kam qënë më parë
Mbi syçkat e tua, si ndonjë hero?!

Ma thuaj tani nga duhet të eci,
Nga shtegu sorkadhit?....Apo tjetër shteg?!
Ma ke thar' pështymën,në grykë më ngeci
Më ke lën' si qyq ,si një trung në breg.

Ma thuaj ta di,a të pyes tjetër
Se vetmi e bregut,po më sjell furtunë.
Ulurijnë gërmat për vargun në letër
Dhe ëndrrat për ty po mbyten në lumë....

Ç'do gjë.......


Ç'do fjalë që ti fletë-një poezi,
Ç'do shikim që jep-një lindje jete.
Aspak s'keqkuptohemi unë edhe ti,
Aspak nuk trishtohemi që s'jemi përvete.

Ç'do gjë që shkëlqen s'quhet flori,
Ç'do buzëqeshje s'ka të njëjtën vlerë.
Nuk qe e thënë që unë dhe ti,
Të hapnim dhe të mbyllnim të njëjtën derë......

Ç'do gjë.......


Ç'do fjalë që ti fletë-një poezi,
Ç'do shikim që jep-një lindje jete.
Aspak s'keqkuptohemi unë edhe ti,
Aspak nuk trishtohemi që s'jemi përvete.

Ç'do gjë që shkëlqen s'quhet flori,
Ç'do buzëqeshje s'ka të njëjtën vlerë.
Nuk qe e thënë që unë dhe ti,
Të hapnim dhe të mbyllnim të njëjtën derë......

Pashë e ç'pashë.....?!
(Motiv Popullor)

Pashë e ç'pashë këtë mesnatë,
Tek burimi në livadhe.
Një lastare shtatëlartë,
Mbi ylber po hidhte valle.

Pashë e ç'pashë mëndia më iku,
Një sybardhë,një zeshkane.
I qasem si sërë miku,
Më largohet si shejtane.

Pash e ç'pashë isha në ëndërr
Dhe ngrihem i dallëndisur.
Nusia po më shifte shtrëmbër
Nga krevati rrukullisur.