Zërat e çjerrë

Atje do them......


Unë mund të flas e të flas drejtë,
Por mund dhe të ti fsheh.
Kjo botë gënjeshtër e vërtetë,
Asnjë të drejtë s'të njeh.

Prandaj një natë të errët çmoj,
Një shpellë krejt të vetmuar.
Atje do them:Përse të rroj,
Kur s'njifet fjalë e çmuar?!...

Ty të them.....


Ty të them e shtrënjtë,lamtumirë,
Veç se kaq mjafton,të kam në shpirtë.
Unë jam mëndjekthjellët,s'jam i pirë,
Por kjo jetë na ndau mizorishtë.

Lamtumirë e dashur,fjalë e rëndë.
Shpirtin për ta lodhur s'ka përse.
Vdekja në këtë botë e lehtë pëndë
Dhe vetë jeta duket si rrufe.

Fati paska qënë i pamëshirshëm,
Ndarjen na e dha si pa përtesë.
Bashkë do shihemi,do shihemi sërishëm
Dhe s'do kemi vetëm ndarjen pjesë.....

Më duhet........

Mos eja,mallkomë këtë herë:
"Të pafsha tërë jetën qyqar"!
Që zëmra mungesën ta ndjejë,
Që shpirti të digjet si zjarr.

Ta ndjej largësinë tënde,
Mallkimi ndërgjegjen ta zgjojë.
Të bëhem kufomë pa mëndje
Dhe loti faqeve të pikojë.

Më duhet një dallgë rrebeshi,
Një mësim i mirë në jetë.
Buza të mos tallet,të qeshi
Dhe zemra të rrahi vërtetë.

Një shëmbje si për në rrënojë,
Më duhet,vërtet e kam hak.
Një qeshje e ngrirë në gojë,
Si lule e vdekur,si shuplak.......

E di.....


Unë jam i vogël e s'kam përse të mburrem,
Që ka gjeni në këtë fushë..,. E di.
Unë si një kulpër përdridhem e thurem,
Të sjell tek ju, një varg, një poezi.

Për kaq sa bëj, krekosem si kaposhi,
Sytë i mbyll e vargje them pa fund.
Rri pres dikë, me lajka të më joshi
Që fundin tim,kjo erë të mos ta mund.....

Natë Vrastare.....


Sonte zbriti nata si e krisur......
Errësoi fytyrë,shpirt e zemër.
E ndaloi ditën,për atje ku ishte nisur,
Ja nxorri sytë,ja preu veshët,gishtrinj e thëmbër.

Nga kjo ndodhi vet' bota heshti.
E lanë Natën të bëjë batërdinë.
U gjallërua miu,morri,pleshti
Dhe e errësoi më thellë faqezinë.

E ndjeva këtë masakër nga vjedhia e ajrit,
Frymëmarria po mbytesh si miza në dhallë.
Nata vrastare shëtiste pazarit
Dhe i shkulte botës dhëmbë e dhëmballë.

I pash' kur trafikonin organe,drogë,fëmijë,
Vet' Nata mburresh për gjëmat.
Kjo Natë ç'do gjë mundet të përpijë
Si kuçedër mund të thajë detet ,
E si fallxhore mund t'i tregoi bëmat...

Nga kjo Natë dikush humbi një yll,dikush gjithçka
Dhe prap' ua vodhën vajin,lotin.
Jetohet plot' a jetohet batiava
Askush s'të jep përgjigje motë-moti.....

***********************


Shikimi yt më fal një drithërimë,
Mosqënia jote mërzi të madhe sjell.
Një mjegullnai që varet në greminë,
Ulet e ngjitet e prap vetveten nxjerr.

Asgjë s'ka shije pa ty në këtë botë
Dhe dielli vet' rrezet i shpërqëndron.
Çdogjë e mirë pa ty duket e kotë
Dhe vet natyra çdogjë e refuzon.....

Shuhet llambadari i Hënës.....


Rënkon deti nga furtuna,
Si një plak' në agoni.
Përmbi valë përdridhet shkuma,
Kridhet,ngjitet si veri.

Buzgreminës varur fati,
Korridoreve buçet.
Pafuqi,veç nga inati
Errësira veten vretë.

Shuhet llambadari i Hënës,
Si feneri që s'ka vaj.
Vdekur melodia e zemrës,
Si violinë këndoj e qaj.

Rënkon pylli,rënkon bota,
Si një qyqe po vajton.
M'u dogj shpirti,m'u ça koka,
Ashkla,ashkla,tokën çpon.

Qëllon që qaj i vetmuar,
Në një hon a në një brinjë.
Veç ty të kisha të çmuar
Ndaj vajtoj me drithërimë....

S'di.......?!


S'di,sepse u plakëm para kohe,
Dimri shtigjet zuri me dëborë.
Ç'far gëzuam në këtë jetë-llohe?
Vetëm zënka,llazarë me këmborë.

Kush na ka mallkuar,që s'e dimë
Dhe na la në jetë këtë ndëshkim.
Dimrat një pas një mbi krye rrinë,
Si telvik në qafë,or miku im.....

Ti Pranverë.....

Ti pranverë e majit' ëmbël,
Hyr më thellë në shpirtin tim.
Nxite gjakun mu në zemër,
Ti sjell vajzës përcëllim.

Maj' aromë i dehur, musht,
Trokit hape shpirtin tim.
Thuaj zoçëkës: Nuk jam pusht,
Jam një djalë në përvëlim.

Sythe lulesh më çel syri,
Gonxhe bëhen në pranverë.
Nis këndoj me zë bylbyli
Shpirtin zoçkës t'ja bëj erë...

Vetmi,Vetmi....

Sa keq,sa keq bashkë me vetminë,
Të dy në kullë pa as një fjalë.
Heshtja thërmon e dhe çatinë,
Në një mijë copra në tra e var.

Ore njeri! Ç'far bën? Ç'far bën?!
Vetminë në ëndërr pse dërgon?!
Vetmi,vetmi baraz me qën',
Që në zinxhir zë kauson.

Thuhet.......


Botën prej kohësh e ka zën' gjumi.
Pushtet janë tharë,janë korruptuar.
Fjalët lëshohen si fllucka sapuni,
Rrugët e jetës jan' çorjentuar....

Toka s'lëviz më si më parë.
Yjet në qiell me gishta numurohen.
Nuk pyet njeri je vdekur a gjallë,
Por thuhet :Hajdutët të vjedhin e dosjet t"u përvëlohen...

Ti mund të më sillje çudinë.........


E ç'ka ajo buzë e brishtë?!
Ajo,buzëqeshje agim?
Si gonxhe e një lule të trishtë,
Që ruhet mos çeli gabim.

Ti mund të më sillje çudinë,
Po zemrën aspak s'ta marr vesh.
Jo vetëm s'e njeh dashurinë,
Po s'di as e dashur të jesh.

Më thoni.......


Nuk mundem më që të qesh,
Nuk mundem më të këndoj.
Ç'ka ndodhur ma thoni në vesh
Askush të mos ta dëgjoj.

Nuk mundem më të urrej,
Nuk mundem as më, të më duan.
Ju lutem për ju më nuk vlej,
Ç'ka ndodhur ma thoni veç mua.

Nuk mundem të dal, të dëfrej,
Nuk mundem të qaj të vajtoj.
Në gjoks ç'far fshihet? Ç'far ndjej?!
Më thoni: Ta di, të jetoj.

Ç'të bëj? Ç'më mbeti?-Më thoni,
Midis uqërve,si mund të rroj?!
Me mallin e zemrës më mbroni
Që bishat nga kjo tokë ti zboj.....

S'kam qejf......

S'kam qejf të jem një erë e fortë,
Ajo gjëmon e thyen pemë.
Më mirë një psherëtimë në portë,
Që futet lehtë e lehtë në venë.

S'kam qejf të jem një rrebesh shiu,
Ai përmbyt shtëpi e troje.
Më mirë një vesë si fllad veriu,
Që të ndriçoi si lulebore.

S'kam qejf të jem një hon i thellë,
As katarakt që fluturon.
Më mirë një gufë diku në shpellë
Ku dallandyshia pranveron.....

Tepëricë......

(Çdo gjë e tepërt dëmton.......)

Dhe këtë çast e përjetova,
Si pijanec në një rrugicë.
Harrova si të dashurova
Harrova se dhash' tepëricë.

Eshtë ora e parë që jam i vetëm,
Më duket vetia endacak.
Nuk di si ndodhi,nuk di ku mbetëm
Veç di ç'do gjë duket farmak.

Në mëndien time një mjegullnai.
Nuk di në ç'krah ke ngecur ti.
Vërtet kjo "dashuri-murtai"..
S'na ngrojti kurrë neve të dy....

Vërtet kjo jetë.....


Vërtet kjo jetë shum' e çuditshme,
Ta vërtit mëndjen nëpër re.
Ajo që është e neveritshme,
Nuk e kupton dhe kur e ke.

Vërtet kjo jetë është një sajesë,
Më kot mallkon vetveten,më kot.
Edhe kur vdekjen nuk e ke pjesë,
Ta kërkon tjetri më fuqiplot.

Largohem i qetë...

Vendosa të largohem rrugës nga s'ka drita,
Se ky vënd s'më do,ndoshta s'ka nevojë.
Dhe në se do ndeshem me nja njëqind prita
Dorën do t'ua puthë,të mos më përgjojnë.

Në male, në pyje,në lumë e në dete,
Burim më burim e shpellë më shpellë
Do t'ua shqipëroj këto alamete,
Do flë përmbi shkëmb,do flë përmbi ferrë.

Largohem i qetë i pa nevrikosur,
As kujt s'i tregoj edhe rrugës vetë.
Mbi shpinë e mbaj dhimbjen,në tru i gjakosur
Dhe do shtegëtoj planet më planetë.

Në planetin tokë zor se do të kthehem,
Ku fjala "Njeri" ka humbur me kohë.
Do ngjitem në qiell,me yjet do dehem,
Do ndjehem i lumtur si zogu në llohë.....

Folëm si njëherë...

Flladi i agimit folëm si njëherë,
Merri psherëtimat në krahët e tu.
Dua djalë të bëhem të eci si erë,
Me vështrimin lart e jo kuturu.

Në mesin e pyllit le ta lë harresën,
Dy syçkat ti mbyll si për një kujtim.
Në mesin e hënës ta gjëj debulesën
Dhe të psherëtij rrugës pa pushim.

Tinguj melodie të ndjej në dëborë
Dhe të tingullohet zemra pa përtesë.
Në cepin e rrugës të mos jem i gjorë,
Si bar' i pranverës të rrëshqas mbi vesë.

Do të desha shumë diku në shpat mali,
Të flija mbi re si yjet në qiell.
Nuk dua të kem fatin e një djalli,
Kur vet jam një ëngjëll e ndriçoj si diell.

Statujë.....


Pse kjo jetë është kthyer në statujë?!
E heshtur,shpirt-thyer,e pafjalë.
Aspak s'të bën përshtypje kjo rrëmujë,
Aspak s'mërzitesh nga kolla-halë.

Ujitet nga ujra pisi,ndyrësira,
Vet' natyra e ngrirë-kallkan.
E hithtë të duket kënaqësira,
Si e pabesë fjala-xhan.

Ipa-aromtë më duket dhe kopështi i dashurisë.
Xhelozia shigjetë në sy.
Trëndafilat e shpirtit-lypsar i varfërisë,
Nuk ka rëndësi jetojmë apo jemi zhdukur për gjithnji..

..........Nga sytë e tu.......


Në vdeksha një ditë ,do vdes për ty.
Të gjith' do të thonë-një vdekje e rrallë.
Të ardhka vdekja nga ata sy
Dhe s'e kupton kur qënke gjallë.

Nuk është habi,as komedi,
Po se ç'far është- dreqi vetë.
Me një shikim në dashuri,
Me një shikim e ndërron jetë.

Por prap më duket vdekje e ëmbël,
Me një motiv: Për sytë e tu...
Sa herë kam vdekur un' në ëndër,
Aq herë ringjallje kam sjell' në tru.

Prandaj të them: Mos më vdis kot,
Lejom ti shijoj sytë e tu..
Do thuash vet- s'paska në botë,
Paskam jetuar kuturu.....

Pasojat e dimrit.......


Pranvera e sivjetme po vjen si e ftohtë.
Manushaqet të ndrydhura qëndrojnë në ferrë..
Pasojat e dimrit s'u ndalokërkan dot,
Vazhdon kjo pranverë me të njëjtën erë.

Ndoshta s'e kuptoj un' njeriu i marrë,
Këtë ngrohtësi që stina dhuron.
Un' kam parë kusarë,por,jo kaq të paparë,
Që edhe natyrës ajrin ja rrallon.

Ndoshta dhe pranvera s'di se nga t'ja mbajë,
Derën ja kan' mbyllur me çelsa gardiani.
Ndaj dhe manushaqia me zë nis të qajë,
Aromën ja vodhi ky surrat shejtani...

Me.........


Me mosbesimin tim të plakur,
Shëtita rrugve nëpër shekuj.
Shikoja yjet përsëlargu,
Që ndrisnin botën si të mekur.

Gëmush e shekullit lëngonte,
Në çdo qelizë e shurdhëruar.
Prej këmbe qëni të kafshonte,
Si zvarranik i vet-helmuar...

Dhe unë........


Dikur,brithte një mëndje,si erë deti,
Një mosh çapkëne që nuk njifte kufi.
Kjo mosh trazoi muzën e çdo poeti
Dhe këtë ndjenjë e kthyen-poezi.

Dikush shkruajti për vetullën e synë,
Një tjetër buzët i gdhëndi në varg.
Të gjith rendën të zgjidhnin çudinë
Me netë të tëra gërmonin pak nga pak.

Në këtë garë u futa edhe unë
Dhe pse startoja si një kërmill mbi bar.
Vargun e tyre e gdhënda dhe më shumë
Dhe dashurisë i ngrita lapidar....

Ç'të dëshiroj........?!


S'kam dëshira,dëshirat m'i përzunë,
Me këngë e brohoritje nëpër rrugica.
Me lajka e nanuritje më vunë në gjumë,
Të mos ndjej batica e zbatica.

S'ka dëshira,dëshirat u marrosën,
Nga pritja e gjatë për ëndrrat e jetës.
Me helmin e fjalës u mavijosën
Dhe nuk ngeli as një e mijta e pjesës.

Ç'të dëshiroj pa qeliza dëshire?!
Veç gjëra pa shije e formë.....
Shpirtin ma molepsët me avuj ndyrësire
Dhe më kthyet në njeri-kufomë.....

Buzqesh e Qaj......

Mes turmës futem,
E s'dal dot prej saj.
Bërtas e ngutem,
Buzqesh e qaj...

Bërtit me të madhe,
Bëj zhurmë kot së koti,
Kot s'i kam hedhur paret,
Tek horrat-flet "Boti"..

Sot kërkohet zhurmë,
Nuk kërkohet zë,
Prandaj ec me turmën
Se nuk të gjën gjë.

Ç'far pret që s'po tundesh,
Flet opozitari.......
Bëj atë që s'mundesh..,
Dil në turmë i pari....

Nuk më duhet ligji,
Ligji është turma....
Më duhet "Maliqi"
Më ka ardhur tek hunda...

Të gjith flasi,çirren,
Për hesap të vetë,
Turmat zënë e ngjirren,
Bythët kanë pa brekë.

Po kë të dëgjosh,
Në këtë kohë të çmëndur.
I Mënçuri- Hajdut....
Populli i "Lënur"......

Ti o popull- Turmë,
S'e kupton hilenë?!
Lëri si langoj....
Rrugëve të lejnë...