Vargje nga poeti Xhelal Ferizi

RUSIJA

xhelal ferizi

rusija shpirtngrirta pansllavja ariu skile
atomin po e mbanë për globin
sa ftoft ësht a e shini kët krijesë me hile
tokes si ja gatitë kobin

rusia don të ngrij diell
të ngrijë don tjerat planete
ajo don të jet akulli mbi qiell
të ngrijë lumej e dete

aj don te jet e pa anë
por nuk don nji mikropikë shqiptarë
ajo don kombe me ngranë
nuk don etni tjetër për farë

akullnajë e tmerrshme shovene
invazion me gazproma
të gjitha kombet don ti bëj legene
europen e ka përfshi koma

zgjohuni o kombe zgjohuni mbi dhe
zgjohuni nga ky rrezik
azi europë e ju tjera fe
rusija ësht i globit armik

autori xhelal ferizi

Pse s 'ma jep shprehjen dukati
-----------------------------
Autori xhelal ferizi
liriku ne mergim
-----------------------
pse s 'ma jep shprehjen dukati
pse vizllimë s' po më falë platina
pse ai dielli rrezegjati
pse s' m'falë rimen kanarina
---------
pse nuk m 'falë shprehje as fleta
as i bukuri karajfili
e mjalta në hoje që e ka bleta
pse cicrimë nuk m' falë bilbili
-------------
pse nuk me falë ndoj breg i ndoj shtrati
gurgullueshëm fjalë as valë
ti dhuroj si lule shpati
si përshndetje me ti falë
-----------
as currili art s' po pikë
as hua s' po e gjej ndoj rreze
për dhuratë ma të mirit mik
se ti ndjenjen fort ma ndeze
------------

prandaj fjalë kam me kërkue
kahdo në gurra curriltare
në art ylberi e në gurë qmue
me ti lidhë n' miqsi shqiptare
------------
se ti fjalë zgjodhe për mue
si i zgjedh dielli rrezet të mira
prandaj ty un kam me t' kndue
si bilbil me vargje te lira
--------------
e le ta din ylli që gati
rrin gjithmonë në stinë me nxe
se per ty o mik dukati
do të buroj të fala rrke
----------
do të rrjedhi porsi krua
do të jem burim miqsije
porsi shegë si bli e ftua
do i buroj vargjet me shije
-----------
veq per ty se të quaj mik
fjalë do të marr edhe nga ari
do ti nisi në kaqanik
e kahdo tokë ku i thonë shqiptari
--------------------
se ti duhet pershendetë
lmueshëm leht si flladi i malit
se ti qenke zogu vet
shqip ligjron si pika e djalit
-----------------
e paq fatin e dashurinë
me ndoj vashë ndoj zogzë mahnije
që ma ka at bukurinë
porsi lulja ne art hjeshije
-------------
edhe gazi të ectë damarit
e të qeshtë gjith zemra rinore
po ti paske gjak t' shqiptarit
bukur shkruan me gjuhë arbnore
-----------------
Autori xhelal ferizi
kushtuar Dardan Kastratit
Në SHENJ RRESPEKTI E MIQSIJE
DJALOSHHIT NGA
KOSOVA
-----------------

Tue kërkue nder viset tona
---------------------------
Autori xhelal ferizi
----------------------
tue kerkue nder viset tona
kahdo shtrihen bukuritë
kur qe i vajzë me emrin lona
nder lulkuqe ish tu u rritë
-------------
thonë se lulet me erë magjike
e ushqenin kët bujare
thonë se dritat qiellorike
e shpirtzuan kët vashë shqiptare
------------
thonë lakmi ja ka ylberi
e ngjyra e tij e estetika
edhe i ëmbli shend sheqeri
edhe yjt e galaktika
-----------
ajo thonë ka lindë si era
që del hapur karajfilit
i shtrin shpresat kah pranvera
porsi kraht e larm t' bilbilit
-------------
porsi mjalta e qelë si ari
ma kish qehren magjistare
si ma e bukura lulë mbi bari
me shum fletë mbi tokë shqiptare
------------
thonë kjo vashë me emrin lona
rrallë ka pa kshtu hana e ylli
karajfile në viset tona
nuk e ka kshtu fusha as pylli
-------------
art ma kishte bukurinë
nuk kish sharm askund mbi dhe
si kjo qehre n'shpirtë që t'shkrinë
që s' len shoqe n kombe e fe
--------------
autori xhelal ferizi
liriku shqiptarë
këngë kushtuar vashave shqiptare shkruan poeti
i mallengjyer
nga mergimi
këngë shqiptare
--------------------

Postimi origjinal është bërë nga lirik
Po si moj arkza e harrimit
----------------------------
Autori Xhelal Ferizi
----------------------------
po si moj arkza e harrimit
nuk re n' dehje t' mallëngjimit
as ai shpirtë ty s' t'ësht trazue
mikun tënd ti me e kujtue
-----------
veq si lule m' je harlisë
qelur shendit t'bukurisë
e nuk mbanë as brengë as rrudhë
nuk kujton as varg as udhë
-----------
as nuk t'lvizë fjalë as qerpik
as nder mend nuk t'bjen pë mik
as per kohra as per mote
a thue kshtu rrnon ndjenja jote
------------
a thue kshtu rrnon ftoft mbi dhe
a thue shqip kund din me nxe
me e kujtue ndoj her lirikun
me i pa lotët si po i pikun
-------------
si po i pikun lot si shi
për dhe t'parve e per etni
e po i shkojnë si va e krue
se etnija e ka harrue
----------
e harroj peja e gjakova
llap drenica e rugova
edhe bjeshkt e karadakut
dënesja i shkon tash dejve t'gjakut
-----------
kah po vuan ky per flamurë
e ju e mbani zemren gurë
nji kurreshtje kund pa e ndalë
pa ja que ndoj varg a fjalë
-------------
a thue rrnoni në interesa
se i pik lot s'ju rrjedh sa vesa
pë lirikun por si krue
që buron shqip tu ligjrue
-----
-------
kahdo në vargje artsitike
kah do i thoonë shqipni etnike
e ti arkza e ju tjerë
pse e lat si i zog të mjerë
----------------
vet me vete tue cicrue
kush mbi dhe zemren pa i gzue
e harroj sharri e pashtriku
kjanë me varg i mjerë liriku
--------
se e harroj edhe mitrovica
shala e rrafshi edhe drenica
dukagjini e karadaku
prandaj në dhimbje po i ecë gjaku
---------
se edhe shkodra me tropojë
nuk e zanë ndoj her në gojë
prandaj shkrumbi i rrin në zemer
se e kan shlye me gjurmë e emer
-----------
e kan shlye thue se s 'ka fe
thue nuk lindi ne at dhe
thue nuk pat kurr gjurmë as dokë
thue nuk pat kurr miq as shokë
-------------
thue se toka ka mbet shkret
as nji fjal kush nuk ja flet
as si flet shqipja e lirija
as e lashta dardanija
--------
e kan lanë si shkrumb e shpuzë
tue mohue e tue përbuzë
veq pse ky mee shpetue koken
dikur motit e la token
-----------
e tash rrin në dhe t 'toft mergimit
tue kja n'vargje t'mallengjimit
as nuk ka qerdhe as fole
thue se komb nuk ka mbi dhe
-------
edhe vuan asnjans askund
thue s ka derdh as djers as mund
thue se i tokë as troll nuk ka
thue mbi dhe qiellit ka ra
----------
thue nuk ka tokë as ledinë
hise as dhe sa i hije qetinë
as ndoj pllambë as hisedarë
thue me gjak nuk esht shqiptarë
------------
thue se u lind mbi dhe kopil
e jo i vargut karajfil
e jo zog që ka cicrue
shqip me vargje tue ligjrue
-------------
Xelal ferizi nga nga Mitrovica
autori i vargjeve shqiptare liriku
pershendes mikeshen time arkzen me vargje shqiptare
--------------------
--------------------


Lirik Te Lumshin Durt ty !!!
Me ka Pelqu shume kjo por edhe me ke mallngjye per shue qka kur e lexova kete !!!
Te flm shume te flm shume ... per kete poezi kaq te Merkullushme ... kete se harroj kurr per jete jo kurr as ty e as nga Miqet te mij ketu !!!
Me Fal nuk po gjej fjale me shume e as fjale te duhur per kete qe e ke Kushtuar per mua por nga Zemra ju Flm shume ..
Gjithe te mirat ty Miku Lirik ... dhe shume Respekt
Nga Arkëza ...
__________________
...........Asgje ,askush , s'eshte sikur Nëna ................

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vargu im idhnak
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
nuk jam un k'tu per qeshtje personale që kam dalë
ndoshta mendon kush ndonje lëmoshë kam dalë me kërku
as më ka shkuar mendja mua në at drejtim ndonjeherë
dhe kushdo që mendon se un për l'moshë jam duke shkru
gabon rënd me gjithqka ka me shkrim e me mendim e me fjalë
e kush mendon
se un nuk kam mbetë ne duar te huaja si i mjerë
gabon se pse un mbijetesave gjithmonë ua kam dalë
e luftoj me penden time per drejtesi e per vlerë
prej dritave te mirsisë pra mar shprehje e fjalë
as nuk jam ziliqarë nëse dikush ma kalon me varg e me dije
as nuk jam dalë këtu për të shitë në vargje vetem helm e vnerë
por kam dal me pendë që vajton me ngjyrë ore lum zotnija
kam dalë per hallet qe i ka shqipnija etnike e mjerë
se ngjyra e pendes time po qanë për shekujt dhe thundrat kohore te pamëshira
neper te cilat tmerre e shkelur e trishtuar e sakatosur kaloj nanë shqipnija
kam dalë këtu për qëllimin e mirë me dritë të kësajë pende për caqe të e qellime te dlira
se shqipnija a nuk e shihni o të uruar qe sa shekuj e epoka
pushtues qe ndrroj e mbytur ne gjak në dhimbje neper kob e lot
sa shum i vuajti i renkoi dheu e toka
neper shekuj etnikja gjëmoi neper kohra e mot
sa shum u pergjak e perflak ne luftra e barot
sa shum i ka ra hiri e shkrumbi nga shkelsit dhunues e hordhi barbare
kahdo etnike kjo ishte dikurë me kufij shtri plot larmi e bukuri buzë deti
e vuajtur e shkelur ajo me kokë në hi po dergjet edhe sot
e me mundime po kalon neper dhimbje aq shum etnija shqiptare
kur han e pin i pa ndërgjegjshmi pushteti e deputeti
pa kqyrë aspak për bijt e vet e gjakuin shpernda anë e mbanë botes
a nuk e ndjeni dënesjen si qanë dhe e shtresat e tokes minierat e kromi
a nuk e ndjeni ju se kjo ka mbetë ne bisht te pameshirshmes rrotes
e gjveshur neper loit e skamje e trullosur me klane duke folë vet me veti
e ne shum rryma perqa esht etnija kombtare
as grunë nuk ka as miser neper ara të mbjellura të vetat
i rrijn te djerra fusha e toka e ara të pa ana
lodrojnë hafijet per hesap te grekut e serbit dhe diktati e mvarsija-
nga varfria e korrupcioni esht bë gazi i botes
etnike kahdo lot e mjerim po derdh etnike shqiperia
po më o kohë thuaj në qfar seksioni sot shqipnija etnike vendosë vet
për të saj fat e zhvillim e ecje perpara
i pa zhvilluar e i pa gdhendur po i rrin pa infrastrukturë bregdeti
e kosoves në të gjitha anët i kan pre copae i kan rrudhë shtatin
nuk ndjehet sot kund mirësija veq mjerimimit neper fise të tana

se paret kurr nuk dihen kah shkojnë e ato fonde t' grumbullimit
se arat kan mbetë pa spec pa laker pa grunaja pa pjepen e pa shalqin
Kërdi po bën klani e forma e hajnisë e krimit
me thueni si jetohet sot në shqipërinë etnike për veq me shkollen e mashtrimit
e krimi po e prishë si myk dal ngadal shpirtin e kombit tim
më thueni si jetojnë shqiptarët në kosovë në mal të zi-
në maqedoni e në shqipëri e në troje tjera etnike
kush ju jep me ngranë nga cila duar ushqehen
kur papunsija e anarkija e ekstremja e mjeera varfri
kerdi bën e fise te tana ne shpresa emoral thehen
vetvrasjet droga e hashaashi ka fillue me u pi
merituesit e atdheut askund nuk shperblehen
as ata qe te drejtes kan prirje me i pri
e kahdo pas dore atdhetarët e vertetë po lehen
kahdo fiset në nji kulturë tjeter koha absurde ësht duke i shkri
shumshtreasa te varfra e te mjera keq po ndjehen
atdhue si dikurë nuk po ka ma dashuri
shqiptarë nga te huajt kan fillue e po blehen
po shitet si ne treg kahdo rrena me tradhti
kohrat te kqia e ma te kqia e klanet po ndersehen
vendi u mbushë me krim e papunsi
femra me u shitë duhet lirë per nji punë qka do
sa do vend te jet ai vend pune i ligë
prandaj o vargu im me rimë dil sot e renko
se toka esht mbushur me premtime te kota e me intrigë
punsim nuk ka varrfria po vret njerz te gjorë
ne litar per pak buk po bjen qytetari
po tjetersohet edhe shpirti arbrorë
gjithnji ma ne modë po del i keqi e barbari
para po ecë ai qe i ka dy fytyra e dy bigë
i thyeshmi i pa kurrizi e ligu rrogtari e puthadori
visaret e vyrtytet askush ma po thuajse nuk i qmon
renkon toka e mjerë me shkretira e djerrina me bari
nuk mbjellet kund ara nuk shihet kund bujku as traktori
i djerrë mbi dhe thua se mbet shqiptari
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

a nuk e shihni se anë embanë me mjegull po mbulohet me pshtjellim nanë shqipnija
pjesa - II- nga autori xhelal ferizi
në fe e grupe e klane pameshirshëm e tarikate jan duke e gri
nuk duket e emebel sot as kjo gjysem liria
kamata e banka jan fut të huaja kolonizuese shkelse kahdo kobndjellse
që të na lën me zorr' nëper këmbë në ekonomi të përjtshëm rrogtarë
ka mbetë hutuar gjithkah intelekti e perpjekja e të vërtetit e dija
nuk ka njeri të pamvarur po thuajse njerz
e në asnji cep të dheut nder shqiptarë nuk shihet puna
dikush percjellë fjalët e huaja e artin e huaj kunder shqiptarë identitetit
tallavat e kenget jevgjite kahdo bëjn kerdi
maska e krimi e mashtrimi e plaqkitja e dhuna
dikush rogtarë për telekom e akcione padrone pa kufi
dikush shet tarifat e kartave kahdo dheut e anes s e detit
që buken në darkë me shum mud ta siguroj per fëmi
nuk ka fusha te mbjellura as ara te bereqetit
asfalt as dritë as nuk sheh bukuri
qe tremij vjeq etnija qysh ne formim të qelizes e bërthames shqiptare
renkoi ne dhimbje e lot e thundra te huaja e roberi
kur erdhi i huaj ne voter per te na shkelë e per te na koritë
pellazget qe në embrion kur nisi krejtsisht me i humbë e me i qit fare
rrogtarë e shërbtorë regrutoi mercenarë i pa shpirt heleni qe filloi me u rritë
e tjerë shkelsa gjahtarë pastaj që msynë te shtyrë kah lakmija barbare
tremij vjet nuk u ndal as loja as krimi e refreni
e pushtimet neper token e pa faj shqiptare
gjithfar shkelsi e pushtuesi e shoveni
fiset na i dhunoi e na qiti fare
e ne pushtet e vuri gjithfar rrogtari e legeni
qe kryente neper shekuj punen mercenare
per hasmin punonin disa e grryenin ne te shtrejtin atdhe
tremij vjet hasmi me forma barbare
njerz ka shit e per qellime te ti ka v ble
ka renkue neper shekuj e gjëmua toka shqiptare
armiku cili vinte na ndrronte me fe
kn renkue pyje gurë e dhe e zalle
e loti e gjaku ne vise ka shkue rrke
po sot shqipni me thuej si je me ato halle
kahdo që me rrin buz detit pothuejse moqal me miza e mushkaja
a s më thue si i ke gurë e dhe fusha e dushk e bari e zalle
disa ne regrutime ne spiunime te vogla e të mëdhaja
disa pa kurriz ecin e disa per fe
ku vjen i huaji me pak pare qorba te prishura me zie me gatue nder ne
regrut me gjetë per ndoj pare hekur për ndoj fundrrinë me e shitë
me tarifa e kamata me na shkelë dhjetfishit modernisht me na okupue
prodhim nga dora e vet nënë shqipnija etnija e mjerë pa qitë
konsumues te harrnave e të lavdeve të huaja shërbtorë mjeran
ne lartsi hyp leht i pa meritori e pa ditë
vetem pse te huajit i sherben si zandan
ku i huaj si lemoshë na e falë ngapak dritë
po vyshket ne varfri kombi ilirian

i mvarur qytetari nga myku e paketa
qe ndihmë dikah i vjen me skadim e afate
shqiperisë etnike me lemosha po i shkon jeta
disa dorene shttrijnë si qyqe nate
e disa bien detit e disa litarit
nda jan ne shum fe e grupe e tarikate
nuk esht si dikurë ma etnija e shqiptarit
as gaz as besë nuk shihet ma ne fytyra
po e luan tash lojen maska e mercenarit
te huajt kahdo po na japin detyra
po vyshket kahdo e mjerë qendresa e atdhetarit
pengesat po aktrohen ne mija menyra
teater llafesh kjo drama e shqiptarit
sa kohra te zeza erdhen e te pa ftyra
po behen plane penguese afatgjate
ndryshku ju ka ra importeve e kamiona


nga te ndryshkurit ne varrzea te mjera me makina
e traktorrat ne ara nuk shihen neper zona
e djerrë bujqsisë i shkon moti e stina
varfria kerdi bën e skamja kahdo duar lypsare
mbi dhe nuk shihet ma askund drejtesi
po degjenrojn veset po behen barbare
me na e ujitë token kan ardh me dredhi
qe vijn nder ne naga ane e anes ne te mjerin vatan
grupe te ndryshme me aq shum ide
qe veq lalfe pshtjellse asgjë tjeter nuk jan
me na vyshkë te mjerë e te gjallë mbi dhe
mbeturina skeleta qe mandej hudhen skavatorë
kahdo e ndryshkur teknika
po vuan ne mjerim ky komb i lashtë arbnorë
rinija ikun djem e qika
dikush i bjen detit nepe rreziqe te mdha
vdesin disa ne qellime
qajnë nënë e bi kur nisin me u nda
rënkon kahdo toka ime
kahdo sheh te krrusura te vyshkura fusha e male
hekur te grumbuluar importi
varreza per te krijuar anë e mbanë atdhuet e tokes
po vyshket etnija ime ngadale
se këmben në fyt ja ka vu i forti
e lotin po e pin kjo tash te mjerimit
shqipni etnike ku i thonë
e ka mbulua padrejtesia edhe shkolla e krimit
po qanë kahdo toka e jonë
tue pi gjithmon langun e huaj plot ndryshk e gjellen e prishur stershitse
sherbim duke raportuar padronve per qdo imtesi qe atdheu te mos zhvillohet
askund ne nji cep i nanë shqipnisë qe te mos vihet dorë
por ne shum sektorë qellimisht me shekuj te varfrohet
me vasha duke i shitë nga varfria paranë me e nxjerrë e me u bë horë
per pak zhgjyr me ja marr temenanë shqiptarja n e harem sulltanve modern
qe vijn me koncerne e fjalë breshkane tue shitë për meditje
pedofil laraman e hafije te mbshtjellur me gjybe fetare
disa me llafe te bukura boshe plot renditje
tue mashtrue shqiptarin disa per pak pare
dervish e kadi anadollak per ndoj hajmalli mashtruese me fe
vehab tarikgji e stershits kalirues mbi populll
harrnat duke shitë t e dyshimt qe te vdekurve ua kan kan gjveshë
fundrrina të depova të huaj plot myk duke ngrënë etnija
pse liri miqsi knaqsi dashuri mi thue ti ksaj pune mbi dhe
pse pse o zot keshtu dënohet e imja etnija
vrapojnë para e mbrapa kush me anije të mykura
me bajtë disa fundrrina mallra te skaduara per padronin matanë deti
koridor droge e kalim për rrospija botrore ka mbet e gjora shqipni nanë
ne halle kahdo etnikja duke fol vet me veti
e kahdo andej kah enden diell e hanë
askund mbi fusha e ara nuk shihet bereqeti
as pemë askund nuk mbillet as perime
ne shitje e stershitje pshtillete sillet mileti
mashtrim kush kut ka te mundet me i lshue
sa shum po renkojn andej toka e deti
shqipnia ne varfri permbi dhe u shtrue
vazhdon ne pjesen - III-
nga autori xhelal ferizi ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''
lirik është në linjë

SHQIPNIJA ETNIKE tue qa e tue folë gjithmonë vet me veti
vazhdon pjesa -III-
nga autori xhelal ferizi
bregdeti plot miza mushkonja qe sa shekuj te mjejrimit
i pa zhvilluar ne asnji aspekt turistik pa plane urbane
shtepia pa plan a pa fusha bereqeti
me disa hotele qe i mbaruan shpejt e shpejt disa aktorë te krimit
kapobanda grupime hafije prej t ë gjitha ane
dhe nuk mud me i besu kuj mbi dhe se rrënjët nuk ja din
a ësht mafje apo vrasës i porositur nga demonë e armiq
dikurë shqiptari i padjallzuar mik e engjull ishte si nji fiq
kultur kishte por e prishen e prishen sllav helen e latin
mafioz lidhje e rrjeta kurthesh qe per pak paree shperblim
vepruan me plane te kqija e me shum dredhi
po ku dinte shqiptari të keqe mbi dhe perveq beses e padjallzisë
e fjales se dhanun e shoqerisë e bilure besë
po ju a e dini kush ishte djali e vasha e shqipnisë
per fjalen e dhanun dashuri e gatshme gjithmon te vdesë
per mik e korrektsi dalluar nder kombe e fe
dashurin e ndihmen ta jepte pa interes
sot mbushë jan kado maska me prapësisë
po ne e dijm se jemi deshmitarë kohorë
kur vajza arbnore e djali vdiste per besene dhanë

e tash si lopen per litari e terheqin me dorë
nder grek e talian dikund peng per ta lanë
si treg u krijua pazari mizorë
meshirë nuk mbet kund as emocion
u shtuan tash edhe servil mashtrues e puthadorë
pse liri i thue ti ksajë maske o mik-
kur ne qdo hap ndryshk sheh e myk e pislliqe
dhimbje e lot ku qenja njerzore po shitet per pak metelik
penda ime sheh po kto jan lot shkrimi qe lapsi nuk i duron
si dje si ne kohra si gjithmonë por edhe sot
per ne u konstruktua vetem plani i prisht
etnija ne ket myk në qdo anë po gjemon
nuk mbet ma vlla kumarë a shok as mik
dheu i ynë nga varfria e zhgenjimet po renkon
po anuk shihet s e kund fabrikë nuk ka te kromit e te zinkut
shkritoret kan mbetë skelete
elbasani tymosë tmerrsisht ku gjallesat vdesin edhe bari
e droga shperndahet flliqsirat neper bregdete
vashat transport vizash lop bizare quhen kafsh seksuale
po degjeneron gjithnji e ma shum per pare i mjerë shqiptari
po merr vese krime e te zeza adete
krimi mbi dhe gjithnji ee mma shum po lulzon dal nga dale
kahdo ne ne shkollë e jetë e fe rrol po luan euro e dollari
e femra po behet ne shum vende e pa moral e perdal
padronet e tyre me syze ne ballë shesin mend me foristrada
po a nuk e shihni s e si q ajnë fusha e male
se ndrue shqiptarit sot i jan shum adete
pse liri e kala te fortë ma quan ti mik ket ndertim
ku askund muri te hajrit nuk gjenë
ku shtof pelhur as kmishë nuk prodhohet
mos o njeri mos shit opium mashtrues per kombin tim
koha e atdhetarve askund nuk duket nuk po vjen
mbret po behet ai q emerret me krim
''''''''''''
se penda ime dhimbshem po ankohet


se njerz jan bë mbas interesi si dele
etika gjithnji e ma teper po largohet
po vjen kohë e ligë teveqel e
jeta me maskë e llafi tregtarë kahdo po aktrohet
i ndershmi ne fron nuk po ka kah del
shqipnija etnike prej etike duket s e po gjymtohet
dilni e shihni anë e mbanë shqipnisë etnike
si duket si e mjerë ne pranga e tel
diktatin kahdo kolonial e politik etnisë ja imponojnë
qe nga qamerija plagë qe renkon nen dhunë
kahdo neper arat tona te djerra albanike
nuk sheh plan as mbjellje te ndoj lakre as punë
nuk jan bë vijat ktarore ashtu si un dua
qe nji pemë e vogel me nxjerrë kokrra shum
e specat vargisur me i pa neper ara vashat e gra shqiptare
duke qesh pa djallzi te embla si llokum
nuke dua o lum miku haramin
as pshtjellimin e fitimin e dyshimt nga dora e huaj
se agjenturat gjithkah ja duke e ba namin
a nuk e shihni vllezer se sa shum po vuaj
dua q e fabrikat me ken krejtsisht tonat
dua prodhim vendas te vet te baterive
te qelqit punimeve e te shtofit me pelhurë
nuk dua me kja si qyqet te vonat
ne duar te qakajve e te fajdegjijve
te mna rrijn gjithmonë mbi krye zezonat
e katarri e toka e jonë te behet livadh i te lloj lloj thive
te hauj e tjerë qe vijn me qit pengesa
falltorë e grupe e klane te fajdegjijve
qe kurr nuk dijn qka esht fjala e besë

nuk dua qe te me shesin per pak interesa

kahdo tu u tall me ne loja e e smirzijve


e te vuajn kahdo te mjera te varfra popullore shtresa


veq pse edashka prore qejfi i faqezijve

e zemra ta ndryshme katarane e katila
e per shkka te mashtruesve sarhoshve e dilingjijve
mos me pasë ma koha djem e vasha karajifla


---------
nuk dua q e bullgare turq e pronarë tjerë kahdo mbrenda nate
te vijn te mbshtjellur me maskuese te dyshimta kuleta
te dyshmimta pare qe fitojn tenderin e shqipnis etnike krahthate
mandej vijn pasojat e nxihet e jonë jeta
u pa nder shekujs e i mjerë shqiptari as mik as nuk ka as kumarë
po shtohen dallime me fe e tarikate
nuk luhet kjo lojë ma pse tallje gjith me shqiptarë
disa qthuren vyshken vetvriten porsi qyqe nate
veshtirë pewr tu gjetur dikund e verteta
vazhdon ne pjesen- IV-

nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''

Po sot më thuaj shqipni si je
autori xhelal ferizi liriku shqiptarë në mërgim
duar të huaja pse të kan ble
nuk të lan kund besë as nderë
shet atdheun shqiptari i mjerë
për pak pare e për pak fe
se lakmija i joshë mbi dhe
edhe i shtrohet i mjeri armikut
për zgërdheshje t' metelikut
veq pse s' ka thellsi mendore
për qdo kokerr të tok's arbnore
me e njoftë n' vlerë qdo kokërr zalli
e me pi vetëdije malli
kahdo në zemer me e shijue
shqip n'damarë me u vetd'ijsue
po pse loti te shkon rrke
pse m' je rrxue si lis për dhe
se bijt e mi nuk jan unik
prandaj loti më rrin n' qerpik
si currili i kthjellur varë
se kan mbi mbi dhe tradhtarë
shum hajdut e mercenarë
edhe kan ardh demon e shkje
grek arab si prrue e she
me do prralla e dogma të lira
e do tjerë me maska t' pshtira
e po mi lyejn zemrat shqiptare
me do joshje mashtrimtare
mi kan nda me hile e fe
nën nji diell nuk duan me u nxe
por në diell grek e ne diell latin
kush me kishë e kush me dinë
kush me të huaja moda e kryqe
më kan lënë mbi dhe si qyqe
nuk më duan ma si dikurë
me kan lanë tue dnesë mbi gurë
me jan tha ara e bereqeti
me iken djemt po pertej deti
mi ka tretë n' per glob kurbeti
thue se s' mbet kund besë e zotit
as sternip i kastriotit
as nuk mbet kund gjuhë shqiptare
thue se dolëm fisi e fare
edhe i huaj u bë damari
thue se e bleu ai gospodari
per pak pare e tu i rrehë shpinen
tu i ndrrue mendjen e kaptinen
thue se mendja po ish lpener
s' don me lanë shqiptarë me emer
her padroni e her demoni
prandaj qau ky dhe i joni
neper shekuj neper mote
ne duar pa la te kesaj bote
erdh mashtruesi e erdh dinaku
thue se ujë po qenka gjaku
me na e pi ky per pak pare
me i zgerdheshje nderkombtare
se thell ne tru me shtresa e kore
s' po mendon fara arbnore
as per dhe as per pasoja
as s -po e din pse luhet loja
edhe kobi e pazari
pse vjen blersi e gospodari
se nuk vjen ai per nji të mirë
veq me e ble ndoj gjak ma lirë
ndoj gjak arbri e me shndrrue n' fe
me i nda shqipet me fole
mos me u lënë dy gurë mbi dhe
bashk kund zemer e pa e nda
me e coptue nen grek e shkja
e me e nda ne njimij hise
me u tallë bota e farë e fise
me gjak te humbur e fis t' shqiptarit
tue tallë koha e tretgtarit
e qesja zhyre e nderkombtarit
kahdo rrijn kta me i trazue
gjak e lot me ju derdhë prrue
me u ndersye edhe pedofila
ms me lanë kund karajfila
te virgjer te paster ne tokë shqiptare
me i shartue n 'zhgjyre bizare
me ju dhanë me pi shum helme
e me i mbajtë n' mvarsi e shqelme
ne thunder te larme nder padrone
me i mbulue me kohë demone
mos me u lanë kala as tjegull
kahdo ne hi me i shtrue e mjegull
mos me u qeshë ma stina as moti
mos me i dasht as qielli as zoti
mos me pasë kund as ndoj t' bardhë re
mbi qiell t' shqipes qe mbanë fre
qe e lshon syrin ebukurisë
me i buzqeshë me gzim shqipnisë
e askund yje galaktike
mos me i qeshë shqipnisë etnike
veq me ikë ma shpejt n' kalime
mos me dasht kush shqipninë trime
as ai qielli e as kaltrija
yje as dielli as perendija
se kshtu e don loja e katIlit
pederast e pedofilit
qe na duan ne nji far miqsije
n 'pjellë dobiqi e kopilije
e na msojnë mos me pasë shpirtë
bujari as gjak te dlirtë
as kullim kund ne emocion
me na mbars veq me demon
me varfri e me mvarsi
me zvarritje e mjerani
më thuaj shqipni ti ne qdo pllambë
a do te rrijshë si komb në kambë
a do te blehesh per pak fe
per me u rrxue si lis mbi dhe
e kahdo shqiptart me u nda
mos me u njoft ma vllau me vlla
veq pse duan kshtu grek e shkja
edhe tjerë do vorre e hile
do hijena e kokë kopile
që jan pjellë nder dhelpra e skile
autori xhelal ferizi liriku shqiptarë ne mergim
-----------------------------

e pershkruar dhe epershtaur per shqiperinë etnike neper kohra
si dhe gjat vitit 1997 kur ishte rreziku ma imadh i shperberjes se shqiperisë

Mallkue qofsh moj ftyrë tradhtare ----
aurori xhelal ferizi
mallkue qofsh moj ftyrë tradhtare
e ti thunder bizariteti
që kahdo mbi tokë shqiptare
shkelë mbi dhe kah toka e deti
-----
e prej teje rënkon toka
renkojnë malet e etnisë
bjeshkë e suka maja e boka
kahdo shkelë kamba e tradhtisë
----
se pak dritë kurr nuk u pa
ne tokë shqiptare prej tradhtari
se e ndersyen gjith grek e shkja
her padroni e gospodari
-------
mos me lënë kund gzim ne zemer
as ne aortë e as n' barkusha
mos me lanë shqiptarë me emer
per me i gzue male e fusha
----
vyshkë kahdo plane shqiptare
vyshkë qdo lule e qdo hardhi
vyshk n' perqarje mercenare
kahdo e shndrrove n- shkrumb e hi
-------
e nuk don shqipni mbi dhe
kahdo i thonë e lashtë etnike
as ndoj zemer shqip me nxe
veq pse te shtyn loja armike
------------
vazhdon nga autori lirik në mërgim
xhelal ferizi
-----------------------

Zgjohuni shqiptarë
---------------------
xhelal ferizi autorë
liriku ne mergim
-------------------
zgjohuni o gurë e druj o zallina
zgjohuni o shpirtra shqiptarë
zgjohuni o mote e stina
per dheun ku te la i parë
----------
zgjohu ne qdo pjesë s e mbrendisë
zgjohu ne qdo degë e pip
zgjohuni o të etnike shqiperisë
per komb e atdhe e gjuhë shqip
---------
zgjohuni në secilen qelizë
zgjohuni o te vonë me stinë
zgjohuni se fllad e puhizë
po thrrasin me lot mbi zallinë
---------
zgjohuni o valë shqiptare
zgjohuni se thrret kushtrimi
se thrrasin dritat ylltare
e trojet me gurra kullimi
----------
zgjohuni o fusha e male
zgjohuni shqiptarë nen diell
se armiqt ne fyt me hale
ua plasin tokë e qiell
-----------
zgjohuni e o te bijt e sukes
te maleve te bjehkve e vrrije
o te bijt e oso kukes
e vloni ne gjak etnije
-----------
zgjohuni o te bijt e shqiponjes
zgjohuni me gjuhë e besë
se qakaj e ujq te ulkonjes
dheun po na e duan ne shum pjesë

----------
qohuni zgjohuni shtrengohuni vraponi
mblidhni shqiptare vullnetet
shqiptar t' skenderbeut sternipa drangoni
ju thrrasin male e detet
------------
zgjohuni shqiptarë në secilen rruzë
te gjakut te kuq ilirian
mos rrini me vaj ne qerpik e buzë
se jeta ësht vatan
----------
vraponi per f usha vraponi per ara
per hiset e bukura me hije
vraponi kah kosova qamerija e himara
vraponi per troje etnije
-----------

bota le ta dij do të ndezen globet
bota le ta dij se s'duam sllav e grek
le ta dij njerzija se po ndillen kobet
shqiptart per atdhe jan gati me vdekë
-----------
ZGJOHUNI SHQIPTARë o te bijt e barotit
zgjuhini me pend e me dije
me ndihmen e qiellit te fuqisë t' zotit
do te jemi etnik te bijt e nji shqipnije
----------------
autori i kenges zgjohuni shqiptarë
xhelal ferizi ne mergim larg atdheut

Kurvat rreth pendes time
nga autori xhelal ferizi
------------------------
mbi penden time për ta thye u sulen shum lavire
e kurva të ndyra mashkullore
por penda ime ësht arbnore ilire
nuk thyhet nga prostitutat kohra mizore
----------
penda ima mbeti prore qelike
nuk e thyen vampirët e abuzuar
ajo theu shum hijena armike
se ne atdhe ësht e dashuruar
''''''''''''
ajo e theu degjenerikun
ajo theu sa lavire mashkullore
ajo e then edhe qelikun
se vargun e ka shpatë e parzmore
''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi liriku në mërgim
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Hajde me ne oj qika me kule
---------
autori xhelal ferizi-liriku ne mergim
---------------------
hajde me ne oj qika me kule
se mbas nesh vijn shum kanarina
karajfilat na duan e shum lule
rima e zemres ësht si violina
---------
rimen te zemres e kan mikeshat e mia
porsi motra un ato i dua
kund ma te bardha nuk i ka etnija
njena shegë e tjetra porsi ftua
''''''''''''''''''''''''
hajde e merre edhe ti zemren e arit
e at te bukuren qehre porsi fleta
e me fjalen por si te qehlibarit
eja me ne se te ne qeshë jeta
'''''''''''''''''
do ta bëjm nji grup të madh kombtarë
do të ne prijnë do të menqura kshilltare
kush do të jet besa zonja e parë
ndonji zogzë që nuk ësht hileqare -
''''''''''''''
do ta qesim në vota moj qikë
do te bëhemi grup porsi ingjija
do të quhet shoqëri me etikë
që e mbanë syrin prore kah shqipnija
'''''''''''''''''''
aty do të jet adina e elina
buqja arkza ana e idila
edhe natyra porsi kanarina
qe mahnisin fllanza e bilbila
-------
pastaj lulja e tjera dardane
edhe djem do t' vijnë me ne ilir
do të mbledhemi porsi yjt rreth hane
kush si ari e kush si gjevahir
----------
edhe ti eja moj qika e artë me kule
e do ta bëjmë nji shoqeri argjendi
si kuvendin gjithmonë të bardhat lule
ashtu fjala do të na del si shendi
'''''''''''''''
do ta zgjedhim nji shoqeri shkelqimi
që sytë qielli gjith me i mbajtë kah ne
do të kndojmë kangë me magji rimimi
per liri e të bukurin atdhe
''''''''''''''''
e këngetarë do t' gjejmë me stil magjik
që i shkon rima porsi tingulli i fyellit
e ndoj kengtare me të bukur qerpik
që e ka nurin porsi drita e yllit
''''''''''''
e kahdo te shkojmë do te percjell violina
mjeshtri i sajë e kënga shqiptare
bashk do te behen zogj e kanarina
si ma të bukurat degë n' qershi pemtare
''''''''''''''''
e do ti luajm do valle me tupana
e do i këndojm do vargje t 'poetit
djem e vasha që i lindi dardana
do të vallzojnë si të bukra val't e detit
''''''''''''
e kur liriku t' thurë fjalë n' magjik fije
e si shperndahen reflekset t' ylberit
në shi e diell shndritje bukurije
kur shperndahen rrezet pernjiherit
'''''''''''''
ashtu vargu zemrat do ti shkrinë
porsi i dehë lulet ylber koloriti
aq sa zog bilbil e kanarinë
do te perkulen kah vargu ma i dlirti

'''''''''''''''''''''
e do te bindesh sa e bukur ësht jeta
kur te dalin zanat shqipe ne valle
porsi lpenra te zogut krahlehta
gurë e dhe kan me u dukë pa halle

'''''''''''''''
edhe toka vet ka me ndryshue
rima e hapi e vallja kur te nxhehet
e kur te niset kanga me u kendue
kur dardanja kah beli te thehet
'''''''''''
edhe ti aty oj qikë me kule
kur te kapesh ne valle dor per d ore
ke me u dukë porsi e bukur lule
e tokes shqipe e stines pranverore
''''''''''''''''''''''''''

vargje popullore te shkruara
ne dialog
autori ne dialog vyrtual me nji vajzë shqiptare dardane -
si dhe me te tjeret bashkatdhetarë-
qe i fton ne vende te ndryshme per bashkim kombtarë e veprimtari gjithkombtare e ne mqisi e ndikim me shtete e kombe-
-----------

Hajde me ne oj qika me kule -
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''
hajde e bukur me ato kule te motit
belin dridhe ne valle shqiptare
porsi zanë qe vjen andej sopotit
si ma e bukura perri te jesh ë valltare
'''''''''''''''''''
e dorë më dorë aty ne at vallzim
ku do te lozin shqipe treqind qika
porsi i mahnitshmi tingull me rimim
do e dridhë noten e bukura harmonika
'''''''''''''''''''
do te vallzon aty e bardha natyra
qe si drita ajo nder shoqe qeshet
gaz i saj esht porsi e luleve fytyra
me art ngjyre ne pranverë kur veshet
'''''''''''''
mandej ne vall e del e bukura urata
treqind yje vijnë me e pa at stil
kur me taktin e me te bukurit hapa
e luan belin si flaka n' kandil
'''''''''''''''
e me hjeshinë që e ka nji vashë n' gërsheta
që i bien shpines si dy lidhje magjike
do të shtohet në at aheng jeta
ku kndojn vashat e shqipnisë etnike
-----------

e vallzon mandej edhe nje arbnore
kur te nxehet vallja kah mjedisi
me dy vetulla harqe ylberore
qe ma te bukur nuk e ka parisi
''''''''
as londona e as roma e stambolla

e ka belin si vet elastika
fijet e flokut mi ka aq te holla
e ne faqe dy magjike pika
----------
ajo emrin e ka e quhet idile
sa her shkri i ka vet festivalet
e ka qeshjen porsi karajfile
kur vallzon thonë i perkulen malet
''''''''''''
e kur te nisë aq fort me u dridhë tupani
neper zemra kahdo kur te hyn rima
ka ma dalë vet ai lirik dardani
me i qitë hapat siq rrymon vetima
''''''''''
keni me pa kur t' ndrronë rimë klarineti
ka me u qelë zemra e fushes dardane
e kah shqipnija ka me u q elë vet deti
me ato brigje në dhe e kokrra rane
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi liriku i vargjeve shqiptare
-------------------------------
lirik është në linjë

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
hajde me ne oj qika me kule
-----------
pjesa III-
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
ka me ardh edhe domira
qe nder yje rrin ma e mira
tue ndrqu syprinen te detit
do i jep qehren muhabetit
----------
ajo shqip ka me cicerue
ne fjalë mahnitse tue ligjrue
e porsi yje të i netve te vona
kan me ardh buqja e dogzona
''''''''''''''''
kan me u gzue sa shum qytete
edhe ara e bereqete
kur ti shohin kto perrija
tu u shpalosë kah bukurija
''''''''''''''
Hajde oj qikë ma mirë me ne
ke me i pa rrezet mbi dhe
si perhapen ne gaz mahnj ije
neper zemra dashurije
''''''''''''
do t' ndegjohet gjuha e t' parve
edhe zani i kangatarve
porsi gjaku i sheges nare
do t' embelsoojn zemrat shqiptare
'''''''''''''''''
prandaj te thrret ty bukurija
hajde oj vashë nder zana te mia
se do te vjen edhe albonita
sara e e arta e margarita
'''''''''''''''''
ke me e pa q 'ësht vet magjija
kur t -bjen fyelli qiftelija
ora e maleve ka me u lshue
kang's shqiptare me ju shtrue
----------
prandaj eja oj vashë me ne
mbasi je me mosh e re
gzoje jeten karajfile
po te ftoj n e gzim pa hile
---------
artin te bukur me e shijue
treqind fllanza tue vallzue
treqind qika me krahnore
tue flutrue n valle arbnore
------------
edhe djem te ket petrita
kur do te vjen e bardha dita
vet liriku ne gotë dollije
me i pergzue kta zogj etnije
---------
vjen edhe lulja e vjen jadore
porsi vijat me rrathore
rreth ylberit ne mes e skaje
si dy zogza mbi dushkaje
-------
e mbi zabele ne lepnra te lehta
tue kendue per troje t veta
e kur te lashohen me dy brusha
si dy zogza engellusha
''''''''''''''
e te ja nisin me e marr anen
porsi yjt qe e rethojn hanen
qehren hapur mahnitore
ashty kto dy vasha arbnore
--------
kan me e qelë gazin me valle
deri sa te qeshen gurë e zalle
si shqiponja me dy koka
kan me u sjellë kah qielli e toka
...........
e do te derdhet kahdo rakia
qokollata e gurabija
pemë e rrush ne per shum pjata
tue sherbye vashat shtatgjata
''''''''''''
DO TE NDIZET ATMOSFERA
kur t shpalosë talentin lera
ajo dridhet thuper holla
ka me u shkri shkupi e stambolla
--------
kur te shoihn si e dridhështatin
kur te ja shohin ne dorë sahatin
te hollë flokun e te holla fije
art ma i shejt prej bukurije
---------
hajde oj qikë edhe ti me kule
pse ne dy gjunjt kshtu me perkule
ftesa ime dashamire
po te thrret oj vashë ilire
-------------
autori xhelal ferizi
liriku i kengve popullore shqipe
ne sherbim te artit dhe vargut artistik shqiptarë me rima e strofa -
------------

ju faleminderit per mirkuptim gjithqka ne sherbim te vleres s e vargut e artit
qellimi esht i vleres qe ju po i sherbeni -

ne keto vargje te kenges popullore vargje popullore paraqitet ideja imagjinohet qika me kule kule u thonë dimijave te veshjes e ne fakt u imagjinua personi vasha nga kosova dhe
te tjerët si simbol per te levizur ne drejtim te kombeve e shteteve te bashkuar qe shqiptart te ndikojn ne miqsi me popuj te botes -
paraqitjet ne vargje paraqesin talent per miqsi e kontakte me shum shtete e kombe -
qe ne populi ynë duhet te msohemi ti kemi sepse popujt dhe miqt na duhen -
dhe duhet te msohemi dhe te dijm te bejm miq qe do te na duhen per dit te vshtira -
sigurisht ne po ashtu per veq miqsisë do te kemi nevoja jete turizmi transportesh e mirqenjke si dhe paqje e mirkuptimi-
prandaj vargjet i sherbejn kti qellimi te miqsisë te kohes moderne -
jan vargje popullore lirike te kenges ne pjesë te ndryshme

Gjaku i maleve

xhelal ferizi autori


Fletet e qetinave dhe fletet e lisave gjak kan pikë,nëpër male
shekujt e dhimbjeve kan qa kan dënesë
ka dënesë vet buzbardha e qdo shkumbë me gjak vale
e dridhur ka qa currili e vogla vesë

ka qa se neper male gjaku esht derdhë gjak i vajzerisë
aty në secilen lule dëshmon nji thyerje dhimbshëm tu u dridhë
aty u derdh gjak i shqipeve i virgjersisë
dhunim i vashava të dardanisë disa ne pranga lidhë

gjak shqipje motet rënkojnë
nëpër malet dardane
dhe shekujt qehren orë e qast e ndrrojnë
her qajnë her heshtesisht dënesin në gjuhë nane

gjaku i malave nëpër shum fletë
gjaku i shprishur i virgjerisë
gjaku që na then në vullnet
gjaku i maleve të etnisë


etni me me male me gjak
ne secilen kokerr te dheut ne mbrendesi
dhimbje kushtrim e cak
malet nuk duan kori

gjak neper malet tona
në damarët në druj e levore
urrejtje hakmarrje nga thellsija ju ndihet jehona
shpagim kerkon ne ne qdo palcë edhe grimca ma e vogel e tok s 'Arbnore


gjak i kuq neper male
gjak i deshmorve te lirisë
stinë te pergjakura që ecin ngadale
ringjallje e gjysem vdekura etni don me nisë


kori medet kori buqasin malet me gjak
kori e krenari edhe gjak deshmori
hakmarrje hakmarrje thrret i ri e plak
hakmarje neper shekuj do t 'kerkoj arbnori

gjaku i perzier me fletë dushku pa faj
shpernda neper barishte pylli
gajasur mbi zogza karpatiant qakaj
vdekur shpresat ne qiell te qdo ylli

malet me gjak e vra shpresash lisat
vashat te qthurura llahtari
pansllavt duke pshty duke shkelur plisat
perlye me kokë ulë grue e vashë shqiptari

sa dridhjet shpirtrore gjoksi i nji vashe
kapur per nji lisi ku floket po i nxjerrë
o zot si ka ikur nji shpend n krih larashe
kur nji vashë tjeter shnjerzu ne vaj tu u shterrë

bertima per nderin jehonte
ne palcë ne thellsi te qdo plasje mbi dhe
o zot nii gjamë tjeter njimij stinë po i shponte
e gjakosur dhune aty nji vashë e re

nji tjeter me dy sy mbuluar nji tjeter aty zogzë mjerane
hapur kembesh rrinte me thikë e detyruar
nen te mjerin shikim ne at prani nane
bertiste e shpurdhiste nga dhimbja e paduruar

vjelljet evashave gjak e tug e vnerë
bilbilat kahdo tue ikë
neper malet tona gjak po derdhej e po merrej nderë
ne nuse ne vashë e në qikë

thikat serbiane të mbrehta mizore
te ngulura në nji vashë aty pranë
nji tjeter pershkye që terheqej dore
nji tjeter me të vjellura shpirtë ah duke dhanë

bertima perzie me dhimbje e thirrje në zot
në ndihmë që nuk dukej kund
keshtu etnike shqipnija në shekuj e mot
dhunime e poshtrime të pa fund

ne nji lis tjeter qe ishte tmerrue në qehre gjysëm vdekë
medet e mbeshtetur nji vashë si ai ylli
hjeshija e saj nën dhunë ish stermekë
po qante pa shpresë në mes pylli

o zot sa piskama nënat nxirrnin flok
e lulet ishin vyshkë dardane
nuk kishte lulkuqe karajfil as borzilok
te mos qante e dëneste në gjuhë nane

autori xhelal ferizi ne mergim

Lidhja me dhe,
'''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''

lidhja me dhe apo,vet dheu jam
shpirti,me dhe sa ndjenjësisht lidhet
dhe oh dhe ,dheun ma dha trupi
e trupin ma dha dheu,
q ,lidhje,kshtu,
dheu nuk me do, me la jasht,
e ndoshta s ,do,te,me le,as,mbrend,
sa per dheun njqind shekuj do t kisha shkrue
por edhe njiqind shekuj dheu te shkruaj per mua,
nuk mund ti,a themi njeri tjetrit,
at qe duam,
por edhe sikur t e duam nuk,mundemi,
as dheu,as,un ,nuk,kemi,fjalor,
as nuk jemi fajtor,
ai dhe e un dhe
as gjuh as shkrim nuk ka
ah sikur te kishte fjal
e fjala te kishte dhe
q,ka,do,te kisha shkruar,
dheu per dhe
po nuk mund te shkruej
mungojn fjalet
duhen miliona alfabete
e germa,
emrime te reja
por ja qe nuk jan
nuk ka ,
jo,
edhe sikur te huazoj prej te gjitha materjeve
nuk mund te zberthehet imagjinata
prandaj ,nuk,mund te shkruaj per dheun,
as,dheu nuk mund te shkruaj per trupin,
trup e dhe
te dy ndjehemi,
por nuk shprehemi,dot,
me kaq shum te pa thena,
qe nuk thuhen,
ato thuhen ,ne,nje gjuh te papershkruar,
kur ndoshta dielli yjet toka
te krijojn alfabet te vetin
neper qdo grimc
në ne
enigma
pafundshmëri habije
enigmë e mbi fuqie
materje me dije
trupi me
dhe
aut
-------
AUTORI xhelal ferizi ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

O j botë

autori xhelal ferizi në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''
Un poeti ,ose ma mirë me thanë ai që po shkruaj
Se ndoshta nuk mund të jem poet i mirë e' i 'lartë
por un me lot sa deti me gjak të shterrur ,po shkruaj
edhe zemren po e shkrijë -e ngjyren po e shkruaj të artë'
për kombin tim po thrras deri n' planete me bertimë
po l'shoj zë në kupë,të qiellit gjithkah nëpër re e vransina
edhe Në shekujt e pa mëshirë- që na lan kështu gjithmonë n,shkretim
miliona vjet para e mbrapa po kthehem kah stina
e' n' qjerrje her n' lutje her n' dhimbje po thrras gurë
që heshtin ,e damarët nuk i kan si ne as si mjalta n' vojshtina
pse na i leni kështu mbi dhe me kalue hordhitë si mbi urë
me derdhë pa faj lot e gjak kombi im
---


pse oj botë nuk vulosni drejtësi njerzore
pse n' gjak e' n' lot pse pse n' përgjakje na e leni , kët flamurë
ne ju deshtëm ne ju dhuruam gjithmonë ëmbëlsina
për miqsi gjithnji si sot me ju ishim qellimmirë si qehlibarë me qellimin bilurë
ju ne shpinë na i lëshuat armiqt e ferrit mbi dhe
na keni lanë me u djegë në nënt rrathët e dante ailigerit
dhuna gjithkah gjaksore e lirë u la mbi ne
ne që u dogjëm u pjekëm jemi shkri prej vuajtjeve prej vnerit
askush nuk u dogj në nënt rrathët si ne neper ferre
humbëm gurë e dhe gjurmë e gjak fis dokë e shenj e qytetni
miliarda pllambë toke ma t' vlefshme se florini se safiri
,na, u, shndrrruan ato gjurmë lashtësije ilirike në terre
humbi trashgiminë hisen e vet i pa fajshmi antik iliri
detin e kalter valët bardhore na i vodhen n , pabesi
fitoj mbi dhe tradhtari armiku sarhoshi e i pshtiri

ku ishit ju ku ishim ne ku ishin ata -se bota paska lindë për krim
as engjuj as drejtsi nuk erdhi qiellit me zbritë për të bë gjygj të pa anë
kur të shkelë e liga o miq nuk je ma i urtë as trim
se per ne nuk punuan shekujt e tokes nën diell e hanë
fat i krah i dha pansllavianit e romakut latin
bizantit turkut fatin ia ka kan dhanë
per ne shekujt nuk lan gjurmë as fe as shkrim
sa do qe shqiptarja ilirja ishte nji zanë
mbetem siq e sheh nen thunder o njerzim
se fati i te ligut qenka e trimria e varfnjakut
keshtu qenka mbi qiell e dhe shekuj jetësia
i drejti gjithmonë me mbetë jetim
me vuajt m,bi dhe gjithmonë drejtesia
ne sa her notuam mbi lumejt e gjakut
por fitoj gjithmonë fitoj paudhsia
oj botë ma shih nji her shqipen ne mes të' bajrakut
enike perse nuk bëhet bëhet shqiperia
---
vloni njiher ne dejet tua le te vloj drejtesia vulëtare
te vloj mbi kronologjike gjygjësija
le te behet etnike e lirë e fuqishme toka shqiptare
etnike e mbi te shejtin te sajë dhe te valoj flamuri e liria
vulos pergjithmonë njiher o glob o bota flaktare
kah ne le te mbjelet meshira paqha e dashuria
se në ne gjithkah rrnojmë farë e fiset shqiptare
duam paqe duam punë duam te na zgjerohet miqsija
kahdo neper kombe paqe kerkojmë vlla e mik
kudo qe vlon me punë permbi dhe drejtsia
pansllavët e namur kahdo na ndanë me te he shpate e me thikë
e planet vrastare ne synim i mbajnë msheft e helmin e qeilikun
synin e kan ne shqiperi etnike ne secilin djalë e qikë
me mesy durrsin tiranen vloren adriatikun
me e thy bregdetin e malet e larta te bukurisë
qerdhet e lashta me i shprishë atje deri te majat e tomorrit
me ja ndjell ë gjamët e fatet me ja përthturë shqipërisë
zanat e pastra gjithkah me ja dhunua e perflliqur
mos me lënë kund vashë te virgjer as nuse ne asnji cep te etnisë
kudo me mbretrue gjaku loti e guri i vorrit
-------
as këngë as valle as aheng as gëzim mos me lënë as vlerë
mbi dhe mos me lanë bukuri veq me vajtue shqipnia
mos me pasë lehtësi ne fusshat tona as puhija me erë
e vashave gjithkah me ju marrë virgjëria
e gjuha shqipe me mbetë tue kja dësshëm e mjerë
shpërnda me mbetë neper dhena gjithkah etnija
me u tallë pansllaviani me nuse tona të bukura
me u përjargë qetnikt të derdhur kah sadizimi e rakija
me mbetë nen mjekrrat e palara qetnike të bukurat belholla flutura
me gjamë e therrur s i berre pa kokë me ra dardanë shqipëria
----
mos oj botë mos ndëgjo prrallat e qetnik artemies
e thikat e kalabiqve te milloshve me arkana
ndëgjo zogun shqip gjithkah kah cicëron përvajshëm në fletet e hijes
shifja shqipërisë ardane si i kullon gjak dheu e rana
ujvarave shkumbradha ku currilat si lot shpërndahen
shihja belhollat te bukurat vasha zana
dhe dilni e shihni varfrie lufte gjëmimeve trojet neper shekuj si po thahen
ndegjo si të thrrasin per drejtësi i dielli e qielli e hana
shqiptarët me shpirtë ndër dhëmb mezi po mbahen
rreketë e gjakut kahdo neper gurë e dhe po shperndahen
varfria e sulmet e hordhive me pushkë neper shekuj e me teh te pa meshisrë e tagana
trojet te coptueme qe sa shekuj po ndahen
sa shum qau e thekshem beritit antikja e pa fajshmja dardana
e pendat e poetve duke qa e duke thirrë neper shekujt e motit
lahuta e malsisë e sa tjerë Gjergj fishta e pashko vasë shkodrana
disa neper kisha e gjamija duke ju lutur zotit
kushtrimit disa ne beteja e kahdo ndihej piskama

shqiptart neper shekuj veq me gjak e lot po lahen
na e njih pamvarsinë tash ta festojm me tupana
---
e fjalët pansllave mos ndegjo se jan kob bote
vulë bjeri drejtësisë sa ma parë me shkrola
nenshkruaj pamvarsi le të njihet kosova dardane e pa varur nder mote
e pavarur se trima dha shum Mic sokola
nenshkruaj se ballkani barot ësht i kobit që kobshëm ndillet
këto fjalë e këshilla jam un ai liriku që me pendë ti fola
se këtu ne mes te europes vet kobi po mbillet
lakmie joshë moska ujk qakalle e pertej uralit
leshua ësht kah viset e diellit e rrotull botes po i sillet
e shqipnisë ilire te lashtë shqiptare djalë pas djalit
lakmueshem me teori lakmuese rreth trupit po i mshtillet
me ja shty megjat matanë fushes e malit
me i marrrë troje me i grabitë deri ne bregdete
kahdo armiku rreth megjave sillet
kahdo mbi tokë tonë me ato bereqete
----
mbyllja rruget moskovit e lavrovit e ujqve te qartur te sibirit
pamvarsi investime ne token tonë sjell oj e dashura botë mikeshë
pa hile pash ë zotin derdh paren mbi token e ilirit
e dua shqipninë etnike në ari me e pa veshë

se rrotull po mi rrin me armë qeliku në dorë
shkjau hasmi shekullorë e e rusi i sibirit
njihe pamvarsinë ne kosoven e lashtë dardane
njihe te pergjakuren t e lasht ten trime sokoleshë
fenikse ësht kjo e ringjallura sa e sa her e hirit
në beteja dhëmb për dhëmb me armiqt shekullorë ësht ndeshë

barot ka ngrënë në vend buke nëpër shekuj e mejdane
kosova ësht tokë e bekuar me të bukura livadhe
nëse don të keshë urimin e diellit e të bukures dritë'hane
shqipërinë e duam etnike dritbardhë
i dua ti shoh vashat dritëbardha si sorkadhe
në të bukuren fushë të gjerë martire dardane
të llira dorë për dore me djem të arjan të dukatit
të qeshura si dikurë si magjike me brusha në erë
dua të shoh faren e ilirit shtatëgjatit
e zogun e cicërimen me larmi mbi pranverë
mos na le me u dergjë me kaq shum plagë shtatit
kosova nuk ka në ballë të shkruar fat të mjerë
por të njihet si shtet egnjull me vula ndërkombtare
e të vloj kah puna e prodhimi pamvarsia
ajo ësht nje perlë nji bardhë etje vlimtare
për punë e paqe i vlon dashuria
ajo ësht e bardha martire dardane shqiptare
ajo ësht vet e bukura zemer etnike shqipëria
''''''''''''''''''''''''''''
´vazhdon ne pjesen 2 nga autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare neper mote
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
sa her të thirrëm ne per mirkuptim oj botë-
per drejtesi reale e gratë tona me lutje e lot dhimbje e shpresë
me djepa ne shpinë maleve neper gjak e lot
kur ne ndejkje i sulej pansllavi i pa besë
kahdo flakë e britma renkime e barot
plagë e vasha te pershkyera e gra
kur ne po na harronte edhe i madhi zot
e lutjet e ankthet perseriteshin pa ja nda
per ne nuk pat globi mirkuptim as nji vesë
mbi ne neper shekuj kur prenë grek e shkja
koka ne djepa pa meshirë kur kan pre
per ne kund shekull nuk u gjet me fe
dhuna permbi foshnje kur na ra e mbi gra
loti e gjaku i i arbrit kur derdhej rreke
sa zemrat shqiptare perm bi dhe jan tha
---



pse at'her pse nuk zbriten ,te ne ,pse nuk erdhen as diell as hanë
kur na ranë armiqt që yjet na sterpiken me gjak ,
me thikë na i therren hapsirat deri n' qiell
na shkelen ne kod ne nderë e bajrak
zakonin neperkemben e na poshtyen edhe ne diell
e gjithqkah gjeten te pa fajshem vranë

jo vetem yjet po edhe qdo fije flete
e bari, kan pre ullij e hardhi
nuk kan laënë kund lule per me qelë drejt jete
nuk kan lënë kund pllëmbë per tu quajt liri
hordhi pansllave kahdo vershuan na ranë
kan pre copa mishi sa shqiptarë kan gri
me gjak tonë jan skuqur sa lumeje dete
edhe bimet shqip kahdo ne tokë na i thanë
---
etninë e lashtë kan shkrumbue e mbulue me hi
me kokat tona ne kafka kan shue etje barbari ,
kur te mbushura me gjak ne gajasje i kan pi
sa shum gjakun e ka derdhë shqiptari
qe toka te ngopet veq pak me liri
---
armiqt me gjuhë te eger kann fol gjaksorqe
,vampirt e zi kan pi gjak te pa faj
kan kaliruar neper troje tona kahdo aq hamshorqe
nuk mbet koker dheu pa denesë me vaj

ne ishim këtu në dheun e të parëve ,
në kala me gurë me gjuhen e të lashtes nanë
vulë e gjurmë shqip kah do deshmonte dheu i shqiptarve
shqipen e kan foulur dielle yj e hanë
nuk ishte asnji pllambë ketu e barbarve
ketu ballkani gadishulli quhej ilirianë
----------
ata erdhen duke bërtitë e duke u zgerdhi
barbarqe duke e drehdur thiken
shpaten e grepin e tehun e vrasjes na i pergjaken mal e vrri
fusha e ara e lugina
dhunua kan grua shqiptare vashen qupen qiken
deri sa bertima ne qiell thonë ka mbrri
jan per gjakur bli e ahishta e qetina
nuk ka fije bari qe nuk u pergjak e lukuqe
as karajfil kund as fletbardhë nuk mbet
nuk mbet manushaqe askund as lulkuqe
pa u pergjakur prore me gjakune vet
---

para syve tu oj oj botë e pa sy
vdiqen vdiqen gati po thuaj se te gjith ilirët
u nxoren me rrënjë pemë e lisa e hardhi
e ata që mbeten gjallë me shpirtë nder dhëmb
nder shkrepa t' e mjeruar te zvarritur e pa shpresë
ikjeve eksodeve kahdo pa mbarim
me lecka te pershkuara me te pergjkashme ndrresë
e perndiqte dhun a kah do popullin tim
----------

e neper shekuj te kohrave shqiptari ne troje autoktone
neper mundime ne epoka shekuj e mileniume
perndiqej nga hrodhitë barbare e demone
as natë as ditë nuk pat kurrë të lume
strukur mërdhi udhve gati, nepër buzë ,t, e humnerave me ra
ikur zbathut gjveshur neoer shkurre e shkrepa
neper shekuj pushtuesit turk e greke shkja
ne shpoinë neper ikje ngarkuar me djepa
tremij vjet te mjera me lot pa ja nda
---
që të mos dhunohet në nderë në erz ndera per te mos iu prekur
kerkonte shtigje pyje e gremina
te uritur neper male as te gjallë as te vdekur
roberia e pa ndarë neper mot e stina

ata pasardhs ilir qe kishin kod kishin kanun ligj malsori kishin gjuhë e besë
pamëshirë oj botë nën kthetra i le mizorisht me u therrë
te perqudnuar shpartallauar e ne lemeri te arratisur disa masakrua e vdekur
ikur neper pyje arat e bashtinat kopshtijet tu i lanë djerrë
kahdo neper shi e ne borë te stermekur
me dyer te mshelura kahdo me therrë
qyqja duke kendua kahdo mbi qatija
shqiptari ne ikje neper shekuj prore
sa shum ka vuajtur martire dardania
nga thika pansllave e pa meshirë e mizore
---
armiku prente grinte pa kqyrë per per kurfar moshash fare pa kqyrë per gjini asnji shtresë
shpernda fiset neper lugje e prroje ne alarmim e arrati
etnija ime la me gjak shprishur flokt e fytyra te shashtisura ilirianet belholla
perrijat te dhunuara me vrapin pa cak po ecnin

dikush kah gremina dikush vajtiemeve shpernda
ne male bjeshkve si qyqet neper vrri
disa neper pyje te uritur po ngecnin
vajtimi i nënave kahdo pa ja nda

gjithkah ne trupin ilir kafshonin karpatianët gjarpij e bolla
te trupruara po ecnin gra te dhunuara vasha e qika e nuse dardane belholla
se shkjau ne jet te jetve ato i kish thye
ato ishin tha si pipat mbi molla
ne jetë ma kurr nuk kan me shpresë me u kthye

ikni o gjarpij pertej planetit ikni ne pa kthim shkoni larg prej ksaj antike bashtine
goja juaj e pergjakun i tremb harabelat i tremb zogjt e ballkanit e kanarinat
mos mbettë o zot as këmbë barbari mbi dhe mos u duk't ma kund shkja shkine
me na i marrë dhenat arat kopshtIjet viset tona e krahinat
un po qajë me vargun tim
nuk kam asnji armë tjeter veq pendes se drites
dhe pendes se vetmuar qe e kan lanë kohrat pas dore
motet e kohrat me pluhur harrestarë mbulue
un nuk jam poet ndoshta i majave dhe elites
por shkrimin shqip me varg nuk mundem pa e shkrue
e do te ligjeroj porsi zogu i dites
dardanes time dhimshem duke i kndue
hallet me ja qa neper shekuj prore
kahdo ne varg lirik un kam me ligjerue
ne gjuhen e nanes ne ket gjuhë arbnore
botes me varg shqip kam me i apelue

po e kerkoj dritëfjalen kahdo në kontinente botorore
errsiren me qdo varg do ta gjuaj e me dritë ngjyre do të jap kushtrimtare
e faktet historike do ti shkruaj rend me rendë
o botë e padrejtë me kontradikta nderkombtare

qe sa shekuj qielli shqiperinë etnike po ta qet ndermend

e ti me sehire do far harrestare

nuk e sheh shqiperinë antike dikurë ma i lashti ma i bukuri shend

ilire vertetë nji pagane bregdetare

qe shekujt e thyen e hileqarve ju dhan hise
ne mes te bashtinave magjike pjellore
ku te lashta ishin iliret fise
e gjaku i kuq me ruza arbnore

dhe ndegjo o botë ndegjo mbaje ne mend
nuk shtrohet jo nuk shtrohet nën pansllavian kurr toka arbnore
se ktu i paten rrënjet thell te lashtat fise
le te flasin bjeshket e te argjendtat bjehket kodrinore

ligjet e ëmbla me lule shtrydhet lulkuqet dardane lulëmelisa
këtu dielli vet ka folë me secilen rrudhë te tokes arbnore
ketu gratë ilire ishin me gjubleta e burrat me plisa
akoma pa ardhur hordhitë pansllave mizore


ketu ishte i shejti i bukuri antik vend
o toka jonë me druj man e bli e ah bung e qiparisa
dardanja ishte vet mahnija me ujin nder kthjelltsina zallinore
ku vet qielli krehej në pasqyren e kullimit
dhe hana qeshet me buzqeshje e brigjet kodrinore
martinat te shkrepnin si rrufeja në zërin e bubullimit
dardanë e para bukuri mbi koren e vjeter toksore
ti je per ne vet meka e e shpresa e permallimit
arbëri shqipëri etnike ti je arti i mugullimit
ti je vet ma i bukuri dhe i shejtërimit


mbi fletet tua e kumonat e deleve ndalet lakimi i fyellit e tingllima
e shprehjendjenjave nga zemrat e mallengjimit
ti je fusha e jonë e pa anë oj gjersia mahnitore
arbëri e bija e lashtë e ilires ti je i shpata e vringllimit
dikurë nder beteja të jan ndje kushtrimet neper vrapin e trokllimit
ti je lakmi e e yjve e dritave mahnitore

te duan edhe yjet e bukuritë meteore

ti je vet refleksi i larmisë i ti je vet arti i vezullimit
pse o botë nder shekuj ti po e len mbas dore
shqiperinë etnike neper shekuj t' mallkimit
qe ja kalon artit te hjeshisë ylberore
perse ma le porre nder kthetrat e krimit
ma njih dardanen te lirë m bregore
me fusha e me male me dushk e me suka
me lot e me gjak ma te mos hahet buka

pse po me nxitë mua që yjet me i trazue
e qiellit të rrënqethurat me pendë me ja thekë
perse po e nxitë gjakun e arbrit kaq fort si vullkan me vlue
shqiptari per liri ësht gati me vdekë
barot me me flakë deri ne qiuell me shkue
flaka mbi re atje lart me prekë
sllaviant ne ajr si oso kuka me i que
te gjith shqiptart me gra e femi me vdekë

shqipninë etnike per te gjallë jo me e lshue

toka e qielli bashk me dhe pa u prekë
prndaj o botë te pavarur me njih mue
un jam dheu antik jam roberia vet
roberi e pranga shekujt me kan quajtur
ma pak as ma shum hiq se tremi vjket
nuk dua mbi dhe ma te jem i vujtur
i pavarur dua te jem komb e shtet


nuk dua ma ne pranga te lidhem
moska pa u dridhë e copash pa u shpernda
porsi oso kuka mbi barot do te hidhem
mbi rus e grek e mizorin shkja
se i gjllë ma rob per se gjalli nuk lidhem
nga tymi ballkani deri ne qiell s' ka me u pa
edhe kamqatka e qdo skutë ne barot pa u pervlue
se jo veq nanat gjithmonë tona gjithmonë me kja
por larg besa flaka ket her ka me shkue
shum copash rusija ndoshta ka me u nda
se oso kukat fort kan me u shtrengue
do te shih bota trimri e hata
se mjaft oj botë ndr shekuj kem durue
shqiptarin e ke nda edhe vllaun ma vlla
ne krahina ne thunder tu e mbajtë coptue
pse qejfi ia donte te ziut grek e shkja
me vasha e nuse tona me u argtue
por shqiptari në gjak aq shum tash ësht nxe
t' betohem në moskë hyn tue fluturue
si shpatë e mbreht do të niset me pre
kushdo pamvarsin mundohet m,e i cungue
do të bëhet si zhari me barot e rrfe
mbi armikun krena ai ka me shkurtue
do të ndihet gjëma kahdo permbi dhe
e gjaku lugjeve do te ecë porsi prrue
robria per s e gjalli nuk bjen ma mbi ne

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi ne mergim
liriku i vargjeve shqiptare neper vite e mote
----------------------------

Kërcyejve të luleve po u thrras vazhdoni rrituni mos u ndalni rrites
autori xhelal ferizi
edhe yjeve po u them fshijeni gjakun shekullorë e lotin shendrisni tash rendë me rendë
se këtu e keni qiellin e të parve këtu e keni dheun e kanunit e tradites
këtu vetem këtu ku flitet shqip mund te veshni zemrat me gaz e shend
---
ju që në adet e zakon keni mësu at gjuhë ilire qiellore sytë e drites të mos ju shuhen
rrini në qiell ashtu siq jeni gjithmonë të ndritshëm margaritarë dritdhënës te dites
o yj shqiptarë edhe pse syt me gjak u kan mbulue fajtorët e pa fre e kanibal të pa fe
kujdes sytë e juaj nga drita te mos shuhen ,
dielli do ju mosj si me pa ne atdhe
kullueshem nji dit do të del në spierfaqe shperblimi per ju e drejtsija
shqi mbajeni gjakune kullmin me fe
le te ju rritë si vlelzer me ujitje dashuria
etnike te bej dritë shqipnija mbi dhe
neper shekuj le te buzqeshë si qielli lirija
flamuri shqip le te valvitet nder ne

se ju për engjujt nën qiell jeni mbjellë me qetsue sytë e tyre qiellor ë
engjujt nji dit do të ankohen aq shum te perendija
shperblim per ju kan me kerku o fatbardhë arbnorë
ju qe brohoritet lirija lirija
nuk do te quheni mbi dhe ma te gjorë
per ju do te nxej proe shqip mirsi a
nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Te pistat lojna
''''''''''''''''''''''''''
xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''
nëpër sa kohra kalova Në sa vite e stina
të pistat lojna sa kam pa e të pista fytyra
si nuk iken yjet nga keto pamje shemtuese
si nuk u shua e globit kaptina
nga lojnat e pista të ndyra
sa shum kan qa moti e stina
nga shekujt me dy fytyra
-----------

sa shum i stërzgjaten nëpër talljet neper moshat tona
ata qe mbjellin sadizëm te pa fund ah ne shkrumb ua pafsha trojet
me gra e fëmij e ma zi se fatet llahtare tona
ua pafshim nëpër breza të pafundme plojet
-----------
mbi ta as shekujt mos u ngopshin me bërtima
të thekshme e gjamë pa fund u ec't loti
nëpër trupa të tyre u pafshin plumba e vrima
e kurr ndoj ditë t' bardhë mos ju dhuroftë zoti
'''''''''''''''''''
ata shkrumb pifshin o zot e gjak
ujë mos paqin me pi as me u la
he u lafshin me lot
o zot i qiellit per ne pse s' merr hak
mbi ata qe u tallen me ne neper shekuj ather edhe sot
-----------
djepat e tyre u pafshim neper udhë te mundimshme mbi shpinë
neper male neper eksode mbi akull
mbetshin porsi qyqet mbi ara e ledinë
e mbi dhe nëpër shekuj shakull
-----------
sa shum vuajtje i sollen shqiptarit
sa shum perhurje e varre te zeza
ata fisi e gjaku i zi i barbarit
u derdht neper troje te tyre neper breza
----------

pse kështu qenka bota kjo far bishe globale
shekujt me u tallë me të dobtin e me e plasë per të gjallë
le të bien vullkanet mbi fusha e male
le të digjet dheu me gurë e me zallë

----------
se në padrejtesi qenka në secilen grimë
q 'n a 'duhet ky glob mbushë me hileqarë
le të bëhet shkrumb të mos i mbetet kund bimë
nëse të lirë mbi dhe nuk mbanë të lashtë shqiptarë

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
xhelal ferizi autori ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
e shkruar ne nji rast deshpirmi neper vite e mote
te mundimeve e vuajtjeve shqiptare
lirik nuk është në linjë Përgjigju Me Kuotë

Anëtarësuar: 09-02-07
Postime: 6,932

Gabim Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Po e marr nga qielli do ngjyrë

xhelal ferizi autori

Po marr ngjyrë me fjalë nga qeilli me besë e energji
Po i jap pastaj pendes time edhe pak lot jetike të , pa' thëna
Prej gurit po thithi heshtje domethënëse e fjala po thithë gji
Ku ësht fshehur liria pse nuk tregon hëna

2
do të shkoj penda ime deri n' palcë të gurit
për ta nxitë edhe gurin me folë e me qitë lot
penda ime e lindur n' palcë të flamurit
shekujmendje e ngjyrë me dritë hëne plot
3
kur caku i udhtimit te deshirave do të dihet në të dashurat , vija
kam me i marrë gjelbrimet kohore prej bari n' qdo fije për fije
me ditë ku e kan cakun këto vargje të mija
zot i madh sa e largët qenkan fundi e dija
4
shkallë mbi shkallë të qeillit po rendisen fletët
në qdo njerën fletë nji gjuhë joshje e pa shkrue
a thua ne nuk vdesim por na ndrrohen jetët
pse nuk na flet qielli që din me dëshmue
5
po kur e ndjekë vargu penden që shkrinë ngjyrë
edhe hapi vulë shekull që don trup me ra
kur e shikon vepren penda në pasqyrë
ju thot me shtri dorë urat mos me i vra
''''''''''''''''''''''''''''
xhelal ferizi autori
''''''''''''''''''''''''''''''''''
lirik nuk është në linjë

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

E di një her si gjëmonte një zog
----------------------------------

Autori xhelal ferizi
-----------------------
e di njëher si gjëmonte një zog
ciu ciu sa dhimbshëm
syri i ishte tha kishte mbetur pa strofullog
shikonte për rreth vuajtur e mundimshëm
-----
shtegtarët tjerë zogj kishin fluturuar
me krah mbi erë nëpër shtigje
ky sëmundjes i ishte nënshtruar
s' kalonte dot male e brigje
-----------
as me qa nuk kishte fuqi
i mbetur ishte ligë e tha
nuk këndonte gjëmonte me pi
etshëm për shtegtim duke qa
------------
ai donte fluturim
të kalonte male e dete
ai donte cicërim
jo në lëngim e dergjë jete
------------
as zemren nuk ja ndëgjoja duke i rrahur aspak
tik tak thua ma nuk kishte ishte stërmekë
nuk i kishte mbetur thuajse as mish as gjak
a thua thash ky mundet me vdekë
-------------
o zot leht e përkgdhelja mirësisht
flatrat i ishin tha
dhe qaja un si fëmi dënes'tarisht
nga ai nuk deshta me u nda
--------
ciu ciu ishte gjuha e tij ankimore
shikimi lutës të shtinte gjallë në dhe
un leht e lëmoja me përgdhelje dore
me lotin tim e laja zogun si rrëke
-------
e mora mandej te zjarri pran te ogjaku
sqepin ja laga me ujë
deshta që ti nxehet sa do pak shpresa e gjaku
nuk di si ta përshkruaj
--------------
e ai më shikonte shpresë'risht
i lodhur si një skelet
më fliste nga njiher ciu ciu cicërimsisht
sikur e ndjente se jam poet
-----------
nga përkdheljet e mia prehje sikur gjet
sqepin ja hapa e i kam dhënë me pi
me ujë të kulluar ja kam lagë at sqep
dhe ai ndjeu dashurinë për njeri
------------
ne ishim me përkatsi të ndryshme grupore
un njeri ai zog qenje me ndryshim
por dhimbjet na e bashkonin mirkuptimet qenësore
gjallesa me dhimbje në të natyrshmin kuptim
-------------
e kundroja dhimbshëm me gjak të syve të mi
si dridhej i tëri në vuajtëri
nëpër lot të mi shekujdhimbje ndjeja
për zogun moshë 'njomë të ri
------------
ah smundje kobzezë përse e lëngon
i thash qiellit e pastaj fola vet me vete
përse nuk e len të lirë që të fluturon
të kaloj me zogj tjerë fuisha e male e dete
------------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------------
lexoni në vazhdim vargje nga autori Xhelal Ferizi
tregoni shokut shoqes
-----------------------------

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Si u bëra vlla me gurin
------------------------
Autori xhelal ferizi
------------------------
u bëra vlla me gurin se më bashkoj detyrimi
shartimi i kohes gurësisht më shartoj
trurin ma dha shqip rrezistimi
si guri tash nder shekuj qëndroj
------------------------
e zemren ma gurësoi shtytsi greminë tarë
kalitja më dha gurë me pi
rrokullisja më bëri gurë qëndrestarë
tash vllezer jemi gura'zi
------------
shekulli zemren ma transplatoi
ajo tash rrahë si gurë
si guri heshtur tash meditoj
me gurin lidhem si urë
-----------------------------
Autori xhelal ferizi --------------------------

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Emri im ësht instikt
---------------
instikt ësht emri im
emri im ësht vrap
pas barkut e kafshates në vrapim
jam emri që nuk mbahet zap
-------

emri im ësht bukngrënës lakmiqarë
lakmoj në buk e mish
emri im ësht ziliqarë
njeri lloj i veqant bishë
---------
emri im mishjngrënës ësht vrastarë
luftrat i ndezi mbi glob
emri im ësht lojtarë
që luaj me zjarrin kob
-----------
emri im ësht njeri
që luftrat i kam në gjak
interesin e quaj dashuri
e udhen e bëj me lak
-------
emri im ësht grryes
un grryej në gurë e dhe
jam luftnxitës zemerthyes
belaqorë ndër kombe e fe
---------
njeri ësht emri im
por globin e ha me buk
gjakun e pi në njerzim
me luftra her me pambuk
--------
emri im ësh lloj kafshe menqurie
un jam dominuesi mi tokë
jam vet kreatori i qdo nismërie
djallzia më mbinë në kokë
----------------
un pamje i ndrroj natyres
un botes i derdhi lot
un njerzore i ngjajë fytyres
por shekujt i djegu n' barot
---------
un jam mbi qdo qenje mbi dhe
un jam grabits e servil
njeri më quajn shum fe
më mirë të isha bilbil
-------------------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------------
lirik nuk është në linjë